Met  een van mijn maandagmannen had ik een meningsverschil.  Natuurlijk ging het over duiven. Waar zouden we anders over kissebissen. Ajax  en PSV misschien! Maar ik ben een voetbalanalfabeet dus daarover mag je van mij geen zinnige dingen verwachten. … Het ging over onze vogels, namelijk … Dat duiven zich  behalve tegen hoogspanningskabel s  en andere draden ook wel eens dood vlogen tegen  auto’s wanneer ze laagvliegend snelwegen kruisten, had ik in de groep gegooid.

Rinaldo was het mij oneens. Hij had dat nog nooit gezien of meegemaakt en lachte me uit.

Duiven vlogen langs de autowegen naar huis, dat hadden  geleerde Engelsen  immers  ontdekt! Hoe konden ze dan tegen een auto aanbotsen en ze gingen bij het oversteken als dat nodig was toch simpelweg een beetje hoger vliegen.

‘Volgens mij’ ,  reageerde ik, ‘vliegen die duiven overal tegen op,  ze ontwijken obstakels pas op het laatste moment. En dan maken ze een inschattingsfout. Ze kijken niet uit hun doppen of zijn kippig en moeten een  bril met gratis montuur hebben.’

De anderen bemoeiden zich er nu ook mee. ‘Duiven hebben hele goeie ogen’, riep Wim, ‘roofvogels als stipjes in de lucht, zien ze eerder dan wij.’  ‘Die hebben ze met het blote oog zo in de gaten en wij zien niks’, kuchte Johan.

Waarom houden ze hun kop op zij, wou ik nu weten, dat doen duiven toch altijd, die zitten niet met hun snavel verticaal omhoog  het luchtruim te inspecteren?

‘Omdat ze anders een stijve nek krijgen’, schetterde  Roberto, ‘dat is logisch.’ Dit lokte gelach en een paar niet ter zake doende opmerkingen uit.

‘Nee’, ageerde ik, ‘veel vogels hebben ogen aan de zijkant van hun kop zitten. Als bij jou Roberto je ogen op de plek van je oren terechtgekomen zijn, dan mag je  ‘t hoofd helemaal naar  links of rechts draaien om je vriendin eens goed te kunnen bekijken.’

Geert nam de proef op de som en  bewoog  zijn kop naar alle kanten. Hij vond ’t best lastig.

Duiven zien heel scherp en goed, begon Wim weer.  Zeker daar had hij gelijk in.  Die zien met dat ene oog meer dan jij met twee. Maar zou het niet zo kunnen zijn, Wim, dat ze voor veraf veel beter zicht hebben dan voor iets dat dichterbij is!

Iedereen begon nu door elkaar heen te roepen. Het werd een soort welles nietes kakafonie. Ik dacht, jongens denk om de buurvrouw, het arme mens schrikt  van al dat gebulder.  ‘Hou je gemak eens’,  riep ik tegen Johan en Geert. Rinaldo had allang afgehaakt.

Toen de rust terug was, zei ik: ‘En waarom vliegen mijn duiven als ik ze los laat altijd bijna tegen die hoge elzenbomen aan die daar honderd meter verderop staan.  Ze gaan pas op een meter of zo ervoor opzij.

‘Oh nou begint hij weer over zijn bomen’, mompelde Rinaldo.  ‘Dat slaat naar mijn idee helemaal nergens op’, schamperde Wim.  ‘En ze zouden toch zo langzamerhand wel moeten weten dat die bomen daar staan, hebben ze dan geen geheugen, vergeten ze dat telkens of kachelt dat spul met de blik op oneindig gewoon overal tegen aan….’ging ik verder.

‘De volgende keer neem ik een  duivenogenbril of een loep  en een paar duiven mee, sprak Roberto plechtig, dan laat ik je eens in  het oog van een goeie postduif kijken.’ ‘Heb je nog koffie’, vroeg Johan, ‘zal ik de pot even uit de keuken halen!’

©c.u.

Het bericht Bijna botsingen verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Begin deze week heeft u kennis kunnen maken met Team Vollebregt uit Wassenaar. Dit team werd tweemaal 2^e Kampioen op de Ochtendlossing van de sterke competitie van de Marathon Noord de laatste twee seizoenen. Verder zijn ze specialist geworden van het kweken van Asduiven. In het eerste deel heeft u kennis kunnen maken met twee van deze topduiven, met de combinatie zelf en het begin van hun duivenloopbaan. Dit keer leest u over twee andere topduiven en de verzorging van de duiven. Veel leesplezier.

Verzorging

De duiven worden stipt en volgens een vast schema verzorgd. Louis vertelt dat je een duidelijk plan moet hebben en je daar aan vast moet houden. Verder moet je niet teveel hooi op je vork nemen door aan alles mee willen doen. Als je ergens op uit wilt blinken moet je je specialiseren! Er wordt bij de familie uit Wassenaar alleen met doffers op weduwschap gespeeld. ’s Morgens worden de doffers om 07.30 uur losgelaten en om uiterlijk 09.00 uur zitten ze weer binnen. Dit is het werk van Louis. ’s Middags worden de doffers om 17.00 uur losgelaten en verzorgd door Ruth. Een uur later worden de doffers naar binnen gehaald en krijgen ze een uur lang volop te eten. De mengeling hangt af van de dag en de afstand die er gevlogen moet worden. Deze bestaat uit gerst, zuivering en De Zwarte Vogel Superfond. Alle duivenproducten en voer wordt gehaald bij de “Zwarte Vogel” in Den Haag. Rond 20 maart worden de vliegduiven gekoppeld en mogen ze 10 dagen broeden. Voor fondduiven misschien vroeg, maar enkele weken voor Barcelona worden de duiven weer gekoppeld en mogen dan 5 dagen broeden. Zo gaan ze fris op weduwschap het fondseizoen in. Voor de eerste ZLU vlucht hebben de meeste duiven al 2500 invlieg kilometers in de vleugels. Medisch wordt er niet veel ondernomen. In de winter krijgen de duiven een paratyfuskuur en tijdens het broeden twee keer een geelkuur. Ook worden op gezette tijden de duiven behandeld met een luizendruppel. Wel gaat alles in overleg met dr. v/d Sluijs en gebruikt men zijn producten. Verder wordt er in het seizoen gebruik gemaakt van knoflook en uien.

Kampioenschappen 2012-2015 (plaats 6 t/m 15 in groot verband)
6e Asduif Marseille 4 jaar 2012 – 2015 Z.L.U. (NL11-1672993 ‘Marseille Star‘)
6e Europa Marathon 2014
6e Bony SGR Cup Fondclub Midden – Limburg 2014
6e Asduif Z.L.U. Noord en Zuid – Holland 2014
6e Asduif Z.L.U. Fondclub ‘De Glazen Stad’ 2014
7e Asduif internationaal Barcelona 5 jaar PIPA Ranking 2011-2015
7e Asduif nationaal Nationale Marathon Spiegel 2012-2015 “Marseille Star”
7e Marathon Noord met gastspeler 2014
7e Asduif Z.L.U. Fondclub ‘De Glazen Stad’ 2014
7e Asduif Narbonne Z.L.U. 2012 – 2014
7e Asduif Nationale Fondspiegel 2013 – 2014
8e Beste Barcelona duif internationaal 2009-2013 “De Kilometervreter”
8e Nationale Marathon Spiegel 2014 Categorie 3
8e Onaangewezen Z.L.U. Cup Samenspel Noord en Zuid-Holland (SNZH) 2015
8e Duifkampioen Afdeling 12 ‘De Kuststrook’ 2015
8e 5 Eerstgetekende Europa Cup 2014
8e Asduif Z.L.U. Noord en Zuid – Holland 2014
8e Asduif Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2014
8e Asduif Nationale Fondspiegel 2013 – 2014
8e Asduif Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2013
9e Nationale Marathon 8 getekenden Z.L.U. 2015
9e Asduif Barcelona 3 jaar 2013 – 2015 Z.L.U. (NL10-1615137 ‘De Nieuwe Tarzan’)
9e Asduif Narbonne 3 jaar 2013 – 2015 Z.L.U. (NL10-1615146 ‘De Kaasbek’)
9e Duifkampioen Afdeling 12 ‘De Kuststrook’ 2015
9e Asduif Z.L.U. Noord en Zuid – Holland 2014
9e Asduif Nationale Fondspiegel 2014
9e Europa Marathon 2013
10e Asduif alle Z.L.U. wedvluchten 2015
10e West Europese Super Marathon 2014
11e nationale Asduif Nationale Marathon Spiegel 2013-2015 “Marseille Star”
12e Asduif St. Vincent Z.L.U. 3 jaar 2013 – 2015
12e Duifkampioen Afdeling 12 ‘De Kuststrook‘ 2015
12e Asduif Barcelona Z.L.U. 2011 – 2014
12e Asduif Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2014
13e Asduif Agen 3 jaar 2013 – 2015 Z.L.U.
13e Aangewezen Fondclub ‘De Glazen Stad’ 2015
13e Keizerkampioen Samenspel Noord en Zuid-Holland alle Z.L.U. vluchten (SNZH) 2015
13e Asduif St. Vincent Z.L.U. 2012 – 2014
13e Asduif Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2014
14e Internationale Competitie Zware Fond ‘Sportblad De Duif’ 2014
14e Asduif Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2014
15e Aangewezen Samenspel Noord en Zuid-Holland alle Z.L.U. vluchten (SNZH) 2015

15e International SGR Cup Fondclub Midden – Limburg 2015
De kampioenschappen van plaats 1 t/m 5 komen terug in het slotdeel van dit verhaal !!! En dat is een nog mooiere erelijst.

Enkele topduiven
De eerste topduif van het tweede deel van de reportage is ‘De Baksteen’ van 2013

Hij werd:

9^e Asduif Afdeling 12 “De Kuststrook” 2015
33^e Asduif nationaal Z.L.U. 2015 en won als jonge topper in 2015 3 prijzen op de ZLU:
169^e nat. Narbonne 2015 tegen 6.650 duiven

548^e nat. St. Vincent ZLU 2015 tegen 3.714 duiven

690^e nat. Agen ZLU 2015 tegen 6.638 duiven

De ouders van de Baksteen komen van Barcelona-loft. Vader is de ‘Dure 40’ uit de ‘Dure Cees’ van Cees van der Poel.’ De moeder van ‘De Baksteen’ is ‘de Goede Kweekster.’ ‘de Baksteen’ is een volle broer van twee andere topvliegers ‘Bonfire’ en ‘The Rhone King.’

‘De Kilometervreter’  won o.a. zeven prijzen op Barcelona!. Dit is echt een fenomeen:

97^e Nat. Barcelona 2010 tegen 7.016 duiven
261^e Nat. Perpignan 2009 tegen 6.507 duiven
350^e Nat. Barcelona 2009 tegen 8.042 duiven
398^e Nat. Barcelona 2011 tegen 7.046 duiven
463e Nat. Barcelona 2014 tegen 5.423 duiven

470^e Nat. Pau 2009 tegen 2.751 duiven
544^e Nat. Marseille 2009 tegen 3.999 duiven

548^e Nat. Barcelona 2015 tegen 5.183 duiven
602^e Nat. Marseille 2010 tegen 3.248 duiven
870e Nat. Barcelona 2013 tegen 6.429 duiven

1088e Nat. Barcelona 2012 tegen 6.429 duiven

‘De Kilometervreter’ komt uit ‘de Zoon Japanner,’ wat ook een kleinzoon is van ‘De Barcelona I’ is van de Gebr. Kuypers. De moeder is een kleindochter van ‘De 273’ van Cas van der Graaf.

Wat een weelde om zulke duiven op je hok te hebben !!!

… Wordt vervolgd …

Het bericht Team Vollebregt, Wassenaar … Toppers uit het Westen !! (deel 2) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Gerard en John Limburg uit Zuidveen zijn al jaren een begrip in de wereld, die bevolkt wordt door marathonduivenliefhebbers. Ze hebben zelf geweldige resultaten geboekt en een prachtige stam duiven opgebouwd, waar ook anderen profijt van hebben. Wie kent de Super Van Geel niet, Octopussy, Limbo Boy, The Spirit en noem verder maar op. Afgelopen seizoen werd zowel de 1^e als de 2^e Aurillac in sector IV gespeeld. Deze gebroeders laten elke keer weer zien dat ze tot de besten van Nederland behoren. Ook de duiven van hun stam vliegen bij anderen geweldig. Reden genoeg om naar hun kweekvisie te vragen. Dat deed ik dan ook op een regenachtig moment in een weekend eind januari.

Ik had Gerard aan de lijn. Hij beantwoordde mijn vragen ook namens zijn broer. Er zit volgens de mannen geen verschil in de methode of je nu snelheidsduiven kweekt of marathonduiven. Het enige verschil is het soort. Naast de 25 kweekkoppels bij de Gebr. Limburg worden er ook jongen aangehouden van de beste vliegers. De vliegduiven brengen echter geen jongen groot … alleen na het seizoen. De eitjes van de beste vliegduiven worden uiteraard overgelegd. Er worden voor eigen gebruik 100 jongen gekweekt die worden ingespeeld op de jonge duiventour, natour of taartvluchten. Dit ligt aan hun leeftijd.

In 2016 zijn de kwekers eind januari gekoppeld. Meestal is dat wat later, maar de duiven waren er aan toe. De vliegduiven volgen een maand later. De duiven van de Gebr. Limburg zijn makkelijke leggers, ook met deze kweek, zat de eerste groep met 10 dagen al op eieren. Ondanks dat er geen voorbereiding is voor de kweek. Tegen de tijd dat de jongen uitkomen krijgen de duiven kweekvoer en krijgen ze wat vaker vers grit en mineralen. Verder krijgen ze af en toe lookolie met biergist over het voer. Uit de kwekers worden minimaal 3 rondes jongen gekweekt. In het seizoen worden de kwekers niet omgekoppeld. Soms wordt er in het najaar omgekoppeld om wat jongen te kweken voor aanvulling van het kweekhok. Aan het begin van elk kweekjaar wordt er wel degelijk omgekoppeld, ook de bewezen koppels. Gerard: ‘Wij willen altijd kijken of het nog beter kan.’ De oudere duivinnen mogen op hun gemakkie eieren leggen, jongen grootbrengen en weer leggen. De eitjes worden niet overgelegd. Vier rondes jongen kunnen ‘de oudjes’ in een jaar makkelijk groot krijgen.

De basisfilosofie van de mannen uit Zuidveen is Goed x Goed. De goede lijnen Super van Geel (Martha van Geel), Rode Marathon (Van Geel met oude Hermans-soort) en The Spirit (Jan Theelen) worden onderling gekruist en dat heeft al jaren goede resultaten. Met de kweek wordt niet zozeer op de bouw gelet. Dit komt omdat de mannen geen duiven hebben met een mindere of slechte bouw. Hun duiven worden getypeerd met een goed karkas, goed gespierd, een stuit die sluit en een vleugel zonder lange broekpennen. Dit komt volgens Gerard niet vanzelf, want in de beginperiode is daar wel op gelet bij de opbouw van hun duivenstam. De eerder genoemde eigenschappen moesten toen aanwezig zijn om kweekduif te mogen zijn. Compensatiekweek is daarom ook niet nodig. Naar ogen wordt eveneens een beetje gekeken. Lichte ogen hebben niet de voorkeur bij deze toppers. Ze zien het liefst een donker oog, waar leven in zit. In een koppeling zitten twee duiven die allebei een ander kleur oog hebben. Verder moet de verkenningscirkel volledig zijn en ze moeten slim en alert kijken.

Oudere duiven worden niet standaard tegen jonge partners gekoppeld. Gerard en John zien wel graag duiven met wilskracht. Duiven die lekker wringen in de hand. De duiven waarmee gekweekt wordt, zijn prestatieduiven of soms een kind uit een prestatieduif, die wat extra’s toont: Uitblinkt in alertheid, gezondheid of bouw. Dit zijn wel uitzonderingen. Er wordt ook weleens wat bijgehaald. Dan wordt er een gerichte aankoop gedaan. Deze duif gaat dan direct naar het kweekhok en dan is het maar hopen dat het een goede aanvulling of verbetering is. De jongen uit de nieuwelingen moeten minimaal zo goed zijn als de eigen goede duiven. Nog beter dan dit is altijd welkom. Het inkruisen van snelheidsduiven in een marathonstam zien de mannen niet zitten. Dit levert heel veel afval op. Om er snelheid in te kweken, kun je beter op zoek gaan naar snelle marathonduiven en die in je stam kruisen. Onder de marathonduiven zitten ook snellere duiven,. die zijn daar beter voor geschikt

De meeste koppelingen op het kweekhok zijn goed x goed, maar om de goede lijnen vast te houden, wordt ook aan inteelt gedaan. Hierbij wordt niet gebruik gemaakt van ouder maal kind of broer maal zus. Gerard en John pakken dan neef x nicht en achterneef x achternicht. Te nauwe inteelt levert jongen met mankementjes op, is de ervaring van de mannen uit Zuidveen. Van de (achter)neef x (achter)nicht koppelingen zitten wel bewezen kweekduiven op het hok bij Gerard en John. De goede vliegduiven komen uit kruisingen en hoeveel soorten er in die kruising zitten is niet zo belangrijk. Het gaat om de kwaliteit van de ouders.

Een buitengewoon goed koppel zit op dit moment niet op het kweekhok. Wel koppels waar af en toe goede bruikbare duiven uit komen, maar niet waar de één na de andere topper uit komt rollen. Waar zit zo’n koppel eigenlijk wel? De Gebroeders hebben wel een hele goede kweekdoffer op dit moment. Hij is ook nog relatief jong, dus wie weet wat er allemaal nog meer uit gaat komen. Hij is nu al de vader van 2 nationale winnaars en een 3^e nationaal. Zijn vader is in 2010 op internet gekocht uit hun eigen soort van Bas Jansen, uit broer van Big Yellow en Red Thunder rechtstreeks uit Super Van Geel en de moeder komt uit Octopussy met dochter Super van Geel. Hier komt de Super Van Geel wel dominant in voor.

Gerard en John … bedankt voor jullie medewerking !!!

Het bericht De Kweekvisie van de Gebr. Limburg uit Zuidveen verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Dit keer het slotstuk van het drieluik over Team Vollebregt uit Wassenaar. Deze toppers met veel kampioenschappen in groot verband en nog meer Asduiven hebben al tientallen bewezen over een goede visie te beschikken en nog betere duiven. In de vorige bijdragen heeft u al een aantal topduiven voorbij zien komen. Dat is deze laatste editie niet anders. Verder zit u verschillende geweldige kampioenschappen voorbij komen. Na het lezen van dit laatste deel weet u veel over dit topteam …

De basis van de huidige duivenstam

De basis van de duiven van deze Wassenaarse toppers komt van de Gebr. Kuipers uit Neer. Deze duiven werden later gekruist met duiven Cas v/d Graaff. Nog later de lijn van de oude Vale van Wiel Cramers. De laatste aanvulling op deze stam is een hele goeie doffer van Hans Knetsch.  De snelste weg naar succes is deze duiven te kruisen en uit te testen op de vluchten en na 2 vluchten te selecteren. Als jaarling moet er minimaal een prijs gevlogen  worden op een ZLU vlucht. Een hoge eis !!! Louis zijn voorliefde gaat dus uit naar asduiven. Het is slim om de duiven niet op Bordeaux jaarlingen te spelen maar op St. Vincent, Marseille of Narbonne omdat deze vluchten meetellen voor de meerjarige asduif kampioenschappen. Op de hokken zitten diverse duiven die een fraaie staat van dienst kunnen overleggen!

Enkele Kampioenschappen van 2012 tot 2015 (Top 5 noteringen)

De duiven winnen niet alleen duifkampioenschappen en Asduifkampioenschappen, maar winnen nog meer, lees maar eens:

1e nationale Asduif Nationale Marathonspiegel 2012-2015
1e nationale Asduif Nationale Marathonspiegel 2013-2015
1e nationale Asduif Nationale Marathonspiegel 2014-2015
1e Keizerkampioen Z.L.U. Cup Noord en Zuid-Holland (SNZH) 2015
1e Onaangewezen Kampioen Afdeling 12 ‘De Kuststrook’ 2015
1e Asduif Barcelona 4 jaar Z.L.U. (NL10-1615137 ‘De Nieuwe Tarzan’) 2015
1e Duifkampioen Afdeling 12 ‘De Kuststrook’ 2015
1e Duifkampioen 2013 – 2015 Stichting Marathon Noord (SMN) 2015
1e Snelste serie 3 eerst getekenden nationaal Perpignan Z.L.U. 2015
1e Keizerkampioen Noord en Zuid-Holland 2014
1e Aangewezen kampioen Noord en Zuid-Holland 2014
1e Barcelona Masters 2014
1e Staf Dusarduyn Bokaal 2014
1e Aangewezen kampioen Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2014
1e Onaangewezen kampioen Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2014
1e Aangewezen kampioen Z.L.U. Fondclub ‘De Glazen Stad’ 2014
1e Asduif Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2014
1e Onaangewezen kampioen Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2013
1e Super Cup 2013
1e Staf Dusarduyn Bokaal 2013
1e Aangewezen kampioen Z.L.U. Afdeling Kuststrook 2012
1e Asduif Z.L.U. Afdeling Kuststrook 2012
2e Marathon kampioen ochtend Stichting Marathon Noord (SMN) 2015
2e Aangewezen Z.L.U. Cup Samenspel Noord en Zuid-Holland (SNZH) 2015
2e Aangewezen kampioen Afdeling 12 ‘De Kuststrook’ 2015
2e Onaangewezen Fondclub ‘De Glazen Stad’ 2015
2e Duifkampioen 2013 – 2015 Stichting Marathon Noord (SMN)
2e Club der Azen Ochtend Stichting Marathon Noord (SMN) 2015
2e Nationale Marathon Z.L.U. Nederland 2014
2e Marathon kampioen ochtend Stichting Marathon Noord (SMN) 2014
2e Asduif Barcelona Z.L.U. 2012 – 2014
2e Asduif St. Vincent Z.L.U. 2011 – 2014
2e Z.L.U. Cup aangewezen Noord en Zuid – Holland 2014
2e Asduif Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2014
2e Onaangewezen kampioen Z.L.U. Fondclub ‘de Glazen Stad’ 2014
2e Piet de Weerd Award 2013
2e Pol Bostijn Schaal 2013
2e Asduif Z.L.U. Fondclub ‘De Glazen Stad’ 2013
3e Asduif internationaal Barcelona 4 jaar PIPA 2012 – 2015
3e Asduif Narbonne 4 jaar 2012 – 2015 Z.L.U. (NL10-1615146 ‘De Kaasbek’)
3e Asduif Barcelona Z.L.U. 2010 – 2014
3e Asduif Marseille Z.L.U. 2012 – 2014
3e Asduif Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2014
3e Onaangewezen kampioen Z.L.U. Fondclub ‘De Glazen Stad’ 2013
3e Onaangewezen kampioen Z.L.U. Fondclub ‘De Glazen Stad’ 2012
4e Asduif Perpignan 3 jaar 2013 -2015 Z.L.U. (NL11-1672993 ‘Marseille Star’)
4e Duifkampioen Fondclub ‘De Glazen Stad’ 2015
4e Duifkampioen Samenspel Noord en Zuid-Holland (SNZH) 2015
4e International Bony Omega 3 Cup Fondclub Midden – Limburg 2015
4e Onaangewezen kampioen Noord en Zuid – Holland 2014
4e Asduif Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2014
4e Asduif Z.L.U. Fondclub ‘De Glazen Stad’ 2014
4e Barcelona Stars 2014
4e Asduif Z.L.U. Afdeling De Kuststrook 2013
4e Europa Cup 2012
5e International Bony Barcelona Cup IBBC Fonclub Midden – Limburg
5e Asduif Barcelona International PIPA Ranking 2012 – 2014
5e Asduif Barcelona International PIPA Ranking 2010 – 2014
5e Asduif St. Vincent Z.L.U. 2010 – 2014
5e Asduif Z.L.U. Noord en Zuid – Holland 2014
5e Asduif Z.L.U. Fondclub ‘De Glazen Stad’ 2014
5e Barcelona Stars 2014
5e Super Cup 2014

Nog maar eens twee toppers !!!

De laatste twee topduiven van deze serie zijn onder andere ‘De Kaasbek.’ Hij won 12 maal prijs op de ZLU vluchten:

7^e  Nat. St. Vincent 2013 tegen 3.294 duiven

264^e Nat. Narbonne 2014 tegen 6.650 duiven

303^e Nat. Bordeaux – Agen 2011 tegen 4.084 duiven
307^e Nat. Narbonne 2013 tegen 4.515 duiven
310^e Nat. Bordeaux – Agen 2014 tegen 5.910 duiven

380^e Nat. Narbonne 2012 tegen 4.307 duiven

407e Nat. Bordeaux 2015 tegen 6.638 duiven
441^e Nat. St. Vincent 2014 tegen 3.824 duiven
458^e Nat. Pau 2012 tegen 2.650 duiven
530^e Nat. St. Vincent 2012 tegen 3.224 duiven
571^e Nat. Bordeaux – Agen 2013 tegen 6.210

1115^e nat. Narbonne 2015 tegen 5.338 duiven

De vader van ‘De Kaasbek’ is een kruising van het soort van de Cas van der Graaf en de Gebr. Kuijpers. De moeder is van het oude soort van Team Vollebregt.

De laatste topper is ‘Napoleon.’ De duif die de titel won: “beste duif over 3 jaar” in het fondspiegelklassement. Hij is trouwens niet alleen beste duif over 3 jaar, maar ook over 2 en 4 jaar! Deze doffer won:

503^e nat. Narbonne 2013 tegen 4.515 duiven

337^e nat. Barcelona 2014 tegen 5.423 duiven

57^e nat. Marseille 2014 tegen 4.899 duiven

597^e nat. Perpignan 2014 tegen 6.414 duiven

79^e nat. Barcelona 2015 tegen 5.183 duiven

251^e nat. Marseille 2015 tegen 3.610 duiven

189^e nat Perpignan 2015 tegen 5.589 duiven

Hij won dus twee jaar achter elkaar drie prijzen op de zwaarste klassiekers met ochtendlossing. Zijn vader is een doffer van Cas v/d Graaf uit Arnemuiden en de moeder van deze crack is een dochter van “de Japanner”. Deze duif komt bij de Gebr. Kuipers vandaan en komt uit een zoon van “de Joop” en “de Beatrix”. De duivin die op “de Japanner” stond was een kleindochter van “de Barcelona 1”.

Tot Slot

Team Vollebregt houd duiven op een ontspannen, maar wel een gedreven manier. Het is een prachtige afleiding van een druk werkzaam leven. Voor de duiven geen noviteiten of aparte dingen in de hokken. Ook geen trucks om de duiven te motiveren. Gewoon goede doffers op traditioneel weduwschap, die vele kilometers in een seizoen kunnen maken en dan ook nog vroeg op de uitslag staan. “De Napoleon” is hier een goed voorbeeld van. Team Vollebregt gaan we zeker terugzien als er geen tegenslag komt, want ze hebben een geweldige stam duiven. Bedankt mannen en Ruth voor de hoeveelheid info, zodat deze reportage gemaakt kon worden.

Het bericht Team Vollebregt, Wassenaar … Toppers uit het Westen !! (deel 3 en Slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Graag wil ik me voorstellen als een hobbyist met een duivenhart. Ik ben een 54-jarige melker uit het zuiden des lands. Mijn belevenissen in de duivensport vanaf 2011 wil ik graag met jullie delen, de mooie momenten, maar ook de fouten die ik heb gemaakt. (redactie:) Het is een verhaal waar mensen die nog niet op een goed niveau zitten veel van kunnen opsteken en die hier hun voordeel mee kunnen doen en zo hun plezier in de duivensport kunnen vergroten.

In 2011 ben ik overgeschakeld naar de overnachtfond. Ik had wat geld gespaard dus er kwamen overnachtduiven die ik via duivenverkoopsites en melkers heb gekocht. Zo verzamelde ik 5 koppels overnachtduiven. Als ik naar de stamkaarten keek dacht ik al: ‘Tilburg ik kom er aan!!!’ Met volle moed werd in 2012 flink gekweekt uit deze 5 koppels. De dierenarts werd regelmatig bezocht en er werden te veel producten werden toegediend, die gezonde duiven niet nodig hebben. Ik dacht: ‘Ik heb goede overnachtduiven gekocht en die moesten goed behandeld worden.’ De jongen uit deze duiven werden flink op geleerd, want in 2013 wilde ik Tilburg wel eens laten zien, wat voor goede duiven ik had zitten. Enkele duiven werden verspeeld met de vluchten … … maar ik was nog steeds hoopvol.

De winterperiode werd gebruikt om het hok nog te verbeteren. Het hok moest natuurlijk optimaal zijn. De mest werd regelmatig na gekeken, want ik wist: ze moesten top zijn.

Het vliegseizoen 2013 kon niet snel genoeg beginnen en de overnachtvluchten helemaal. In mijn ogen werd het beste voer en de beste vitamines verstrekt. De krabber werd dagelijks gebruikt en 1 keer per week de stofzuiger. Ik voelde me een slaaf van mijn duiven maar ja  …. Als je hebt geïnvesteerd, wil je daar graag iets voor terug hebben. De duiven gingen elke week in de mand en hoe verder de vluchten werden hoe later de duiven na de prijzen thuiskwamen …. Sommigen uren later. Ik dacht: ‘Overnachtduiven zijn wat trager dus komt wel goed met overnachtvluchten!’ De maandelijkse controle werd gedaan en de geelkuurtjes om de 14 dagen ook. Iedere dag had het water een ander kleurtje want ze moesten goed aan de start komen.

Mijn 8 duifjes voor de eerste overnachtvlucht werden voorbereid. De inmandavond naderde en ik droomde ‘s nachts al van de vlucht, die eraan kwam … … het was Bordeaux middaglossing 850km. Vol trots ging ik met me 8 paradepaardjes, in mijn ogen, naar het lokaal. De laatste controle van de dierenarts was goed … ze mankeerden niks. Ze hadden een mooie stand in mijn ogen … ik kon er niks verkeerd aan hebben gedaan. Ik zou ze het liefst met fluwelen handschoenen aan geven aan de inkorver. Hij zei: ‘Je zult niet voor niks staan te kijken zaterdag.’ Dat waren dewoorden die ik graag hoorde. Deze man was de Generaal Kampioen in Tilburg. Die had er kijk op!

Voordat de duiven werden gelost, had ik nog een paar spannende nachten. Ik droomde over me duifjes die onderweg waren en mijn een mooie dag gingen bezorgen. Wat was ik verzot op die stamkaarten van de kweekduiven, waar deze duiven uitkwamen …… dus ook van deze duiven. De dag van de lossing stond teletekst wel in mijn ogen gebrand, totdat ik zag dat ze gelost waren. Ik denk, dat ik die nacht niet heb geslapen, want ik zat ‘s morgens in het donker al te wachten op mijn favorieten. Stel eens voor dat er een nacht vlieger bij zit. Ik was net zo gespannen als in me vitesse-tijd. Ik ging eigenlijk overnacht spelen, omdat mijn hart me al 2 keer me in de steek liet. Dus ik moest eigenlijk minder gespannen zijn. Echter bij een grote vlucht is de spanning hetzelfde.

De eerste duiven gingen vallen in Brabant en ik tuurde de lucht maar af of er al iets te bekennen was van mijn acht kampioenen. Goed een half uur na de eerste duif in Brabant, viel ook de eerste in Tilburg. Op mijn hokje viel jammer genoeg niets en ik had volgens de papieren 8 toppers mee. De klok tikte door …… in Tilburg vielen steeds meer duiven, maar niet bij mij. Ik heb die hele dag staan te kijken terwijl de prijzen al waren verdiend. Mijn duifjes verdienden  een goede thuiskomst …… Helaas is die dag niks meer gekomen en …… mijn droom kwam niet uit. De volgende dag viel er een duifje totaal uitgeput, en de rest heb ik nooit meer gezien.

Mijn motevatie zakte naar nul ik had goede duiven gekocht volgens de stamkaarten. Medisch gezien was het plaatje perfect, de verzorging kon niet beter … Wat heb ik nu fout gedaan !!! Eén ding is zeker …. mijn gespaarde geld was op!!! Een kast vol medicijnen had ik nog over. En in het hok zat één duif die niet in staat was om van een redelmatige Bordeaux fatsoenlijk thuis te komen … de rest was weg !!!

… Wordt vervolgd …

Het bericht Duiven weg … Geld kwijt! verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

De post bracht een brief van een vereniging ergens op de Utrechtse heuvelrug. Waarde sportvriend/ vriendin luidde de aanhef. Het was een verzoek om een koppel eieren of een jonge duif; een en ander in overleg en na telefonisch contact.

Met mijn bijdrage zou ik zo ongeveer de club van de ondergang kunnen redden. Afgezien van een paar taalfouten zag het er allemaal keurig netjes uit. Er waren een antwoordenvelop  en een formulier voor gegevens en  handtekening bijgesloten. Het schrijven eindigde met Beste Sportgroeten.

Terwijl ik over het invullen nog wat zat te dubben, filosofeerde ik over die sportgroeten….dat waren natuurlijk geen gewone groeten. Het had met de sport te maken. Die bonnenvragende duivenman groette me op een sportieve manier en wenste me misschien alle goeds toe met duiven.

En dat Waarde sportvriendin of vriend klonk ook goed; een beetje deftig en ouderwets misschien. Wat moest ik me van zo’n sportvriendin voorstellen. Trouwens; ik had liever een gewone vriendin dan eentje met wie je alleen sportieve genoegens mocht delen. Maar alle gekheid op een houtje: ik vond dat sport – gegroet toch wel wat hebben. Als het tenminste maar betekende dat duivenliefhebbers op goede en sportieve voet met elkaar stonden.

Toen ik een meer dan halve eeuw geleden als jeugdlid met de duivensport in aanraking kwam, maakte ik  behalve met sportmakkers, die me in alle toonaarden sportief gingen groeten omdat ik ook duiven bezat, ook kennis met het begrip kiesmannen. Nog zo’n  vergeeld woord dat  werd gebruikt.

Lange tijd had ik er geen enkel idee van wat dat voor mannen wel konden zijn en wat ze deden.

Aanvankelijk had ik een vaag vermoeden van iets met tandartsen, maar die hadden geen connecties met postduiven.

Stom idee, maar ik was nog maar nauwelijks 17 en in mijn vereniging pv Juliana had ook niemand  echt zin mij wijzer te maken.

Piet, onze voorzitter zei in een goedmoedige bui dat het mannen met een bepaalde kies –  opdracht betrof. Daar moest ik het mee doen! Kiesvrouwen bestonden  waarschijnlijk niet, maar daar vroeg ik  ook wijselijk  maar niet naar.

Veel later in mijn duivenbestaan vertelde iemand mij dat een kiesman iemand was die gekozen werd om te kiezen. Hij moest in opdracht voor of tegen iets stemmen. De verenigingsvergadering stuurde zijn kiesmannen( meestal bestuursleden) naar de bijeenkomst van de afdeling.

Leden van het afdelingbestuur gingen als kiesman op hun beurt weer naar een NPO vergadering.

En zo kon via een lange omweg heel misschien de mening van een eenvoudige melker op het bord van de hoogste bazen terechtkomen.

Over die dingen prakkiseerde ik terwijl ik met de ingevulde duivenbon naar een brievenbus in buurt liep.

©c.u.

Het bericht Sportgroeten verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In de serie over kweekvisies van verschillende liefhebbers van de Marathonduiven en -vluchten mag Harold Zwiers uit Den Ham niet ontbreken. De laatste tien jaar is hij uitgegroeid tot een topper op de marathonvluchten in Nederland met geweldige prestaties op de middaglossingen, maar ook op de ZLU-vluchten staat hij zijn mannetje met de 19^e Internationaal Barcelona in 2014 en het Kampioenschap 1^e Ochtendlossing van de Stichting Marathon Noord in hetzelfde jaar. Harold heeft een geweldige stam opgebouwd met zijn Topkoppel 1336 x Morsie … later aangevuld met vooral duiven van Jelle Jellema, maar ook van Arjan Beens, Marcel Diesveld, Gebr. Löwik en Gerrit en Jaco van Nieuwamerongen. Veel andere liefhebbers hebben succes met zijn duiven: waaronder Mans Hekman, Jelle Jellema, Benno Kastelein en Gerrit en Jaco van Nieuwamerongen. Reden genoeg om te kijken wat de kweekvisie is van deze topper uit het Oosten van het land.

Bij de kweek van marathonduiven zit qua aanpak geen verschil met programma-duiven, vindt de man uit Den Ham. Naast de 40 koppels vliegduiven heeft Harold 16 kweekkoppels. Uit zijn beste vliegers en zijn kwekers haalt hij 2 ronden jongen, zodat hij rond de 80 duifjes voor zichzelf heeft voor de toekomst. Eind december worden de duiven gekoppeld en de eerste ronde eitjes wordt overgelegd naar de jaarlingen.

Harold kweekt vroeg, zodat hij voor het seizoen klaar is met kweken. Hierdoor kan hij de duiven rustig voorbereiden op het vliegseizoen. Omdat hij vroeg kweekt (wat een beetje tegen de natuur in is), vindt hij een goede voorbereiding op de kweek van grote waarde. In 2010 had hij een topkweekseizoen. De voorbereiding zag er toen als volgt uit en die voorbereiding hanteert hij zoveel mogelijk nog: Harold: ‘Op 1 December word er begonnen met een 14 tot15 daagse parastop kuur, dit wordt dan door het voer gemengd en aangemaakt met Roosvicee vanaf die tijd stonden de duiven nog steeds op ruimengeling. Vanaf 1 December word er ook steeds meer gerst toegevoegd per dag en na een paar weken staan ze dan op 75% gerst (26 gram per duif per dag ) zo hou je ze lekker slank. Tijdens het kuren worden de hokken flink uit gestofzuigd en schoongemaakt. Vervolgens ga ik er nog met een grote brander doorheen. Pffffffffff wat een werk! Tijdens deze kuur worden de jonge doffers ook op de bakken gezet. Hoe ga ik daar mee te werk?? Ik doe ze op een hok en laat

ze de eerste dagen even wennen en zelf een bak uitkiezen. Daarna wordt er op een morgen de jaarling duivinnen gepakt en die opgesloten bij de jonge doffers op de bakken (half om half ) … vind dit zelf een voordeel, omdat de duivinnen dan ook al mooi aan de bakken kunnen wennen. Ik heb er dan weer voordeel bij met het koppelen. De jonge doffers worden dan wat ‘bakvaster.’ Vanaf ongeveer 14 dagen voor het koppelen word er bijgelicht van ‘s morgens 6.00 uur tot ongeveer 19.00 uur in de avond. Ik vind het verlichten in de ochtend nog belangrijker dan ’s avonds. Je kunt het gewoon merken aan de duiven … ze zijn dan veel actiever. Vervolgens wordt er de laatste 14 dagen voor het koppelen van alles bijgevoerd … al blijft de basis van het voer wel meer dan 60% gerst en een lepel voer per duif per dag (26 gram). Wat wordt er bijgevoerd? Nummer 1 t/m 3 worden toegevoegd aan basismenu 26 gr per duif en zal de laatste dagen voor het koppelen iets meer zijn dan als in het begin. Nr. 4 t/m 6 apart bijgevoerd. Nummer 7 t/m 9 krijgen de duiven na het koppelen:

1 Snoepzaad

2 ei voer

3 hennep

4 emmer van allerlei (Patagoon)

5 roodsteen en grit

6 multimix (dhp)

7 Tovo

8 Tarwekiemolie om de dag

9 Lookolie met biergist om de dag

Hoe word er gekoppeld? Voor het koppelen worden de duiven helemaal afgevoerd en krijgen ze zoveel als ze maar willen (wel met nog steeds 50 % gerst als de basis). Ik koppel de duiven altijd in de avond en doe dat gevoelsmatig (de beste vliegers op elkaar). Ik let wel op de bouw en kijk naar de oogkleuren. Tijdens het koppelen worden de bakken weer op half gezet zodat de doffers mooi op en af kunnen razen en de duiven mooi aan elkaar kunnen wennen. Als alles dan uiteindelijk bij elkaar zit, worden de lichten uit gedaan. De volgende morgen om 6.00 uur de lichten weer aan (de duiven worden die morgen niet gevoerd). Kan dan al mooi zien welke koppels er klikken al zitten ze nog steeds niet bij elkaar … laat ze de hele dag weer afrazen tot dat het avond wordt. Dan pas worden de duivinnen los gelaten en weer gevoerd en ze kunnen dan weer drinken. Als dat gebeurt is, wordt alles weer opgesloten. Dan wel bijelkaar en vervolgens wordt het licht uit gedaan. De volgende morgen is alles gepaard en dan begint het loslaten van de koppels, koppel voor koppel en geleidelijk steeds meer (soms is het dan met 1 dag al voor elkaar vanaf het koppelen). Tot aan het 1e ei wordt er steeds meer kweek gevoederd en minder gerst. Zodra de eerste eieren er zijn gaat de rem er weer op en word er weer meer gerst toegevoegd en word er gestopt met de Nr. 1 t/m 3. Er wordt weer krap gevoerd (alle duiven moeten van het nest afkomen tijdens het voeren). Ik gebruik hier altijd tabakstengels als nestmateriaal (Ik laat ze eerst een nacht in het water staan en daarna uitlekken). Ze zijn dan mooi soepel en dan krijg je mooie nesten met minder kapotte eieren. Met deze methode werd er in 2010 op 2 januari gekoppeld tijdens de strenge vorst met als resultaat 55 koppels met 13 dagen allemaal op eieren.

… wordt vervolgd …

Het bericht De Kweekvisie van Harold Zwiers (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In de serie over kweekvisies van verschillende liefhebbers van de Marathonspelers mag Harold Zwiers uit Den Ham niet ontbreken. De laatste tien jaar is hij uitgegroeid tot een topper op de marathonvluchten in Nederland met geweldige prestaties op de middaglossingen, maar ook op de ZLU-vluchten staat hij zijn mannetje met de 19^e Internationaal Barcelona in 2014 en het Kampioenschap 1^e Ochtendlossing van de Stichting Marathon Noord in hetzelfde jaar. In het eerste deel van vorige week beschreef Harold zijn voorbereiding op de kweekperiode, vandaag leest u nog veel meer …

Harold kweekt uit de beste kweekdoffers, ‘Rooie Japie’ en ‘De Deugniet’ wel 20 jongen per jaar! Voor zichzelf kweekt hij 2 rondes van de rest van zijn kweekduiven en beste vliegers. Er worden nog 2 of 3 rondes uit de kwekers gekweekt voor anderen. In het seizoen krijgen eerder genoemde doffers ook meerdere duivinnen om verschillende combinaties mee te maken. Harold, blijven bewezen kweekkoppels op elkaar staan of probeer je met deze duiven ook andere combinaties? De meervoudig kampioen van de VNCC: ‘Als ik een goed koppel heb wel, maar aangezien er maar weinig goede kweekkoppels zijn, wordt er elk jaar bijna over gekoppeld. Kijk je bij het kweken naar bouw?  Harold: ‘Mijn duivenstam beschikt over een geweldige bouw van lichaam en stuit en zachte pluim en dat probeer ik vast te houden. Ik zie liever geen stuit die iets openstaat en een mindere rug. Verder kijk ik dat er twee verschillende ogen op elkaar komen te staan: Een geeloog maal staaloog. De vorm van de pupil is minder belangrijk. Zet je een oude kweekduif (7 jaar of ouder) bij voorkeur tegen een jongere partner (jaarling of 2-jarige)?  Harold: ‘Ja … hierdoor hou je mee vitaliteit.’ Wilskracht vind hij ook belangrijk … een duif die wat wringt houdt hij wel van. Hij kweekt met goede prestatieduiven … duiven die 1:100 kunnen vliegen in groot verband. Hij wil ook weleens een kind uit een topper pakken, maar dan wel uit een koppel wat uit twee toppers bestaat.

Als u duiven aanschaft of ruilt met andere liefhebbers voor de kweek, waar kijkt u dan naar? Of moeten alle ‘nieuwe’ duiven eerst presteren voordat er uit gekweekt wordt? Harold: ‘Ik haal alleen wat bij uit bewezen stamduiven, waaruit al jaren goede prestatie-duiven voortkomen en dan het liefst een sterk ingeteelde duif uit de beste kweker of vlieger. Er wordt samengekweekt met o.a. Jelle Jellema waar we dan 2 sterk ingeteelde lijnen op elkaar proberen te kruizen  en dat geeft tot nu toe veel succes. Zet u weleens twee ‘nieuwe’ duiven op elkaar? Of zet u een ‘nieuwe’ duif altijd tegen een duif van uw eigen stam? Direct inkruisen op mijn eigen stam duiven. Wat vindt u van de stelling dat er een rode duif ingebracht moet worden in een stam met veelal blauwe en krassen? Dit zou moeten om de stam meer kracht te geven.  De topmelker uit Den Ham: ‘Geen idee … al is mijn stamkoppel wel rood (De 1336 x Morsie)! Probeert u weleens snelheid in uw marathonduiven te kweken door snelheidsduiven in te kruisen? Waarom wel of niet? Harold: ‘Nee, gezien ik hier allemaal vluchten heb van 1000 km  of 1100 km  en als het dan een keer zwaar gaat, ben je ze kwijt. Ik moet hier duiven hebben die makkelijk 20 uur kunnen vliegen.’

Harold teelt heel sterk in op zijn beste duiven en ook alleen met het allerbeste wat hij heeft. Harold: ‘Deze inteelt duiven zet ik op mijn kweekhok en kruis deze weer met een andere sterke ingeteelde duiven. Intelen op fysieke eigenschappen doe ik niet … alleen op hele bijzondere kwekers of vliegers.’ Bij intelen doet Harold moeder op zoon, vader op dochter en broer maal zus. Een voorbeeld van intelen bij Harold: Uit het kweekmoedertje Morsie (tevens stammoeder) maal zoon ‘Rooie Japie’ komt ‘Inteelt Kuif.’ Deze ‘Inteelt Kuif’ werd afgelopen najaar teruggekoppeld op haar vader ‘Rooie Japie.’ Uit deze koppeling heeft Harold 5 jongen gekweekt, die het kweekhok weer gaan versterken. Een voorbeeld van broer maal zus is ‘Limoosje,’ de beste vliegduivin rechtstreeks uit het stamkoppel op haar beste broer, ‘Rooie Japie.’ Op het kweekhok zitten bewezen kweekduiven uit Inteeltkoppelingen.

Lijnenteelt heeft Gert Jan Beute in een bepaalde Koerier-dvd weer onder de aandacht gebracht. Hierbij ga je uit dat een goede doffer zijn goede genen voor een groot deel doorgeeft aan een dochter en een goede duivin aan een zoon. Je kunt dit dan doortrekken en de eigenschappen van de topduif vastleggen door een dochter van een goede doffer te koppelen aan een kleinzoon, die uit een andere dochter van dezelfde goede doffer komt. Een bij een goede duivin: een zoon tegen een kleindochter uit een andere zoon. Als je dit met verschillende kinderen en kleinkinderen van een topper doet, kun je de nazaten van verschillende lijnenteeltkoppelingen op elkaar zetten om de eigenschappen van de oorspronkelijke topper vast te leggen.

Denk je dat een topper de goede eigenschappen voornamelijk doorgeeft aan het andere geslacht? Harold: ‘Zou kunnen kweek zelf  het liefst 2 toppers op elkaar, dan is volgens mij de kans iets groter op slagen. Ik kweek wel volgens de lijnenteelt om de genen goed vast te leggen. De goede nazaten hieruit die kruis ik dan weer tegen andere lijnen. Afgelopen jaar komt mijn beste jaarling uit Rooie Appie met een duivin uit een broer, wat dus lijnenteelt is naar Morsie. Dus ik vlieg ook met lijnenteeltafstammelingen.’ Als je een duif aanschaft van een ander hok voor de kweek, pak je dan een zoon van een goede duivin of een dochter van een goede doffer of kijk je daar niet naar? De Kampioen van de Marathon Noord van 2014: ‘Ik haal het liefst een jong uit 2 topduiven (zo koppel ik zelf ook) en dan maakt het niets uit.’

Bij kruisen zet ik het liefst twee lijnen op elkaar. Zijn het meer lijnen, dan is het niet zo erg, als ze maar vroege prijzen verdienen. De voorkeur is en blijft … twee ingeteelde lijnen tegen elkaar.

Het beste koppel van Harold is zonder twijfel ‘1336’ x ‘Morsie’ uit dit koppel komen verschillende topvliegers en ook de huidige generatie goede kwekers bestaat voor een groot deel uit kinderen en kleinkinderen van dit koppel. De kinderen uit dit koppel vlogen nationaal en in afdelingsverband  1, 1, 2, 4, 6, 7, 9 en 9. (Achter)kleinkinderen wonnen 1, 1, 1, 2, 2, 2, 2, 2, 3, 3, 3, 3, 4, 4, 5, 6, 6, 6, 6, 6, 7, 8, 8, 8, 8, 8, 9, 9, 10, 10, 10, 11, 12, 13, 13, 13, 13, 14, 14, 14, 14, 14, 15, 16, 16, 16, 16, 16, 17, 18, 18, 18, 19, 20, 20, 21, 21, 22, 22, 22, 23, 24  en 19^e Internatinaal Barcelona.

Het bericht De Kweekvisie van Harold Zwiers (deel 2 en Slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Dertig jaar geleden kreeg ik waarschijnlijk op mijn verjaardag- ik werd toen 52- een mooi gebonden boek over duifhuizen en duiventillen. (Taubenhauser und Taubenschlage van Alois Kammermeier)Het was een fraaie uitgave uit 1978 met veel foto’s tekst en tekeningen.

Er staat materiaal in over duivenbehuizingen uit o.a Tsjechoslowakije, Duitsland, Engeland en andere landen. Toevallig vond ik het boek vandaag bij het opruimen terug, ik had er geen idee van dat het nog in mijn bezit was. Bij zulke afbeeldingen sla je aan het fantaseren. Stel je eens voor dat post- en sierduivenliefhebbers van tegenwoordig eens massaal zouden besluiten om voortaan hun vogels zo te huisvesten, dat zou in de toekomst historisch gezien perspectief bieden.

Wellicht kwamen/komen hun tegenwoordige duivenpaleizen en – hokken dan ook op een lijst van beschermd cultuurerfgoed. Bekijk de plaatjes die ik gefotood heb maar eens….dat is toch romantiek……..

In ons land staan ook op veel plekken nog oude duiventillen. Bijvoorbeeld in de buurt van Wezep. Daar heb ik al eens een gedicht over geschreven.

Iemand vroeg me: ‘Ga je nu dit boek verkopen. Je kunt er veel geld voor vangen.’ Dat doe ik natuurlijk niet. Op het internet zag ik dat er ergens bijna 300 dollar voor werd gevraagd. Wie wat bewaart, heeft  iets en kan zo af en toe genieten, schreef iemand me ooit en zo is het maar net.

Dat geldt voor een topduif ook waar je een flinke prijs voor kunt krijgen. Duif weg en na een poosje zijn de centen ook gevlogen, heb je alleen de herinnering; een beker op de kast en een diploma aan de wand en  nog wat jaartjes verder is vriend en vijand vergeten dat je ooit bovenaan de erelijst op teletekst stond. Nee, en je mooie vriendin verkoop je ook niet. Of wel soms! Ik zie bij een enkeling een zekere aarzeling………

Oh zeker ik ken de argumenten. Iemand zal zeggen: ‘Dat is appels met peren vergelijken.  Stel je voor de duif wordt gestolen, een roofvogel ziet er ook brood in of het glorierijke doffertje- duivin mag ook-  knalt tegen het raam van de buurvrouw. Had je maar! En wat je niet hebt, kun je niet kwijtraken.

… wordt vervolgd …

Het bericht Wat mooi is moet je niet verkopen (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

De ZLU heeft een prachtprogramma voor de Marathonduivenliefhebber. Het is overzichtelijk en in de loop van de jaren is het aantal vluchten wel uitgebreid, maar het er is niet veel gewisseld van stations. Naast het mooie programma hebben ze ook mooie kampioenschappen. Het enige wat ik daarin mis, is een soort van onaangewezen kampioenschap. Het is bijna allemaal gebaseerd op getekende duiven. Daar is op zich weinig mis mee, maar een soort van onaangewezen kampioenschap erbij zou een mooie aanvulling kunnen zijn. Iemand die een geweldig seizoen had en in principe (te) weinig aangewezen duiven pakte, is Kees Droog uit Andijk. Slechts bij één kampioenschap mocht hij de 4^e plaats ophalen. Dit terwijl hij in mijn ogen de sterkste ZLU-speler was in ZLU afgelopen seizoen. Waar baseer ik dat op? Hoog prijspercentage, veel vroege duiven en winnaar van maar liefst 7 ZLU-bokalen !!! Kees zal je er niet over horen … hij won immers 1^e Nationaal Barcelona !!! En dat telt vele malen zwaarder dan welk kampioenschap dan ook.

De Liefhebber en zijn stam

Kees is de 52-jarige eigenaar van een Tulpenbroeibedrijf (wat hij samen met zijn vrouw runt). Hij kwam al jong in aanraking met de duivensport door de vader van een vriendje. Van deze vader kwamen de eerste duiven en later kwamen daar duiven bij van Tante Jans de Liefde, die in de buurt van Utrecht woonde. Kees heeft twee hokken. Eén van 18 meter en één van 9 meter. Daarnaast heeft hij rennen voor de vastzittende kwekers, de jongen en de laatjes. Op de hokken is deze tuinder het jaar begonnen met 48 koppels oude duiven en 35 koppels jaarlingen. Daarnaast heeft hij 20 koppels kwekers.

De basis van zijn huidige stam is zijn 2^e nationaal Dax van 1996. Deze doffer is van het soort van Wim Muller. Deze doffer koppelde Kees tegen een duivin, die de 1^e, 3^e en 5^e van Bordeaux won in sector II. De achtergrond van deze duivin is onbekend, maar dat maakt haar niet minder goed. Uit dit koppel kwamen 10 of 11 kinderen die op teletekst hebben gestaan. Met dit koppel en de directe nazaten is Kees een stam op gaan bouwen. Deze duiven zijn ingeteeld en tevens gekruist met nieuwe duiven. Kees heeft van de volgende liefhebbers duiven bijgehaald op tegen deze stam te koppelen: Cees van de Laan en Cor Schermer uit Castricum, Fré de Boer (Bovenkarspel, een Zoon van ‘De Gouden 10’), Bennie en Loes Homma (Balk) en Jan Roelofs (Alkmaar). Sinds 2011 zijn daar duiven bijgekomen van Jelle Jellema. Met de duiven van deze goede liefhebbers en zijn oude stam heeft hij een duivenbestand opgebouwd die tot de beste van Nederland is gaan behoren.

Een paar topduiven

In het laatste seizoen 2015 had Kees verschillende topduiven. De eerste die we gaan noemen heet ‘Paco.’ Deze doffer won in 2015 de 6^e nationaal Pau tegen 3.433 duiven en de 106^e nationaal Marseille tegen 3.610 duiven. In het jaar ervoor, 2014, won hij o.a. 113^e Cahors in sector II tegen 4.176 duiven en de 47^e nationaal Narbonne tegen 6.650 duiven. Deze doffer van 2012 komt uit een zoon (‘Ad Rem’) van de ‘Gouden 10’ van Fré de Boer gekoppeld aan een duivin van Nico Volkens. De moeder van ‘Paco’ is ‘Inteelt Zwart Goud’ van Jelle Jellema (zoon x dochter ‘Zwart Goud’).  Beide kinderen van ‘Zwart Goud’ wonnen mooie prijzen op de grote fond, zoals 200^e nat. Orange, 53^e nat. Cahors en 80^e en 136^e nat. Limoges.

‘Cheirosa’ won in 2015 de 8^e nat. St. Vincent 2015 tegen 3.714 duiven en de 290^e nationaal Perpignan tegen 5.589 duiven en een jaar eerder de 190^e Cahors tegen 4.176 duiven in sector II. Deze duivin van 2013 komt uit een doffer van Bennie Homma. Deze doffer heeft vier geweldige grootouders: vader 2^e nationaal St. Vincent, moeder 7^e natioonaal St. Vincent en moeder 7^e nationaal Brive. De laatste grootvader is de stamvader van Homma, ‘de Brinkman-kweker.’ De moeder van ‘Cheirosa’ is een kruising van een Zoon van de Dax-doffer (won zelf de 19^e nat. St. Vincent) met een duivin van Cees van der Laan (ook moeder van één van de beste vliegers van Kees, ‘de 206’)

‘Monsella’ won in 2015 de 40^e nationaal Perpignan tegen 5.589 duiven de 470^e nationaal Barcelona. Deze duivin komt uit een doffer van Cor Schermer met een duivin van het oude soort van Kees Droog.

… wordt vervolgd …

Het bericht Kees Droog, Andijk, topjaar op de ZLU-vluchten (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In de jaren ’90 was Piet Heikamp in Midden en Oost Nederland onklopbaar. Je kon best weleens een vluchtje voor hem zitten, maar als de punten aan het eind van het seizoen werden opgeteld, stak hij er met kop en schouders bovenuit. Vroege prijzen, kettinguitslagen … het was de normaalste zaak van de wereld. Hij had een geweldige stam duivin opgebouwd uit twee duiven, een topvliegster van Barcelona en haar moeder. Veel hokken hebben hun stam versterkt met duiven van Piet. Een aantal jaren is het wat minder gegaan met Piets gezondheid en dus ook met zijn duiven. De laatste jaren gaat het gelukkig weer beter. Hij heeft hulp van twee jeugdliefhebbers, die hem ondersteunen met opleren en inkorven. Hierdoor zie je Piet weer regelmatig terug aan de kop van de uitslagen, metname de ZLU-vluchten. De goede duiven zijn altijd gebleven en met de vererving zit het ook wel goed, anders kom je niet zo makkelijk terug aan de top. Kortom de hoogste tijd voor een verhaal over de kweek van onze topper uit Zetten …

Mij is gevraagd om mijn visie met de betrekking tot het kweken van (fond)duiven op papier te zetten. Hier staat fond duidelijk tussen (), want het soort duif maakt niet uit. De basis is namelijk altijd Goed x Goed. Helemaal wanneer het een inteeltproduct betreft, zul je alleen een uitzonderlijke goede duif moeten intelen.  Een duif moet wel redelijk in elkaar zitten, wil ik er uit gaan kweken, maar verder hecht ik niet zoveel waarde aan de meeste theorieën. Vaak wordt gepraat over het diagonaal overerven van de goede genen (misschien ook wel de slechte genen dan). Dat wil zeggen dat de topper de eigenschappen vooral doorgeeft aan het andere geslacht. Als het al waar is, (wat ik nog maar betwijfel … voor de eigenschappen waar het in de duiven sport om draait) zal dit effect nooit groter zijn dan het effect van het milieu op de duif. Fenotype (wat zien wij aan de duif) bestaat immer uit het genotype (genetische koppeling) samen met het milieu (alles wat wij doen en wat er gebeurt). Ook van het koppelen zelf wordt daarom geen groot probleem gemaakt, alleen wil ik liever geen twee grote duiven op elkaar. Klein x klein vindt ik daarentegen wel een mooie combinatie.

Er wordt bij mij op de hokken veel aan inteelt gedaan en met deze jongen wordt eventueel ook gevlogen, wel ben ik de laatste jaren steeds meer aan het kruisen om zo een goed product te krijgen voor het vlieghok. Met het intelen, is wat mij betreft alles toegestaan en hier ook wel geprobeerd, moeder x zoon, vader x dochter, boer x zus, enz.  De kweekstal bestaat op dit moment uit zo’n 40 koppels, hieruit worden zo’n 100 jongen gehaald voor eigen gebruik, de rest gaat weg voor bonnen en verkoop . Daarnaast worden meestal nog een aantal laatjes voor eigen gebruik afgezet. De koppeldatum is niet heilig, maar ligt ergens rond half februari. Vervolgens wordt er gedurende een hele lange tijd gekweekt, en het komt dan ook nog wel voor dat er in november nog jongen worden geringd. Het afgelopen jaar (2015) zijn de kwekers pas in december de ren in gegaan.

De duiven krijgen naast hun paramyxo-enting helemaal niets. Zo zijn er kwekers van 15 jaar oud die nog nooit een geelkuur gezien hebben, een kweker moet uit zichzelf gezond blijven en dat is dan ook een belangrijk  selectiecriterium. Naast grit, roodsteen, maagkiezel, Vimi en normaal zout worden er geen bijproducten verstrekt. Aan de kant van de granen betreft het een kweekmengeling aangevuld met allerlei andere mengelingen zoals zoontjes, gerry+, snoepzaad, broodkruim, legkorrel enz.. Wat te voeren gaat hier dan ook op gevoel en met altijd een volle bak, daarnaast houdt ik ervan om ze regelmatig eens een gekiemde mengeling te geven.

Als de kwekers eenmaal gekoppeld zijn wordt er op een enkele uitzondering na niet meer omgekoppeld. Oude duiven houden vaak wel zelf een partner/mogen die zelf kiezen en deze worden vaak ook niet meer gescheiden. Zo loopt “De Parel” hier nog, hij is ondertussen 17 jaar en heeft weer een jong liggen.

… wordt vervolgd …

Het bericht De Kweekvisie van Piet Heikamp uit Zetten (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

… Een vervolgverhaal op Duiven weg … Geld kwijt! Van vorige week …

De eerste vlucht met mijn nieuwe duiven was een domper. Het ging ten koste van mijn inzet en alles wat met duiven te maken had. Het was een enorme klap voor mij. Ik verloor de zin in de duivensport. Ik had gedacht: de cirkel is rond … goede duiven (die ik had gekocht), prima medische begeleiding en inzet. Tegendeel is waar! Met de tijd die ik over had, omdat ik geen oude duiven meer in het hok had zitten, besteedde ik om informatie te zoeken op internet. Ik had ook een oproep geplaatst op facebook, waar de fout kon liggen? … Vele melkers reageerde met diversen antwoorden en nog meer raad. Wel mooi al die steun, maar je ziet door de bomen door het bos niet meer.

Op een gegeven moment kreeg ik een privé bericht van een melker. We raakten via het netwerk aan de praat. Dagelijks hadden we contact. Samen praatten we veel over de duiven, … maar ook over andere dingen. Met deze melker had ik het gevoel of ik hem al jaren kende. Vanwege mijn tegenslagen met de duiven en die rotziekte met de K, die ik had, gaf deze melker me weer moed, terwijl ik hem nog nooit had gezien. We gingen steeds meer op bepaalde dingen van de duiven dieper in. Ik had de laatste jaren het nestspel gespeeld en dacht daar ligt de fout. Nestspel vergt toch wel wat duivenkennis. De melker waar ik dagelijks contact mee had, praatte dat uit mijn hoofd… Het lag aan andere dingen.

Na weken van dagelijks contact werd er een afspraak gemaakt. Er moest door mijn nieuwe duivenvriend voer gehaald worden en dan kwam hij op de terugweg langs samen met zijn compagnon. De dag braak aan dat mijn vrienden, het was tenslotte een combinatie, langskwamen. Ze hadden niet veel te kijken … 1 oude duif, wat kwekers waar geen goede duiven uitkwamen en wat jongen. Was wel raar om iemand eindelijk in levende lijve te zien, waar je dagelijks contact mee hebt. Ze waren niet zo gecharmeerd van de duiven die er zaten, volgens mij. Na een hele tijd gemolken te hebben [is brabants voor melken] en over het hokje te hebben gepraat, gingen ze weer naar huis op aan. Ik voelde me fijn bij deze mensen en had er vertrouwen in. Nu ik dit zo zit te schrijven, denk ik, er zijn er toch nog melkers die je willen helpen. Ik vond het ook fijn, dat ze waren geweest want nu had ik een beeld met wie ik elke dag sprak.

Na nog wat privé berichten over en weer kreeg ik plotseling een bericht dat ze me wel wilde helpen met duiven en een passend systeem. Dit was net iets wat ik goed kon gebruiken naar die tegenslagen. Mijn motivatie was immers tot bijna het nulpunt gedaald en dat na 40 jaar en mijn hobby hing zodoende aan een zijden draadje. De conditie door mijn ziekte hielp ook niet mee en ik was altijd gewend om alles voor mijn duiven te laten. Dat kon niet meer door mijn lichamelijke gesteldheid.

We spraken af dat ik wat eitjes kon krijgen van bepaalde koppels die teruggingen naar de 1^e nationaal van deze combinatie en een koppel van een bewezen kweekdoffer, waarvan ze al verschillende goede zonen hadden. De koppels werden gelijk gezet en na enkele weken ging ik de eitjes ophalen in mijn kleine Toyota. De reis duurde langer dan ik dacht, maar ik bleek een enorme omweg te hebben genomen. Al met al werd het een gezellige middag. Ik vertelde over mijn droom om eens een mooie vroege duif van Barcelona te pakken. Na een kom soep kreeg ik aan het begin van de avond de eitjes mee en mijn dagelijkse gesprekspartner belde met zijn achterbuurman en liefhebber van de vlucht Barcelona of hij nog iets had liggen voor een Brabantse duivenvriend. Dat had hij en van hem kreeg ik een eitje mee wat op uitkomen stond. Ik kon die prima leggen onder mijn koppels. De jongen werden grootgebracht door de ouders van de duiven die op Bordeaux weggebleven waren. Konden ze nog één keer nuttig zijn.

Enkele weken later, misschien wel anderhalve maand (dat ben ik vergeten), kreeg ik een bericht dat de combinatie wat jongen kwam brengen. Ik dacht bij mezelf: Brengen nog wel! De benzineprijs was toen ook om van te schrikken en het was toch een 200km heen en weer. Ik dacht: Dit gaat me centen kosten. Ze wilde echter niks hebben voor de prachtige jongen die ze brachten.

Ik voelde wel een verschil met de duiven, die ik had. Deze duiven waren veel zachter van pluim. Er werd ook gezegd tegen mij … met deze moet je vliegen en … met deze moet je kweken. Dit was ook al anders in vergelijking met de liefhebbers, waarvan mijn vorige duiven kwamen. Alles wat ik kocht, hield ik voor de kweek. Want …… volgens de stambomen waren het toppers. Verder kreeg ik de tip hoe ik moest gaan voeren en de duiven gezond houden Het was niet veel. Ik was een volle kast met medicijnen gewend. De enkele producten die zij mij aanbeveelden waren ook nog eens natuurproducten. Antibiotica waren duur en uit den boze om een sterke stam op te bouwen, vonden de mannen. Ik dacht: Zou dit het zijn …… een goede zak voer en die natuurproducten? Maar ja … het was hun advies en had vertrouwen in ze gekregen (de eenvoud sprak me aan) dus het advies werd op gevolgd.

De jongen werden uitgewend en ging allemaal zo lekker. Ik raakte er wel één kwijt in de winter, want ik liet ze zo veel mogelijk los. Het waren tenslotte jongen duiven die nog veel moesten leren. Het was voor mij wel moeilijk om de duiven met dit simpele systeem de winter door te laten komen. Maar het was het gekregen advies en ik dacht: Laat ik dit nu eens echt volhouden … wat voor een adhd-er niet mee valt. De medicijnen die ik had staan werden of afgegeven of weggegooid. Zelfs me vrouw was op gevallen dat het plankje waar altijd mijn medicijnen stonden voor de duiven flink leeg was. Alleen prijkte er 2 natuurproducten. De duiven kwamen de winter goed door. Al zag ik soms dat er één minder zat, maar ze pikte ook van alles op buiten.

De duifjes werden vrij laat gekoppeld, omdat het zomer en late jongen waren. Ik kweekte wat jongen en de duiven die ze hadden bestemd voor het vliegen werden langzaam afgericht. In het begin hadden ze het moeilijk tegen de ervaren vitesse duiven. Na een vluchtje of 4 werden ze thuis gehouden. Op de natour werden ze weer gespeeld. Mijn ziekte begon zijn tol te eisen en mijn dochter kwam weer in zicht om bij te springen als het moest. Het was mijn planning om de afgerichte duiven plus de jongen die ik had gekweekt op de natour te spelen. Ik kon dat gerust doen, want mijn dochter ging mee met inmanden en wachtte thuis mee de duiven op. Het viel ons op, dat ze goed naar huis kwamen … een korte tijd naar de laatste prijsduiven van de club. Het was zelfs zo dat als ik had geklokt een prijsje zou spelen. Ik ging eigenlijk twijfelen … zullen we geen vitesse-duiven hebben gehad, omdat alles zo goed naar huis kwam? Ze zijn op de natour tot 260km afgericht en de verliezen waren minimaal iets wat ook al lang geleden was. We sloten het seizoen af met veel vertrouwen in deze duiven en het simpele systeem.

Enkele weken na het vliegseizoen begon mijn lichaam steeds meer problemen te geven. Ik kreeg slecht nieuws te horen de ziekte zat op 4 plaatsen. Dus van je hobby heb je vreugde, maar lichamelijk was het een dieptepunt. De doctoren zouden mij misschien kunnen helpen om mijn ziekte te bestrijden maar het zou een lange weg worden. Ik had nog getwijfeld om door te gaan … Nu heb ik een fijn hok met duiven en dan hoor je dit. Maar mijn negatieve gedachten werden door mijn dochter op gelost. Ze zei: ‘Pap hoe dan ook. Ik spring bij als je het zelf niet kunt, want je wilt je duiven niet kwijt en je vindt bij je duiven een mooie afleiding.’ Natuurlijk had ik een simpel systeem wat mijn dochter kon proberen. Samen besloten we er voor te gaan. Natuurlijk kreeg ik van me duivenvrienden veel steun en dat heeft me wel kracht gegeven. Het is moeilijk om iets wat je al zo lang hebt gedaan als hobby zomaar te stoppen. Ik had en heb en zal altijd een duivenhart hebben!

… Wordt vervolgd …

Het bericht Netwerk verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Het vervolg over duivenkastelen. Het eerste deel is gepubliceerd op woensdag 24 februari jl.

Soms vergeet je wat je bezit en vind je het op een dag terug. Dat gaat voor mij met dit boek trouwens ook op.

Voor de rest: ik ben geen sterspeler, in mijn hokken zitten geen vogels op een peperdure transfer te wachten. Maar wie weet, word ik op een morgen wakker, kijk ik in de spiegel en ben ik beroemd.

Om een indruk te krijgen van de vreemdsoortige duivenhuizen moet je maar eens goed kijken naar bijgaande afbeeldingen. Denk je eens in dat jouw  kampioenen op zulke  duifkastelen gehuisvest zijn.

De duiven in vroeger tijd natuurlijk hield  men vanwege de  consumptie maar vooral voor de mest, die gebruikt werd op akker en tuin. Duivenpoep  zorgde voor een voorspoedige groei van de gewassen. Ik weet niet of de groente toen ook anders of beter smaakte. Het zou kunnen!!!!

In een oogopslag wordt natuurlijk  helder dat dit soort fraaie duivenonderkomens minder geschikt moet zijn voor wedstrijdduiven. Stel je eens voor dat  de postduivenman van tegenwoordig zijn succes en kampioenschap zou moeten verdienen terwijl zijn duiven gehouden werden op zulke karakteristieke maar onpraktische duivenverblijven.  Hoe moet je   renpaarden van het luchtruim dan motiveren. Weduwschap wordt een probleem.  Hoeveel kleine antennes zijn er nodig om electronisch te constateren. Zo zullen er veel praktische bezwaren zijn .  Over een ding hoeven niet bezorgd te zijn. De duiven zullen ook van diep uit Frankrijk feilloos de weg naar hun til vinden precies op het klepje bij hun voordeur, eh vlieggat, landen.

© c.u.

ps

Mijn spellingscontrole vermeldt dat het woord duifkastelen fout is of niet bestaat. Die geeft als mogelijke alternatieven: fuifkastelen en duitkastelen. Daar heb ik nog nooit gehoord maar ik kan me er wel iets bij voorstellen.

Taubenhauser, Taubenschlage (Rosenheimer Raritaten) (German Edition) (German) Hardcover – 1978

Het bericht Wat mooi is moet je niet verkopen (deel 2 en Slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vorige week het eerste deel van de kweekvisie van Piet Heikamp. Ik schreef toen al: In de jaren ’90 was Piet Heikamp in Midden en Oost Nederland onklopbaar. Je kon best weleens een vluchtje voor hem zitten, maar als de punten aan het eind van het seizoen werden opgeteld, stak hij er met kop en schouders bovenuit. Vroege prijzen, kettinguitslagen … het was de normaalste zaak van de wereld. Hij had een geweldige stam duivin opgebouwd uit twee duiven, een topvliegster van Barcelona en haar moeder. Veel hokken hebben hun stam versterkt met duiven van Piet. Vorige week schreef hij over zijn kweekgedachte. Nu over de stamvader van het moment … ‘De Parel’ …

In 2012 kreeg ik (Jaco, red) van Piet drie doffers (Inteelt ‘Miss Europe,’ deze duifkampioen ZLU zat 6 en 7 keer in de stamboom). Twee hadden we nog in 2013 om mee te gaan kweken. In het eerste jaar hebben we er gelijk twee duiven uitgehaald die ons plezier hebben opgeleverd. In 2014 hebben we ze uitgeleend aan een duivenvriend in Nijmegen, die er ook weer leuke nazaten uit heeft gekweekt. Vorig jaar kwam de jonge duif die het beste afkwam, ook weer uit een Piet Heikamp-doffer. De basis van deze doffers is zoals gezegd Miss Europe, die in de ene doffer 6 maal zit en bij de ander 7 maal en als je dan bedenkt dat Piet’s stammoeder 7 maal in Miss Europe zat, dan kan je uitrekenen hoe vaak dit stammoedertje in onze doffers zit. En deze duiven vererven geweldig door. Het is voor ons geweldig kruisingsmateriaal.

Piet vervolgt zijn verhaal:
Dan wil ik jullie toch nog even “De Parel” voorstellen, hij is ondertussen wel zo’n beetje de nieuwe basisduif van het hok Heikamp aan het worden. “De Parel” is een zoon van `DE BOUDEWIJN`, welke in 1994 een 1e nationaal en een 4e internationaal Barcelona tegen 24.949 duiven behaalde. `DE BOUDEWIJN` werd gekoppeld aan een volle zus van `DE MIGUEL` van Theo Ernest. `DE MIGUEL` won zelf een 2e nationaal Barcelona tegen 5.737 duiven, dit was tevens goed voor een 5e internationaal tegen 20.396 duiven. Een halfzus van `DE MIGUEL` vliegt een 18e nationaal Barcelona. Uit een broer van `DE MIGUEL` (dus een oom van `DE PAREL`) haalt Gerard van Tuyl, Hellouw een 1e nationaal Barcelona tegen 6.777 duiven, wat ook de 1e internationaal werd tegen 23.275 duiven. Uit deze lijn stammen ook een 1e nationaal Marseille en een 1e nationaal St. Vincent. `DE PAREL` werd eerst geleend van Ben Meyer, Zaandam om te koppelen aan `Miss Europe` en later is hij verkocht naar A. Pas, Denekamp. Hier werd hij nogmaals geleend om te koppelen aan een van zijn dochters `DE WITPEN 701`, nadat zij naar het kweekhok was verhuisd omdat ze twee overnachtvluchten als jaarling met succes afgelegde, een vlucht arriveerde ze midden in de nacht. Een van haar 1e jongen stond als jaarling al op teletekst bij Bennie de Vries.

Op dit moment zit hij gekoppeld aan een duif waarin de prestatie duiven van de laatste jaren ruim zijn vertegenwoordigd: “De 417″, De vader, NL-1342632, is gekweekt uit een koppeling moeder x zoon de `724` en de `251` welke elkaar tijdens Perpignan binnen 2 minuten opvolgden. Dit was goed voor de 155e en 166e nationaal Perpignan. De `724` was een betrouwbare duif voor het hok en werd vaak als getekende gemand en maakte dat dan ook waar met kopprijzen op o.a. Barcelona en Bordeaux. De moeder van `De 417` is de `588`, de derde duif van Perpignan 2014. Zij behaalde ook al een 145e nationaal Barcelona op de zware editie van 2013 en een 65e sector 3 Albi.

Foto van “De Parel” hier gefotografeerd op 15 jarige leeftijd. Uit hem stond laatst nog een koppel jongen te koop op duiven.net, maar hierna gaat er niets meer uit weg om zo nog zijn genen goed te kunnen vastleggen op mijn eigen kweekhok. Want wie alle goede/ het goede bloed verkoopt blijft op den duur met lege handen zitten.

Dit was de laatste Kweekvisie van dit seizoen. Volgend winterseizoen gaan we hier zeker mee verder. De reacties over deze artikels waren positief. Alles draait om goede duiven of je nu kruist of inteelt … alleen met goede duiven heb je kans op goede resultaten. En met goede duiven is succes niet eens verzekerd. Met middelmatige en slechte duiven is geen-succes wel verzekerd !!! Ik wens iedere liefhebber een succesvolle kweek toe. Heeft u, als lezer, wat opgestoken van deze serie dan hoor ik dat graag van je. Stuur me een mail (marathonduivenjournaal@gmail.com) of stuur een bericht via de contactpagina.

Het bericht De Kweekvisie van Piet Heikamp uit Zetten (deel 2 en Slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vorige week heeft u het eerste deel van de reportage over Kees Droog uit Andijk kunnen lezen. U las hierin over zijn start als melker, zijn stamopbouw en de achtergrond van een drietal toppers. Vandaag leest u over zijn kweekmethode, de belevenissen na Barcelona en de achtergrond van een aantal andere topduiven. Veel leesplezier met het tweede deel over Kees Droog en zijn hok met topduiven. ……

De Kweek

De kweek is de basis van een goed vlieghok. Je moet hierbij geluk hebben, maar als je geluk hebt en je bent in het bezit van een goed kweekkoppel dan is het noodzakelijk deze goede genen goed was te leggen, anders glipt het geluk weer tussen je vingers weg. ‘Geluk’ kan je een paar jaar aan de top brengen, maar wil je dit vasthouden dan moet je weten waar je mee bezig bent. Ik vroeg Kees naar zijn ervaringen en theorie over de kweek. Kees: ‘Jaren terug had ik geluk … ik heb een paar keer een koppel gehad, waar ze aan de lopende band uitrolden. Dat geluk raakte op en nu heb ik verschillende koppels waar af en toe een goede duif uit komt. Dat is ook prima, maar daar zit wel wat achter. Deze verschillende koppels zijn wel gebaseerd op goede vliegers en bewezen kweeklijnen en zo kan er ook wat goeds uitkomen, zonder dat lukt het niet. Ik mis die topkoppels waar de een na de ander uit kwam, maar “Gaat het niet zoals moet, dan moet het maar zoals het gaat.’’ Het is niet anders en met deze resultaten heb ik geen reden tot klagen.’ De spreuk die Kees tussen neus en lippen door noemde, vertelde Piet Heikamp uit Zetten mij ook toen ik hem 22 jaar geleden voor het eerst interviewde. Dat kan geen toeval zijn. De basis van Kees’ stam is zoals in de vorige bijdrage is beschreven de Dax-doffer. Deze doffer zette hij op zijn beste dochter. Uit deze koppeling kwamen twee doffers en één duivin. Beide doffers hebben op hun zus gestaan. De kinderen uit deze twee koppelingen zijn op elkaar gezet. Al deze duiven zijn gekruist op duiven van andere goede melkers en deze duiven vormen nu de duivenkolonie van Kees Droog.

Drie toppers van Kees

‘Verandi’ won de 25^e nationaal Perpignan in 2015. Ze komt uit een ingeteelde zoon van ‘de Dax-doffer’ met zijn dochter en een duivin van Jelle Jellema. Deze duivin is ook de moeder van de 20^e nationaal St. Vincent ZLU in 2015. Twee grootouders zijn een Zoon Nirvana en een dochter Zwart Goud, die op elkaar stonden en de andere grootouders was ‘de Sterke Barcelona’ (won o.a. 93^e nationaal Orange) van Jelle en een doffer die de 80^e nationaal Bordeaux won in 2009.

De 9^e nationaal Perpignan heet ‘Silentia.’ Deze duivin van 2010 won verder o.a. 215^e nationaal Pau in 2015 en eerder de 121^e nationaal St. Vincent ZLU. Zij komt uit een kleinzoon van ‘de Dax-doffer,’ die zelf de 26^e nationaal won op een loodzware St. Vincent en is broer van de eerder genoemde ‘286’ die o.a. 7^e nationaal won op een zware Bordeaux. De moeder van ‘Silentia’ is een dochter van Martinus van Martin Vinkenborg (Soort van de ‘Rode Cramers).

‘Rosario’ won de 18^e nationaal Perpignan in 2015 en de 178^e nationaal St. Vincent ZLU in 2014. Zij komt uit een doffer van het Oude Soort van Kees, met onder andere Braakhuis-lijnen en duiven van Hein Oostenrijk met een duivin van Cees van der Laan uit ‘Inteelt 160’ met kleindochter van ‘De Perpignan-duivin’ van Jan Walpot.

De Belevenissen na de Barcelona-overwinning

Na de Barca-vlucht werd het bij de familie Droog gelijk hectisch. Ze hebben veel reacties gehad en ook potentiele kopers voor de winnende duif, die uiteindelijk toch niet zulke kopers waren. Kees is daar nog steeds blij mee. Kees; ‘Barcelona winnen dat plan je niet, dat overkomt je.’ Het meeleven van de sportgenoten en metname de ZLU mannen uit Noord Holland heeft grote indruk op hem gemaakt. De man uit Andijk: ‘Ik zou nu eigenlijk moeten stoppen met de duivensport, echter zo’n niet te evenaren seizoen smaakt naar meer. Al realiseer ik me terdege dat het niet eenvoudig is om maar weer even een top 25 plaats te pakken op deze vluchten. Maar een vaasje daar ga ik wel weer voor komend jaar.’

Nog twee topduiven

‘Rosanna’ won nationaal Barcelona in 2015. Ze won eerder al o.a. 68^e nationaal Cahors 2012, 195^e nationaal Pau 2014, 263^e nationaal Cahors 2011, 285^e nationaal Tarbes 2013, 297^e nationaal Tarbes 2009 en 305^e nationaal Marseille 2014. De vader is een zoon van de Dax-doffer. Hij is ook de vader van de 46^e nationaal Barcelona en de 48^e nationaal Montauban. De moeder van de Barcelona-winnares is een kruising van een Van der Wegen-doffer en een duivin van Cees van der Laan (soort Braakhuis). ‘Rosanna’ ging als 13^e getekende van de 13 duiven de mand in. Een duif van 8 jaar oud … Waarom, Kees? De winnaar van Barcelona: ‘De nummer 1 en 2 stonden vast en de rest maakt dan niet zoveel uit. Ze had net zo goed 3^e kunnen staan op de inkorflijst. Toen het zwaar werd had ik haar wel als één van de eerste op het hok verwacht. Maar zo vroeg ……’

De 20^e nationaal St. Vincent ZLU 2015 werd gewonnen door de ‘Blue Champion’  Hij won het jaar ervoor de 160^e nationaal Narbonne tegen 6.650 duiven. De vader is afkomstig van het soort van Jan Roelofs (Zoon Montarkoppel x Dochter Don Juan I) met een duivin van Jelle Jellema. Deze duivin is ook de moeder van ‘Verandi,’ die de 35^e nationaal Perpignan won.

Tot Slot

Dit was het verhaal van 2015 van Kees Droog uit Andijk. De man met een topjaar op de ZLU-vluchten en met als enorm hoogtepunt de 1^e nationaal Barcelona. Kees beschikt over een zeer sterke marathonstam, die in mijn ogen nog veel zal laten zien op de zware vluchten. We houden u als lezer op de hoogte. En Kees bedankt voor de info en de gezellige middag in Andijk.

Het bericht Kees Droog, Andijk, topjaar op de ZLU-vluchten (deel 2 en Slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Spelen met jaarlingen doen de marathonduivenliefhebbers verschillend. Er zijn erbij die voorzichtig zijn en slechts mondjesmaat inspelen, zodat de duiven rustig kunnen uitgroeien. Anderen knallen ze het liefst vanaf de eerste vlucht er op. Zelf denk ik dat je een systeem aanpast aan de duiven die je hebt of de duiven passen zich aan het systeem aan die je graag hanteert. In de komende weken laten we liefhebbers aan het woord die vertellen hoe zei het doen. Let als lezer ook op de afstanden die deze mensen hebben, want dat maakt veel uit.

Frederik Leliaert uit Aardeburg (Zeeuws Vlaanderen)

Frederik Leliaert is de eerste die zijn kijk op jaarlingen zal vertellen. Vorig jaar, 2015, won hij St. Vincent ZLU met een laat jong, Zijn mening over dit onderwerp doet er zeker toe: ‘Mijn systeem voor 2016 ziet er als volgt uit. Normaal heb ik nog nooit op deze manier mijn jaarlingen voor de leeuwen geworpen. Ik heb in 2015 gekweekt van begin januari tot diep in oktober en al deze duiven zijn niet in de opleermand geweest. Het is er gewoon niet van gekomen. Ik ben veel te veel met de jaarlingen bezig en die worden super getraind. Het enige is dat de jongen dagelijks gevlogen hebben rond het hok en dit ook in december/januari en februari bijna dagelijks.

Nu zijn we begin maart en binnen enkele weken voordat het seizoen begint. Al deze duiven gaan zonder uitzonderingen wekelijks mee de mand in !! Vanaf 60 km tot aan de dagfondvluchten elke week een stukje verder Frankrijk in. Hun laatste vlucht voor het echt begint is Argenton (540 km) op 11 juni 2016. Het zijn allemaal fondduiven en daarom ga ik met deze duiven ook enkele ZLU vluchten inkorven te beginnen op de ZLU Agen van 24 juni.

De meeste zijn doffertjes maar er zitten ook een 20 tal duivinnetjes bij en die zullen straks tussen de jongen van 2016 huisvesten.

Het voorprogramma zal voor mij al een goed beeld geven van wat ik dit jaar op het hok heb zitten. Er zullen er veel sneuvelen dat is een ding waar ik zeker van ben, maar

wat goed is, komt snel! Ik ga ervan uit dat als ik ze gezond kan houden en een degelijke opleiding kan geven dan is een ZLU vlucht echt mogelijk voor de jaarlingen. Afgelopen seizoen hebben mijn jaarlingen zelfs 3 ZLU vluchten gekregen (Agen 816 km, St. Vincent 915 km en Narbonne 904 km). Een deel van deze duiven gaat nu als 2 jarige naar Barcelona toe. Ik zal al blij zijn dat de jaarlingen na Agen fris naar huis komen en dan bekijk ik hoe we verder het seizoen afwerken met deze duiven. De kans is groot dat ze nog een 2e ZLU vlucht af moeten werken. Maatstaf heb ik niet voor deze jaarlingen (zonder ervaring) leren naar huis vliegen en ervaring op doen is voor mij het voornaamste.

Het is een grove manier van selecteren en niet alle duiven kunnen deze Spartaanse speelwijze aan maar de goeie blijven over en komen naar huis. Na enkele jaren heb je dan een stam duiven over die tegen een stootje kan en wellicht ook ervoor zal gaan zorgen dat er met regelmaat een bokaaltje opgehaald kan worden in Limburg !!’

Comb. Noordam-Vijverberg, ’s Gravenzande

Maurice Noordam namens de combinatie: ‘Op zich zijn de jaarlingen echt ons ding…kom vooral omdat we veel plezier uit het jongenspul weten te halen… We spelen ze als jong enkel op de nalijn: Essen 2 x dat is voor ons 70 kilometer, 1 x Duffel..en 2 x Quiévrain  en 1 x Quiévrain via Zandvliet België. Voorheen kweekten we 80 jongen en we gingen ze pas inkorven als jaarling. Je zat de hele winter met zo’n 70 duiven en dan moest je ze nog inkorven..en wat er overbleef ging naar Zlu Agen. Dat was een dure hobby! Dat doen we dus niet meer. Onze jaarlingen zit in ons rommelhok, alle jaarlingen bij elkaar. Ze zitten daar nu nog.  Het rommel hok houdt in, een hok waar de programmaspelers hun jongen uit spelen. Er zitten enkele loketkasten in (die je half kunt zetten), waar een pan in kan. En hoekjes en plankjes waar ze lekker kunnen rommelen. In april komt er nog stro in. Voor het hok van de jaarlingen staat een ren die het hele het jaar openstaat. In het dak van die ren zit in habru dakspoetnik…werkt super…
Nu om deze tijd ontstaat allemaal stelletje die we eind april uit elkaar gaan doen. Zodat we ze enkele weken op dubbelweduwschap kunnen invliegen. Onze jaarlingen gaan vanaf de eerste africhting mee (Essen) dat is in afd 5 op 2 april. Dan kunnen we gelijk het Unikon-systeem testen. We spelen ze 3 keer op de dagfond: Blois, Vierzon en Bourges. En dan willen we ze spelen op Agen NPO Ochtendlossing op 12 juli. En als het erg gunstig uit komt, zoals het weer en de conditie van de duiven kunnen ze naar Albi NPO. Dat is een week eerder dan Bergerac. De laatkomers kunnen dan naar Bergerac (begin augustus) Dit is een vlucht voor Noord en Zuid Holland (SNZH). Normaal gesproken spelen we ze maar 1 x per jaar het jongen spul. Onze ervaring is wel dat jaarlingen die goed komen op de eendaagsefond. Ook goed afkomen om de ochtendlossing . Het is een leuk systeem om zo de jaarlingen te houden en ook lekker makkelijk. Je moet er wel de ruimte voor willen hebben. Op deze manier hadden we al heel wat vroege duiven geklokt.’
Hendrie Selder, Roermond

Hendrie vertelt zijn manier van spelen: ‘Mijn jonge speel ik al 2 jaar niet meer op de jonge duivenvluchten en waarom zal ik ook even uitleggen. Hier laat ik ze over alle kinderziektes heen groeien en dat zonder medicijnen. Hier selecteer ik streng op van de 32 jongen zitten nu nog 28 jaarlingen. Deze nieuwkomers gaan straks vanaf de eerste vlucht de mand. Ik probeer ze zoveel mogelijk in het ritme te houden en omdat ze weinig ervaring hebben moeten ze snel de grote groep loslaten en alleen zoeken, omdat ze ervaring missen. Denk dat ze hier iets slimmer door worden en ja het kost wel wat duifjes. Ik speel ze de eerste vluchten op nest in en gaan vanaf een jong van 16 dagen op weduwschap zowel de jaarling doffers als duivinnen. Beiden houden 1 jong. Als het goed is, zitten ze 6 a 7 weken voor de eerste ochtendlossing van rond de 700 km op weduwschap. Hier gaan alle jaarlingen op mee daarna worden ze in groepen verdeeld: een deel blijft op de ochtendlossing zowel van de afdeling als voor de zlu en een gedeelte gaat op de middaglossing. Alle jaarlingen krijgen 2 vluchten of ochtend of middag en als jaarling hoeven ze hier geen prijs te vliegen maar wel goed en fit thuis komen elke prijs is dan meegenomen.

Het bericht Hoe worden de jaarlingen gespeeld? (1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Noordsterweg 12 1521 JS Wormerveer
Promotiemiddag Marathonvluchten
Zondag 13 maart 2016. Aanvang 13.30 uur, zaal open 13.00 uur

Beste Marathonliefhebber,

Op zondag 13 maart 2016 organiseert NIC Zaanstreek Noord een middag met de focus op de Marathonvluchten.

Dierenartsen Stephan Göbel en Hans van der Sluis zullen uitleg geven over de medische begeleiding van Marathonduiven.

Daarna  een forum met daarin Michel Verweij, Jos Brügemann en Fred Kramer. René Koeman zal het forum leiden en zal uw vragen voorleggen aan de forumleden. Als u vragen heeft kunt u deze stellen op: marathonvragen@sportduiven.nl . Natuurlijk kunt U de vragen die u heeft ook op de middag stellen.

Hierna de huldiging van de kampioenen van het NIC 2015.

Als laatste hebben we een verkoop van een beperkt aantal jonge duiven 2016 of bonnen voor jonge duiven 2016. Wij hebben onder andere de vluchtwinnaars gevraagd een bon/jonge duif ter beschikking te stellen van hun vluchtoverwinnaar van 2015.

In de verkoop bonnen/duiven van:
F.S. Kramer Wormer, vluchtwinnaar Agen, Bergerac en Tarbes en 1^e kampioen NIC,
Comb. Koeman-Kok, Wormerveer 2^e kampioen NIC,
Gerrit Neijzing jr, Zaandam vluchtwinnaar St. Vincent ,
Vokko Brugge, De Rijp vluchtwinnaar Cahors en 3^e kampioen NIC,
Combinatie Swart-Gruijs, Zaandam 4^e kampioen NIC,

Ben van de Peppel, Wormer vluchtwinnaar Cahors en 5^e kampioen NIC
IJs Kaptein, Akersloot,
Gebroeders Brügemann, Assendelft.

De bonnen zullen worden voorgeboden op www.toppigeons.nl en de finale verkoop heeft plaats in de zaal.

Er zullen duiven van de vluchtwinnaars worden tentoongesteld.

Natuurlijk zijn ook de liefhebbers van andere spelsoorten deze middag welkom.

Wij hopen dat u deze middag interessant vindt en dat u ons met een bezoek vereert!

Het bericht Promotiemiddag Marathonvluchten verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Mijn duiven zijn stapelgek op autodrop

van zoethout bouwen ze een liefdesnest

ze hebben nou al het voorjaar in de kop

en hun hormoonspiegel doet dan de rest.

Nachtvorst, motsneeuw, ijzel, wind en regen

zelfs de hagelstenen houden hen niet tegen.

Ze slepen vol ijver dropveters naar hun bak

zijn stapelgek van  de griot,laurier en salmiak.

Ik koop dus behalve horoscoopdrop of jujubes,

ook wybertjes, heksendrop en stroopsoldaatjes

maar die duiven krijgen alleen nog meer praatjes

Online bestel  Ik nu duimdropzalf in grote tubes

met liters dropwater vul ik hun drinkpotten vaak bij

en die vogels staan voor mijn tapkast gretig in de rij.

De dierenzaak heeft  voor post- en sierduif ruime keus

anijsegeltjes. Smilies,  munt- trek- top- en honingdrop,

haast alles  proppen die verliefde duiven in hun krop.

En het schijnt ook nog  vormverhogend  te zijn ja heus.

Straks winnen mijn duiven mooie prijzen zonder fratsen

dankzij de zoethoudertjes, katjesdrop  of  meeuwenflatsen.

©c.u.

Zonder nadrukkelijke voorafgaande schriftelijke toestemming van Het Marathonduivenjournaal is het niet toegestaan materiaal van Het Marathonduivenjournaal te publiceren, kopieren of reproduceren voor gebruik op welke website of krant, magazine

Het bericht Van zoethoudertjes tot katjesdrop en meeuwenflatsen verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Dit verhaal is een vervolg op de eerder verschenen verhalen ‘Duiven Kwijt … Geld Kwijt’ en ‘Netwerk’ die eerder zijn verschenen op Het Marathonduivenjournaal.

De aanvang van de winter 2014-2015 werd begonnen met slechts 7 koppels duiven. Enkele duifjes waren bestemd voor de kweek. Er zaten 7 afgerichte duiven (tot 260km). De rest had nog geen mand gezien, omdat het laatjes waren. Van mijn vrienden kreeg ik een simpel systeem voor de winter om mijn duiven te verzorgen. Dat moest ook wel, want elke drie weken kreeg ik een chemokuur en dan zou mijn dochter de duiven verzorgen. De duiven werden met regelmaat losgelaten. maar ook hier sloeg het noodlot toe. Eén van mijn favoriete duifjes keerden op een dag niet meer terug. Het was een duifje bedoeld voor de kweek. In 2014 had ik verschillende mooie jongen uit haar gekweekt. Langzaam aan naderde de koppeling tijd. Ik ben nog nooit zo weinig met de koppeling bezig geweest als dat jaar. Dat kwam natuurlijk door de chemo die al bijna 7 maanden mijn lichaam inging en de kracht eruit haalde. Ik wilde dit jaar zo graag spelen dus moest positief blijven. We kozen voor de makkelijkste weg door de duiven vrij te laten koppelen. Ik heb ook nog nooit zo ontspannen duiven gehouden als dat jaar. Andere jaren lagen overal koppel briefjes of verzorgingssystemen die ik van internet af had gehaald.

Mijn ziekte had ook de keerzijde: ik had niet de puf om alles op te zoeken. Ik maakte gebruik van het systeem van me vrienden[leermeesters] me gaven. Ze hadden het kweek en vliegseizoen helemaal uit gestippeld. Het was eenvoudig, namelijk een paar goede zakken voer en wat natuurproducten. De duiven moesten straks de rest doen. Als er kwaliteit genoeg inzit dan komt dat er wel uit, zeiden ze regelmatig tegen me. Ik had dus 7 duiven (jaarlingen en paar laatjes van het jaar ervoor) om me te spelen en stiekem keek ik al uit naar welke overnachtvlucht mee werd gedaan. De duiven werden tussen de 1250 en 1500km ingevlogen voor de 1^e krachtmeting. Dit was Bordeaux met een middaglossing in sector I. Het moest goed gaan want mijn dochter stond me de laatste tijd zeer goed bij. Dat was voor mij een goede uitkomst, want ik had ook mindere dagen. De duiven kwamen van de invliegvluchten super goed naar huis en dat was weleens anders geweest de afgelopen jaren. De eerste overnachtvlucht werd met plezier naar uitgekeken. We zochten 5 van de 7 vliegduiven uit die de reis naar bordeaux gingen maken. Dit werd de eerste vlucht dat vader en dochter samen naar de club de duifjes gingen in manden.

De clubleden keken raar op … een meid van 21 jaar die de duiven kwam in manden. Maar mijn dochter is niet mensenschuw dus die was zo aan de praat geraakt. We moesten ook samen mijn handmatige klok regelen, want me Unikon-klokje had ik weggedaan. Het leek wel of we in de tachtiger jaren zaten … Handmatig klokken … nestspel en …natuurproducten. Er kwamen een paar spannende dagen aan tot de lossing. Ik denk dat mijn maatje wel 20 keer heeft gevraagd: ‘Pap, wat denk je er van?’ Zoals bij elke middaglossing stonden wij ‘s morgens vroeg op, want je wist maar nooit! Als je met mijn maatje duiven opwachtte, kom je geen praat te kort, want ze heeft niet voor niks het karakter van haar vader. De minuten van het wachten werden uren. Na 11:00 uur viel de eerste duif hier in Tilburg. We wisten dat ze nu elk moment konden komen … ook bij ons !!! Rond 12:50 uur viel onze eerste duif en dat was goed voor de 12^e prijs in Tilburg. Goed een uur later viel de 2^e duif en dat was goed voor de 21^e prijs. De tijd verstreek en kreeg te horen dat in Tilburg de prijzen waren verdiend maar in groot verband nog lang niet … dus we moesten nog even doorklokken. Er kwamen nog 2 duiven kort achter mekaar en die werden ook nog geklokt.

Onze eerste vlucht met de nieuwe duiven en een nieuw systeem was voor ons goed. Een goed nieuw begin met 5 duifjes die als jongen duif 260km hadden gehad. In Tilburg 2 van de 5 in de prijzen en in groot verband 4 van de 5 in de prijzen en … ‘s avonds alles thuis!!! Wat een verschil met twee jaar daarvoor … enorm. Dat was lang geleden en ondanks dat mijn lichaam was gesloopt, maar dat  er toch vreugde was.

De eerste die ik op de hoogte stelde waren mijn vrienden die dit mede mogelijk hebben gemaakt. Enkele dagen later werden de andere 2 duifjes klaar gemaakt voor ZLU Bordeaux met een morgenlossing. Zoals altijd hadden mijn maatje en ik de spanning, omdat er weer 2 onderweg waren. We hadden goede hoop, omdat de eerste vlucht ook niet slecht was gegaan. Ik zei tegen mijn dochter: ‘Het zou mooi zijn als we de zelfde dag draaien.’ Dat zou dan de 1^e keer in mijn duivenloopbaan zijn. Op de dag van de lossing werd hier alles gereed gebracht. Het was een lange dag, maar tegen 17:00 uur viel de eerste duif in Nederland. Dus we wisten dat ze konden komen.

De spanning was hier te snijden … zou het toch lukken om de zelfde dag te draaien. Om 19:36 uur werd ons wachten beloond en viel de Ollie de favoriet van mijn dochter. Heel de avond ben ik vergeten wat de artsen hadden gezegd dat ik zo ziek was van binnen. En dat allemaal door een duif die mij veel vreugde bracht. Mijn tweede en laatste duif viel de volgende morgen om 8:00 uur en was ook nog nationaal prijs. Dus deze vlucht was nog beter als de 1^e vlucht. Met twee onervaren duifjes 100 procent prijs spelen en beginnen met de 251^e nat. Nou mijn vreugde kon niet op en met dank aan mijn maatje die vele uren heeft zitten kijken, terwijl ik op bed lag.

Ik had de volgende dagen veel contact met mijn vrienden om het nieuws te vertellen. Eén ding wist ik zeker … zonder deze mensen was dit niet gelukt. Ik wilde graag nog 1 maal in manden want me vooruitzichten waren niet goed. Of ik het volgende seizoen nog mee mocht maken was een heel groot vraagteken … heel groot. Daarom dacht ik in mijn achterhoofd: ik doe mee … misschien wel voor de laatste keer. De weken er op werd er naar uitgekeken welke vlucht het zou worden. Het werd uiteindelijk Bergerac. Er werd geprobeerd om de duiven op een leuke stand op deze vlucht te krijgen. We zouden alles in manden … dus alle 7 gingen ze mee, want we hadden nog geen duif verspeeld. Ik kon merken dat het goed ging met de duiven, want er waren mensen die nooit iets zeiden in de club en nu wel. Er was ook een melker in de club die zei toen ik met deze duiven begon: ‘Je moet niet zo ver duiven halen. In de buurt zitten ook goede duiven.’ Ik kon nu zeggen: ‘Ik heb leuke duiven gehad en een simpel systeem erbij gekregen en het allerbelangrijkste …

twee super vrienden voor het leven. Het was zelfs zo, en dat is voor mij ook heel belangrijk, dat ze mij in moeilijke tijden ook nog de steunde in me ziekteproces.’ Een dag voor Bergerac kreeg ik te horen dat de chemo niet meer zijn werk kon doen en dat ik uitbehandeld ben. Dit was weer een klap voor ons gezin. Echter ik probeerde positief te blijven. En daar hielpen mijn duiven me ook bij.

De 7 duiven gingen naar Bergerac de laatste vlucht voor mijn duiven in 2015 en misschien wel de allerlaatste overnachtvlucht voor mijzelf. Het duurde immers zeker 9 maanden voor mijn volgende overnachtvlucht kwam. Op de dag dat de duiven thuis kwamen had ik een slechte dag dat ik geen duif heb thuis zien komen. Gelukkig had ik een goed maatje. Als er een duif viel riep ze me om de duif handmatig te klokken, want ze is niet handig met handmatig klokken. Dat moet ze nog even leren. Het was de moeite waard. De duiven kwamen goed … de eerste twee waren dezelfde als van Bordeaux middaglossing. En ik moest nog driemaal van mijn bed komen om duiven te klokken. In Tilburg waren dit 5 prijzen van de 7. In grootverband helaas 2 van de 7. We hebben er 6 thuis gekregen alleen Ollie de duif van me dochter die nog de 251^e nat speelde is nooit meer thuis gekomen. Ik mag op duiven gebied terug kijken op een mooi jaar. Dit heeft mij veel positieve energie heeft gegeven. En dat allemaal met een simpel hokje en een simpel systeem.

Inmiddels zijn we bijna een half jaar verder. Ik ben er nog !!! Ik heb slechte periodes gekend de laatste maanden, maar ik heb ook goede weken gehad. Op het moment heb ik veel last van mijn rug en benen. Ik blijf echter positief !!! Mijn volgende doel is Barcelona 2016. Nu ik dit schrijf op dit moment is het nog een kleine vier maanden voor de vlucht. Ik hoop dat dit een tussenstop is op de weg die ik bewandel. En niet het einde van de weg voordat het Barcelona spelen is. Eén ding heb ik geleerd in 45 jaar duivensport: Positief zijn en blijven. Mensen zoeken die je echt willen helpen en blijven helpen. Verder … een systeem volgen, een beetje geluk hebben en genieten van onze mooie hobby zolang het kan. Ik hoop dat jullie, lezers van mijn verhaal, mijn weg met mijn duifjes naar Barcelona nog kunnen volgen. Ik wens in ieder geval iedereen een goed seizoen toe en een mooie kweek !!!

Het bericht Van verdriet naar vreugde verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In het tweede deel van het spel met jaarlingen (opleiden of knallen, zou je kunnen zeggen) staan twee combinaties centraal met vaders en zonen. Ze hebben allebei hun kijk op dit wezenlijke onderdeel van het spel met marathonduiven. Lees met mij met plezier naar deze twee heldere manieren van spelen, wat ze ook nog eens duidelijk hebben opgeschreven …

Hamstra en Zoon, Harderwijk

In de stad die bekend staat om het dolfinarium en de palingrokerijen, Harderwijk, speelt vader en zoon Hamstra al jaren met de besten mee op de marathonvluchten. Niet lang geleden werden ze nog Nationaal Kampioen Marathonvluchten van Nederland …

Wilfred aan het woord: ‘Bij ons is het jaarlingenspel ondergeschikt aan het oude duiven programma. Dit uit zich bij ons in het feit dat wij de jaarlingen op een apart hok hebben gehuisvest. Deze verblijven bij elkaar vanaf het moment dat ze gespeend worden en worden niet gescheiden. Dat wat elkaar lief vindt (doffer en duivin) mag op een nestje komen en dat blijft zo tot aan het  eerstvolgende najaar. Ze zijn dan plusminus anderhalf jaar oud wanneer ze voor het eerst gescheiden worden. Nadeel is dat er wel eens een jaarling op vijf oude pennen staat einde juli/begin augustus. Dat nemen we voor lief. Dat het jaarlingenspel minder belangrijk is (minder aandacht is niet aan de orde) komt ook omdat wij van mening zijn dat ze in hen tweede geboortejaar nog in ontwikkeling zijn en er nog niet alles van verwacht kan worden in die zin dat er kopprijzen verwacht worden. Dat betekent niet dat we ze niet selecteren uiteraard want een bepaalde norm moet wel gehaald worden. Het ene jaar ligt die norm wat hoger of lager dan een ander jaar.’

Hieronder antwoord op de vragen van de redacteur:

Hoe vaak zijn de jaarlingen gespeeld als jonge duif? Antw.: De lichting van 2015 heeft zo’n 6 á 7 keer in de mand gezeten tot aan 400 km. Dit doen wij sinds 2014 weer na jarenlang de taartenvluchten gespeeld te hebben.

Wat is normaal gesproken het programma bij de jaarlingen? Antw.: De jaarlingen gaan vanaf het begin elke week de mand in. Idee is om ze één of twee eendaagse te geven en één of  (liefst) twee overnachtingen, te weten middaglossingen.

Moeten jaarlingen presteren? Antw.: Zoals gezegd wordt er geselecteerd. Dit kan zijn omdat een duif meerdere keren een dag te laat thuis komt of omdat de duif niet bevalt. Dit kan zijn omdat de duif niet snel genoeg hersteld of meerdere keren leeg gevlogen en te laat thuis komt. Alles op gevoel van de melker. Wanneer ze als jaarling twee overnachtingen krijgen ligt de lat iets hoger en moeten ze in elk geval op de klokdag thuis zijn en liefst in de prijzen gespeeld hebben op één van beide vluchten. Ook hier weer op gevoel want alles is afhankelijk van de omstandigheden. Gevoel van de melker is alles bepalend.

Waarom kiezen jullie voor deze manier? Antw: De melker maakt het hele traject van de duif mee en daarom hebben wij geen vaststaand selectiebeleid (ik denk trouwens dat niemand dat heeft). Alles is situatie afhankelijk.

Wat willen jullie nog kwijt over dit thema? Antw.: Voor een jaarling is het van belang dat ze goed ingespeeld worden omdat de werkelijke selectie als tweejarige plaatsvindt. Een jaarling krijgt bij ons meer aandacht omdat ze al een selectiejaar hebben overleefd echter hen tweede jaar wordt bij ons ook nog steeds gezien als een opleidingsjaar.

Comb. Hommes en znn, Akersloot

Nick vertelt: ‘Onze jaarlingen zijn afgelopen jaar 2 a 3 keer ingekorft op de natour vluchten van 150 tot 300 km. We hebben ook een ploeg late jongen zitten die afgelopen week 2 keer op 20 km zijn weggebracht. Wij vinden dat de jongen eigenlijk als jong 6 a 7 keer met de afdelingen mee moeten om ze als jaarling goed uit te testen en we ze een eerlijke kans kunnen geven. De jaarlingen en laatjes zullen net als onze oude duiven vanaf de 1e opleervlucht gescheiden de mand in gaan tot de na de 2e of 3e vlucht waarna ze een nestje mogen maken en een jong groot mogen brengen. De jaarlingen en laatjes gaan als het weer het toe laat iedere week mee tot de dagfond waar ze er minimaal 2 van krijgen. Wij gaan kijken hoe ze af komen en daaruit kunnen wij de conclusie trekken of ze klaar zijn voor hun 1e overnachting of ochtendlossing. Waarschijnlijk zal dat Cahors middaglossing zijn of Agen ZLU wat in het zelfde weekend valt. Meestal krijgen ze 1 grote fondvlucht als ze prijs vliegen. De missers krijgen nog een 2e vlucht en dat zal de afsluitende Cahors zijn of Bergerac. Prijsvliegen is geen must … fit thuis komen wel! Onze 11-174 is hier een groot voorbeeld van hij misten ook 2 keer als jaarling. Later werd hij onze topper. De laatjes zullen alleen een aantal dagfondvluchten krijgen waarna ze als 2 jarige aan de bak kunnen. Ook deze hebben wij wel op de grote fond gespeeld maar dat is ons niet goed bevallen. De reden dat wij op deze manier spelen is dat de late uit kunnen groeien, omdat deze duifjes nu nog geen 6 maanden oud zijn en de jaarlingen al een opleiding hebben gehad, zodat het kaf verder van het koren gescheiden wordt.’

Mannen … heel hartelijk bedankt voor jullie duidelijke verhalen over het spel met jaarlingen. Top !!!

Het bericht Hoe worden de jaarlingen gespeeld? (2) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.