Marseille 2016 was er één die te boek zal blijven staan als een zware vlucht. Niet door de hitte dit keer, maar door de sterke kopwind. Het verloop van het concours was naar omstandigheden prima. In de loop van zaterdagmiddag waren de prijzen verdiend. In de Fondunie 2000 won Sven van Houten uit IJsselstein. Hij was Jelle Jellema en Richard Kuyer uit Maarssenbroek de baas. Een winnaar die de laatste jaren naam heeft gemaakt met vroege prijzen op allerlei zware vluchten. Later meer over de liefhebber, Sven van Houten, en wie nog meer verantwoordelijk is voor de verzorging van de duiven.

De uitslag Fondunie

1. Sven van Houten, IJsselstein
2. Jelle Jellema, Nijverdal
3. Richard Kuyer, Maarssenbroek
4. Bennie de Vries, Bolsward
5. Eef van Aalten, Huissen
6. Hendriks, Vinkeveen
7. Jan Grootoonk, Bant
8. Jelle Jellema, Nijverdal
9. Hendriks, Vinkeveen
10. Hans Hanssen, Erlecom

Jan Grootoonk had slechts één duif mee en plaats hem in de kop van de uitslag. Jelle Jellema had 14 duiven mee en plaats er 4 bij de eerste 25 en heeft er 9 in de prijzen. Hendriks uit Vinkeveen heeft het geweldig gedaan met 3 van de 4 in de prijzen, waarvan 2 bij de eerste 10. Willem Mulderij had ook een prachtuitslag met 5 prijzen van de 6 en de eerste duiven op de plaatsen: 15 en 20.

Geschiedenis

Wie van Houten zegt, zegt postduiven. Niet zo maar duiven maar echte prestatieduiven die al decennia lang topklasseringen noteren. Niet alleen bij de mannen van Van Houten zelf, maar ook bij liefhebbers die de Van Houten-duiven op het hok hebben. De familie van Houten is één grote duivenfamilie. Het begon allemaal in 1964 toen er een duif kwam aanvliegen bij vader Kees van Houten. Zijn zoon Coos ontfermde zich over het duifje dat wat later uit Rotterdam bleek te komen. Na contact met de eigenaar mocht het beestje in IJsselstein blijven. Het duivenbloed begon te stromen! Omdat Coos nog te jong was werd vader Kees lid van P.V. ‘De Groene Olijftak’. En in het eerste jaar werd Coos gelijk jeugdkampioen met “het Rotterdammertje”. Dit was het  startpunt voor het  gezin van Houten om uit te groeien tot een grote duivenfamilie. Vader Kees gaf het duivenvirus over aan een aantal van zijn 11 kinderen. Liefs 5 van zijn zonen traden toe tot het duivenliefhebbersgilde. Twee van deze zonen zijn momenteel even niet actief in ‘de sport’. Cees en Martin zullen nog wel weer een keer beginnen, want het bloed stroomt waar het niet gaan kan. Schoonzoon Jan Caspers doet minutieus de gehele duivenadministratie voor de familie. En inmiddels lopen de eerste kleinkinderen ook al over van enthousiasme voor de duivensport! Sven heeft de laatste paar jaar laten zien, dat hij goed met de duiven om kan gaan en heeft samen met zijn vader Wim de nodige successen geboekt. Met zoveel fanatisme kunnen prestaties niet uitblijven. En dat er goed gevlogen wordt blijkt wel uit de vele top 100 noteringen Nationaal van de laatste jaren.

De winnende duif

De winnende duif, ‘Zessie’ van 2011, is eigenlijk de duif van Sven. Sven was tijdens Marseille en mijn bezoek op vakantie. Omdat Sven op vakantie was, mocht ‘de 06’ eigenlijk niet mee. Hij wilde hem natuurlijk zelf thuis zien komen op een vlucht. Echter Wim had een goede reden haar toch te spelen. In 2013 vloog deze duivin op 3 dagen broeden de 99^e nationaal Narbonne. In 2014 op twee vluchten op een ‘goede stand’ 10 dagen broeden en 5 dagen jong … staartprijs en net mis. In 2015 net mis op jongen van 4 dagen. Op Agen 2016 10 dagen broeden … staartprijs en nu zat ze weer op 3 dagen broeden, de reden voor Wim haar toch te spelen. Dat was de goede keuze, dat blijkt nu haar favoriete stand …. Het werd de 9^e nationaal Marseille, 1^e in de Fondunie 2000 en 1^e in de Marathon Noord. De vader van deze duivin is ‘Eddie’, afkomstig van Gerard van Tuyl en is een kleinzoon van ‘Rodico’ (1^e nat. Barcelona) en ‘Rosa’(1^e nationaal St. Vincent). De andere grootvader is ‘Opa’, de grootvader van de 1^e internationaal Pau. De moeder is ‘Tienie’ ook afkomstig van Gerard van Tuyl. ‘Tienie’ is een halfzus van ‘Foppe’, 1^e internationaal Pau. ‘De 018’ is een zus van ‘Zessie’. Zij won o.a. de 165^e nat Marseille en de 95^e nationaal Pau.

Stam

De familie van Houten heeft hun onvolprezen stam opgebouwd met duiven van Van Loenhout (ouderwetse Aarden-duiven) en duiven van good-old Jan Ernest uit Steenbergen. Later zijn daar duiven bijgekomen van Martin Vinkenborg en Gerard van Tuyl. Deze stam is opgebouwd en geselecteerd uit van oorsprong taaie duiven. Het is een ideale mix die duiven oplevert, die op zware vluchten kop kunnen vliegen. Na de Barcelona-overwinning zijn de beste duiven naar PIPA gegaan. Daar zijn jongen uit terug gekomen. Dat is de huidige stam. Ook andere liefhebbers vliegen geweldig met Van Houten-duiven. We kunnen hier een lange lijst van opstellen, maar dat zou het verslag niet leuker maken. Het is wel goed een duifje te noemen van Murk en zn uit IJsselstein, die heel recent goed heeft gevlogen. Dit duifje uit Vinkenborg x van Tuyl-koppeling won vorig jaar de 61^e nationaal Narbonne en dit jaar 23^e nat Pau en 36^e nat Marseille. Wim ziet het als taak om de stam bij elkaar houden. Dit doet hij door de beste in te telen en geen ander bloed bij te halen. Door duiven bij andere liefhebbers weg te zetten probeert hij te testen welke combinaties het beste zijn. Herry Peters test duiven van hen uit. Ze hebben een topper uit een koppel van de familie van Houten en uit diezelfde koppeling komen dan weer jongen naar IJsselstein. Ook de liefhebbers Jelle Jellema, Jan Morsink en Jan Dekkers proberen Van Houten-duiven in te kruisen om hun stam te versterken. Dit doet bijvoorbeeld ook de Limburgse topper Jean Hasoul. Wim: ‘Onze beste kweker is een duivin, ‘Rood Vinkenborg’. Uit haar komen goede kinderen en kleinkinderen.’

… wordt vervolgd …

Het bericht Sven van Houten wint Marseille in de Fondunie 2000 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Het is geweldig knap als je in Friesland de snelste duif pakt van Orange van zowel sector 4 als sector 3. Zeker met een deze snelheid van nog geen 1.100 mpm. Deze hele knappe overwinning staat op naam van Klaas Buwalda. Sint Jacobiparochie is een onderdeel van Gemeente Het Bildt in het Noordwesten van Friesland tegen de Waddenzee. Bij helder weer kunnen ze mijn favoriete vakantiestek Terschelling zien liggen. In deze schijnbare uithoek vliegt Klaas al jaren goed mee. En op Orange bewijst hij over sterke duiven te schikken. Zijn duif maakt 1.088 mpm, terwijl de snelste in sector 3 1.060 mpm maakt met 180 km korter vliegen. Een prachtige overwinning voor deze jonge enthousiaste melker !!!

Sector IV

Klaas Buwalda uit Sint Jacobiparochie was in sector 4 de snelste. Hij pakt zijn ‘069’ van 2014 (‘Johan’) even over half zes op een afstand van 1.018 km. De snelheid van 1.088 mpm haalt geen enkele duif in sector III en IV. Bron uit Molkwerum had de tweede duif van sector IV met een snelheid die 47 mpm lager ligt. Wim Praag uit Lutten eist de derde plaats op … een mooie prestatie. Gerard Koopman heeft een mooie uitslag met 9 prijzen van de 11 ingezette duiven.  De eerste duiven zitten op de plaatsen 5 en 6. Arends uit Oude Pekela heeft 75% prijs met vier duiven mee: 10, 35 en 60 tegen 951 duiven. Johan en Fabian Wendel hebben 80% prijs met 5 duiven mee: 11, 37, 71 en 91. Last but not least … Jan Broersma uit Roodeschool pakt er 2 van de 3: op de plaatsen 8 en 19.

De winnaar

De winnende liefhebber is zoals gezegd. Klaas Buwalda uit Sint Jacobiparochie. Deze 30-jarige liefhebber is in het dagelijks leven Plant Manager bij Spaansen Industriezand en grind te Harlingen. Dit is van oorsprong een transportbedrijf. De locatie waar Klaas werkzaam is, zeeft en spoelt zand en grind in verschillende gradaties voor de betonindustrie. Als Plant Manager ben hij de eindverantwoordelijke voor deze B.V. Klaas vindt het een erg leuke, maar drukke baan. Hoe ben je in de duivensport terecht gekomen, Klaas? De winnaar van Orange: ‘Ik kom uit een echte duivenfamilie. Mijn vader heeft altijd al duiven gehad en mijn broertje speelt ook met duiven. Toen ik nog thuis woonde speelde ik eerst als jeugdlid en later in combinatie met mijn vader. Ben dan ook al vanaf 1992 lid van P.V.Franeker ’97. Tussendoor door verhuizing ben ik nog bij een andere vereniging lid geweest, maar inmiddels weer terug bij Franeker ’97. Mijn vader heet Dirk Buwalda en is de voormalige NPO voorzitter. Hij heeft altijd al bestuursfuncties gehad in de duivensport en heeft zich vrijwillig enorm ingezet voor ons allemaal, dat kan ik erg waarderen in hem. Iets wat ik zelf niet kan. Elke verjaardag is het bij ons praten over duiven. Ook hebben we vaak doordeweeks contact over duiven en bij elke overnachtvlucht komen mijn broertje en vader kijken. Zelf spelen zij programma en niet onverdienstelijk, ze horen bij de kampioenen van de regio kuststrook van Afdeling Friesland.’ Van wie kwamen de eerste duiven? Welke bekende rassen hadden deze duiven als achtergrond? Klaas: ‘Toen ik verhuisde vanuit mijn ouderlijk huis en programma ging spelen ben ik geweldig geholpen door Arjen Terluin. Hij stond ineens op de stoep met een aantal kwekers om te gebruiken en met een aantal jonge duiven om mee te beginnen. Toen ik wederom verhuisde in 2011 en koos voor de overnachting heb ik Auke Rekker benaderd voor een aantal late jongen om mee te kweken. Ik heb toen 15 late jongen gekocht bij Auke en daar mee gekweekt. In de winter heb ik toen van Auke een aantal kweekkoppels te leen gehad en daar hoefde hij niets voor. Geweldig aardig en daar heb ik toen een ronde jongen uit gekweekt. De kwekers zijn toen weer terug gegaan en ik kon beginnen. Dit waren voornamelijk duiven die rechtstreeks gehaald waren bij Jan Ernest, Sjaak Buwalda en Evert Antonides. Ik heb toen nog een bon gekocht van Allard Dijkstra uit Sneek en ook dat was een goede zet. Deze man speelt met 8 weduwnaars en doet maar af en toe mee, maar als hij meedoet is het meteen raak. Dit viel mij op en ik wilde dan ook graag een duifje daar halen. In 2012 heb ik een jonge duif gehaald op deze bon en het was de 1052664, alias Dirk. Deze duif vloog als jaarling al meteen een 10^e NPO Orange op teletekst en heeft niet meer gemist daarna, alleen op Orange 2015, toen kwam hij na drie dagen thuis en had nog maar zicht met 1 oog. Er zat een bloeduitstorting op zijn andere oog en met een zalf van de dierenarts heb ik hem toen weer kunnen helpen. Ik heb hem toen meteen naar het kweekhok gedaan en het is een superkweker. Hij is vader van meerdere top 100 nationale duiven en ook grootvader van de 7^e NPO Limoges van dit jaar. Dirk moet opa zeggen tegen ‘de 388’ van Allard Dijkstra. Deze duif is van het Jellema soort en vloog twee keer teletekst in 1 jaar. Ook Johan komt uit deze lijn. De vader van Johan heb ik als ei bij Allard Dijkstra vandaan. Johan is overigens vernoemd naar Johan Cruijff vanwege zijn ringnummer 14-1414069. Drie maal 14(rugnummer Johan Cruijff) en hij is in zijn 69^e jaar overleden(069).  Hoeveel meter hok heeft u tot uw beschikking en hoe zijn de afdelingen verdeeld? Onze Plant Manager: ‘Ik heb 8 meter hok en net een kweekhokje gekocht. Dit jaar heb ik nog een afdeling van 1,5 meter voor kwekers, een halletje voor voer e.d. 1 afdeling voor jonge duiven van 2,5 meter en een drie meter voor de vliegers. Volgend jaar komen de jonge duiven in een nieuwe afdeling te zitten(voormalig kweekhok), de jaarlingen komen apart in het jonge duivenhok van nu en de oudere duiven op het vlieghok. Ik kan dan meer duiven houden en de jaarlingen nog apart van de oudere houden.’

De winnende duif

De winnende duif is de 14-1414069 alias Johan. Klaas: ‘Ik speel op nest en ‘Johan’ is ingekorfd op tien dagen broeden. Zijn vader heb ik als ei gekocht bij Allard Dijkstra uit Sneek en is er een van het Jellema soort, de lijnen van Hellas x Iris en Air Force 1. Deze doffer is direct naar het kweekhok gegaan. Zijn moeder heb ik te leen gehad van George Kok en is er een uit het ZLU soort van Piet de Weerd uit de lijn van “Pietje”. Altijd al graag met dit soort willen kweken voor deze afstand. ‘Johan’ was toe aan zijn vierde overnachting. Als jaarling heb ik hem gespeeld op de zware Aurillac en hij vloog meteen een 86^e NPO en 163^e Nationaal van sector 4. Ik heb hem toen niet meer gespeeld. Dit doe ik altijd als een jaarling een vroege prijs vliegt. Hij heeft zijn plekje op het vlieghok voor het daaropvolgende jaar weer verdiend. Dit jaar heb ik hem ingekorfd op Limoges en daar vloog hij een 117^e NPO en was het mijn tweede. Daarna gespeeld op Perigueux en kwam hij ’s avonds om 22.00 uur nog door en vloog nog een 335^e Nat. Sector 4 tegen 2.510 duiven. Omdat hij zo laat ’s avonds nog thuis kwam heb ik er voor gekozen om hem op Orange te spelen i.v.m. de ochtendlossing en dat hij waarschijnlijk lang door zou vliegen. Dit is uitgekomen met het bekende resultaat. 4x mee en 4x prijs’

… wordt vervolgd …

Het bericht Klaas Buwalda, Sint Jacobiparochie, snelste duif van Orange (Sector 3 en 4) deel 1 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

3 bij de top 10 op Albi en het is Samba die wederom weer zijn klasse laat zijn.

Terug in de tijd naar het jaar 2011. Samba en zijn broer kwamen ooit als ei ter wereld in Zuidveen, bij Gerard & John Limburg. Na, zoals altijd, een gezellige middag bij de gebroeders gingen wij huiswaarts met een doosje van zes. Toen niet wetende dat er twee bij zouden zitten die ons wel heel veel plezier zouden gaan brengen.

In het kweekhok kwamen Samba en Broer Samba ter wereld en soms krijg je wat je hoopt : Twee doffers. Twee kleinkinderen van zoon Spirit (354). Beiden werden na het spenen naar het jonge duivenhok overgebracht. Daar hebben zij met succes de lagere school voltooid. De jongen worden als vrachtduiven ingekorfd en prijs spelen is dus niet aan de orde. Thuiskomen en vooral heel veel leren is het devies.

En dan breekt in het najaar het moment van selecteren aan. De mand heeft het werk al gedaan en beide broers hebben het prima gedaan. Beiden  gaan naar het weduwnaarshok en het echte werk voor de heren gaat beginnen. Het vrije leven is nu voorbij en de teugels worden strakker aangetrokken.

In hun eerste jaar als jaarling op de vlieghokken troeft Samba zijn nestmaatje af door op Cahors een 2^e Nat. S2 te spelen met een snelheid van 1534 meter. Zijn nestmaatje moest tevreden zijn met een 41^e Nat. S2. Met deze twee super prestaties hebben beide broers zich ruimschoots gekwalificeerd om ook volgend jaar weer aan de bak te mogen. En toch gebeurd er iets onverwachts: Samba verhuisd naar het kweekhok.

Onder het motto : “De liefhebber kent zijn eigen soort het beste”, zijn beide broers terug gegaan voor ze ooit vandaan kwamen, Zuidveen. Tijdens een bezoekje in het najaar van 2012 aan Gerard werden beide broers uit de mand gehaald en werden door Gerard in de hand genomen. Bij Broer Samba zei Gerard iets, waar we wat mee gedaan hebben : “Ik zou met hem gaan kweken”. Het bleek een gouden advies! Niet veel later werd Broer Samba vader van D-Day, welke als tweejarige een 1^e NPO speelde.

Samba zette ondertussen zijn carrière voort op de vlieghokken en werd één van de kartrekkers op de hokken. Zo ook dit jaar is hij één van de toppers waar we iets van mogen verwachten. Hij maakt dit dan ook dit jaar weer waar. Op Bordeaux pakt hij zijn tweede teletekst door een 7^e NPO te spelen met een snelheid van 961 meter. Een week later gaan de duiven voor Albi de mand in en het besluit valt : Samba gaat weer mee. Twee weken nadat hij gelost is in Bordeaux, valt het startsein in Albi voor Samba en zijn ploeggenoten.

Terwijl onze strijders onderweg zijn, stijgt bij ons ook de spanning. Albi zou zwaarder worden dan we hadden verwacht, maar om 12:00 uur valt onze eerste dan op klep en het is Samba die onze verwachtingen waarmaakt met een 6^e NPO (990 meter) en hiermee zijn derde teletekst pakt. Binnen vier minuten volgen er nog drie, die zich klasseren als 7^e NPO, 9^e NPO en 11^e NPO.

De uitslag
6,7,9,11,15,22 etc NPO tegen 757 duiven
19,20,23,25,31,51 etc Nat. S2 tegen 2.694 duiven

2^e en 4^e duif – 7^e & 11^e NPO

Twee kinderen uit Spirit’s Mississippi (Zoon van Zoon Spirit 354) en Lady Keuntje, het koppel waar we al eerder over schreven. Spirit’s Mississippi is gerelateerd aan Samba en zijn broer en is uitgegroeid tot een kweker met status. Hij is vader van o.a. drie keer teletekst, samen zijn grootste aanbidster Lady Keuntje. Zij is een dochter van de St. Vincent Comb. Keun.

3^e duif – 9^e NPO
Onze 3^e duif is een broer van onze vaandeldrager op de hokken, Joe Frazier. Moeder van de 9^e NPO is superkweekster Miss Sali (Dochter Salinero, H. & E.J. Eijerkamp) en hiermee is zij nu moeder van maar liefst 8 keer teletekst. Vader is een rechtstreekse Martin Vinkenborg.

Anke Ouwehand

Het bericht Fred Kramer, Wormer, schittert op Albi in Afdeling 6 Noord Holland verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vorige week heeft u al kunnen lezen over de overwinning van Sven van Houten in de Fondunie 2000, de familie-geschiedenis, de winnende duif en de stamopbouw. Dit keer leest u over de verzorging en hoe de sport wordt ingevuld bij Sven en zijn vader Wim. Bij de Marathon Noord zie je dat de top van de uitslag liefhebbers zijn, die een vaasje in Kerkrade op mogen halen. Ondanks het feit dat alleen de twee bovenste duiven van de lijst tellen. Sven van Houten verslaat in deze competitie Kees Droog uit Andijk en Bennie de Vries uit Bolsward. Je ziet zo eveneens een prachtige spreiding van de eerste duiven over het werkgebied van Marathon Noord. Wat een prachtige competitie!!!!

De eerste tien van Marathon Noord

In de Marathon Noord tellen alleen de eerste twee van de lijst bij drie vluchten op de ochtendlossing en bij de middaglossing in aparte competities. Op Marseille zijn dit de eerste 10:

1. Sven van Houten, IJsselstein
2. Kees Droog, Andijk
3. Bennie de Vries, Bolsward
4. A.A. Jansen, ’s-Heerenberg
5. Harry Hendriks, Vinkeveen
6. Jan Grootoonk, Bant
7. Jelle Jellema, Nijverdal
8. Harry Hendriks, Vinkeveen
9. Hans Hanssen, Erlecom
10. Jan Willems, Nijverdal

De taakverdeling

Op het hok aan de Nova Zemblastraat vliegen Wim en zijn zoon Sven onder de naam Sven van Houten. Deze keuze is gemaakt, omdat Wim altijd nog in zijn hoofd heeft om op het landje, waar Barcelona gewonnen is, te gaan vliegen onder zijn naam. Op dit landje staat het beste duivenhok volgens de mannen van Van Houten. Samen maken Wim en Sven de planning voor de vluchten en korven ze in. De verzorging doet vader Wim voor het grootste gedeelte, omdat Sven als bijbaantje de hokken van Gerard Schalkwijk schoon houdt. Wim heeft een paar jaar terug een herseninfarct gehad en hij heeft een eigen schildersbedrijf. Als Wim dan druk is, heeft hij last van zijn hoofd en dan doet Sven iets meer aan de duiven om zijn vader te ontlasten. Kortom het is een mooi samenspel tussen vader en zoon. Op het hok van Wim en Sven zitten de kwekers van de hele familie van Houten. Uit deze kwekers putten niet alleen Wim en Sven, maar ook de broers Gert Jan en Coos. En liefhebbers die er wat jongen worden gegund, zodat de duiven uit verschillende koppels volop getest worden.

De opbouw in het seizoen

Eind april worden de duiven gekoppeld. Ze hebben allemaal een jong grootgebracht. Vanaf dit jaar worden de duiven alleen maar op eieren gespeeld. Geen jonkies meer. Twee keer per jaar worden de oude duiven op de ZLU gespeeld. De jaarlingen krijgen twee middaglossingen. Alle vliegduiven worden ingespeeld vanaf mei en gaan dan wekelijks mee. Er wordt wel naar het weer gekeken. Als er zaterdag slecht weer wordt voorspeld, wordt er voor zondagsvlucht ingemand in een andere afdeling of zelfs doordeweeks. Op deze manier hadden de duiven 2.000 inspeelkilometers. Dit hebben de duiven nodig om in conditie en om in het ritme te komen, vinden de mannen van Van Houten. Voor het seizoen wordt een Barcelona-ploeg uitgeselecteerd. Dit zijn duiven met genoeg ervaring en doorzettingsvermogen. De andere vluchten wordt per vlucht bekeken, welke duif er goed is en goed zit. Zodoende wordt er ook weleens een vlucht overgeslagen, zoals dit jaar het weekend van St. Vincent ZLU. Dit komt ook, omdat er op dit moment nog te weinig oude duiven in dit hok zitten. De duiven krijgen Mariman-voer (Super M en vlieg) aangevuld met snoepzaad, grit en vitamineral. Geen medicijnen en geen natuurlijkproducten. Wel een regelmatige controle bij Van der Sluis. Wim: ‘Ik geloof alleen in goede duiven. Ons soort doet het met zware omstandigheden en dat kun je alleen bereiken met goede duiven en niet met middeltjes.’

Beleving

Duivensport is ook gezelligheid … andere mensen ‘op het paard’ helpen en samenwerken met andere goede Barcelona-vliegers als Frans Bungeneers en Willem van der Velde (Barcelona-winnaars). Wim: ‘Het is een mooie hobby … Het is belangrijk om duivensport te zien als ontspanning en je moet er van kunnen genieten. Ik geniet ook als een ander met een Van Houten-duif vroeg vliegt. Ik geniet ook intens met invliegvluchten … het thuiskomen van de duiven blijft mooi. Het is een geweldige ontspanning naar mij herseninfarct. Toch wil ik ook graag winnen en leg de lat hoog. Dit om me te motiveren allert te blijven en niet te verslappen, maar dit mag de ontspanning niet in de weg zitten.

Tot Slot

Wim: ‘Ik zou het jonge duivenspel anders willen zien. Dit voor de hobby. Van een jonge duif wordt teveel verlangt. Verduisteren, trainen, kuren om van alles en nog wat tegen te gaan. Dit geeft de duiven zoveel stress, dat het te veel verliezen oplevert. Ik weet niet hoe je dit collectief oplost, maar goed is het niet. Misschien dat later beginnen een optie is en minder vluchten. Het is gewoon jammer van alle verliezen en dit geeft veel frustratie bij de liefhebbers. Wijzelf spelen de jongen nooit. Duiven groeien uit en kunnen daardoor veel meer aan en de verliezen zijn dan relatief veel minder.’ Vanaf deze plek wil ik Wim en Sven nogmaals feliciteren met hun mooie overwinning en veel succes wensen voor de laatste vluchten van het seizoen.

Het bericht Sven van Houten wint Marseille in de Marathon Noord verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vorige heeft u kennis kunnen maken met de winnaar van Orange, Klaas Buwalda uit Sint Jacobiparochie. U heeft kunnen lezen over zijn start als duivenliefhebber en over ‘Johan’ zijn winnende duif uit 2014 en allerlei andere wetenswaardigheden. In de tweede helft van het verhaal gaat het vooral over de beleving van de duivensport en nog een paar andere dingen. Leest u verder …

Stamopbouw

De stam die Klaas inmiddels heeft opgebouwd zijn duiven met als afkomst de duiven van Jan Ernest, Sjaak Buwalda en enkele van Bennie Homma en Jelle Jellema via Auke Rekker. Daarnaast zijn er duiven van Jelle Jellema via Allard Dijksta, Arjan Beens via First Price Pigeons(Rechtstreeks uit de Jan)

En Broer en zus van Red Devil (van Agema/ v.d Meer) met veel van de Gebr. Limburg in de afstamming. En verder uit de Dopke-lijn van Auke Heidstra via Simon Kuipers. Binnenkort komen er twee jongen uit Halina van Sjaak Buwalda (1^e NPO Orange 2013) en Fond Goud Oost, uit de 1^e nationaal Bergerac. Daarbij heeft Klaas nog een aantal duiven uit teletekst duiven die eerst op het vlieghok moeten laten zien wat ze waard zijn. Klaas speelt met ongeveer 50 vliegduiven (inclusief jaarlingen) Hij is nog maar net begonnen en dus nog in opbouw. Deze jonge liefhebber heeft dit jaar vijf duiven van 2012, 2 van 2013, 12 van 2014 en de rest zijn jaarlingen. Daarnaast heeft hij acht kweekkoppels.

De voorbereiding op het seizoen

In de eerste week van mei zijn de vliegduiven gekoppeld, zodat ze op hun eerste kleine jonkie naar Limoges konden. Klaas: ‘Ik heb de eieren uit ‘Johan’ eerder verkocht en heb zelf nog geen enkel jong van deze duif kwam ik achter na zijn overwinning. Dat wordt dus hoog tijd, alhoewel ik er pas volgend jaar uit ga kweken voor het vlieghok denk ik.’ De vliegduiven worden vanaf de eerste vitessevlucht elke week mee tot de eerst overnachting … dan gaan ze niet meer mee met de vrachtwagen. De duiven worden gevoerd met de volgende mengelingen: Versele Laga Champions plus, Energy plus en Beyers all-in one Koopman mengeling. Naast het voer krijgen de duiven biergist, omega olie van Travispharma, Combi fond de laatste dagen door het water voor inkorving, Prange Supe van Gert Jan Beute, Vitaboli voor inkorving voor het eerst dit jaar. Verder grit, roodsteen en pikkoek. Wat doe je aan medische begeleiding? Klaas: ‘Zo weinig mogelijk, maar ga elke drie/vier weken naar Nanne Wolff in het seizoen en als er iets is doe ik er meteen wat aan. Ik geef het liefst zo weinig mogelijk medicamenten, maar als er iets is geef ik iets. Verder gebruik ik de producten van duivenvlucht.nl voor de kwekers en straks voor de jongen en dit zijn producten op natuurlijke basis en daar hou ik wel van.’

De Beleving van de duivensport

Hoe beleef je de duivensport? De man uit St. Jacobiparochie: ‘De duivensport is voor mij in het seizoen ontspanning, maar ook veel inspanning. Dit mede omdat ik nogal fanatiek ben. Ik wil winnen en dan leg je jezelf een hoop druk op, maar de kick is enorm als je een vroege duif draait van een 1.000 kilometer en daar doe ik het voor. Als ik terug denk aan ‘Johan’ en dat hij daar ineens was om 05.38 uur dan krijg ik weer kippenvel, maar ook ‘Famke’ heeft al twee keer teletekst gevlogen op een nationale vlucht achter elkaar en die aankomsten vergeet ik nooit meer. Ook ‘de 113’ met haar 7^e NPO Limoges was prachtig. De eerste keer een steenvroege duif was Dirk met zijn 10^e NPO en ik denk de allermooiste aankomst omdat hij zo hoog zat. Maar ook een duif die wat later komt vind ik mooi om aan te zien komen. Heb enorm respect voor de prestatie die zo’n beestje levert en begroet ze dan ook hartelijk.’ Is je gezin betrokken bij je hobby? Klaas: ‘Mijn vrouw vindt het mooi, omdat ik het mooi vind. Ze geeft de jonge duiven regelmatig te eten en ze zijn gek met haar. Mijn kinderen Famke en Dirk (7 en 5) vinden de duiven prachtig en vooral het gefladder . Ze mogen van mij gewoon het hok in en zijn daar dan ook regelmatig te vinden, al sneuvelt er soms wel eens een eitje. Ik kan me er niet druk om maken. Mijn vader en broertje zijn regelmatig bij mij en ik bij hen. Ook bellen we vaak doordeweeks. Daarnaast heb ik veel contact met sportvriend Durk Veendorp en we wisselen ook duiven uit inmiddels. We appen altijd even als er wat is met de duiven. Ook komt Durk regelmatig letten. Het mooiste van de duivensport blijft toch wel de kick van een vroege duif, maar ook het nestspel vind ik mooi. Even stoeien met de duiven die op nest zitten vind ik prachtig. Ik heb echt een band met mijn duiven.’ Heb je nog een leuke anekdote omtrent deze overwinning? De winnaar van Orange: ‘De hele nacht was ik al onrustig vanwege deze vlucht en ben er ’s nachts zelfs uit geweest om bij het hok te kijken, net of voel je wat er staat te gebeuren. Ik had al gezegd in het inkorfcentrum dat ‘de 69’ vroeg zou zijn, maar zo vroeg had ik ook weer niet verwacht. Toen hij geklokt was drukte ik van schrik op de verkeerde knop op het systeem en was de tijd ineens weg, gelukkig was de tijd natuurlijk niet echt weg, maar zat ik in het menu. Ik was zo van slag en drukte helemaal verkeerd, maar kreeg de tijd er weer voor en heb de duif toen snel gemeld. Vervolgens heb ik mijn vrouw geroepen met de duif in mijn hand stond ik bij het bed en iedereen was klaar wakker. Zelfs de buurvrouw stond bij het slaapkamerraam om te vragen wat er aan de hand was om kwart voor zes. Gelukkig vond ze het prachtig en had ze alle begrip.’

Tot Slot

Klaas vindt dat we als duivenliefhebbers positiviteit moeten blijven uitstralen. Hij schrijft zelf op zijn eigen site www.klaasbuwalda.nl en op www.duivenvlucht.nl en bij mij is het glas altijd half vol. Ik denk dat we voorzichtig moeten zijn met alle uitlatingen op facebook en andere social media. Daarbij vind ik het mooi dat onze vereniging nu voor de vijfde vlucht op rij dit jaar met drie jonge overnachters op teletekst vertegenwoordigd is.  Dat ben ik met Klaas eens, al moet een kritische noot op een opbouwende manier ook kunnen. Dit komt vaak negatief over, omdat weinig mensen op een goede manier met kritiek om kunnen gaan. Klaas, nogmaals gefeliciteerd met je geweldig mooie overwinning en bedankt voor je info voor deze reportage. Succes met de laatste vluchten dit seizoen !!!

Het bericht Klaas Buwalda, Sint Jacobiparochie, snelste duif van Orange (Sector 3 en 4) … Slot verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Het was 1^e Pinksterdag. Ik had m’n jonge duiven ‘ schoon’  water gegeven. Toen ik een klein uurtje later ging inspecteren was  de drinkpot leeg en kurkdroog. Dat was op z’n minst verontrustend. De jonge garde moest niet zo maar de zuipziekte krijgen. Ik gaf nieuw leidingwater en ging even later nieuwsgierig kijken. Er zaten geen jongen rond de drinkpan; die zaten allemaal onschuldig op hun schabbetjes te koekeloeren. Maar het water was al bijna weer op! Hadden de kaboutertjes dat op hun geweten? Ik tilde de metalen waterbak omhoog; er druppelde water af. Er zat dus een gat in de bodem. Bingo….het raadsel was opgelost.

Nu had ik een probleem; mijn voorraad drinkpotten was op. Waar toverde ik tijdens de feestdagen zo gauw een nieuwe pot weg. Opeens dacht ik aan Andries; een  bevriende duivenmelker die noodgedwongen een zittend leven leidt. Die wist altijd overal antwoord op en had een ruime voorraad van de meest uiteenlopende rariteiten. De kans dat hij iets had waaruit mijn duiven konden drinken was groot!

Even later was ik op visite; werd getrakteerd op thee, limonade  en Pijnenburgkoek. Ja  en o zeker: ik mocht kiezen uit een riante collectie drinkreservoirs; hoog, laag, plastic en metaal. Dankzij  dat  drinkpangaatje werd mijn dag toch nog gezellig…. Behalve duiven heeft die Andries ook nog andere hobby’s; hij figuurzaagt of zaagt figuur; het is maar hoe je het bekijkt en hij verzamelt in zijn Lilliputtertuintje allerlei soorten dwergen, kabouters en andere vreemde figuren van steen, kalk of gips.

Omdat ik mijn  Powershot S30 op zak had begon ik uitgebreid plaatjes van dat gipsvolkje te schieten. Een andere bezoeker van Andries kwam op het idee om een van die dwergen een krant in de knuisten te duwen. Hij griste het NP Orgaan van het tuintafeltje  en riep:’ Hier dit moet je op de foto zetten, kijk zelfs kabouters lezen de Duivenkrant.’ Met plakband werd vervolgens het duivenblaadje aan Eftelingachtige figuren bevestigd en nam ik vanuit  allerlei hoeken en gaten een foto’ Gert, de  duivenzoon van Andries was ondertussen terug van het Brive -duivenlappen in Hank.Hij keek sceptisch naar mijn capriolen en vroeg:’Zeg,waar ben jij eigenlijk mee bezig?’ ‘ Een plaatje voor het Orgaan’, lachte zijn Pa. ‘Die zetten hem er toch niet in. Ze zijn niet gek! Zijn er al duiven thuis en wat doet die  nieuwe schone drinkpan daar’ , bromde Gert. Zijn humeur moest nog op temperatuur komen. Dat was duidelijk.

©.c.u.

Het bericht Duiven en kabouters verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Wat een seizoen is dit, zelfs voor de fervente spelers van de ZLU-vluchten. Vreemde lossingen, sterke tegenwind, late lossingen en zelfs een verplaatsingen van de duiven. Het is bepaald geen ‘glad’ seizoen. Toch zijn er altijd winnaars en duiven die ondanks de zware omstandigheden met een fatsoenlijke snelheid naar huis vliegen. Dat is bijzonder knap!!! Dat de omstandigheden soms voor veel duiven te gek zijn en dat dit voor veel liefhebbers demotiverend werkt, het doet niets af van de duiven die ondanks deze omstandigheden geweldig presteren. Hier is klasse voor nodig, een goede gezondheid en een geweldige vorm. De eerste duif van de Fondunie 2000 heeft dit allemaal in haar mars. Ze was de tweede van heel Nederland in het ZLU-concours met een gering verschil met de winnaar en met een grote overvlucht. En ze was de snelste Oude Duif van het Internationale concours.

De uitslag

1. Jan Becker, Nijverdal
2. Jelle Jellema, Nijverdal
3. Jay Lissenberg, Utrecht
4. Jelle Jellema, Nijverdal
5. Hein van Gurp, Heino
6. Bennie Homma, Balk
7. Maurice Derksen, Braamt
8. Marlon Kok, Ransdorp
9. Eef van Aalten, Huissen
10. Jan Becker, Nijverdal

Jan Becker heeft naast zijn overwinning en twee duiven in de Top 10, 6 duiven in de prijzen van de 8 Narbonne-gangers. Jelle Jellema had 31 duiven mee en 18 prijzen. Richard Kuyer uit Maarssenbroek had 2 duiven mee en die zijn terug te vinden op de plaatsen 15 en 21 tegen 1.055 duiven. Ook Bennie Homma had 75% prijs (6 van de 8 gezette duiven hadden prijs).

De liefhebber

Jan Becker is een 67-jarige duivenliefhebber, die al ruim 40 jaar in Nijverdal op zijn huidige adres woont. Bijna 40 jaar had hij een tandartspraktijk en hij stopte hiermee op 1 april 2011.

De duiven had hij al bij zijn ouderlijk huis. Zowel ooms van vaders- als moederskant hadden postduiven. Op foto’s van zijn jeugd is hij dikwijls met duiven bezig. Toen hij 11 jaar was, is hij echt met de wedstrijdsport begonnen. De aanleiding was minder leuk, namelijk de ernstige ziekte en de latere dood van zijn moeder. Jan over die periode: ‘Mijn vader had geen tijd en interesse op dat moment voor de duiven. Geruisloos heb ik toen de verzorging overgenomen. Snel was ik succesvol omdat ik termen als conditionering, Pavlov etc. welke ik geleerd had in de biologie-les in praktijk bracht. Mijn jonge duiven werden in 1965 al dagelijks met de fiets weggebracht (zo’n 12 km) en vonden bij thuiskomst hun dagelijkse rantsoen. Tegen ‘dat jong’ was niet te vliegen, werd er al snel gezegd. Ik begon met 16 jonge duiven. Na een vliegprogramma op Duitsland tot 360 km, had ik er nog 15 duiven over. Mijn eerste goede duiven heb ik gekregen van 2 goede spelers in Almelo te weten B. Kuiper, bijgenaamd ‘De Banaan,’ omdat hij eigenaar van een groente-grossierderij was en Henk Kamp. Beide hadden ‘het beste’ op de fond in Nederland. De heer Kamp zat in de textiel en deed geregeld zaken met Maurice Delbar. Wat was ik trots dat ik toen zuivere Delbars had. En dat waren goede duiven. Met een totaal bestand van 11 duiven, vlogen we in 1965 met 8 mee 7 duiven in de prijzen van Passau (634 km). Er waren ‘s avonds 6 duiven thuis waarvan 3 van ‘dat jong’ van ’17 jaar’ in de vereniging van zeker 50 leden met o.a. de Generaal kampioen van de stad Almelo. Waarschijnlijk is daar de liefde voor de marathon- en Münchenvluchten begonnen.’

Het hok en de stamopbouw

Jan heeft de beschikking over 2 hokken van 8 meter 80. Er zijn 9 afdelingen. De huidige stam is opgebouwd uit duiven van de Gebrs. Löwik, Wim Derksen en B. Annink allemaal uit Almelo, Henk Deenen uit Zevenaar, Harrie Kalter uit IJsselmuiden en met name Jan Peters uit Bemmel. Sinds 4 jaar zijn er ook Jellema duiven ingebracht. Op dit moment heeft de man uit Nijverdal 120 vlieguiven, waarvan er 19 op Perpignan zitten en 76 op Cahors. Door de overlast van de roofvogels is dit in de loop der jaren ontstaan. Deze “vrienden” pakken veel meer doffers dan duivinnen met alle gevolgen van dien. Verder zijn er in totaal 20 kweekkoppels. Er is het afgelopen jaar samenkweek gedaan met Jelle, dus het aandeel Jellema-duiven is gegroeid. Het laatste nieuwe soort zijn duiven van de combinatie Freialdenhofen en zonen.

De winnende duif

De winnende  duif is de duivin, NL2013-1754199. Een zomerjong, die in het geboortejaar door het ongeval dat mij zelf overkwam in dat jaar slechts aan 3 taartvluchten kon deelnemen. Het is een nestduivin gespeeld op een jong van 7 dagen. In deze duivin  zitten eigenlijk alle lijnen van mijn oude stam namelijk: duiven uit de topduiven van Gebrs. Löwik, Henk Deenen, Jan Peters en Wim Derksen. De duivin heeft als jaarling  de 775e van 3.405 duiven op Bergerac gevlogen. Als 2 jarige de 241e van 5.589 duiven op Perpignan ZLU en nu als 3 jarige de 1e Internationaal Narbonne Oude duiven, 2^e Nationaal Narbonne ZLU en 1^e van de Fondunie 2000. Dit zijn ook de enige fondvluchten waar zij aan deelnam.

… wordt vervolgd …

Het bericht Jan Becker, Nijverdal, wint Narbonne in de Fondunie 2000 (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vandaag het tweede deel met achtergrondinformatie over de overwinning van Jan Becker op Narbonne. De kennis van Jelle Jellema en het gevoer van het voeren van pinda’s. Lees verder …

De voorbereiding van de winnende duif

‘De 199’ is in het voorjaar niet gekoppeld. Ze zat in een hok met bijna alleen maar jaarlingen. Ze is speciaal voor Narbonne gekoppeld om dan met een jong van 7 dagen te zitten. Zij heeft dus op haar eerste nest met jong in 2016 gevlogen. Ze heeft als inspeelvluchten het programma gevlogen tot en met 366 km, Peronne. Daarna wordt niet meer aan het afdelingsprogramma  deelgenomen met de duiven die bestemd zijn voor de ZLU vluchten. Daarna worden ze zelf getraind door ze vaak met Luuk naar het werk mee te geven.

Ze vliegen dan bij redelijk weer dagelijks Barneveld (65 km). Welk voer krijgen de duiven, Jan? Jan: ‘Ik voer de duiven de mengelingen van de firma matador. De basismengeling bestaat uit 3/4 Matador Fond en 1/4 Super start. Bij terugkomst van een vlucht een dag Turbo. Vijf dagen voor een ZLU vlucht wordt er overgeschakeld op 50 % fond en 50 % HE mengeling. De laatste 3 maaltijden alleen HE. Ik gaf de laatste dagen  nog wat pinda’s bij maar dat wordt volgend jaar ook geschrapt. De matige prestatie op Marseille zou komen dat ze het te goed hadden. Ook andere bijproducten worden niet gegeven. Wel dagelijks vers grit en mineralen. Mochten ze jongen hebben zelfs ‘s morgens en ’s avonds.’ Medisch gezien  bestaat de begeleiding uit enkele controles per jaar door Jelle Jellema. Zijn advies wordt opgevolgd. Alle duiven worden jaarlijks geënt tegen paratyfus, paramixo en pokken.

In natuurproducten gelooft Jan niet. Medicamenten zijn soms nodig maar nooit blind kuren. Er moet een diagnose van het probleem zijn en daar na handelen. In het stille seizoen moet men de duiven weerstand laten opbouwen door ze goed te verzorgen. Men moet een heel jaar liefhebber zijn en niet alleen in de zomer.

De tweede duif

Als tweede duif op Narbonne had Jan ‘de 108’ van 2013. Deze duivin won al 1:10 prijzen op Agen en Cahors. De vader van deze duivin won prijs op Marseille in een periode dat Jan met de gevolgen van een ongeluk zat en niet optimaal met de duiven kon spelen. Deze vader komt uit een doffer van Jan Peters en een duivin van de Gebr. Löwik uit Almelo. De moeder van ‘de 108’ is een late duivin van 2010 uit een doffer van Jan Peters en een duivin van Gerrit Veerman (Peters x Sam de Jong). Kortom wederom bewezen lijnen die samenkomen in een duivin die een geweldige prestatie neerzet.

Het verhaal vooraf

De laatste weken voor het inkorven van Narbonne ging het steeds een beetje minder met de duiven, vond Jan. St. Vincent ZLU ging nog redelijk, maar de week erna was vooral Marseille onder de maat. Slechts 2 van de 11 duiven vlogen prijs en dat is voor Jan niet goed genoeg. Jan: ‘Als het niet loopt, zoals je graag wil, ga je ook van alles zien. Ik vond mijn duiven in de week voor inkorving van Narbonne ‘doods’. Er zat geen leven in, de doffers willen graag knokken, maar ze zaten als lammetjes in het hok. Ik vroeg het aan mijn zoon en die vond het ook zo. Dus op zondagavond Jelle gebeld of hij maandag de duiven wilde nakijken. Dat wilde hij … gelukkig. Ik dacht als Jelle ze niet goed vindt, dan speel ik geen Narbonne. Jelle keek maandag de duiven na en zag geen spoortje narigheid … niets!!! Hij vermoedde wel dat de duiven misschien ‘verkeerde pinda’s’ hadden gegeten. Jan was net met een nieuwe zak begonnen … het zou dus kunnen dat die niet goed waren. Hij adviseerde me toch 8 duiven te spelen en wees die duiven ook aan. Na inkorving van Narbonne moesten de andere duiven even teruggenomen worden met gerst of zuiveringsmengeling. Dit heb ik gedaan … na een paar dagen vlogen de thuisblijvers weer weelderig rond en waren weer tierig in het hok en de 8 Narbonne-gangers maakten een topuitslag. Jelle heeft er echt kijk op en ik ben hem dankbaar voor zijn advies. Wat heeft die man een kijk op duiven!!! En … misschien hebben die twee dagen extra mand mijn duiven wel goed gedaan, want het was twee dagen langer na die ‘verkeerde pinda’s’ ’. Bijzonder dit verhaal en het onderstreept dat Jelle een topmelker is en dat hij ook bereid is anderen te helpen en te delen in zijn kennis. Grandioos !!! En dat je goed op moet letten met pinda’s !!!

Tot Slot

De duivensport beleeft de gepensioneerde tandarts als hobby en tijdens zijn werkzame periode als geweldige ontspanning na een drukke dag. Alleen de marathonvluchten van de ZLU stelt hij als doel. Daarna moet de duivensport zich aanpassen aan zij gezin. Dit is helemaal geen enkel probleem. Zijn jongste zoon Luuk is ook helemaal gek van de ZLU vluchten en met zijn beperkte mogelijkheden doet hij het goed. Vanaf deze plek wil ik Jan (en Luuk) nogmaals feliciteren met deze prachtige uitslag en de overwinning in de Fondunie 2000. Succes op Perpignan en Cahors !!!

Het bericht Jan Becker, Nijverdal, wint Narbonne in de Fondunie 2000 (deel 2 en Slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Het regende. Ik was ziek; een griepje, een soort ornithose zou je kunnen zeggen. Karel kwam op bezoek. Hij bracht een jonge duif mee die buitengewoon goed in het vlees zat. Dat was niet als medicijn bedoeld. Het was een jonge doffer uit zijn Steenbok die nationaal op St Vincent de negende prijs behaalde. ‘ Het is helemaal geen fondsoort,’ zei hij, ‘gewoon Tournier met wat anders erdoor geklutst dat het bij mij op de vitesse redelijk doet.’ Ik vroeg hem naar het pedigree. Nou dat was heel simpel: hij had de duif van Paul, die kreeg hem van Jan en de vader stamde af van de Hagenees en het Amsterdammertje. Het klonk interessant. ‘ Is dat die Paul die eerst kanaries had en toen zijn duivenhok in een tuinhuisje veranderd heeft,’ wilde ik weten. Karel knikte.’ Hij heeft de duiven weggedaan en zit nu op mooie dagen met z’n vrouw in dat prieel. Hij heeft eenvoudig de voorkant uit het hok gesloopt!’

Hij kreeg koffie met een stroopwafel. Als je zulke goeie duiven brengt, verdien je dat! Ik niesde en kuchte wat, om vooral te laten merken dat het menens was met mijn ornithose. Op de een of andere manier kwam het gesprek op duivenogen. ‘Een duif heeft een oog aan beide kanten, stel je voor dat wij dat hadden, dan zagen we alles om ons heen!’ ‘ Dat lijkt me onrustig,’ hoestte ik,’ misschien heeft zo’n beest ook wel dooie hoeken.’ ‘Van achteren kan een duif niks zien, daarom duikt een roofvogel er aan die kant bovenop,’ ‘ verkondigde mijn bezoek. Ik zei dat een duif aan de voorkant ook misschien wel een blinde plek had zitten. Dat zag ik niet goed; de ogen stonden een beetje schuin en daardoor kon er ook iets uit de voerbak gepikt worden.

We fantaseerden er vrolijk op los. ‘Hoor eens, Karel, verdedigde ik mij,’  vorig zomer lag ik eens met een vriendin in het gras langs de Merwede. Er kwam  een koppel duiven   over razen. Ze zaten op nog geen meter hoogte. In de verte stond een varkensschuur en de vogels koersten er recht op af. ‘ Zien die stomme beesten dat huis niet staan? Ze knallen  er zo tegen op’, zei m ‘n gezellin. Dat gebeurde  ook haast, maar vlak voor de gevel waaierden  ze omhoog en opzij. ‘ Dat bewijst niks en ik wist niet dat jij een vriendin had,’ bromde Karel. Volgens hem wilden duiven bij harde tegenwind zo laag mogelijk vliegen en probeerden ze van beschutting te profiteren.’ Het gebeurt niet alleen bij laagvliegers, mijn zwarte Sjefke vloog in België tegen een hoogspanningsmast’, zei ik. ‘Jij heb gewoon geen intelligente alerte duiven, waarom denk je dat die sukkels van jou altijd te laat zijn’, sneerde hij. ‘ Kan het niet zo zijn dat ze de hindernissen pas heel laat in het oog krijgen?’ plaagde ik, want ik zag dat hij zich ergerde aan mijn  gefilosofeer.

‘ Hoe is met jouw afstamming?’ vroeg hij onverwacht.’ ‘Niet zo best,’ moest ik toegeven.’ Van vaderszijde  een  boer uit Groningen en de opa van moeder  kwam uit de buurt van Osnabrück. Weinig palmares, afgezien van een neef van mijn vader die een keer tweede in de elfstedentocht werd. Dat is de sportieve afdeling van onze familie. Wij zijn de kreupele tak!’ ‘ Alleen eerste prijswinnaars, kennen ze na een half jaar nog,’ lachte hij. ‘Behoor jij dan tot een ras van echte klasbakken?’ Dat was niet het geval. Zijn grootvader  was door de dorpsjeugd op een avond met een meisje in een schaapskooi opgesloten. Ze werden eerst de volgende morgen in vrijheid gesteld en van  echt slapen was die nacht niet veel gekomen. Kortom Karels vader was een product van doffer toeval en duivin geluk. Ik grinnikte. Hij kreeg opeens haast. De jonge doffer werd in de kweekren gezet bij de Thea, een Brabantse duivin en hij wenste mij succes met mijn griep.

Het bericht Blik op oneindig verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Het laatste volle marathonduivenweekend zit er op. De vluchten hadden een vlot verloop en toch bleven (gezien naar de omstandigheden) weer te veel duiven achter. Ik sprak een liefhebber die altijd gewoon zijn prijzen pakt en er zelden onderdoor gaat en die niets terughad van Cahors. Het blijft een raar seizoen. Desalniettemin heeft iedere vlucht zijn winnaar en uitblinkers. De mannen met goede duiven en misschien nog wel belangrijker de duiven in een goede gezondheid en vorm. Dat blijft knap !!! Afgelopen weekend had sector I Tarbes, de sectoren II t/m IV Cahors en de ZLU had haar laatste vlucht vanuit Perpignan. Vluchten met mooie, maar ook verrassende winnaars.

Sector I

4. Driessen uit Stein won in sector I Tarbes. Zijn eerste duif was 4.669 andere duiven te snel af met een snelheid van 1.664 mpm. 56 mpm sneller dan nummer twee Peters uit Panheel. Het podium is compleet met nummer drie André van Esch uit Eindhoven. Peter Gruisen uit Sittard en A. Goessens uit Elsloo maken op de plaatsen 4 en 5 de Limburgse overheersing extra zichtbaar. Peters uit Panheel had op deze vlucht 6 duiven mee en behaalde met zijn duiven 5 prijzen. W. Geuyen uit Tungelroy had 100% prijs met 5 duiven mee. P. Hendriks uit Kessel had 80% prijs met 5 duiven mee met drie kopduiven 16, 43 en 113. Gebr. Janssen uit Gennep deed het ook goed met 80% prijs met 5 duiven mee. A. Janssen uit Swolgen had 100% prijs met 2 duiven mee. A. Gielen uit Baarlo baarde wederom opzien met 80% prijs met 5 duiven in het concours. H. Sonnemans uit Beringe had 100% prijs met 3 duiven mee. Fr. Strijthagen uit Simpelveld maakte ook een prima uitslag met 5 duiven mee en 4 prijzen. S. en A. Deckers uit Meers had 1 duif mee en die was terug te vinden op plaats 95 in sector I. Comb. Aarts uit Vroenhoven hadden 75% prijs met 2 kopduiven van de 4 Tarbes-gangers: 20 en 72.

Sector II

In sector II Noord en Zuid Holland waren 3.653 duiven mee. De winnaars zijn vader en zoon van den Bosch uit Gelderswoude. Hun duif maakt de grootste snelheid van alle Cahors-duiven van die dag: 1.846 mpm. In de sector 36 mpm sneller dan nummer twee, Pot uit Rotterdam. Nummer drie waren de bekende Gebr. Jacobs uit Nes aan den Amstel. Jan Ouwerkerk uit Lekkerkerk en Hartog uit Zwijndrecht laten zien dat de duiven in Zuid Holland in het begin beter kwamen dan in Noord Holland. Bart Jan en Bernard van den Bosch hadden 6 prijzen van de 8 gezette duiven, naast de overwinning een mooie uitslag. Nummer twee Pot uit Rotterdam had 4 duiven mee en ook 75% prijs. Toon van Vliet uit Aarlanderveen maakt een goed seizoen door en pakt op deze vlucht 7 prijzen van zijn 9 Cahors-duiven. A. Kerklaan uit Nieuwe Tonge haalde 5 prijzen van de 6 gezette duiven. M. Ponsen uit Krimpen aan den IJssel heeft 80% prijs met 5 duiven mee en 4 prijzen. M.C. Anders uit Boskoop heeft 4 prijzen van de 6 gezette duiven en hierbij zaten 3 vroege duiven: 70, 82 en 189.

Sector III

Bij Jay Lissenberg uit Utrecht begon het jaar slecht met een brand. De laatste weken maakt hij een geweldig seizoen door. Hij wint in sector III Cahors met een snelheid van 1.731 mpm. 37 mpm sneller dan T. Koele en zn uit Wezep. Amanuel Oz uit Denekamp maakt het podium compleet op de derde plaats. Elsweyer uit Borken-Burlo is nummer 4 en Rob Hornsveld en Dennis Krol maken de top 5 compleet. Dit prachtige duo uit Soest had slechts 1 duif mee. De vroege duiven vielen in sector III mooi verspreid. Bas Jansen uit Zutphen had 70% prijs met 10 duiven mee, startend met 37, 38 en 61. Verder waren er weinig uitschieters te vinden onder de liefhebbers die begonnen 1:50 of het moeten drie liefhebbers zijn met 2 van de 3 duiven in de prijzen: Hein van Gurp (Heino), Bert Bouwman (Amersfoort) en Adri van Blitterswijk (Elst bij Rhenen).

Sector IV

1. Bosma uit Haskerhorne was de beste van 1.410 Cahors-duiven in sector IV. Hij versloeg Herman Brinkman uit Tuk met een voorsprong van ruim 100 mpm. Nummer drie was Cees de Boer uit Stavoren. Gerard Koopman had een geweldige uitslag met 15 prijzen van de 16 gezette duiven, hij start op de plaatsen 9, 10, 15, 21 en 29. Jan Broersma uit Roodeschool had wederom een mooie uitslag. Hij had 4 duiven mee en 75% prijs en begint op plaats 8. Huls en Zuidema uit Sellingerbeetse maken een prima seizoen door en ook op deze vlucht deden ze het goed met 7 prijzen van de 11 gezette duiven. Zij beginnen op de plaatsen 14, 22 en 28.

Perpignan ZLU

Op deze vlucht won de 30-jarige Mevlut Tekin uit Medemblik. Na een goede vlucht van zijn duiven op Agen, was zijn tweede ZLU-vlucht dit jaar geweldig. Hij behaalde de 1^e én de 2^e internationaal Perpignan. Nummer drie is Jelle Jellema uit Nijverdal. Op zijn prestaties lijkt dit seizoen geen maat te staan en hij liet iedere vlucht zien dat hij geweldige duiven heeft, die in een geweldige vorm steken. Zijn eerste 4 duiven staan op de plaatsen 3, 9, 17 en 19. Nummer 4 is Nico Volkens uit Bergen en nummer 5 Jo Martens uit Stein, die ook op deze vlucht zijn klasse bewijst. Jo’s tweede duif is terug te vinden op plaats 74. Kurvers-de Weerd uit Hulsberg heeft 3 duiven bij de eerste 80 nationaal: 42, 66 en 78. Jo Corstjens uit Thorn heeft ook 3 duiven bij de eerste 80 nationaal: 37, 50 en 80. Wijnands en zn uit Maastricht heeft 4 duiven bij de eerste 84 nationaal: 22, 29, 51 en 84. Als de voorlopige uitslag gepubliceerd wordt, volgt er meer …

Narbonne ZLU

Vorige week was Narbonne, wat uiteindelijk is gelost in Bram. Jan Nijssen uit Haelen was de winnaar. Zijn winnende duif haalde een snelheid van 1.142 mpm. 2 mpm meer dan nummer twee Jan Becker uit Nijverdal. Plaatsgenoot Jelle Jellema was nummer 3. Jay Lissenberg uit Utrecht was nummer 4 voor P. Stammen uit Horn. Deze liefhebber had twee duiven mee en beide duiven haalden prijs. De tweede duif op plaats 364. Jan Becker had 6 duiven in de prijzen van de 8 en zijn tweede duif op plaats 30. Vincent Vork uit Noorden had 7 duiven mee en 6 duiven in de prijzen. De eerste drie had hij op de plaatsen 38, 80 en 109. Richard Kuyer uit Maarssenbroek had twee duiven mee en pakte ze allebei in de kop van de uitslag: 56 en 81 nationaal. S en A Deckers uit Meers had 4 duiven mee en pakten 4 prijzen: 39, 82, 598 en 730. Wetemans uit Kelpen-Oler had twee duiven mee en die zijn terug te vinden op de plaatsen 36 en 90. Bennie Homma uit Balk had 6 van de 8 duiven in de prijzen, waarvan 2 bij de eerste 100 nationaal. Tot slot de winnaar Jan Nijssen uit Haelen had 4 duiven mee en drie prijzen: 1, 143 en 367.

Het bericht De kijk op het afgelopen weekend (29-30 juli) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Het is jammer dat er bij de NPO-vluchten maar één nationale vlucht is, St. Vincent. Mede dankzij Stichting Marathon Noord hebben sector 2 tot en met 4 nog twee gezamenlijke vluchten (Albi en Cahors). Afgelopen weekend was de tweede van deze vluchten, Cahors. De snelste van de drie sectoren viel in het Zuid-Hollandse Gelderswoude bij zoon en vader Van den Bosch. Deze liefhebbers pakten in alle vroegte hun eerste duif. Acht over halfzes arriveerde hun ‘Ariena’ in Gelderswoude, een plaatsje tussen Zoetermeer, Zoeterwoude en Hazerswoude. In Rotterdam viel om dezelfde tijd ook een duif, maar die hoefde minder kilometers af te leggen.

Sector II

In sector II Noord en Zuid Holland waren 3.653 duiven mee. De winnaars zijn vader en zoon van den Bosch uit Gelderswoude. Hun duif maakt de grootste snelheid van alle Cahors-duiven van die dag: 1.846 mpm. In de sector 36 mpm sneller dan nummer twee, Pot uit Rotterdam. Nummer drie waren de bekende Gebr. Jacobs uit Nes aan den Amstel. Jan Ouwerkerk uit Lekkerkerk en Hartog uit Zwijndrecht laten zien dat de duiven in Zuid Holland in het begin beter kwamen dan in Noord Holland. Bart Jan en Bernard van den Bosch hadden 6 prijzen van de 8 gezette duiven, naast de overwinning een mooie uitslag. Nummer twee Pot uit Rotterdam had 4 duiven mee en ook 75% prijs. Toon van Vliet uit Aarlanderveen maakt een goed seizoen door en pakt op deze vlucht 7 prijzen van zijn 9 Cahors-duiven. A. Kerklaan uit Nieuwe Tonge haalde 5 prijzen van de 6 gezette duiven. M. Ponsen uit Krimpen aan den IJssel heeft 80% prijs met 5 duiven mee en 4 prijzen. M.C. Anders uit Boskoop heeft 4 prijzen van de 6 gezette duiven en hierbij zaten 3 vroege duiven: 70, 82 en 189.

De liefhebbers

De comb. B.J. & B v/d Bosch bestaat uit zoon Bart-Jan (35 jaar) en vader Bernard (67 jaar). Bart-Jan woont op zichzelf in Zoetermeer. Bart-Jan is werkzaam bij Diervoeders Zoetermeer, een grote dierenwinkel van ruim 1100 m2, waar ook duivenvoer en bijproducten worden verkocht. Bernard geniet van zijn pensioen. Hij heeft zijn laatste 30 jaar in het arbeidsproces gewerkt bij de gemeente Rotterdam, waar hij verantwoordelijk was voor de aanleg en het onderhoud van alle sportvelden gelegen in Rotterdam boven de maas. Hoe zijn jullie in de duivensport terecht gekomen? Bart-Jan: ‘In 2002, overleed er een oom van mijn moeder. Mijn vader kon niet mee naar de begrafenis, en zodoende ging ik met mijn moeder mee. We konden meerijden, met een neef van mijn moeder, Maarten Strijdhorst uit Zevenhuizen (een echte duivenmelker). In de auto ging het al snel over duiven. Zo werd er zowel op de 2 uur durende heenreis, als de terug reis over duiven gesproken. Ik werd hier enthousiast van. Een aantal dagen later stond Maarten bij ons op de stoep met een mandje jonge duiven. Ik had nog niet eens een echt hok, dus ze kwamen in het oud kippenhok. In dit hok was al een stukje afgezet voor een paar sierduiven en daar werden ze ingedaan. Toen mijn vader zag dat het geen bevlieging was, werd er op de schuurzolder een groter duivenhok gemaakt. In 2003 werd ik lid van pv de Kerkduif in Zoeterwoude. Mijn ouders vonden het toch ook wel spannend als de duiven op zaterdag thuis kwamen, en zo was mijn vader ook inmiddels “besmet” met het duivenmelkersvirus. We gingen het samen doen en gingen vliegen onder de naam: comb. B-J en B v.d. Bosch (dus een zoon-vader combinatie ipv een vader-zoon combinatie). De oude kippenschuur werd afgebroken en van een oude schaftkeet, waar mijn vader tegenaan was gelopen werd een duivenhok met 3 afdelingen gemaakt. Hadden jullie nog andere duiven naast de duiven van je neef Maarten Strijdhorst? Bart-Jan: ‘Ja, we kregen eveneens duiven van Jan Bolleboom (comb. Bolleboom) en van Wim v.d. Bosch nog enkele duiven. Vooral (nu nog steeds trouwens) in het begin keken we niet naar soorten en rassen, dus geen idee welke rassen het waren. In 2006 kwamen de eerste overnachtduiven (wat we toen nog nog niet eens wisten) via Gerrie van Gelder uit Rotterdam (duiven van Gebr. Hagens en Klip-Verhagen).

De winnende duif

De winnende duif is ‘Ariena’, een laat jong uit 2013. We spelen de duiven op nest en ‘Ariena’ zat op circa 10 dagen broeden en op de inkorfdag werd er nog een jong van een ander koppel van een dag of 3 onder geschoven, die ze gelijk accepteerde als haar eigen jong. Deze duivin is aan vaderskant puur dagfond, en stamt af van de duiven die we in onze eerste jaren gekregen hebben. Afkomst en ras is onbekend. Aan moederszijde is de opa een duif van Jan v.d Zwet uit Zoeterwoude (toenmalig clubgenoot waar we een koppel jongen mee hebben geruild) en de oma is een kleindochter van ons eigen ‘superkoppel’, ‘Super Ger” x “Lady in Red’. Welke prestaties heeft deze duif al eerder behaald? Bart-Jan: ‘Aangezien we de duiven rustig willen brengen, gaan de late jongen pas mee op de vitesse 2^e tour en/of natour het jaar erna. Daarom werd ze voor het eerst gespeeld in augustus 2014. Toen heeft ze vijf vluchtjes gehad tot aan 265 km. In 2015 heeft ze o.a 2. Dagfondvluchten gehad. In 2015 heeft ze haar debuut gemaakt op de marathon en wel 2 ZLU vluchten (Agen en Narbonne). Dit jaar is ze mee geweest op de middaglossing Bordeaux, waar ze een 264ste plaats provinciaal (afdeling 5) vloog. En nu de snelste duif van heel Nederland van Cahors.’

… wordt vervolgd …

Het bericht B.J. en B. v/d Bosch, Gelderswoude, snelste duif van Cahors (sect. 2-4) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Perpignan 2016 verliep in vergelijking met de voorgaande ZLU-vluchten vlotjes. Toch werden her en der duiven verspeeld, ook duiven die pijn deden, maar minder dan de vluchten ervoor. De winnaar van deze vlucht was een verrassing, al liet hij zich dit jaar op Agen ZLU al heel goed zien. Zijn tweede ZLU-vlucht van 2016 was een enorm succes. Hij pakte de overwinning in de Fondunie 2000, maar ook in het nationale concours van de ZLU en zelfs in het Internationale concours. En daarmee is het verhaal nog niet af. Hij won in deze drie concoursen namelijk ook de 2^e prijs. Een (inter)nationale vlucht winnen is een droom, maar 1^e en 2^e moet iets van onwerkelijkheid met zich meedragen, terwijl het wel degelijk werkelijkheid is. Het overkwam Mevlüt Tekin uit Medemblik afgelopen weekend. Hij heeft dagen op een roze wolk geleefd en zijn inzet die hij steekt in zijn hobby is dubbel en dwars terugbetaald door zijn duiven … Fantastisch !!!

Top 10 Fondunie 2000

1. Mevlüt Tekin, Medemblik
2. Mevlüt Tekin, Medemblik
3. Jelle Jellema, Nijverdal
4. Nico Volkens, Bergen
5. Duo De Groot-Leijen, Egmond aan den Hoef
6. Dirk en Elitsa Veldhuis, Amsterdam
7. Jelle Jellema, Nijverdal
8. Jan van ’t Land, Naarden
9. Orly en Dirk Pals, Bovenkerk
10. Jelle Jellema, Nijverdal

Jelle had 45 duiven en 22 prijzen, waarbij de eerste 5 vooral op een geweldige manier opvielen: 3, 7, 10, 11 en 17 tegen ruim 1.000 duiven. Richard Kuyer uit Maarssenbroek maakte wederom een mooie uitslag met 4 van de 6 Perpignan-duiven in de prijzen, startend met de plaatsen 26 en 62. Johan Methorst uit Barneveld had 3 duiven mee en zijn twee prijsduiven zijn terug te vinden op de plaatsen 13 en 81 … top!

De winnende liefhebber

Bijna dertig jaar terug is Mevlüt Tekin in Medemblik geboren. De nu 29-jarige supermarkthouder is in de duivensport terecht gekomen via zijn oom Marazan. Met zijn oom doet hij veel samen. Bij hem zitten de kwekers. In dit hok zitten duiven van metname Batenburg-Van der Merwe en verder o.a. Jelle Jellema, Nico Volkens, afstammelingen van het Betuwe-koppel van Gerrit Veerman, Piet de Vogel en andere directe nazaten van topduiven en tophokken. Oom Marazan woont in dezelfde buurt als Mevlüt, net als zijn ouders trouwens. Het huis wat Mevlüt zes jaar terug kocht, is ook de nieuwe start geworden van zijn hobby. Hij begon voorheen met programmaduiven van liefhebbers uit zijn club. Vanaf zijn huidige adres is de start gemaakt met marathonduiven. Samen met zijn oom kocht hij gericht duiven voor deze vluchten. Eerst werd een stam opgebouwd en werden de nakomelingen getest. In zijn tuin staat 7 meter duivenhok. Een afdeling van 1,8 meter voor de jongen en de rest voor de oude vliegduiven. Vanaf dit jaar is hij extra gericht gaan spelen. Zijn eerste vlucht was Agen ZLU. Bij de oude duiven had hij 3 duiven bij de eerste 85 nationaal. Wat een mooi visitekaartje was. Zijn tweede visitekaartje heeft een gouden randje … 1^e en 2^e Internationaal Perpignan. Dit was ook zijn 2^e vlucht van dit jaar. Kortom … bijzonder knap !!!

De winnende duif

De winnende duif is ‘De Sultan’. Hij won eerder dit jaar de 732^e nat Agen ZLU. Zijn vader is een duif voor 75% van Batenburg-Van der Merwe en 25% van de geroemde Aarden-lijn van Hein Oostenrijk (via Nico Volkens). Deze doffer won zelf de 228^e nat. Barcelona en de 95^e nat. Perpignan in 2014. De moeder van de winnende duif is ook deels van Batenburg-van der Merwe gekruist met een ingeteelde zoon van ‘de Paarsborst’ via Piet de Vogel. De tweede duif is een duivin. Haar vader komt uit een inteelt-koppeling van het Betuwe-koppel van Gerrit Veerman. In deze inteeltkoppeling komen we ook ‘Gerrit’ tegen die ook in veel goede duiven van de familie Hendriks uit Zuiderwoude terug te vinden is. De moeder van de 2^e Internationaal komt van Henk van der Wielen uit Boven Leeuwen uit zijn ‘Dax-lijn.’ Mevlüt heeft indertijd deze duivin gekregen met een ruil met deze sympathieke duivenliefhebber uit ‘Het Land van Maas en Waal’. Deze twee toppers zijn ingekorfd op aangepikte eieren. Op Agen hadden de duiven dezelfde stand gehad. Een stand waar veel liefhebbers (waaronder de schrijver van dit verhaal) het niet op hebben, omdat ze dan met pap in de krop de mand ingaan. Deze wet wordt doorkruist door Mevlüt met zijn 1^e en 2^e Internationaal.

Het seizoen

In het vlieghok is er ruimte voor 30 koppels in het vlieghok. In april worden de vliegduiven gekoppeld. Ze hebben dit jaar jongen grootgebracht. Vanaf het begin van het seizoen wordt zoveel mogelijk ingemand. Ook wordt er gelapt met het karretjes van Ewout van der Weijden en van de club uit Edam, die elke week minimaal naar Hank rijden. De duiven krijgen in het seizoen voer van Mariman, de Variamax-mengeling. De duiven krijgen naast het voer pinda’s, snoepzaad, hennep, P40 en veel grit. Hier moeten de duiven het mee doen. De duiven worden bij dierenarts Van der Sluis voor de vluchten gecontroleerd en 14 dagen voor de twee ZLU-vluchten waaraan is deelgenomen. Als er iets aan de hand zou zijn geweest, waren ze gekuurd. Maar dat was niet nodig.

Beleving

Mevlüt is eigenaar van een supermarkt, die hij van zijn vader overnam, en is dus een drukke eigen baas. De duivensport is een lekkere ontspanning hierbij. Hij wil graag elke vlucht winnen, waar hij serieus aan meedoet. De duivensport beleeft hij in het hok alleen en daarbuiten samen met zijn oom, die de kwekers heeft. Hij vraagt weleens raad bij goede liefhebbers, maar past dat in zijn eigen manier van duivenhouden. Hij merkt nu hij er meer voor over heeft, hij ook betere resultaten behaald met zijn duiven. Mevlüt: ‘De tijd die je erin steekt, wordt in het vluchtweekend terugbetaald door je duiven. Dat is een goede motivatie om er goed mee bezig te zijn.’

Tot Slot

Eigenlijk kweekt Mevlüt nooit uit vliegers. ‘Sultan’ komt wél uit twee vliegers en hij is blij dat hij dit jong toen aangehouden heeft. Op Agen had hij ook al veel plezier van hem, toen hij in alle vroegte thuiskwam. Ik wil Mevlüt vanachter de pc nogmaals feliciteren met dit geweldige resultaat op Perpigan … 1^e en 2^e van de Fondunie 2000, de ZLU en Internationaal !!! Grandioos !!!

Het bericht Mevlüt Tekin, Medemblik, Dubbele Internationaal Winnaar Perpignan verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Duiven nemen vaste routes naar huis. Snelwegen van zuid naar noord, zoals de A2, zijn bij duiven geliefd als herkenningspunt. Een chauffeur heeft deze duif kunnen filmen. De duif haalt met gemak een snelheid van 100 km per uur. Neem van mij aan dat dit geen prijsduif is, want die halen op zulke stukken nog hogere snelheden. Het blijft een prachtig gezicht, hoe deze duif de beschutting van de auto’s opzoekt in zijn weg naar huis. Misschien was het wel een Narbonne of Perpignan-duif van Richard Kuyer … zij neemt in ieder geval de afslag bij Maarssen.

Het bericht Duif neemt Route A2 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vorige week heeft u kennis kunnen maken met zoon en vader Van den Bosch uit het dorpje Gelderswoude, net boven Zoetermeer. U heeft kunnen lezen dat ze sinds 2003 in de duivensport zitten. Dat ze begonnen zijn met duiven zonder stamboom en dat ze nu Cahors hebben gewonnen in sector 2 en dat hun duif ook de snelste was van de drie sectoren 2, 3 en 4. Vanaf nu kunt u meer over hen lezen …

Hok en Stamopbouw

Bart-Jan en Bernard hebben zoals eerder genoemd een verbouwde schaftkeet staan van 6 meter, verdeeld in 3 afdelingen: in 1 afdeling zitten de jonge duiven, in de andere 2 afdelingen zitten de oude duiven (voor de overnacht vluchten). Verder hebben ze een oude vogelvolière verbouwd tot een duivenhok met 2 afdelingen en dat is totaal 4 meter. Daarnaast hebben ze 9 kweekboxen, zodat de mannen er zeker van zijn, dat de jongen ook echt voor 100% uit een bepaald kweekkoppel afkomstig zijn. Hoe is de stam voor de overnachtduiven opgebouwd? Bart-Jan: ‘De overnacht duiven stammen allemaal af van de eerste (6) duiven, die in 2006 via Gerrie van Gelder naar Gelderswoude kwamen. We hebben er nooit een stamboom bijgehad, maar deze duiven zijn afkomstig van Gebr. Hagens uit Achthuizen en Klip-Verhagen uit Rotterdam. Later zijn er nog duiven geruild met Jan v.d Zwet uit Zoeterwoude (Batenburg soort), Aad Benschop eveneens uit Zoeterwoude (Kiekebelt soort) en Pieter Vreeling uit Bodegraven.’

Het seizoen

De mannen uit Gelderswoude zijn het seizoen gestart met een 80 tot 90 vliegduiven. Dit zijn 20 programmaduiven, 15 late jongen en 50 overnachtduiven. De duiven krijgen een vrije koppeling, dus ze moeten er zelf voor zorgen dat ze een partner vinden. Naast de vliegduiven hebben Bart-Jan en Bernard 20 kweekduiven zitten, hier zitten ook programmaduiven tussen. De programmaduiven en de kwekers werden afgelopen winter op 5 december gekoppeld. Toen de eerste jongen afgespeend waren, werden bij de overnachters de broedhokken opengezet.  Ieder koppel maakt in principe een ronde jongen groot. In het begin van het seizoen worden de overnachtduiven een 1.000 km ingevlogen op de vitesse- en midfondvluchten. Daarna worden ze ‘aan de gang’ gehouden met lapvluchtjes van een 50 km.Een week voor inkorving van een overnachtvlucht worden de duiven regelmatig een voor een gelapt op een kilometer of 10. De duiven krijgen voer van het merk Teurlings en wel de TQ-mengelingen. Bart-Jan: ‘Door mijn werk bij Diervoeders Zoetermeer zag ik een aantal jaar geleden, toen Teurlings met de TQ mengelingen begon, via de vertegenwoordigster de samples van die mengelingen en was gelijk enthousiast. We zijn die mengelingen gaan gebruiken, en daar hebben we tot op de dag van vandaag geen seconde spijt van gehad.’ In het seizoen krijgen ze Teurlings TQ Sport light, Teurlings TQ Dieet, Teurlings TQ Sport en de Teurlings TQ High Energy.  De vluchten tot 300 km krijgen ze dagelijks een mengeling bestaande uit 50 % Sport, 25 % Dieet en 25 % Light. Tot 500 km krijgen de duiven 75 % Sport en 25 % light. Vanaf 500 km 60 % sport 25% Energy en nog een 15% extra mais. Door alle mengelingen gaat ook een handje TOVO. Naast het voer krijgen de duiven op maandag en dinsdag biergist over het voer met lookolie. Verder krijgen ze multivitamine en de nog een dag de fles van Teurlings. Daarnaast krijgen ze de gebruikelijke mineralen, grit en pikkoek. Dit allemaal van Teurlings. Op maandag krijgen ze Propolis in het water. Dit is een natuurlijk antibioticum. In de opbouw naar verdere vluchten krijgen ze snoepzaad en pinda’s. Wat doen jullie aan medische begeleiding? Bart-Jan: ‘Na het seizoen krijgen ze een paratyfus kuur van een dag of 10. Tijdens de kweek een geelkuurtje in het water, en dan nog de jaarlijkse paramyxo enting. Een week voor inkorving van een overnachtvlucht steken we bij de duiven die meegaan nog een geelpil op. Sinds een aantal jaar (toen de medicijnenwet veranderde) zijn we steeds meer natuurproducten gaan geven en onze duiven natuurlijker gaan houden, en de prestaties werden er zeker niet minder om. De prestaties gingen zelfs vooruit, en de duiven werden beter, sterker en mooier.’

De beleving

Hoe beleven jullie de duivensport? Bart-Jan: ‘Aangezien we niet zoals de meeste duivenmelkers zijn grootgebracht met duiven, kijken en beleven we de duivensport denk ik anders dan de mensen die wel al vanaf hun geboorte met het duivenbacil besmet zijn. Bernard is ruim 25 jaar schaatstrainer geweest en heeft ook wedstrijden geschaatst en gefietst. Bart-Jan is helemaal gek van alle sporten, en dus worden er veel dingen geprobeerd/gekopieerd die je in/bij andere sporten ook ziet. En zodoende is “ons” systeem ontstaan. Het is soms juist heel verhelderend om eens een filosofie vanuit een andere sport los te laten op de duivensport. Mijn moeder en mijn vrouw zijn wel betrokken bij de duivensport, maar niet persoonlijk actief bezig met de verzorging van de duiven. Ze staan wel achter ons, en offeren zich in het seizoen regelmatig op als er weer eens een vlucht is uitgeteld, of een feestje is, waar we dan door de duiven niet heen kunnen gaan. We hebben de laatste jaren met een paar melkers uit de buurt samengewerkt. In 2015 hebben we een samenkweek gedaan met Jan v.d. Zwet uit Zoeterwoude en dit jaar hebben we dat gedaan met Aad Benschop uit Zoetewoude. Er zijn veel mooie aspecten aan de duivensport: het aankomen van de duiven waarvan je weet dat ze 1.000 km gevlogen hebben blijft natuurlijk een van de mooiste dingen. Maar de verzorging, het conditioneren en voorbereiden van de duiven naar een vlucht toe is ook iets waar we van genieten. En natuurlijk niet te vergeten de gezelligheid en het sociale leven wat je hebt tijdens het inkorven/afslaan in het clubgebouw.

Tot Slot

Heb je nog een leuke anekdote omtrent deze overwinning? Bart-Jan: ‘Vrijdagavond hadden we het erover hoe laat ze zouden kunnen komen. We waren het erover eens dat het eigenlijk niet heel erg vroeg zou kunnen, dus werd er rekening gehouden met een aankomst tussen 08:00 en 09:00 uur, maar omdat we eigenlijk elke vlucht vanaf 05:00 uur paraat staan, werd afgesproken om gewoon vanaf 05:00 uur klaar te zitten. Toen ik (Bart-Jan) om 05:00 uur aankwam, was mijn vader al bezig om de lichten in het hok aan te zetten en het elektronische systeem aan te sluiten e.d.. We dronken daarna binnen in huis een kop koffie, want het was toch nog te vroeg en te donker … er kon eigenlijk toch nog geen duif komen. Tijdens de koffie zag ik (Bart-Jan) ineens een schim achter me en zei tegen me vader dat ik iets zag vliegen in mijn ooghoek. Maar een blik naar buiten, bleek dat onmogelijk want het was nog te donker en er was ook nog geen duif gemeld. Een minuut of 10 later toen we naar buiten liepen, bleek die schim wel degelijk onze eerste duif te zijn  geweest, want op het schuurdak zat al een duif. Na wat roepen, fluiten en rammelen met een blik voer, kwam er eindelijk beweging in, en vloog ze naar “de keet”, waar ze eerst op het dak ging zitten, en daarna pas over de antenne liep. Wij zijn lid van PV de Witpen in Zoetermeer, die dit jaar zijn 80 jarig jublileum viert. Een leuke en gezellige club. We hebben verdereen eigen facebook pagina : Vandenboschduiven en een website : www.vandenboschduiven.jimdo.com.’ Hier kunt u nog meer info over de mannen vinden. Bart-Jan en Bernard nogmaals gefeliciteerd met jullie prachtige overwinning op Cahors en bedankt voor de uitgebreide informatie om dit artikel te kunnen maken.

Het bericht B.J. en B. v/d Bosch, Gelderswoude, snelste duif van Cahors (sect. 2-4) deel 2 en Slot verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In het eerste weekend van augustus was de laatste marathonvlucht van het normale programma. Deze vlucht was vanuit Bergerac, een klassieke losplaats in ons wereldje. In september spelen sommige liefhebbers nog Limoges, maar daar hebben minder liefhebbers nog ambitie voor dan voor Bergerac. Bergerac telde nog voor het kampioenschappen bij de Noordelijke Unie en bij veel afdelingen. In afdeling Friesland ’96 ging de overwinning naar vader en zoon Hans en Eelke de Ruig uit Oudebildtzijl. Vorig jaar wonnen ze de openingsvlucht van het jaar vanuit Limoges en dit keer wonnen ze de afsluiting van het jaar vanuit Bergerac. Heel bijzonder! Twee minuten voor kwart over tien viel hun winnende duif op het constateersysteem en zo wonnen ze met een ruim verschil de vlucht in de provincie met de vele meren.

Afdeling Friesland

In Friesland gingen 1.116 duiven mee. Hans en Eelke kregen ‘hun jaarling 747’ om 10:13 uur op hun constateersysteem. Hun afstand op Bergerac is 1.014 km … Hierdoor maakte de winnende duif een snelheid van 1.258 mpm, maar liefst 84 mpm sneller dan de nummer twee van Michiel Vlaskamp uit Tzummarum. Nummer drie was één van de bekendste marathonspelers uit Friesland, Bennie Homma uit Balk. Bennie had er 22 van de 35 in de prijzen. Zijn serie was ook geweldig, startend met de plaatsen 3, 9, 11, 14, 18 en 21. Opvallend was het aantal jaarlingen in de kop van de uitslag. De eerste drie waren jaarlingen en 12 van de eerste 25 waren dat ook. Utse Jellema uit Steggerda pakte de duiven groots: 26 prijzen van de 31. Hij begon op de plaatsen 8 en 19. Ook Auke Heidstra uit Rottevalle mocht niet klagen met 3 van de 4. Hij begon op plaats 12. Bosma uit Haskerhorne deed hetzelfde als Auke en begon op plaats 20.

De winnende liefhebbers

De winnaars van Friesland is zoals gezegd een ouderwetse vader en zoon combinatie. Vader is Hans (58 jaar) en Eelke is de zoon van 18 jaar. Ze wonen tegen de Waddenzee aan en kijken met helder weer net als Klaas Buwalda naar mijn favoriete vakantie-eiland Terschelling. Toen hun winnende duif viel zat ik met mijn gezin heerlijk te ontbijten aan de andere kant van de Waddenzee. Eelke leert voor kok en Hans werkt in het Medisch Ziekenhuis in Leeuwarden als afdelingsassistent op de afdeling Maag, darm en lever.

Als klein ventje kwam Hans al bij mijn opa Willem van Amerongen uit Baarn. Die was duivenmelker in hart en nieren. Daar heeft hij het virus van gekregen en Hans is daar heel gelukkig mee. De eerste duiven kwamen van twee bekenden van mij: Theo Sonneville uit Austerlitz en Henk van de Broek uit Bunschoten.

De stamopbouw

De later aangeschafte duiven van Hans komen hoofdzakelijk uit het soort van Jos Litjens, Het van Wanroy-soort van Antoon van Haaren en van J.B. Hendriks uit Twello. De ouders zitten nog bij Theo Sonneville uit Austerlitz. Hans vertelt verder: ‘Verder bezitten wij duiven uit de 1e Bordeaux 2001 en 2002 van Pau en Paul Benders uit Hout Blerick (Venlo). We hebben 5 kinderen uit ‘de 33’, de Bordeaux-winnaar. En we hebben nog 2 late jongen van het jaar 2005 en een duivin van het jaar 2004 van Johan Hamstra uit Poortugaal. Vloog in 2005 een 18e, 149e, 242e, 1318e van 7491 duiven, had 4 van de 6 op Nat. Barcelona. Van Anne Bruinsma uit Berlikum haalden we zo’n 25 duiven van het ras Jan Aarden x Wim Muller. Hierbij zit de 08-2009242, een laat zomer jong uit de 4e Nat. St. Vincent ’08. Deze is op een bonnenverkoop gekocht in Zwaagwesteinde. Van hem komt ook de nl09-2072845. Een doffer die we via internet gekocht hebben. Hij komt uit de koppeling 03-1687753 4e Nat. St. Vincent 2008 x 08-2009168 2e Nat. Bordeaux 2009, een echte topper. In 2010 hebben we tien late jongen gekocht bij Jan Karsten uit Wierden en twee gekregen. Twee jaar later hebben we er weer vier bij hem gekocht. En we hebben aan het begin van dit decennium drie maal duiven gehaald bij Rien Meijer uit Ferwerd. Al deze liefhebbers hebben duiven van de bekende Nederlandse fondrassen: o.a. Aarden, van Wanroy en Braakhuis.’

… wordt vervolgd …

Het bericht Hans en Eelke de Ruig, Oudebildtzijl, winnen Bergerac in de afdeling Friesland (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

De Noordelijke Unie is de initiatiefnemer van de laatste vlucht op het programma van de middaglossing, Bergerac. Verder maken de aangesloten afdelingen er dankbaar gebruik van om deze vlucht toe te voegen aan het programma. Jammer dat het geen sectorvlucht is voor het nationale programma. Sowieso mis ik (en met mij vele anderen) naast St. Vincent een tweetal extra vluchten met een nationale lossing. Bergerac op deze datum zou hier fantastisch voor kunnen dienen. In afdeling 8 won Gerrit van Vilsteren uit Zwolle, een liefhebber die de laatste jaren de vroege duiven aan elkaar rijgt. Hier moet een geweldige duivenstam achter zitten en dat is ook zo. Gerrit had naast de eerste van afdeling 8, ook de eerste van de Noordelijke Unie Zone 2 (2.393 duiven).

Afdeling 8 GOU

In Afdeling 8 waren 2.398 duiven mee. Gerrit Jan van Vilsteren klokte zijn eerste duif om 6 minuten over zeven op een afstand van 945 km. 80 km dichterbij klokte Pieter Guelen uit Wijchen zijn eerste duif vier minuten eerder. Gerrits duif maakte 1.528 mpm en die van Pieter 120 mpm langzamer. Pieters duif was weer ruim sneller dan de winnaar van de derde prijs in deze afdeling, Bernard van der Horst uit Groesbeek. Zo wordt het podium bezet door 3 liefhebbers met een mooi opgebouwde status in de duivensport. De winnaar, Gerrit van Vilsteren, maakte een mooie uitslag met 12 prijsduiven van de 20 gezette duiven. Hij begon naast de 1^e prijs met de 8^e en 14^e in de hele afdeling. André en Jeroen Driessen uit Wijchen hadden ook een puike uitslag met 9 prijzen van de 13. Zij begonnen met de 6^e, 15^e, 17^e, 21^e, 22^e en 24^e in deze afdeling. In de top 25 was het een klein Wijchens feestje, want ook Pieter Guelen en Ad van Heijst hadden 2 duiven in de kop van de uitslag.

De winnende liefhebber

Gerrit Jan van Vilsteren uit Zwolle is de grote winnaar van afdeling 8 van Bergerac. In het dagelijks leven is hij Cartografische Ontwerper bij de Provincie Overijssel. Vorig jaar won Gerrit de 7^e nationaal Cahors met de nestligger van deze Bergerac-winnares. Gerrit startte in zijn jeugd met duiven. De aanleiding was een duif die hij 50 jaar terug had gevangen langs de spoorlijn. Van zijn vader mocht hij deze duif niet houden. Gerrit: ‘Op mijn verjaardag 30 april 1966 kreeg ik 2 duiven van mijn oom en zo is het uiteindelijk begonnen.’ Nu heeft hij 47 vierkante meter duivenhok verspreid in zijn tuin staan. De verschillende hokken zijn onderverdeeld over 9 afdelingen.

De winnende duif

De snelste duif van afdeling 8 van de vlucht Bergerac is een duivin. Ze is ingemand op een neststand van 12 dagen broeden. Zoals eerder gezegd won haar nestligger de 7e Nationaal Cahors 2015. De duif is van het soort van Hans en Evert Jan Eijerkamp (lijn Black Giant) maal een duif van Arjan Beens. Deze duivin is de halfzuster van 1e Nationaal Perpignan 2014. De Bergerac-duivin won dit jaar op Albi de 17^e prijs in het grote NIC in Hattem.

Stamopbouw

Veel duiven op het hok van Gerrit komen van het soort van Hans en Evert Jan Eijerkamp met veel uit de lijn van de supervlieger en vererver ‘de Black Giant’. Verder zitten er duiven van Arjan Beens Cor de Heijde (via Tiest Van Turnhout, Raamdonksveer, waar Gerrit samenkweek mee heeft gedaan), wijlen Ton Bollebakker (lijn Prinsesje), Piet Heikamp, G.Hamstra en Zoon en Cor Walda, zijn duivenmaatje (uit zijn Engelse duiven). Onze topper uit Zwolle heeft 24 kweekkoppels, waarvan enkele laatjes van 2015, die de goede lijnen bewaken die hij de laatste jaren heeft opgebouwd.

Het seizoen 2016

Dit jaar heeft Gerrit 81 duiven gechipt. Eind maart zijn de duiven gekoppeld en na 4 dagen op weduwschap gezet en op deze stand ingespeeld. De winnende duif heeft geen jongen groot gebracht, maar zit nu wel op jongen. Ze gaan wekelijks met de vereniging mee op vrijdag met 1 nacht mand en worden zelden zelf weggebracht. Op de marathonvluchten worden de duiven op het nest gespeeld. De duiven krijgen voer van Havens en Vogro van de Firma de Groot. In het seizoen is dat de Supersportmengeling. Naast het voer krijgen ze bijproducten: Allerhande, P40, Snoepzaad, grit, roodsteen, hennep, vetrijkvoer van Beyers, eivoer en piksteen. Als medische begeleiding krijgen de duiven af en toe een geelpil en orni speciaal. Daar moeten de duiven het mee doen en dat blijkt goed te lukken.

Tot Slot

‘Ik geniet altijd van mijn duiven,’ vertelt Gerrit, ‘vooral als de duiven allemaal aan het trainen zijn. De omgang met de duiven is mooi … verzorgen is meer dan een blik voer in het hok gooien, Mijn gezin heeft niet veel met de duiven, maar ze vinden het wel leuk. Ik werk veel samen met mijn duivenmaat Cor Walda. Hij helpt me ook als het nodig is bij het inkorven of bij vakanties. Deze overwinning van Bergerac, had ik niet verwacht. Mijn seizoen kon al niet kapot met het 2e Kampioenschap Middaglossing van de Marathon Noord en de duifkampioen in deze competitie. Dat werd snel na Cahors bekend.’ Gerrit nogmaals gefeliciteerd met deze overwinning en namens de Marathon Noord komen Mike (Freriks, red.) binnenkort langs om een uitgebreider verhaal te maken over de prestaties van 2016.

Het bericht Gerrit Jan van Vilsteren, Zwolle, wint Bergerac in de GOU verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Eerder deze week kon u het eerste deel lezen over de overwinning van vader en zoon De Ruig op Bergerac. Hans vertelde wat over zijn start als duivenliefhebber, de verschillende duiven die hij op het hok heeft verzameld. Vandaag gaat het o.a. over de winnende duif en beleving van de duivensport. Leest u maar ……

De duiven en het hok

Hans en Eelke hebben een schuur van 6 bij 7 meter en daar in zijn 3 afdelingen in gebouwd: Twee afdelingen voor de oude duiven en 1 afdeling voor de jaarlingen. Aan de schuur zit een grote ren van 6 bij 1,20. Daarnaast hebben ze een opklaphok 1.80  bij 4.50 voor de jonge duiven en nog een kweekhok van 4 bij 1.20. De mannen uit het Noorden begon dit seizoen met dertig oude duiven en veertig jaarlingen. Voor de kweek hebben ze 11 koppels.

De winnende duif
De winnende duif is een blauwbandwitpen-doffer. Het is ‘de 747’ van 2015. Hij is ingemand op twee dagen broeden. Zijn duivin bleef om die reden thuis, omdat ze net haar tweede ei had gelegd. De vader van de Bergerac-winnaar komt van Berend Nijland uit Asperen. Zijn ouders zijn twee rechtstreekse duiven van Gebr. Frenken … uit verschillende teletekstduiven. De moeder komt uit een samenkweek van het eigensoort en een duif Jan Gerrit Wiering uit Veenhuizen. Er zitten goede prijswinnaars in de achterlijn. De winnaar van Bergerac is als jonge duif zelf op geleerd. Dit jaar is hij als jaarling vanaf maart zelf een paar keer weg gebracht en vanaf de eerste wedvlucht met de club meegegaan. De laatste vlucht voordat de overnacht begon, was Gien dat is voor ons zo’n 550km. Deze doffer kwam iedere keer fluitend thuis. Tot aan Bergerac zijn de duiven een paar keer zelf weggebracht. Richting Zwolle en de afsluitdijk over.

Het  seizoen
De vliegduiven zijn rond 1 mei gekoppeld. Ze hebben toen een jong groot gebracht. Hans: ’Dat ging per ongeluk. Ik dacht de eieren te hebben geschud. De jongen die toen toch kwamen, heb ik aan een jeugdlid geschonken. Ik had hem toch al wat jongen beloofd.’De duiven krijgen voer van Vanrobays en Havens. In het seizoen zijn dat de vette mengelingen. Over het voer krijgen ze regelmatig olie met proteïne en biergist. De duiven worden geënt tegen paramixo, paratyphus en pokken. De dierenartsen Vet-Schroeder en De Vries helpen met het medisch begeleiden van de duiven. Na iedere overnachtvlucht worden de duiven gecontroleerd. Hans: ‘Als de veearts zegt dat het nodig is, doe ik dat maar dat komt steeds minder voor dat ze wat moeten hebben. Ik wil de duiven zo dicht mogelijk bij de natuur houden. Ze krijgen van alles uit de tuin en de natuur: knoflook, uien, klaver, brandnetels enz.’

De duivensport

Hans: ’Ik beleef de duivensport zeer intens. De hele familie draagt zijn steentje bij. Daarnaast werken wij samen met andere leden van onze vereniging, En van verschillende liefhebbers krijg ik raad. Het kweken van goede duiven is prachtig en de hele beleving van de duivensport als een grote familie … daar kan ik echt van genieten. En natuurlijk de thuiskomst van een vroege duif … Daar krijg ik kippenvel van en tranen in mijn ogen.’

Tot Slot
Hoe was de ochtend na de Bergerac-overwinning? Hans: ‘Ik werd weer zeer emotioneel net als vorig jaar toen we ook een eerste draaiden op Limoges van afdeling Friesland. Ik wilde een foto op Facebook zetten en wat tekst erbij … dat lukte niet helemaal. Het zal nooit wennen zo’n geweldige overwinning. Wij, als Fam. de Ruig, zijn blij dat we iedere dag onze geweldige duivensport mogen beleven. En willen het met iedereen delen die ook zo van onze duivensport houdt. Liefhebbers, blijf geloven in je eigen duiven en eigen systeem. Wij wensen iedereen nog veel succes!!! Hans en Eelke ik wil jullie bedanken voor de info, het enthousiasme en nogmaals gefeliciteerd !!!! Hopelijk lukt het jullie volgend jaar weer om zo’n mooie vlucht te winnen.

Het bericht Hans en Eelke de Ruig, Oudebildtzijl, winnen Bergerac in de afdeling Friesland (deel 2 en Slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

De 2e Marathonduivenjournaaldag met een grote Verkoop met vooral late jongen staat gepland

op 15 oktober 2016 in Soest aan de Oostergracht (lokaal PV Soest)

Noteer bij deze datum in uw agenda onze 2e Marathonduivenjournaldag …

de zaal zal rond 14:00 uur opengaan

Het bericht 2e Marathonduivenjournaaldag 15 oktober 2016 in Soest verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Binnenkort komt een mooi verhaal over en met Jelle Jellema uit Nijverdal op Het Marathonduivenjournaal. Zijn prestaties in 2016 waren buitencategorie op de Marathonvluchten.

Het bericht Binnenkort op Het Marathonduivenjournaal verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Veel vrije tijd wordt besteed aan het verzamelen van late jongen voor de verkoop tbv Het Marathonduivenjournaal in Soest op 14 oktober a.s. Het wordt een mooie verkoop met prachtige schenkingen van de top van de Marathonduivenwereld van Nederland én België.

Er blijft dan helaas wat minder tijd over voor het maken van reportages, maar het komt goed … binnenkort naast een mooie serie over Jelle Jellema, eerst een verhalenlijn over Jay Lissenberg en later een uitgebreid verslag van het complete seizoen van Gerrit van Vilsteren.

Het bericht Binnenkort op Het Marathonduivenjournaal verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.