Ik denk dat ik een jaar of 16 was, gek op kleuren kweken, aanvliegers en soms een scheef oog naar sierduiven. Hard vliegen, daar ging het mij toen niet om. Een ontmoeting die ik in die tijd meemaakte, droeg daar ook niet aan bij.

Ik had de duiven er net in en keek onder het afdakje bij een ren. Ik zag een blauwbander van boven op zijn rug. Hij zat klem in een soort steegje, maakte geen geluid en het was puur toeval dat ik hem zag. Ik pakte hem vast en wilde hem beter bekijken. Van schrik liet ik de duif bijna meteen weer los! Dat was een raar gezicht: klein snaveltje, gigantische krop, zeer spitse vleugels. Verder een klein, licht duifje met een korte staart. Gauw deed ik de duif in een buitenren en ging hem verzorgen. In die tijd, en nu nog trouwens, verzorgde ik elke zielepoot met veren. Na enkele dagen kreeg de duif praatjes en wist ik dat het een doffer was. Hij kreeg een broedkooi en daarin stoeide hij flink met mij. Sindsdien had hij zich voor mij gewonnen. Ik vroeg mij af wat voor soort deze duif was.

Tijdens research hoorde ik mijn vader nog zeggen “Wat moet je er weer mee?”, maar mijn interesse was gewekt. Na enkele dagen kwam ik er achter dat ik te maken had met een Marchenero, een Spaanse kropper.

Hij ontsnapte vaak uit zijn broedkooi en met zijn temparement maakte hij duivinnen het hof, die niks voor deze rare snuiter voelden. Doffers joeg hij het hok door. Tijdens zonnige dagen liet ik hem wel eens los. Eerst bleef hij een kwartier bij mij liggen in de zon, daarna sloeg hij zijn vleugels uit. Zo’n Marchenero in de lucht, net een bommenwerper. Sloom, hard klappend met een grote krop joeg hij door het luchtruim: een machtig mooi gezicht. Helaas kon hij niet blijven, hij maakte andere duiven het leven zuur. Zijn oorspronkelijke eigenaar kon ik ook niet achterhalen. Ik bracht hem naar een kinderboerderij, zo’n 5 kilometer verderop. Verdrietig tijdens het loslaten, maar beter voor hem en beter voor mij.

Na enkele dagen riep ik de duiven binnen met mijn voeremmer. Ik hoorde getrippel op het platte dak en voor ik het wist zat er een blauwe duif in de voeremmer, zich vol te eten. Het was de Bommenwerper, hij was terug gekomen! Ik kon mijn ogen niet geloven, door terug te vliegen had hij zijn verblijf met enkele weken verlengd. Daarna bracht ik hem wederom naar dezelfde kinderboerderij. Ik zei: “Als je nu weer terug komt, maak ik een hokje voor je”. Natuurlijk heb ik de duif nooit meer gezien. Enkele jaren later kocht ik op de beurs om nostalgische redenen een Marchenero duivin, maar het was toch niet hetzelfde als die blauwe bommenwerper.

1 ei is geen ei

Vandaag, 1 maart, heb ik voor het eerst mijn 20 weduwnaars weer losgelaten. Gelukkig zit alles weer warm en droog in het hok. Toch altijd spannend, al die bewezen vliegers als vliegende hapjes voor de rovers in de lucht. Afgelopen week heb ik meerdere malen het luchtruim afgetast met mijn twee andere vliegploegen (paters en duivinnen). Dit ging alle keren goed, dus vandaag het risico genomen. Het is de bedoeling om de duiven nu dagelijks los te laten, hopend dat ik alle veren mag behouden!

Ik heb een laat duivinnetje van ’15 die ik voor een duivenvriend apart heb gekoppeld. Ze is een dochter van mijn 1^e NPO, maar ze heeft een verhaal. Ik heb haar al driemaal geprobeerd te koppelen, en dat lukt wel, maar… er komt nooit een ei! We zijn nu voor de 4^e keer ook alweer een 14 dagen verder en nog niks. Ik ben bang dat het bij dit duivinnetje er gewoon niet in zit. Ze zit wel op nest alsof ze broedt. Als ik er eieren onder schuif dan gaat ze broeden en brengt ze de jongen ook groot. Maar dat is niet de bedoeling, we wachten het nog maar even af!

Ik heb mijn boodschappenlijstje voor de beurs gemaakt, jij ook? Aankomend weekend weer heerlijk duivenweekend op de beurs in Houten, ik heb er zin in. Dit jaar staan mijn vader en ik beide dagen in de stand van Garvo. Dus wil je een praatje maken? Je bent van harte welkom om  langs te komen.

Tot dan!

© Fabian

voor reacties of vragen fabiansocialmedia@outlook.com of contactpagina Marathonduivenjournaal

Het bericht Bommenwerpers verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

DE ONAFHANKELIJK AANKLAGER MR. BERT KRIJGSMAN

Artikel A6 van het reglement Rechtspleging vermeld:

De aanklager is bevoegd om zaken in behandeling te nemen die betrekking hebben op een VERDENKING van een Tuchtrechtelijk vergrijp op het gebied van doping.

Hij is tevens bevoegd om een onderzoek in te stellen naar een dopingovertreding.

De Aanklager kan vervolgens voor een tuchtmaatregel de zaak voordragen aan het Tucht-en Geschillencollege.

De verdenking:

Uit de voorliggende feiten en omstandigheden moet deze verdenking blijken.  Dat is in 1^e instantie de (onderzoekende) taak van de aanklager.

En daar is nogal wat op aan te merken.

Basis is natuurlijk de start van het onderzoek.

De mestmonster afname.

Meer dan voldoende is op grond van de geconstateerde feiten aangetoond dat die níét volgens de voorschriften is uitgevoerd.

De conclusie had dan ook al direct moeten zijn:

Ondeugdelijk voor de verdenking van een Tuchtmaatregel

Het vervolg:

Over het onderzoek door Ducares te Utrecht is ook reeds voldoende geschreven. Niet geaccrediteerd en er blijkt bewijsbaar maar 1 analyse te zijn uitgevoerd. Het 2^e onderzoek om te bevestigen is er nooit gekomen.

Ook niet de vervolgbehandeling door de NDAD. Zoals eerder al opgemerkt geheel niet actief.

EN TOCH WORDT ER UITEINDELIJK POSITIEF BESLIST

Kennelijk zijn dus deze basisonderzoeken door de Aanklager niet als zodanig beoordeeld. Dan hebben we de aspecten van het milieu (rapport van het RIVM) nog niet meegeteld.

Uitgaande van de 0-optie, mede gezien dat de aangetroffen stof al diep ingeworteld is in het milieu is onjuist.

HOE ONZORGVULDIG KUN JE ZIJN.  HET GAAT OVER JE EIGEN LEDEN DIE OOK RECHTEN HEBBEN!

Om dit objectief te beoordelen hoef je echt niet academisch gevormd te zijn.

Zoals eerder gezegd, ook advocaten kunnen foutjes maken.

Maar dit is er wel één hele dure met grote vraagtekens.

Onbegrijpelijk en onacceptabel in deze zaak is het feit, dat beklaagde Kees Droog in het geheel níét is verhoord door de aanklager voordat de aanklager de zaak aanhangig maakte bij het College.  Zijn kant van het verhaal is helemaal niet onderzocht. Dat kan toch niet.

Er heeft dus helemaal geen hoor- en wederhoor plaatsgevonden. Dat is toch schandalig. Wat blijft er dan over van zijn rechten.

Dat alleen al zegt alles over de objectiviteit, deskundigheid en zuiverheid in het proces van de aanklager in dit onderzoek.

Zoals al eerder opgemerkt:

Het riekt in de richting dat er uitsluitend gewerkt is náár het resultaat en niet op de betrouwbaarheid van de aantoonbaar en bewijsbare feiten, de milieu-invloeden en andere van belang zijnde omstandigheden.

Juridisch kun je spreken van een absolute dwaling door deze

AANKLAGER.

De aanklager dient een totaal onafhankelijk figuur te zijn. Daar kunnen grote vraagtekens bijgezet worden en wel om het volgende redenen

“GRAAICULTUUR” OOK BIJ DE NPO?

Tijdens het gerechtelijk conflict en alle daaraan voorafgaande besprekingen van de NPO met Pigeon Village was door de NPO een advocaat ingehuurd.

En jawel hoor dit was inderdaad de Heer Mr. Bert Krijgsman. De aanklager van de NPO.

Samen met een kantoorgenoot van het advocatenbureau Krijgsman en Legters te Enter behartigde hij deze zaak met tal van besprekingen en zittingen.

Kennelijk tegen een vorstelijke betaling. Men noemt zelfs een totaalbedrag met meer dan van 5 nullen!

HOE KUN JE DAN NOG ONAFHANKELIJK ZIJN ALS NPO AANKLAGER?

Hoe kun je dat als bestuur NPO accepteren

EEN DUIDELIJKE BELANGENVERSTRENGELING!

DE SCHIJN VAN PARTIJDIGHEID IS DAN NOG ZACHT UITGEDRUKT.

Mijnheer de Voorzitter, Van der Kruk, geacht NPO-bestuur, wanneer maakt U een einde aan dergelijke praktijken?

U staat toch ook voor een zuivere rechtspraak, belang van de sport en Uw leden?

Veel leden zullen U respecteren en dankbaar zijn wanneer U ingrijpt. NU!

Duidelijk is toch dat er zwaar geblunderd is ten koste van de liefhebber en een dreun voor de sportbeleving. Hoe kun je dit plaatsen naar de toekomst van de duivensport waar U naar toe wilt.

Rechtspraak moet rechtszekerheid bevatten. Dat is hier ver te zoeken.

DE ZITTING VAN HET TUCHT- EN GESCHILLEN COLLEGE

Opvallend en onbegrijpelijk voor de doorsnee liefhebber is, dat het college met als voorzitter Peter Fidder de Aanklager op grond van aantoonbare onjuiste feiten NIET … NIET ONTVANKELIJK heeft verklaard.

Opvallend is ook, dat na de zitting door voorzitter Peter Fidder een schrijven werd gestuurd naar het Bureau Rechtspleging met de volgende tekst:

Geachte mevrouw van Berkel:

Het College is van mening dat er een bevestigingsonderzoek noodzakelijk is.  (Jammer Peter maar dat is te laat. De zitting is al geweest).

Het College geeft U de opdracht om één en ander te regelen.

Noot:

Prima geformuleerd door de voorzitter. Maar de vraag is en blijft de volgende:

Hoe kan nu een bevestigingsonderzoek worden uitgevoerd door een ander laboratorium.  En dan pas na de zitting. U had de Aanklager niet ontvankelijk moeten verklaren en de zaak op grond van onwettig verkregen bewijs niet moeten behandelen.

Vrijspraak dus.

De uitslag van dat laboratorium is NIET een bevestigende maar is een contra-expertise. Om de stof definitief te bevestigen dient er een twee analyse plaats te vinden. Staal A en B.

Bevestigen dat het positief is (antwoord Ducares) maar dan uiteraard in hetzelfde lab.

Maar ja deze is weer niet geaccrediteerd!

En het uiteindelijk Lab. in Wageningen wel! Dus dan beschouwen we dat wel als bevestigend en verbinden daaraan de conclusie dat er in ieder geval in beide de stof werd aangetroffen. Nee meneer Fidder voorzitter van de Commissie zo werkt dat niet in de Rechtspraak. Maar misschien doet Uw conclusie wel recht aan de “Lekenrechtspraak”.

Maar dan komt het:

De Voorzitter van het College zal de overdracht van het monster aan het onderzoeksbureau PERSOONLIJK begeleiden door zelf aanwezig te zijn bij de overdracht en tijdens het transport

Vriendelijk groeten P. Fidder.

Moet zo de zaak rond gemaakt worden mijnheer de Voorzitter? … Binnen de rechts- en procesgang zeker niet en binnen de scheiding der machten is dit absoluut NOT DONE.

De voorzitter is daarmede zijn boekje reglementair ver te buiten gegaan en bewijst dat hij zijn handeling ook nog deelt in de uitspraak.

Naar het waarom de voorzitter dit zelf doet kun je alleen maar gissen. Waarom neemt hij dan ook nog een medewerker van het laboratorium Ducares mee naar het ander laboratorium in Wageningen?

Vreemd, maar hoe objectief ben je dan!

En wat te denken van deze uitslag (het door Peter Fidder benoemde bevestigingsonderzoek)

Het Lab. in Wageningen constateert  2 UG/KG.

Ducares 4 UG/KG

Het Lab. te Wageningen merkt daarbij op dat Dicloflenac op de lijst van stoffen staat die mogen worden toegediend aan voedselproducerende dieren.

Conclusie:

Dus ook dit geaccrediteerde Laboratorium bevestigt dat Dicloflenac in de milieuketen zit.

Heeft de Commissie dan toch die doublures ontdekt die in dit verslag al eerder beschreven zijn? Moet dat dan zo “gelijmd” worden? Om het eigen gelijk (resultaat) te behalen?

Dat riekt naar willekeur maar het gaat nog verder!

Kennelijk gaat de voorzitter ook nog compleet voorbij wat in het reglement geregeld is nl:

Indien op grond van artikel A22 van het Reglement Rechtspleging een nader onderzoek noodzakelijk is dan kan namelijk de zaak 2 maanden worden aangehouden.

M.a.w. een tweede zitting waarbij alle nieuwe feiten worden ingebracht en ook ter kennis gebracht moeten worden aan de beschuldigde partij.

Ook een eventueel nieuwe verhoor.

Het is niet de taak van de Commissie om deze tekortkomingen NA de zitting recht te doen plooien en sterker nog zonder de beklaagde in de gelegenheid is stellen tot … hoor en wederhoor … zijnde een voor de beklaagde fundamenteel grondrecht. Gebeurt dat niet dan is dat een fatale procesfout.

Maar er is nooit een tweede zitting geweest.

De commissie heeft uitspraak gedaan op grond van de eerste zitting EN eenzijdig aangevuld met de onderzoeken van de voorzitter Peter Fidder

ONGEHOORD!

Maar er gebeurt nog meer!

Op eigen houtje worden de beide dopingcontroleurs door de voorzitter en de secretaris van de Commissie ontboden op het Bureau NPO te Veenendaal.

Dat gebeurt ook weer NA de zitting

Aldaar worden ze, inhoudelijk door de voorzitter Peter Fidder aan een verhoor onderworpen met als onderwerp de mestopname.

Ook hier weer geen hoor en wederhoor toegepast richting beklaagde.

De grondrechten voor de beklaagde worden dan ook (wederom) met voeten getreden. Een schandalige wijze van rechtspleging. De beklaagde wordt van al zijn grondrechten beroofd.

Hoezo zuivere procesgang.

Ja en hoe verneemt beklaagde deze 2 acties? … Jawel middels de uitspraak waar het nota bene als bewijs wordt opgevoerd en mede ten grondslag ligt dat hij 5 jaar geschorst wordt en 750 euro boete moet betalen voor o.a. de (proceskosten) lees reiskosten van de Commissie.

Dat slaat toch helemaal nergens op.

Kennelijk gaat deze voorzitter ook geheel voorbij aan artikel A16 van het Reglement Rechtspleging waarin wordt vermeld:

De Commissie de bevoegdheid heeft om VOORDAT de zitting wordt gehouden een:

vooronderzoek in te stellen of te doen instellen.

DUS niet daarna zoals hij heeft gedaan!

… wordt vervolgd …

Het bericht Wat speelt er allemaal rondom de zaak (6) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vroeger, voor de unieke werkgebieden, hadden we in onze regio Fondclub ‘De Veluwe’. De meeste actieve liefhebbers van die periode verlangen nog vaak terug naar deze vriendenclub. Grote Kampioenen zaten in deze fondclub en op de ZLU-vluchten werd er vaak ingemand in Putten. Uit deze periode ken ik Gijs Hamstra. Samen met Ab Kozijn, toen bestuurslid van deze fondclub, kwam hij vanuit Harderwijk om in Putten in te manden. Mooie tijden … later zagen we elkaar op de Puttense kampioenendagen en toen was Wilfred er ook al bij. Omdat je elkaar kent, houd je elkaar in de gaten. Zowel pa en ik als Gijs en Wilfred hebben goede jaren afgewisseld met mindere jaren. Gelukkig konden we elkaar regelmatig feliciteren met een mooie uitslag, een vroege duif of een mooi seizoen met kampioenschappen. Dit verhaal gaat over deze vader en zoon uit Harderwijk, Hamstra en zoon …

De liefhebbers

De vader en zoon combinatie Hamstra uit Harderwijk bestaat uit vader Gijs en zoon Wilfred. In 1996 schakelden zij volledig over op de marathonvluchten. We zijn nu 20 jaar verder en de successen waren groots. Niet constant aan de kop, maar wel met een wisselende regelmaat deden ze voor niemand onder. Ze werden in 2013 Nationaal Kampioen Meerdaagse Fond en verzamelden diverse kopprijzen op de middaglossing, Orange (ochtendlossing) en de ZLU-vluchten. De start op de grote fondvluchten werd gemaakt met duiven van Barcelona-specialist Frans van den Elsakker uit Steenbergen. Dit zijn duiven die afstamde van het oude “Steenbergse fondras”. Toen deze duiven in de tweede generatie niet voldeden zijn Gijs en Wilfred een andere weg ingeslagen, een soort van doorstart zeg maar. Vanaf 2011 zijn er duiven van Verweij-De Haan, Jaap v/d Velden en Bennie Homma bijgekomen. In die jaren zaten er al duiven van Gerard en Elly Reedijk uit Puttershoek. In 2007 kwamen deze nazaten van de oude Theelen-lijnen juist om te kruisen met de duiven van Fr. v/d Elsakker. Laten deze duiven nou precies de basis vormen en verantwoordelijk zijn voor het Nationaal Hokkampioenschap Marathon in 2013.

Kampioenschappen en Topuitslagen

Bij de familie Hamstra is een mooie uitslag belangrijker dan kampioenschap. Het belangrijkste is het pakken een vroege duif. Als je alle vluchten speelt en die vroege duif telkens pakt komen de kampioenschappen vanzelf. Ook omdat er veel te veel verschillende soorten kampioenschappen zijn.  In 2013 waren ze beste van Nederland op de NPO-marathonvluchten. En omdat de uitslagen en vroege prijzen het belangrijkste zijn,  nu een greep uit de vroege prijzen vanaf 2012:

3^e NPO Orange 2013 tegen 1.980 duiven, 3^e NPO Orange 2016 tegen 1.629 duiven, 4^e NPO Orange 2016 tegen 1.629 duiven, 7^e NPO Bergerac II  2015 tegen 3.478            duiven, 9^e NPO Cahors 2012 tegen 4.117 duiven, 9^e NPO St. Vincent 2016 tegen 1.390 duiven, 18^e NPO Cahors 2013 tegen 2.602       duiven, 18^e NPO St. Vincent 2015 tegen 1.555 duiven, 19^e NPO   Albi 2012 tegen 2.471 duiven, 19^e NPO Cahors 2015 tegen 1.911 duiven, 23^e NPO Albi 2012 tegen  2.471 duiven, 27^e NPO Perigueux 2016 tegen 2.778 duiven, 28^e NPO Bergerac 2013 tegen 3.703 duiven, 28^e NPO Bergerac I 2015 tegen 1.455 duiven, 31^e NPO Bergerac 2013 tegen 3.703 duiven, 34^e NPO Perigueux 2013 tegen 3.599 duiven, 45^e NPO Orange 2013 tegen 1.980 duiven, 4^e NPO Aurillac tegen 2015      3.239 duiven, 49^e NPO Aurillac 2012 tegen 3.661duiven, 55^e NPO Aurillac 2012 3.661 duiven en de 56^e NPO Brive 2013 tegen 2.493 duiven.

Op de ZLU wonnen ze vanaf 2015 o.a.:

60^e Nationaal Narbonne 2016 tegen 5.042 duiven, 66^e Nationaal Narbonne 2016 tegen 5.042 duiven, 69^e Nationaal Narbonne 2015 tegen 5.338 duiven, 99^e Nationaal Perpignan 2016 tegen 4.027 duiven en de 157^e Nationaal Marseille 2015 tegen 3.610 duiven.

De beste duiven

“Annie” en “Talent” zijn topduiven gekweekt uit een duif van Reedijk-Jongekrijg met ook nog een vleugje Frans van den Elsakker. “Annie” won: 8^e nat. Perigueux, 43^e nat. Albi, 65^e nat. Bergerac, 134^e nat. Aurillac, 151^e NU Brive en 253^e NU Bergerac. “Het Talent” won: 18^e NPO Cahors en de 73^e NPO Brive. In “Shannie” zit aan vaderskant Frans van den Elsakker met Reedijk-Jongekrijg en de moeder is van Verweij-De Haan. “Shannie” won: 27^e NPO Perigueux, 62^e NPO Aurillac, 83^e NPO Cahors. De “Slaper” stamt ook voor de helft af van Frans van den Elsakker. De “Slaper” won: Na 2015 9 op 9 met o.a. 51^e nat. Albi ’12, 84^e nat. Bergerac ’13.  De “Favoriet” en “Mr. Bram” stammen via vaderskant af uit duiven van Reedijk-Jongekrijg en beide moeders komen van Jaap v/d Velden. “De Favoriet” won: 19^e NPO Cahors, 46^e NPO Aurillac, 108^e NPO Orange. “Mr. Bram” won in zijn debuutjaar in 2016 de 60^e nat. Narbonne en de 400^e nat. Agen. Beide ouders van “De 14-14” komen van Verweij-De Haan. “De 14-14” won in haar debuutjaar in 2016 de 99^e nat. Perpignan en 195^e nat. Agen.

Uiteraard mogen The Orange Ladies 2016 niet ontbreken ondanks dat zij pas 1x vroeg hebben gepakt. “Late Early” met de 5e nat. en “Night Surprise” met de 6^e nat. Wilfred: ‘Bijzonder om mee te maken om op de verste afstand ’s avonds een duif door te krijgen en dan ’s nachts rond half één nummer twee te mogen ontvangen. Op dat moment de enigste twee duiven in de gehele regio! De vader van “Night Surprise” komt ook bij Jaap vandaan en haar moeder weer van Verweij-De Haan. De vader van “Late Early” komt van Bennie Homma en de moeder is voor de helft van Jaap.’ Wilfred gaat verder: ‘Dus al met al ……de bijgehaalde duiven zorgen nu al voor de nodige prestaties. Wat bijzonder is om te vermelden, dat is dat wij bij Reedijk-Jongekrijg 7 late jongen hebben gehaald uit hun oude Theelen lijnen. Bij die 7 zit de vader van de 1^e nat. Pau, de moeder van de 5^e nat. Orange, de vader van de 8^e nat. Perigueux, grootvader van 29^e nat. St. Vincent en 60^e nat. Narbonne, …….van 5 duiven komen nakomelingen die kop weten te pakken. De vader van de 1^e nat. Pau, genaamd “Vale” is tevens vader van 14^e NPO Brive, 25^e  NPO Montpellier. 34^e NPO Perigueux, 88e nat. Narbonne en half-/broer van de 3e nat. Bordeaux en de 4e nat. Bordeaux ZLU JL. ‘

… wordt vervolgd …

Het bericht Hamstra en zoon, Harderwijk en hun jaar 2016 (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vroeger, voor de unieke werkgebieden, hadden we in onze regio Fondclub ‘De Veluwe’. De meeste actieve liefhebbers van die periode verlangen nog vaak terug naar deze vriendenclub. Grote Kampioenen zaten in deze fondclub en op de ZLU-vluchten werd er vaak ingemand in Putten. Uit deze periode ken ik Gijs Hamstra. Samen met Ab Kozijn, toen bestuurslid van deze fondclub, kwam hij vanuit Harderwijk om in Putten in te manden. Mooie tijden … later zagen we elkaar op de Puttense kampioenendagen en toen was Wilfred er ook al bij. Omdat je elkaar kent, houd je elkaar in de gaten. Zowel pa en ik als Gijs en Wilfred hebben goede jaren afgewisseld met mindere jaren. Gelukkig konden we elkaar regelmatig feliciteren met een mooie uitslag, een vroege duif of een mooi seizoen met kampioenschappen. Dit verhaal gaat over deze vader en zoon uit Harderwijk, Hamstra en zoon. Deel 1 ging o.a. over de stamopbouw en de beste duiven en nu gaat het vooral over de seizoensopbouw en het systeem…

Het seizoen

Het seizoen wordt in Harderwijk met ongeveer 70 vliegduiven gestart bij de Gijs en Wilfred Hamstra. Bij deze 70 zitten ook jaarlingen. Daarnaast hebben ze de beschikking over 16 kweekkoppels. Er wordt op gevoel gekoppeld en alleen uit de beste lijnen. Uit vliegduiven werd de afgelopen jaren niet gekweekt. Dit jaar wordt er van de beste vliegduiven wel jongen aangehouden. De overige vliegduiven mogen zelf hun partner kiezen. Dit gebeurt vaak als jaarling of als de partner verspeeld wordt op de vlucht. De oude duiven hebben twee ruime afdelingen tot hun beschikking, de jaarlingen één afdeling. Zowel de jonge duiven als de kwekers zitten ieder over twee afdelingen verdeeld. In de hokken is zowel licht, lucht als warmte belangrijk. Op 13 en 14 februari zijn de duiven gekoppeld. De vliegduiven brengen de eerste ronde van de kwekers groot. Na het grootbrengen van de jongen worden de duiven in de eerste helft van april gescheiden en worden ze ook zo ingespeeld. Vanaf half mei worden ze voor de diverse vluchten op een stand gebracht. De stand is heel divers. De stand wordt per duif/koppel bekeken, waar de duiven zich het prettigste bij voelen en het beste laten zien. Voor het grote werk begint, hebben de duiven zo’n 1.200 km onder de vleugels. Als het lukt wordt er in het weekend voor inkorven nog een vluchtje gelapt van 60 tot 80 km. Doorgaans komen de duiven vanaf eind mei steeds beter in vorm om dan te vlammen als het echt nodig is … op de zware fondvluchten.

Het systeem

In het voorseizoen wordt er Matador Start gevoerd. Later in het seizoen krijgen de duiven een mengeling van Matador-mengelingen en Beyers Galaxy Kweek. Voor het seizoen 2017 weten de mannen nog niet precies wat er gevoerd gaat worden. Er zijn plannen om er een zwaardere mengeling tegenaan te gooien. Naast het voer krijgen de duiven de laatste dagen voor inkorving een mengsel van snoepzaad, TOVO en pinda’s. Sinds afgelopen jaar is er voor het eerst weer wat gedaan tegen trichomoniasis (het geel). Nadat er ongeveer 10 jaar niets tegen gedaan is. In het seizoen wanneer het nodig wordt geacht doen de Harderwijkers wat tegen het koppen. Dit kan zijn van Nanne Wolff of Belgica-De Weerd. Verder krijgen de duiven zo weinig mogelijk. De duiven worden jaarlijks een keer of 2 – 3 gecontroleerd door een dierenarts.

Beleving

Duivensport is metname voor Wilfred meer passie dan hobby. Hij en ook zijn vader zijn er veel mee bezig … zeker in het hoofd. Ook moeder Hamstra (Gijs’ vrouw) is betrokken bij de hobby van haar man en zoon. Juist zij hoorde om half één in de nacht “Night Surprise” vallen. Dat zegt een hoop en ook de vriendin van Wilfred steunt hen zoveel als nodig is en kan. Wilfred: ‘Ik heb heel veel contact met Wulfert Ter Beek van de combinatie P. ter Beek en Zn uit Biddinghuizen. Wij sparren veel en gaan in de toekomst onze samenwerking intensiveren door binnen de sport ons nog meer te richten op de toekomst van de sport. Plezier beleven, ambitie om topprestaties neer te zetten en de sport zowel nationaal maar ook internationaal vorm gaan geven. Fijn om samen onze ideeën om in te zetten in iets moois!’ Een mooie ontwikkeling van twee ‘jonge’ duivenliefhebbers. Gijs en Wilfred genieten verder van de omgang met een duif en deze aanzetten een topprestatie te leveren. En dit begint al met op je hok halen en kweken van goede duiven. Het managen van je eigen toko maakt het tot een heerlijke uitdaging. Daarnaast maakt de omgang met collega sporters het plaatje compleet!

Tot Slot

Wat kan er beter in de duivensport? Wilfred en Gijs:’Het beleid van bovenaf. Voor ons gevoel is de NPO een weg ingeslagen welke nog zal leiden tot de nodige files, vertragingen en zelfs ongelukken maar er moet iets gebeuren. In mijn ogen is het belangrijk dat de “hokjes geest” verdwijnt. De gedachte zij Vitesse spelers …. en zij Fondmatadoren is funest voor de sport. Egoïsme en heilige huisjes moeten plaats maken voor verbroedering en elkaar helpen de sport overeind te houden.’ Een mooie geachte die niet opgelegd kan worden, maar die de liefhebbers zelf moeten in gaan zien. Gijs en Wilfred bedankt voor het interview. Ik hoop dat jullie samen nog veel jaren aan de kop te vinden zijn in onze mooie sport. Ik ga er ook vanuit dat dit gaat lukken. Nogmaals dank en geniet van de behaalde successen en ga genieten van de successen die nog gaan komen.

Het bericht Hamstra en zoon, Harderwijk en hun jaar 2016 (deel 2 en Slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Als je de uitslagen doorspit dan kom je namen tegen die mooie uitslagen neerzetten. Op papier zijn het namen en achter deze naam schuilt een verhaal. Een duivenliefhebber of -liefhebbers met een sterk hok met duiven. Als verslaggever wordt ik nieuwsgierig naar het verhaal, het plan van deze liefhebbers en hoe de stappen die al gezet zijn tot stand zijn gekomen. De afgelopen jaren is Coen van Haarlem uit Terborg flink aan de weg aan het timmeren. Hij heeft zich toegelegd op de ZLU-vluchten en de successen die hij behaalt worden ieder jaar groter. In gesprekken met liefhebbers komt zo’n goed spelende speler weleens ter sprake. Ik hoorde van spartaanse methodes. Nu ben ik als verslaggever wel wat gewend en als je een paar keer bij Jelle Jellema bent geweest, dan kan het niet veel ‘spartaanser’. En wat is ‘spartaans’ als je je duiven goed voorbereid? De basis zal toch wel goede duiven zijn en welke duiven vormen de achtergrond? Genoeg redenen om eens de auto te pakken en richting de Achterhoek te rijden. Vorige week las u o.a. over de stamopbouw … het begin als liefhebber en wat kampioenschappen. Als u verder leest, ziet u wat we nog meer besproken hebben …

Het Systeem

De basis van de kweek is goede bewezen duiven bij Coen. Er wordt gekruist en de allerbeste lijnen worden ook ingeteeld. Coen heeft bij Mark ongeveer 13 kweekkoppels en voor de ‘Superkweker’ staan ongeveer 15 duivinnen ter beschikking. Naast de kweek is de voeding een belangrijk onderdeel van onze sport. De duiven van Coen krijgen voer van Van Robaeys. Ze krijgen volle bak … de kweekmengeling.  In het begin van het seizoen kregen ze half gerst en half kweek en vanaf de trainingen wordt er helemaal overgeschakeld op kweek. Naast het gewone voer krijgen de duiven in het vliegseizoen pinda’s, eivoer, P40, hennep, TOVO, allerhande en veel git. In de week voor een grote vlucht krijgen de duiven twee keer een geelpil. Bij echt warm weer komt door een ornithosepil bij. Kuren doet Coen al jaren niet meer. De duiven krijgen een individuele pil als voorbehoedend middel. Coen bezoekt nooit een dierenarts. In het water doet hij regelmatig een mengeling van Naturaline, knoflook en ui in het water. Coen over de medicatie en natuurproducten: ‘Helemaal zonder medicamenten gaat het ook niet maar zeker niet overdrijven vandaar de pillen.’

Mooie uitslagen 2016

Afgelopen jaar 2016 was Agen Jaarlingen een mooiste uitslag van de jonge garde van Coen. Op deze vlucht startten zijn jaarlingen met de prijzen 11^e, 23^e, 68^e, 80^e en 83^e nationaal tegen 4.679 duiven. Helaas verspeelde de eerste duif zes minuten … wat hem een top 10-notering koste.  Op Agen Oude Duiven had Coen ook een vroege duif: 149e nationaal Agen Oude tegen 6.887 duiven. Op Marseille, Narbonne en Perpignan floot Coen een mooi partijtje mee met vroege duiven en een goed prijspercentage:

64e, 74e en 130e nationaal Marseille tegen 3.320 duiven

12e en 114e nationaal Narbonne tegen 5.042 duiven

40e, 105e en 115e nationaal Perpignan tegen 4.827 duiven

De beste duiven

Coens beste duif is wel ‘de Super 499.’  Zij is een dochter van ‘De Superkweker’ met de ‘Beensduivin’. Zij won een eerste Bergerac kring 3, 21^e nationaal Orange en op haar laatste vlucht de 1^e NPO Brive. Zij is daarna verkocht en Coen hoorde dat ze nu in Japan zit. Een andere topper is ‘de 156’. Deze duif is de 2^e beste jaarling van Europa op de Internationale vluchten met een 23^e nationaal Agen tegen 4.679 duiven en de 242^e nationaal Narbonne tegen 5.042 duiven. In het Internationale veld was het goed voor de 60^e internationaal Agen tegen 9.043 duiven en de 92^e internationaal Narbonne tegen 7.811 duiven jaarlingen. Zij komt uit een zoon van ‘De Superkweker’ met een Moleveld-duivin. ‘De 140’ speelde afgelopen jaar de 12^e nationaal Narbonne tegen 5.042 duiven en de 320^e nationaal Agen jaarlingen. Deze doffer won Internationaal de 7^e Narbonne jaarlingen tegen 7811 duiven. Hij komt uit een zoon met een dochter van ‘De Barcelona-doffer’ (halfbroer x halfzus). ‘De 490’ speelt in 2 jaar de 105^e en de 64^e NAT ZLU Marseille. Het is ook een dochter van ‘De Superkweker’ met een goede kweekduivin van 2006, ‘de 754’. Uit deze duivin (Dochter Schimmel) komt ook ‘de 793’ van 2014. Als jaarling won deze witte duivin de 36^e nationaal Agen ZLU jaarlingen. Later won ze twee mooie prijzen op Marseille (83 internationaal duivinnen) en Pau (163^e internationaal duivinnen).  De vader van deze duivin is ‘De Witte’ uit ‘The Fast and The Furious’ en ‘Het Mooioog’.

De duivensport

Coen beleeft de duivensport intens. Hij zou het ook niet anders willen en kunnen. Zijn gezin helpt mee waar het moet … echter er dient zich geen opvolger aan. Verder doet Coen veel met zijn broer samen. Zoals gezegd verzorgt hij  de kweekduiven en helpt met africhten en inkorven. En verder, Coen? Coen: ‘Verder doe ik veel samen met Dirk Altenaar (van hem kreeg ik de 10^e NAT Agen (jr) en met Heinz Elsweyer de kweker van mijn Barcelona duif. Waar veel soort van Sam de Jong in zit. Ook met de comb. Hamstra-Aldus heb ik afgelopen jaar samengekweekt en deze duiven staan mij goed aan. Wat is er zo mooi aan de duivensport? De topper uit Terborg: ‘Absoluut de vrijdagavond van de vlucht dat er misschien een duif doorkomt en natuurlijk de zaterdagmorgen … kortom het thuiskomen van de duiven.’ Wat kan er beter in de duivensport? Coen: ‘Toch wel de samenwerking tussen de programmaspelers en de overnachtspelers. Ik heb soms het idee dat progammaspelers ons niet helemaal snappen … de manier hoe wij onze duiven willen voorbereiden op de grote vluchten.’ Wat zou u nog graag kwijt willen in de reportage? Coen: ‘ Ik vindt het droevig dat het nieuwe NPO bestuur alweer de woede van de marathonspelers op de hals heeft gehaald terwijl het seizoen nog lang niet begonnen is.(hier doel ik op het verbod van invliegduiven). Ik denk zelf, dat de programmaspelers niet  zitten te wachten op een concours waarvan de helft van de duiven niet in de uitslag komen. Er zullen verenigingen zijn waarvan de prijzen op een kort vluchtje er niet uit zullen gaan met deze beslissing. Zeker vind ik de bedreigingen van bepaalde afdelingen met sancties op het zelf organiseren van trainingsvluchten verwerpelijk. De afdelingen zouden eens een voorbeeld moeten nemen aan de mensen die deze vluchten belangenloos organiseren en al hun vrije erin steken. Dacht met het nieuwe NPO bestuur dat er veranderingen kwamen maar het wordt voor de marathonspelers alleen maar erger. Lijkt soms wel of ze van het marathonspel af willen. Bedenk wel zonder marathon is de duivensport ten dode opgeschreven en andersom natuurlijk ook.’

Tot Slot

Coen bedankt voor je openheid, eerlijkheid en de gezellige middag samen met Mark. Ik wens je alle succes toe met de kweek en het komende seizoen. En dat we met zijn allen nog maar vele jaren met plezier marathonvluchten mogen spelen.

Het bericht Coen van Haarlem, Terborg en zijn mooie ZLU-seizoen 2016 (deel 2 en Slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Afgelopen weekend was het weer zover, de jaarlijkse voorjaarsbeurs te Houten. Het startsein voor het vliegseizoen. Die extra €2,50 hield de meeste liefhebbers gelukkig niet tegen, wat was het druk! Ditmaal ben ik beide dagen op de beurs geweest en met een reden. Ik mocht op de stand van Garvo staan om het voer als duivenmelker vertegenwoordigen. Ik heb dit met veel enthousiasme gedaan en heb het beide dagen erg naar mijn zin gehad. Op zaterdag veel Engels gesproken. Soms sprak iemand mij aan en verstond ik er geen woord van. Ik stond met de mond vol tanden. “Ich spreche keine Deutsch”, zei ik dan in mijn beste Duits en verwees de melker naar een Garvo-collega met een talenknobbel. Garvo heeft in principe twee lijnen: G-spirits en Prestige. Daarnaast hebben ze nog een speciaal voer/bijproduct: Solution. Maar ik heb deze mengelingen tot op heden niet gevoerd; ik voer overige mengelingen. Het was maar goed dat ik mij van te voren flink heb ingelezen over deze mengelingen, want hier heb ik met de melkers veel over gesproken. Meer dan over hoe ik het zelf in de praktijk doe met de mengelingen die ik voer. Niet erg natuurlijk, maar ik had verwacht dat ik het meer hierover zou hebben met de melkers. Daarom was ik ook zeer enthousiast wanneer ik met overnachtliefhebbers sprak over mijn systeem, kon ik even mijn ei kwijt! Ik heb ook veel literatuur gelezen over voeding en dit is tijdens de gesprekken ook van pas gekomen. We zijn alvast weer vastgelegd voor volgend jaar, dus Houten ’18 kunt u mij en mijn vader weer op de beurs verwachten!

Tijdens het wandelen over de beursvloer spraken wat melkers mij aan over de columns. Tot op heden kreeg ik weinig respons op mijn columns. Daarom vroeg ik mij af of ik wel de juiste route aan het bewandelen was en of de liefhebbers wel geïnteresseerd waren in mijn schrijven. Maar de geluiden waren zeer positief en dat deed mij goed! Ik hoop dat ik deze lijn kan voortzetten en dat de melker mijn stukjes leest met een glimlach op het gezicht.

Op de beurs ook eindelijk eens gesproken met melkers waar ik online contact mee heb gehad of online heb gevolgd. Erg leuk om elkaar ook in ‘real life’ te ontmoeten, toch anders en veel persoonlijker. Online is leuk, maar zoek elkaar eens op. De beurs is hier de ideale gelegenheid voor of ga eens op hokbezoek, dat is het echte werk!

Al doende leert men

Op maandag was het flink krabben. Die 90 duiven gaan je niet in de koude kleren zitten. Mijn moeder heeft in het weekend de duiven voor mij gevoerd; ik heb maar niet gevraagd of ze ook even ging schoon maken. Ik wilde niet dat de duiven haar aanvlogen dus heb ik ze van te voren flink gevoerd en er voor gezorgd dat ze genoeg kregen van mijn moeder. Dat resulteerde maandag wel in rondslingerend gerst en opgefokte duiven met teveel energie. Tijdens mijn krabdag heb ik de voerbeurt daarom maar over geslagen. De 20 weduwnaars heb ik op dinsdag 20 duivinnen gegeven. Volgende week hier een update over!

Op maandag ook even de eieren van de kwekers gecontroleerd. Van de zestien eieren waren er twee onbevrucht. Natuurlijk net van mijn twee beste kweekkoppels, ieder 1 ei. Ik kan ze overleggen, maar ik laat het maar zo. De volgende ronde houd ik ook zelf aan, dus dan maar van elk koppel 3 jongen op het vlieghok. Maar waarom twee fopeieren? Een 14 dagen voor de koppeling heb ik de duiven geënt tegen paramixo. Tussen de enting en het leggen zaten 21-25 dagen. Op Facebook waren de meningen verdeeld of dit de reden was. Ik vond het ook wel opvallend dat de koppels met een onbevrucht ei net van de twee vroegst leggende koppels was. Hoe dan ook, volgend jaar toch maar wat meer tijd er tussen, al doende leert men.

© Fabian

voor reacties of vragen fabiansocialmedia@outlook.com of contactpagina Marathonduivenjournaal

Het bericht Met de mond vol tanden verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In de afgelopen weken heeft u in verschillende bijdragen kunnen lezen wat de groep rondom Kees Droog heeft uitgezocht en ondervonden tijdens het proces. Tot slot hebben we de hoofdpunten nog even op een rijtje gezet:

Resumerend:

• Op verzoek van de Belgische Bond is een dopingsonderoek gestart bij Kees Droog
• Er is geen mest van de winnende ZLU-duif of andere prijsduiven afgenomen.
• Er is in strijd met de juiste procesgang een mestmonster afgenomen, zonder beschermende kleding etc. om vermenging/vervuiling te voorkomen.
• Dat gebeurde door een controleur Martens … zonder toezicht van de andere controleur Boontjes. Deze Martens werd op dat moment ingewerkt
• Het monster werd gemend door de 2^e controleur Boontjes zonder handschoenen en/of beschermende kleding om “contaminatie=vervuiling/vermenging te voorkomen.
• Het monster is per post verstuurd naar Utrecht waardoor het enige tijd “zonder toezicht” is geweest.
• Dit is een ernstige procesfout.
• Het betreffende Lab. Ducares was niet geaccrediteerd voor de aangetroffen stof Dicloflenac.
• Ondanks dat, is dit Lab door de NPO wel aangewezen in het betreffende reglement.
• Na onderzoek bleek het monster verdacht te zijn. (aangetroffen 90- miljardste gram Dicloflenac).
• Ducares vermeldt zeer duidelijk dat voor de bevestiging een 2^e analyse moet worden uitgevoerd. Zeker als dit tot sancties kan leiden.
• Beklaagde ziet af van een contra-expertise (kosten 3000 euro). Dat is zijn goed recht om het risico te vermijden, dat dit door de NPO als het bevestigingsonderzoek wordt gezien.
• Beklaagde hoeft namelijk niet mee te werken aan zijn eigen veroordeling.
• Bewijs in deze moet verzameld worden door de Aanklager.
• Een 2^e analyse (de bevestiging) komt er in het geheel niet
• Dit is een ernstige procesfout.
• De NDAD dient de analyse te bekijken en de NPO te adviseren.
• Dat is niet gebeurd want de NDAD is NOG steeds in oprichting.
• Er ontbreekt dus een belangrijke schakel in de bewijsvoering.
• De NPO beslist dopinggebruik Positief en gaat daarom geheel buiten de procesorde om.
• Dit is een ernstige procesfout.
• Vermeld dit openlijk in een schrijven naar haar leden dat K. Droog uit Andijk positief is bevonden zonder dat daar bewijs voor is geleverd. Een schuldigverklaring zonder proces (artikel 6 Fair Trial)
• Dat is in strijd met het Verdrag van Rome.
• Dit is een fatale procesfout.
• Bij nader onderzoek is gebleken dat Dicloflenac in het milieu aanwezig is.
• Dat het in allerlei crèmes (Voltaren) etc. vrij te koop is.
• Dat het zelfs in diervoeders voor voedselproducerende dieren mag worden gebruik.
• Dat het o.a. via de uitscheiding van deze dieren in het milieu terecht komt.
• Dat uit het onderzoek van de RIVM Dicloflenac wordt aangetroffen in oppervlaktewater-grondwater en oevergrondwater (onderzoek via waterputten).
• Dat in Andijk de woonplaats van beklaagde 5 waterputten zijn waar na onderzoek Dicloflenac is aangetroffen. (rapport RIVM)
• Dat Dicloflenac in het drinkwater aanwezig is.
• Dat op grond van deze milieufeiten, bekrachtigd door een autoriteit alsmede uit de rapportage van de RIVM er niet van kan worden uitgegaan dat onomstotelijk en uitsluitend vaststaat dat beklaagde Kees Droog verantwoordelijk/aansprakelijk is voor het gebruik van deze stof. Ma.w. dat hij doping zou hebben gebruikt.
• Laat staan dat dit prestatie verhogend is. De duif wordt ziek en heeft een gerede kans er dood van te gaan.
• Een zitting die bol staat van aannames richting resultaat.
• Een voorzitter en de commissie die na de zitting nog uitgebreid staat te praten met de Heer Allessi (opgevoerd als getuige deskundige mestopname).
• Een aanklager die vóór de zitting nog uitgebreid staat te praten met “Onze” dopingdeskundige Dokter Derijcke.
• Hoe objectief kom je dan over in de gehele procesgang.
• Het vertrouwen in een eerlijke behandeling is toch totaal weg.
• Helaas “wraking” van de voorzitter was niet meer mogelijk.
• Dat de “mest” -deskundige Allessie tijdens de zitting helemaal niet is gehoord (wel daarna).
• Een voorzitter die zelf zegt dat hij het rapport van de RIVM niet bestudeerd heeft. Toch wel wezenlijk voor de procesgang.
• Er dus een totaal onjuiste en zuivere procesgang van het begin tot het einde is opgevoerd.
• De aanklager Bert Krijgsman brengt de zaak aan ZONDER dat beschuldigde ook maar één keer is gehoord.
• Wat compleet in strijd is met het basisbegrip Hoor en Wederhoor.
• Dat dit ook een fatale procesfout is.
• Dat door de Aanklager artikel 6 (Fair Trial) van het Verdrag van Rome met voeten is getreden.
• Daarin wordt gesproken dat ieder recht heeft op een eerlijke en openbare behandeling van zijn zaak. Binnen een redelijk termijn.
• DOOR EEN ONAFHANKELIJKE EN ONPARTIJDIG GERECHT.
• Gezien het eigenmachtig optreden van de voorzitter van het College, aanvullend onderzoek plegen, oneigenlijk gebruik van de analyse wat hij betitelt als bevestigend, het eigenmachtig mensen horen buiten de zitting om en het niet toepassen van hoor en wederhoor;
• Hier is dus sprake van een PARTIJDIG GERECHT/COMMISSIE.
• Ook dit is een fatale procesfout.
• Er is een verschil tussen de uitslag van het Lab. in Wageningen en van Ducares (4ug/kg van Ducares naar 2ug/kg). Wat toch een enorm verschil is. Hier kun je niet van een “bevestiging” spreken! Hier kan je grote vraagtekens bij plaatsen!!!!
• De dopingautoriteit Patrick Derijcke die voor de zitting nog gauw van gedachten wisselt met de aanklager.
• Een zelfbenoemde Dopingautoriteit die op de zitting aantoonbare onwaarheden verteld en zich in allerlei bochten wringt om zijn gelijk te halen en daar door de voorzitter c.q. commissie niet op wordt doorgevraagd. (resultaat gericht werken heet zoiets)
• Waarvan zijn “doping” partijdigheid ervan af druipt.
• Deze man absoluut niet meer geloofwaardig en/of deskundig overkomt.

Eindconclusie in deze Tuchtzaak

Bij de uitoefening van het  Tuchtrecht binnen de NPO is absoluut geen sprake van een professioneel benadering en uitvoering. PRIVACY wordt niet in acht genomen.

Dit alles ten koste van de liefhebber.

Bovendien:

Lekenrechtspraak is niet meer van deze tijd. Je kunt dat ook niet meer verwachten van goedwillende vrijwilligers.  De materie is te complex.

Waarom leggen we bijvoorbeeld het Tucht-en Geschillenrecht neer bij een andere (professionele) instantie en wanneer het over doping gaat houden we dat in eigen hand.

Zonder dat we in deze steeds veranderde methodieken en milieu-invloeden gespecialiseerd zijn of daartoe specialisten hebben die geraadpleegd kunnen worden en/of sturing gaan geven. Denk aan de Nulmeting. Dat is achterhaald.

Charlatans, zakkenvullers en ego voldoende maar daar hebben we niets aan.

Beste duivenliefhebbers,

U ziet waartoe het leidt. Eén grote brok ellende en de duivensport onwaardig.

Inmiddels heeft Kees Droog beroep aangetekend.

Een nieuw probleem dient zich echter alweer aan.

De Beroepscommissie aangesteld door en in de ledenvergadering bestaat nog maar uit 2 leden. Men is naarstig op zoek naar een 3^e persoon. Komt die er niet tijdig ( voordracht op de ledenvergadering van 11 maart)  dan is het Beroepscollege niet bevoegd om de zaak in behandeling te nemen.

In verband met het grote belang van een zuivere benadering van een proces, een rechtmatige bewijsvoering alsmede het juist toepassen van de rechten van beklaagde, nu en in de toekomst is dit verslag geschreven.

Hopelijk leidt dit tot een verbetering van de onderzoeken en rechtspleging. Zoals gezegd kan de lekenrechtspraak is in onze vereniging  met zoveel grote veranderingen en belangen niet langer meer.

Het is tijd voor een kwalitatief betere en controleerbare en professionele handhaving op het gebruik van oneigenlijke stoffen in de duivensport. Iets aan het toeval overlaten of een eigen interpretatie volgen mag daarin niet voorkomen.

De invloed van wetenschappelijk aantoonbare veranderingen alsmede de ontwikkeling in het  milieu dienen meegewogen te worden.

Een complexe materie.

De  0 optie waarvan hier is gebleken dat die onterecht is dient te verdwijnen.

Niets mag meer speculatief zijn. Alles moet onomstotelijk en uitsluitend vaststaan c.q. bewijsbaar.

Het belang van de zuivere duivensport staat voorop, maar de liefhebber mag niet geconfronteerd worden (en gestraft) voor achterhaalde (persoonlijke) visies en reglementering op het gebied van doping.

Daar is geen plaats meer voor.

Professioneel is daarbij het sleutelwoord

Hopelijk kunnen deze publicaties daartoe bijdragen

Team onderzoek Zaak Droog

Het bericht Wat speelt er allemaal rondom de zaak Droog (7) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

2017 is het derde jaar van Het Marathonduivenjournaal. Al enkele jaren spookt het door mijn hoofd om een internationale competitie op te zetten voor heel Europa. En dat moet er nu maar eens van komen:

Het idee:

• inleg €50,–
• zelf vier vluchten opgeven (vooraf) met een reservevlucht
• minimale afstand 800 km per vlucht
• de bovenste 4 duiven van de lijst tellen
• de punten van alle 4 de duiven worden opgeteld van alle 4 de vluchten. 16 duiven kunnen dus punten winnen.
• degene met de meeste punten wint (dus niet met de meeste prijzen)
• Uitslag beginnend met 1.000 punten en evenredige aftrek naar aantal prijzen
• punten komen van nationale uitslag of per sector of de uitslag van de Noordelijke Unie (S3 en S4 samen)  (bij de NPO-vluchten) … geen afdelingsuitslag!
• Minimum aantal duiven in concours 3.000!

Deze competitie gaat door met minimaal 100 deelnemers

Prijsverdeling met 100 – 200 deelnemers:

1. €1.000
2. €750
3. €600
4. €500
5. €400
6. €300
7. €250
8. €200
9. €150
10. €100
11. en verder prijzen €50 tot de volledige pot leeg is

Liefhebber met de beste serie van 4 duiven op één vlucht €250 (1 per jaar)

Vragen, suggesties en opgeven via marathonduivenjournaal@gmail.com

Met naam, woonplaats, lidnummer en de 4 vluchten plus reservevlucht (met afstanden). Dit laatste definitief voor 26 mei 2017.

Betalen pas als er minimaal 100 deelnemers zijn

Het bericht Marathonduivenjournaal-Competitie verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Sportvrienden,

Graag willen wij U ook uitnodigen om mee te doen met de GOLDEN CLASSIC MARATHON (3^e editie)

Dit is een kweker – koper race maar nu voor jaarling fondduiven op AGEN ZLU en/of BERGERAC (nationaal)

Als kweker mag je max 4 duiven inzetten, en als koper kan je er max 4 kopen.

Lees de bijlage maar eens en als er vragen zijn dan hoor ik dit graag.

De verkoopdagen zijn zaterdagavond 15 april of 6 mei – 2017

Suggestiie: Vandaag koppelen voor de tweede verkoopdag … 6 mei 2017

Organisatie Golden Classic Marathon,

Henk Verheij henk@famverheij.nl tel: 06-10971951

Henry Visser

Winnaars van de 1^e  editie 2016 waren:

Peter van de Wulp en Henk Verheij wonnen 2 x € 1.000,- op Agen ZLU

Familie Toom en Cor Nederveen wonnen 2 x € 1.000,- op Cahors Sector 2

Meer info, klik op onderstaande links …

Golden Classic Marathon 3 leaflet

Golden classic Marathon 2017 opzet

Het bericht GOLDEN CLASSIC MARATHON (3e editie) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Op Vrijdagavond 17 maart organiseert NIC 1264 Zaanstreek-Noord haar 2^e Promotie-avond Marathonvluchten.

Er zal een lezing zijn van Willem Mulder van Matador met als thema:

Hoe kunnen we beter presteren in 2017? Betere voorbereiding en voorkomen van de bekende dip.

Dan zullen de prijzen worden uitgereikt welke op de 6 vluchten verdiend zijn. De vluchtwinnaars, de percentageprijs en een stimuleringsprijs voor de laatste liefhebber.

René Koeman zal het forum leiden met daarin:

Jaco van Nieuwamerongen, Veenendaal. Eigenaar van het Marathonduivenjournaal.nl en bovenal een zeer goed speler op de Marathonvluchten zowel middag- als ochtendlossingen.

Jan Roelofs, Alkmaar.Mr Montar. Dit jaar weer helemaal terug met een 9^e nat. Pau en een 12^e nat. Barcelona.
Martijn de Groot, Egmond. In 2015 Keizer van de Grote Fond bij de ZLU. Ochtendlossing Kampioen Marathon Noord 2015.

Als u vragen heeft kunt u deze stellen op: marathonvragen@sportduiven.nl . Natuurlijk kunt U de vragen die u heeft ook op de avond stellen.

Hierna de huldiging van de kampioenen van het NIC 2016.

Als laatste hebben we een verkoop van een beperkt aantal jonge duiven 2017 of bonnen voor jonge duiven 2017.
Leo Pronk Breezand, een jong 2017 in overleg.

Vokko Brugge De Rijp, een zomerjong 2017 uit de Cassius.

Jan Roelofs Alkmaar, een zomerjong 2017 in overleg.

Margreet Koeman-Kok Wormerveer, een jong uit de overwinnaar van St.Vincent 2016..

Gerben Haytema Wormer, een jong uit de overwinnaar van Bergerac 2016.

Fred Kramer Wormer. Een jong 2017 uit Inteelt Joe Frazier x Inteelt Spirit.

Ton Mooij Heemskerk. Een jong uit de overwinnaar van Bordeaux 2016 of iets anders.
IJs Kaptein, Akersloot. Een laat doffetje van 2016.

Ben van de Peppel Wormer. Een jong 2017 uitzoeken uit de enige ronde die gekweekt wordt.

Gebroeders Brügemann Assendelft. Een laat jong 2016.

De bonnen zullen worden voorgeboden op www.toppigeons.nl en de finale verkoop heeft plaats in de zaal.

Natuurlijk zijn ook de liefhebbers van andere spelsoorten deze avond welkom. Wie komt zal altijd wijzer weer naar huis gaan.

N.I.C. 1264 Zaanstreek-Noord
Noordsterweg 12 1521 JS Wormerveer
2e Promotie-avond Marathonvluchten
Vrijdag 17 maart 2017. Aanvang 20.00 uur, zaal open 19.45 uur

Het bericht Marathonduivenavond Zaanstreek Noord 17 maart 2017 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Ik probeer in mijn columns en in het dagelijks leven niet de wijsneus uit te hangen. Het past niet bij mij, en ik wil ook niet zo gezien worden. Alleen lees ik veel en door mijn enthousiasme wil ik dit altijd graag delen met mijn medemelkers. Dat ik naast wijsneus dan ook gezien word als snotneus, werkt niet altijd in mijn voordeel. Over het algemeen houd ik mijn kennis maar bij mijzelf, behalve als mij wat gevraagd wordt. Dit lukt aardig, behalve op 1 punt: de erfelijkheidsleer en dan met name de roodfactor bij duiven. Als ik hier iets over lees, wat in mijn ogen niet correct is, dan jeukt het mij toch teveel om geen reactie te geven.

Bij deze wil ik jullie meenemen in mijn opgedane kennis over de erfelijkheidsleer met het oog op de roodfactor bij duiven. Ben je het er niet mee eens? Prima, ieder zijn visie… maar misschien kan ik je overtuigen. Ik doe een poging!

Ik wil het niet te theoretisch maken, daarom stel ik een paar regels op die we moeten onthouden:

Regel 1. De duivenkleuren zijn onder te verdelen in:

1. Zwartfactor (blauw, kras, donkerkras, zwart)
2. Roodfactor (vaal, roodkras, steenrood)

Regel 2. De geslachtschromosoom is bij de:

1. Doffer: XX
2. Duivin: XY

*Bij mensen is dit precies andersom, niet verwarren.

 Regel 3.

1. De Doffer (XX) geeft van zijn twee geslachtschromosomen, 1 van de 2 Xen door.
2. De duivin (XY) geeft of de X, of de Y door, zij bepaalt (willekeurig) het geslacht van de jonge duif.

Regel 4. Door veelvoudig wetenschappelijk onderzoek is vastgesteld dat het postduiven roodfactor gen:

1. Gekoppeld is aan het geslachtschromosoom X
2. Dominant is

Het woord dominant vergt een korte uitleg. Dominant betekent dat het heerst. Met andere woorden: Als een dominant gen, roodfactor, in de genenpoel van een duif zit, dan komt het tot uiting in het verenkleed: de duif is rood/vaal. Een ‘zwartfactor’ doffer gekoppeld aan een ‘zwartfactor’ duivin kan NOOIT een roodfactor jong geven.

1. Om roodfactor door te moeten geven, moet het in de genenpoel/DNA aanwezig zijn, omdat dat rood-gen dominant is, moet de duif rood zijn, want rood is dominant.
2. Dus als de duif niet rood is, draagt de duif het niet meer in zijn genenpoel/DNA en kan de duif het niet meer vererven aan zijn jong. De duif kan niet doorgeven, wat hij/zij niet meer heeft, ook al komt het veelvoudig voor in zijn stamboom. Als de duif niet rood is, dan kan hij dit niet nageven, want hij heeft niet meer, ook niet stiekem verstopt!

Roodfactor is heel interessant omdat het in tegenstelling tot zwart kras, gekoppeld is aan het geslachtschromosoom. Hierdoor kan je in sommige gevallen al vroeg in de schaal ontdekken met welk geslacht je te maken hebt. Laat deze zware stof tot je inwerken, denk er zelf eens over na, google eens of sla een boek open, dan gaan we volgende week hier op verder!

(Bron: Vansalen, V. Erfelijke kwaliteiten bij postduiven)

Go with the flow

Op het hok gaat het top. Alle eitjes van de kwekers zijn inmiddels uitgekomen, nu kijken wat voor kleuren het worden. Dit vind ik altijd leuk om in de gaten te houden!

Ik was van plan om de vliegers vrij te laten koppelen, onder het motto van: laat  ze de liefde zelf maar vinden. In de praktijk is mij dit niet gelukt. Ik had stiekem toch een paar koppels voor ogen of zag koppels ontstaan die ik niet wilde. Ik heb bij de helft toch ingegrepen, maar na twee dagen ging het goed. Ik heb niet de natuur zijn werk kunnen laten doen, wilde mij er toch mee bemoeien. Een vinger aan de pols. Ik verwacht aan het einde van deze week de eerste eieren. Ze hebben het prima naar hun zin. De natuur heeft ook zijn werk bij mij gedaan, er is een jaarling doffer van het hok verdwenen… Ik zie al die uitgezette roofvogels die kunstmatig worden behouden trouwens niet meer als de Nederlandse natuur, hoor. En dit verlies is zuur. Ik hoop dat het hierbij blijft, kop op en doorgaan.

Het bestuur van mijn afdeling waarin ik vlieg is met zijn allen opgestapt. De reden is de zaak rondom de verdeling op de dagfond tussen Noord en Zuid. Er zijn voor- en tegenstanders; ik snap beide partijen wel. Ik heb ook een mening, maar ben een ‘go with the flow’-persoon. Mijn hoofdzaak is de overnachting. Met de rest bemoei ik mij niet. Wat mij wel eens vermoeid, voornamelijk op social media, is de strijd en discussie die mensen met elkaar aangaan. Men is op de verkeerde manier stoom aan het afblazen. Steek die tijd en energie in de duiven! Online verander je er toch niks aan. Laten we onze mening (online) eens voor ons houden en niet opdringen, maar gezellig keuvelen over duiven met mooi beeldmateriaal. Ik hoop dat er snel een oplossing komt. Blijf met een glimlach naar je hok met duiven gaan, dan doen zij wel hun best voor jou!

© Fabian

voor reacties of vragen fabiansocialmedia@outlook.com of contactpagina Marathonduivenjournaal

Het bericht De Wet van Wendel (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Hoog in het Noorden van Nederland woont een hele sympathieke marathonduivenspeler, die ook nog eens super speelt met zijn duiven. Zijn afstand is op St. Vincent nog verder dan die van Simon IJnsen op Ameland. Deze topper woont in Roodeschool, een vlucht die we in de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw nog weleens speelden met onze duiven op de natour. De naam van deze goede kerel is Jan Boersma. Hij speelde in 2016 menig mooie uitslag op de zwaarste discipline van het afdelingsprogramma. In de sector en in de NU behoorde hij tot de beste. Het prijspercentage van gemiddeld 75% spreekt iedereen tot de verbeelding. Tijd voor een nadere kennismaking met de Topper uit het uiterste noorden van Nederland.

De 135 van 2014

De liefhebber

Wie is de hoofdrolspeler van dit verhaal? Jan: ‘Mijn naam is Jan Broersma en samen met Veronyka woon ik in Roodeschool. Vele duivenliefhebbers zullen Roodeschool ook wel kennen als losplaats vanuit het noorden. Mijn leeftijd is 60 jaar en ben van beroep taxichauffeur. Het afgelopen jaar hebben mijn duiven uitstekend gepresteerd op de meerdaagse fond. Op de 7 vluchten werden nationaal 28 duiven gespeeld en ze behaalden 21 prijzen dus een percentage van 75%. Op zowel Cahors (14-4743135) als Orange (13-4721785) werd een teletekstnotering behaald terwijl op de laatste Bergerac een 100% score werd behaald met 8 van de 8 in de prijzen. Hoe was je start in de duivensport? Jan: ‘Als jongen uit een gezin van 14 kinderen was het altijd een drukte van belang thuis en ondanks het feit dat we het thuis niet breed hadden was er ruimte voor de kinderen voor een hobby op kleine schaal uiteraard. In mijn kindertijd waren er altijd al dieren thuis en de hokjes voor de duiven en andere vogeltjes werden gebouwd van afvalhout wat we mochten halen uit het afval van de plaatselijke houtstek en het voer wat werd verstrekt kwam veelal van de plaatselijke graanoverslag. Daar werd nogal eens gemorst en dat mochten we dan opvegen en aan de vogels voeren. De eerste postduiven kwamen van een oom van mij toen ik een jaar of 12 was en later kwamen er ook duiven van plaatselijke liefhebbers. In 1980 zijn Veronyka en ik gaan wonen in Roodeschool en hier werd de duivensport serieuzer aangepakt. Eerst kwamen er duiven van J.Hillenga uit Delfzijl. Van hem kreeg ik naast hele goede duiven ook goede raad. Later kwamen er duiven van Tonnie van Dam uit Hattemerbroek en dit was ook een schot in de roos. Jaren hebben deze duiven mij veel plezier en succes gebracht op de programma-vluchten.’

De 735 van 2013

De meerdaagse fondduiven en het hok

Jan gaat verder: ‘Alweer sinds een jaar of 15 ben ik bezig met meerdaagse fondduiven en de eerste duiven op deze discipline kwamen van Koop en Gerda Kiekebelt uit Drijber en het bloed van deze duiven stroomt nog voor een groot deel door mijn huidige toppers. Zo hier en daar haal ik nog wel eens iets om in mijn stam te brengen zoals van Jan Corstjens uit Thorn en dezelfde Tonnie van Dam uit Hattemerbroek. Hoe zijn je hokken verdeeld? De man uit Roodeschool: ‘Voor mijn vliegers heb ik een 10 meter lang hok staand op het zuidoosten onderverdeeld in 4 verschillende afdelingen en hierop speel ik het nestspel. Voor de jongen is een hok beschikbaar van een meter of 4 en de kwekers hebben een hok van een 2 meter en dit op het zuidwesten georiënteerd. De duiven zitten bij mij bijzonder ruim dus zuurstof genoeg.’

De 788 (links) met zijn duivin

De toppers

Zoals gezegd speelde ik afgelopen jaar 2 maal teletekst en dit zijn duiven uit mijn “Figo koppel”. Ook de 1e NPO St.Vincent 2015 (13-4721788) komt hieruit. Alle drie zijn het kleinkinderen van mijn stamkoppel “donkere Koop x Bordeauxduifje” Donkere Koop is een 100 % Kiekebelt duif en speelde 2e nationaal St. Vincent S4 2002 en het Bordeauxduifje is een 100 % Corstjens duif en deze vloog de 1e provinciaal op een loodzware Bordeaux 2007.

… wordt vervolgd …

Het bericht Jan Boersma, Roodeschool, Topper op één van de langste afstanden van Nederland (1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

We gaan verder waar we gebleven waren! Een beetje vergeetachtig? Misschien is het verstandig om deel 1 nog even snel door te lezen.

Met onze opgedane kennis over de geslachtschromosomen en het rood-gen kunnen we een tabel maken die onze theorie wat inzichtelijker maakt.

In theorie ziet het er zo uit:

Zwartgen doffer (X1X2)

Roodgen doffer onzuiver (Xr1X2)

Roodgen doffer zuiver (Xr1Xr2)

Zwartgen duivin (X1Y2)

Roodgen duivin (Xr1Y2)

1. In de vorige column heb ik aangegeven dat het rood-gen verbonden is aan het geslachtschromsoom X, dat wordt weergegeven als Xroodgen oftewel Xr.
2. Als een doffer 1 Xr met 1 X heeft (Xr1X2), dan hebben we te maken met een onzuiver rode doffer. Deze doffer heeft zwarte inktvlekken in zijn veren.
3. Als een doffer twee maal Xr heeft, dan hebben we te maken met een zuiver rode doffer. Deze doffer heeft geen inktvlekken, vaak witte tenen en vaak een geel/roze/witte snavel in plaats van een zwarte snavel.

Maak kennis met ‘mijn vier kweekduiven’ voor dit verhaal:

Ik koppel eerst mijn zwart-gen krassen op elkaar, en mijn rood-gen krassen op elkaar. Twee rondes. De doffer geeft 1 van zijn geslachtschromosomen, de duivin geeft ook 1 geslachtschromosoom.

De resultaten zijn als volgt:

Tabel 1.

Zwart-gen Doffer (X1X2) x Zwart-gen Duivin (X3Y4) =

Tabel 2.

Rood-gen doffer onzuiver (Xr1X2) x Rood-gen (Xr3Y4) duivin

Na twee rondes koppel ik de duiven om. Uit de nieuwe koppels haal ik weer vier jongen. Nu wordt het echt interessant. De resultaten zijn als volgt:

Tabel 3.

Rood-gen doffer onzuiver (Xr1X2) x  Zwart-gen Duivin (X3Y4) =

Tabel 4.

Zwart-gen doffer (X1X2) x Rood-gen (Xr3Y4) duivin

*In de tabellen staan de mogelijke uitkomsten. Natuurlijk komt uit de koppelingen niet letterlijk elke keer een Jong 1, Jong 2, Jong 3, Jong 4. Elke mogelijkheid die uit het ei kruipt is ongeveer 25%. Het ligt er maar net aan welk geslachtschromosoom beide ouders doorgeven! Belangrijk om te onthouden… Hoe meer jongen je kweekt uit een koppel, hoe beter de 25% kans voorspelling per jong is.

Het meest interessante om te koppelen is een zwart-gen doffer (blauw, kras, donkerkras) op een rood-gen duivin (vaal, roodkras, steenrood), want wanneer de duif zijn kleur laat zien, weet je meteen het geslacht.

Stelregel:

Uit een zwart-gen doffer x een rood-gen duivin zijn de rood-gen doffers en de zwart-gen duivinnen. Dit telt dus niet andersom! (rood-gen doffer x zwart-gen duivin) Zie hiervoor tabel 3 en 4.

Je snapt wel waarom er toch nog veel verwarring is en veel mensen er niet in geloven. Het is niet makkelijk en je moet het wel een paar keer lezen… Volgende week het slotstuk over choco en sierduivenrood recessief en een anekdote van mijzelf.

Een goed begin is het halve werk

Bij de vliegers gaat alles de goede kant op. Nadat de rover 1 doffer heeft gepakt, heb ik nog 19 koppels. Die 19 koppels hadden allemaal na dag 12 minstens een ei. Een teken van gezondheid. Maar ik zal eerlijk zijn, niet alles was rozengeur en maneschijn. Bij 1 koppel heeft een duivin een windei gelegd en nooit een tweede ei. Onder dit koppel heb ik 2 kunsteieren gelegd, over een week schuif ik hier een ei van een ander koppel onder. Een andere duivin heeft na ei 1, twee dagen gewacht met het tweede ei. Weer een andere duivin heeft maar 1 ei gelegd. In cijfers: 16 koppels goed, 3 koppels minder. Aankomend weekend krijgen al mijn duiven een wormpil (wormac). Ik neem hierin altijd het zekere voor het onzekere. Een goed begin is het halve werk!

De jongen van de kwekers groeien als kool. Sinds 2015 geef ik het volgende als de jongen in de nestschaal liggen:

Dag 1. Variamix (Koopman)

Dag 2. P40

Dag 3. Eivoer

Elke dag krijgen ze een ruime eetlepel (per 8 koppels) Vi-Spu-Min (Backs) of Vitamineral (Natural).

Dit herhaal ik elke dag tot het spenen. Geen idiote hoeveelheden, gewoon een flinke theelepel per koppel. Sinds ik dit doe heb ik weinig last van waterige mest en de jongen komen prachtig op. Ook mijn verliezen vallen sinds ik dit doe enorm mee bij mijn jongen.

Natuurlijk is goed voer belangrijk! Maar zo’n duifje uit het ei tot een grote duif gaat zo snel. Extra vitamines, mineralen en eiwitten kunnen zeker geen kwaad. Probeer eens iets van het bovenstaande toe te voegen en bekijk voor jezelf of het bevalt.

© Fabian

voor reacties of vragen fabiansocialmedia@outlook.com of contactpagina Marathonduivenjournaal

Het bericht De wet van Wendel (deel 2) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Hoog in het Noorden van Nederland woont een hele sympathieke marathonduivenspeler, die ook nog eens super speelt met zijn duiven. Zijn afstand is op St. Vincent nog verder dan die van Simon IJnsen op Ameland. Deze topper woont in Roodeschool, een vlucht die we in de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw nog weleens speelden met onze duiven op de natour. De naam van deze goede kerel is Jan Broersma. Hij speelde in 2016 menig mooie uitslag op de zwaarste discipline van het afdelingsprogramma. In de sector en in de NU behoorde hij tot de beste. Het prijspercentage van gemiddeld 75% spreekt iedereen tot de verbeelding Vorige week heeft u iets kunnen lezen over de start als liefhebber, waar zijn duiven vandaan kwamen en zijn toppers. Dit keer gaat het metname over de verzorging en de seizoensopbouw …

Het spel en de start van het seizoen

De duiven worden gespeeld op nest en op verschillende standen worden er kopprijzen gespeeld. Hoeveel duiven heb je, Jan? Onze topper uit het uiterste Noorden van ons land: ‘Momenteel heb ik een 75 duiven en dat zijn dan de meerjarige nestduiven, de jaarling nestduiven waaronder vrij veel zomerjongen en laatjes en 8 kweekkoppels.’ Wanneer wordt er doorgaans gekoppeld … neem 2016? Jan: ‘De duiven zijn gekoppeld op 19 maart en dan ook alles. Zowel vliegers als kwekers omdat ik in de winter nog geen zin heb om lang bij de duiven te vertoeven. In maart staat de zon al weer wat hoger en de temperaturen zijn aangenamer en dat vind ik veel fijner. De duiven komen op eieren en brengen jongen groot. De eerste eieren van de kwekers worden onder de jaarlingen gelegd. Als de jongen tussen de 2 a 3 weken oud zijn worden een deel van de jongen met de duivinnen overgezet naar een ander hok. De doffers brengen allen een jong groot. Later worden ze weer herkoppeld. De duiven worden alleen geleerd op de vitesse en midfond vluchten en in een keer van 400 en dan op een 1000 kilometer vlucht gezet. Bij huis word er 1 keer per dag getraind en wel rond 17.00 a 18.00 uur en dan ongeveer 1 ½ uur en zowel doffers als duivinnen samen. In het begin van het seizoen nog wel eens met de vlag maar algauw hoeft dat niet meer.’

Het verzorging

Wat voer je, Jan? De man uit Roodeschool: ‘De Matador mengeling wordt gevoerd. In huis heb ik dan een vliegmengeling, kweekmengeling, high energy mengeling en pinda’s. Dit wordt in het hoogseizoen in ruime mate gegeven. Daarnaast veel grit en roodsteen en een bak allerhande.  Mijn duiven krijgen alle dagen een product van Backs door het voer en wel de “ Backs Balance “ en af en toe T.K.K. evenals van Backs door het water. Op deze manier hebben mijn duiven een hoge weerstand tegen allerlei kwalen. Af en toe laat ik de mest van de duiven onderzoeken ter geruststelling. De laatste keer zat er een klein beetje coccidiose onder maar dit schijnt niet echt ernstig te zijn en heb hier niets anders aan gedaan dan wat ik altijd doe. Backs balance over het voer en af en toe T.K.K. door het water.   Mijn duiven hebben naast deze producten geen enkele antibiotica gehad. Zoveel mogelijk terug naar de natuur is mijn devies want in mijn ogen zijn er door toediening van veel te veel antibiotica de laatste decennia heel veel problemen ontstaan. Teveel zwakkere duiven worden teveel kunstmatig gezond gehouden.’

Tot slot de beleving

Hoe zie je de duivensport voor jezelf, Jan? Jan: ‘Duivensport probeer ik zoveel mogelijk simpel te houden want dan worden ook niet gauw fouten gemaakt. Het allermooiste vind ik natuurlijk de aankomsten van de duiven. Fantastisch als ze van zo’n verre vlucht het hok weer weten te bereiken  Ook melken met andere liefhebbers tijdens het inkorven en klokken afslaan vind ik prettig.  Wat ik nog wel een punt van verbetering zou vinden is een grotere uniformiteit van de nu zeer verschillende kampioenschap berekeningen.’ Jan, ik wil je hartelijk danken voor de medewerking aan deze reportage en heldere antwoorden. Iemand die zoveel vroege prijzen pakt en zo’n hoog percentage wint … is een echte topper en dat ben je … ook als mens !!! Tot een volgende keer, Jan.

Het bericht Jan Broersma, Roodeschool, Topper op één van de langste afstanden van Nederland (2 en slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

De laatste weken begin het voorjaar te worden. De dagen worden langer …de zon schijnt feller … hij geeft meer warmte. Als je met de auto of fiets langs parkjes en groenstroken rijdt, dan zie je de krokussen en narcissen bloeien. Kortom het ziet er allemaal weer wat vriendelijker uit. De meeste duivenliefhebbers, zelfs de marathonduivenliefhebbers, komen uit hun winterslaap en beginnen met het hun seizoen. De (voorbereidingen op de) kweek zijn gestart en daarbij het voorspel op het vliegseizoen. Tijd om eens langs wat hokken te gaan hoe de stand van zaken is. Vandaag het eigen hok en dat van de Gebroeders Limburg.

Op het eigen hok is het seizoen nog niet begonnen. Ik heb een stil seizoen gehad met veel chagrijn. Dat ligt voor een groot deel aan mijn karakter. Ik ben een gevoelsmens en positiviteit om me heen vaar ik wel bij. 15 oktober was de Marathonduivenjournaaldag in Soest en dat was een groot succes. De voorbereidingen kosten altijd een hoop energie en dat is het zeker waard. Je ziet naast de verkoop, die een hoop tijd van de middag in beslag neemt, dat mensen afspraken maken om duiven te ruilen, samenkweek te doen. Kortom het Marathonduivenjournaal verbindt mensen en daar ben ik trots.

Naast deze mooie dag vol positiviteit was er in het winterseizoen ook veel ruimte voor gezeur en gezever. Voor één bevriende duivenliefhebber is de winter één grote nachtmerrie op zijn hobby-gebied. Door amateurisme op en top is het nog maar de vraag of hij dit seizoen mee kan doen. Er is hoop en we vertrouwen erop dat het nog gaat lukken en dat hij mag worden vrijgesproken van dopinggebruik. Is het niet door de beroepscommissie dan wel door de burgerrechter.

Er speelden nog meer zaken die ons marathonduivenliefhebbers allemaal gaat raken in het vliegseizoen. Die ons onnodig extra tijd gaan kosten en dat allemaal, omdat Nederland de Olympiade in 2019 in eigen land moet winnen. Afschaffing invliegduiven. Wat verbindend zou moeten werken (wat dus een grote smoes bleek), werkt op de zuurgraad van veel liefhebbers! … Je zult het maar bedacht hebben. Ik hoop nu vooral dat de soep uiteindelijk niet zo heet wordt gegeten als hij wordt opgediend. Dat we gewoon onze duifjes in Brabant kunnen inkorven voor Quievrain en Roye en dat we zo genoeg voorbereiding hebben voor de vluchten die vrijdagmiddag in Hank ingemand kunnen worden. Als die voorbereiding gedaan kan worden, hebben de duiven genoeg trainingskilometers gehad om de marathonvluchten aan te kunnen. Dan kan het een mooi seizoen worden en dan is er volop gelegenheid om te genieten. Daar is de duivensport voor bedoeld!!! Deze perikelen kosten mij veel energie en dat ging ten koste van de motivatie naar onze eigen toe. Nu het voorjaar los lijkt te barsten, hoop ik dat de nagativiteit achter me te laten en me op tijd op te laden voor het seizoen. En niet onbelangrijk … weer meer leuke duivenverhaaltjes te schrijven en hopelijk ook over de prestaties van onze eerder genoemde duivenvriend en vriend van Het Marathonduivenjournaal.

We hebben in onze hokken de meeste duiven nog niet gekoppeld. We zijn wel een 20-tal jongen aan het kweken voor een bevriende duivenliefhebber. Verder zijn de bejaarde doffers 12 maanden per jaar gekoppeld en daar hebben we inmiddels zelf 9 jongen van, waarvan er nog 5 in de schaal liggen. De grote koppeling zal 13 april plaatsvinden. Als laatste voorbereiding krijgen ze een week kweekvoer met een beetje snoepzaad. We zullen in etappes zo’n 60 jongen kweken voor onszelf en die komen van maximaal 15 koppels. Van bevriende liefhebbers komen vaak nog een paar jonkies voor de nodige bloedverversing. Als de duiven op eieren zijn gekomen, zal het seizoen beginnen met 2 tot 3 lapvluchtjes en daarna zullen de duiven enkele keren naar Quievrain gaan. Het seizoen is dan echt begonnen.

De Gebroeders Limburg uit Zuidveen houden net als wij van simpel duiven houden. Vorige week hebben de mannen hun duiven gekoppeld. De voorbereiding naar de kweek houdt niets anders in dan de duiven gezond houden. Voor henzelf kweken ze ongeveer 100 jongen. Dat is het, want ze halen niets bij. De helft van de duiven zijn een paar keer buiten geweest en de andere helft vandaag (zaterdag 25 maart) voor de eerste keer. Dit is voor de gebroeders het teken dat het seizoen begint.

Het bericht Hoe staat het ervoor? (1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In verschillende fases van het duivenjaar vraag ik duivenliefhebbers regelmatig naar hun ‘kijk op de zaak’ of hun manier van aanpak in die verschillende delen van het jaar. Vaak zijn de antwoorden kort en bondig en uitermate geschikt om een indruk te krijgen hoe deze liefhebber het ziet en doet. Dit keer vroeg ik Jan Verstegen uit het Brabantse Nistelrode hoe zijn voorbereiding op het seizoen ervoor stond en of hij al gekoppeld had. Deze liefhebber fluit zijn deuntje aardig mee op de middaglossing van de marathonduivensport en hij heeft zijn sporen door de jaren heen goed verdiend. Zijn antwoord op mijn vraag was heel uitgebreid en ik kreeg heel veel informatie. Genoeg voor een compleet item op Het Marathonduivenjournaal. Het is een leuk en informatief stuk geworden voor de lezer die graag leest, hoe anderen het doen. Nu kunt u lezen hoe Jan ervoor staat en hoe trots hij is op zijn liefhebberij … lees en geniet met Jan en mij mee …

Jan, onze duivenhoudende Beatle-fan vertelt: ‘Ik heb de duiven op 14 februari gekoppeld.  Een paar weken voor het koppelen, begin ik met half om half wintervoer en kweekvoer. Voor de rest krijgen de duiven niks aparts. De dierenarts heeft mest en enkele duiven onderzocht en niks gevonden. Dus heb ook nergens voor gekuurd … O ja … voor een wat oudere doffer ben ik ook een paar weken voor het koppelen tarwekiemolie over het voer gaan doen. Dit is om hem beter te laten bevruchten. Of het echt helpt … weet ik niet, maar voor het geval het helpt, heb ik het gedaan. De eerste ronde eieren van de betere duiven worden verlegd onder andere koppels voor zover dat uitkomt met de data. Anders worden ze natuurlijk niet verlegd. De tweede ronde die dan komt is ook voor mezelf. De derde ronde voor bonnen. Ook komen er hier al een paar jaar een aantal jongen van een bevriende liefhebber en er gaan er ook naar hem toe.

De oude duiven zijn deze week voor het eerst los geweest. De jaarlingen komen al een paar weken buiten. Dus ze zijn nog niet gelapt. Als het weer het toelaat wil ik dat volgende week doen startent met de jaarlingen. De ouden kunnen nog even wachten … die gaan straks met de midweekse vluchten mee. Mijn seizoen begint met het koppelen, dat is voor mij de echte start. In de winter staat alles op een laag pijl hier.  De duiven krijgen binnen in het hok of ren wekelijks een bad. De kwekers in de ren en de vliegers in de gang achter het hok. Buiten is het gevaarlijk vanwege de roofvogels. Na het bad kan achter het hok de deur open, zodat het snel droog waait.

De duivensport is in de loop van de jaren wel veranderd. We hebben tegenwoordig veel meer vluchten, zodat het aantal duiven per vlucht is gedaald. In 1991 waren er nog meer dan 24.000 duiven op St Vincent. Mijn eerste duiven kwamen van G. Kivit en daarna heb ik nog duiven gehad van Jack van der Wegen. Verder doe ik samenkweek met combinatie Versteegde-van Dommelen. Verder heb ik nog enkele duiven van Rob Hoekstra, combinatie Verhagen-vd Steen en … de laatste aanwinsten komen van Harold Zwiers. Daar heb ik nu de eerste eitjes bij en ruil ieder jaar met Ronnie Leusink een stel jonge duiven.

Miss Veronica speelde een paar jaar geleden de 26^e  nat. St Vincent. De doffer is een kleinzoon van ‘Snelle Jelle’ via combinatie Versteegde-van Dommelen. De Contador speelde de 9e nat is een jong uit de samenkweek van comb Versteegde-van Dommelen. Verder heb ik de Jander hier gekweekt, die de 1^e nationaal Dax won. Wel uit duiven van Huub Kivit. Ik had toendertijd een aantal duiven van hem. Janders naam bedacht zijn vrouw … Jan van mij en der was van sanDER … Sander Krouwel uit Tiel … daar kwamen de ouders vandaan. Er zijn liefhebbers die een eerste in fondclub Zuiderkempen hebben gespeeld met duiven van mij … rechtstreeks of nazaten daarvan.

In 2015 werd ik hokkampioen van de Kring en 7^e in de Zuiderkempen. In 2016 1^e onaangewezen kampioen van de meerdaagse fond in de Kring. In 2001 speelde ik de 9^e nationaal St. Vincent met Paulien. Een jong van deze duivin ging naar comb. Leusink uit Neede. Uit deze duif kwam een jonkie terug. Uit dit duifje kweekte ik ‘De Stoere’, die in 2009 de 9^e nationaal Tarbes won.’

‘Jaco, wat denk je nu? Die vraag ik nooit meer wat … hij is zo lang van stof?’ Integendeel … Jan, ik ben blij met je verhaal. Het geeft een mooi beeld van welke melker je bent … je bent een topper … en ik denk dat vele lezers met mij dit verhaal met plezier hebben gelezen. Dank je wel, Jan !!!

Het bericht De Monoloog van Jan Verstegen uit Nistelrode (NB) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

De monoloog van Jan Verstegen is goed bevallen. De volgende liefhebber die laat lezen hoe hij ervoor staat is Bob Janssen. Een kanjer uit Bergambacht …

Bob Jansen: ‘Zo de winter zit er weer op. De vakanties ook. Ik heb een afspraak met mijn vrouw dat we alleen in de periode september t/m maart een paar keer op vakantie gaan. Het zomerseizoen is voor de duiven. Natuurlijk genieten we ook dan in eigen land van de “stralende” zomers die we de laatste jaren hebben gehad. Voor de duiven gaat nu echt beginnen. Het was al wel een beetje begonnen, want ik had de zogenaamde kwekers al in januari gekoppeld. Die koppeldatum kies ik altijd zo dat ze op eieren zitten als ik weg ben. Lekker makkelijk voor de vriend die ze verzorgt als ik er niet ben. Van mijn 25 koppels kweekduiven leg ik altijd van een paar koppels de eieren over onder nieuwe probeersels. Nu heb ik een dikke veertig jongen die mooi het jonge duivenprogramma kunnen volgen, zodat ik het jaar erop in ieder geval een mooi ploegje ervaren jaarlingen heb. Van een paar van de oudjes (drie doffers van 2006) waren de eieren onbevrucht. Van twee ervan ook de tweede keer. Dat zou wel eens gebeurd kunnen zijn. Dat verbaast me niet. Hun vader, de absolute stamvader van mijn hok (afstammelingen vlogen meer dan vijftig keer bij de eerste 100 nationaal) heeft ook maar tien jaar bevrucht. Wel heb ik dit jaar de kwekers twee weken bijgelicht tot acht uur ’s-avonds. Het geeft toch wel een duidelijk verschil. Gemiddeld drie dagen eerder eieren dan vorig jaar, toen ik niet belicht had. Als ik begin met bijlichten ga ik ook over op het voeren van Beyers kweekmengeling. Geleidelijk gaat ook het percentage paddy/gerst terug van ca. 50% naar ca. 10%. Dat blijft er het hele jaar door, evenals de P40 korrel.

In de loop van deze week ga ik de vliegers koppelen. Het heeft er alle schijn van dat  het er prachtig weer voor gaat worden. Ook ga ik weer voorzichtig beginnen met trainen zodra ze goed gekoppeld zijn. Ik had me voorgenomen om dit jaar wanneer ik in de winter thuis was ze zoveel mogelijk eruit te laten. Maar ook dit jaar heeft de roofvogel daar weer een stokje voor gestoken. En het leek zo goed te beginnen. Tot december geen duif kwijt. Maar toen was het opeens mis. In een paar dagen was ik er vijf kwijt, waaronder mijn meest veelbelovende jaarling. Dus toch maar weer vast gehouden. Van de vliegers kweek ik bijna geen jongen. Alleen van een paar echte goede leg ik de eieren over naar een paar koppels jaarlingen. Die kunnen dan mooi gespeend worden tegelijk met de volgende ronde van de kwekers.  Van deze ronde gaan er een aantal naar de kopers van de door mij geschonken bonnen. Deze ronde jongen wordt opgeleerd op de nalijn. In principe gaan al mijn jongen zo veel mogelijk mee op de programmavluchten in de vereniging.

Bij deze twee ronden jongen komen er in de zomer nog een aantal uit mijn beste koppels. In totaal kweek ik op deze manier ca. 100 jongen voor mezelf. Hiervan houd ik er ca. zestig over waarvan er na selectie zo’n veertig mogen overwinteren.

De oude duiven gaan ook zoveel mogelijk mee in de vereniging. Omdat ik nest speel moet er natuurlijk af en toe wel eens een thuis blijven. Ook van de meerjarigen houd ik er wel eens een thuis. De jaarlingen moeten echter wel elke week mee als dat kan. Vanaf begin juni wordt ik een stuk selectiever in het meegeven met de vereniging. Dan probeer ik ze zelf op zaterdag of zondag een kilometer of vijftig weg te brengen. Ik had me voorgenomen om ze dit jaar ook een paar keer in Hank in te korven. Nog maar eens kijken hoe dat zich allemaal gaat ontwikkelen.

Versterking heb ik afgelopen winter gehaald bij Jan Schreurs uit Nieuw-Vennep. Ik kocht op zijn verkoping een dochter uit zijn stamvader gekoppeld aan zijn eigen dochter. Ook kweek ik nu samen met Jan uit zijn Narbonne. Deze won 2e nationaal Narbonne ZLU en 15e nationaal Agen ZLU. Dit is weer een kleinzoon van Milos, een topkweker van Verweij- de Haan. Op deze doffer staat mijn 1e nationaal Cahors. Daar zou toch wat moois uit moeten kunnen komen nietwaar? Verder haal ik een paar jongen op bonnen. Hierbij o.a. een bon van Joeri Krijgsman uit Krimpen a/d Ijssel. Die rolde afgelopen jaar Agen ochtendlossing op in ons inkorfcentrum. Ook heb ik nog een zoon bijgehaald uit de Daan, 1e internationaal Agen bij Jos Pepping. Deze Daan zit tegenwoordig bij Ronald Geerdink.

Seizoen 2017 is nu weer echt begonnen. De zon schijnt aan de hemel, de zon schijnt in mijn hok en de zon schijnt in mijn hoofd. Ik heb er zin en vertrouwen in.

Het bericht De Monoloog van Bob Jansen uit Bergambacht verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

“Waarom allerlei kennis van buiten leren, die we makkelijk in naslagwerken op kunnen zoeken.” Een uitspraak van de geleerde Albert Einstein waar ik het roerend mee eens ben. Je hoeft niet altijd zelf het wiel uit te vinden, soms heeft een ander dat al voor jou gedaan. Na mijn vorige twee columns over de erfelijkheidsleer met betrekking tot de dominante postduivenkleur rood, hoop ik dat de melkers hier eens in de praktijk op gaan letten. Nou kan er zich eens een situatie voordoen, waarin het hele verhaal ‘rode kleur bij postduiven’ niet klopt. Denk dan niet meteen dat deze wetenschap niet correct is. Dit is de grootste reden dat melkers niet in dit verhaal geloven.

Ik heb hier een mooi voorbeeld van:

Twee jaar geleden kocht ik eens in mijn jacht naar Peiren duiven een zuiverrode doffer. Hij was een zuiverrode doffer, omdat beide ouders rood waren en beide ouders hun rode X-gen hadden doorgegeven aan deze doffer. Verder vertoonde hij elk kenmerk van zo’n zuiverrode doffer. Een zuiverrode doffer houdt in, dat al zijn directe kinderen rode duiven moeten wezen. In twee jaar tijd kweekte ik vijf rondes jongen van hem. Alle tien de jongen waren rood of vaal van kleur … so far so good. Maar op een dag maakte ik schoon. De rode doffer scharrelde wat in zijn kooi; zijn duivin liep parmantig over de vloer. Dit trok een andere doffer aan en ik hield de boel eens in de gaten. Ik zag de aangetrokken doffer, die ik de Toverbal noem, boven op het paarlustige duivinnetje klimmen. “Verrek!”, dacht ik, maar heel erg vond ik het ook weer niet. Die Toverbal is een van mijn beste kwekers. Ik liep naar binnen en zei tegen pa: “We moeten die jongen die uit dat koppel komen eens goed in de gaten houden, want ze is vreemdgegaan.” De duivin legde eieren, er kwamen jongen en je raadt het al: ze waren niet rood. Nee, het werden twee kakelbonte duifjes. Dit hadden ze van hun pa de Toverbal geërfd, vandaar ook zijn naam. Wel nu, als ik dit overspel zelf niet had gadegeslagen, had ik de hele wetenschap omtrent zuiverrood, dominant en de rode postduivenkleur wel in de prullenbak kunnen gooien. Gelukkig wist ik beter. Wees dus voorzichtig met je waarnemingen en (te) snel getrokken conclusies, maar bekijk het op het groter geheel en je zult zien dat het in de meeste gevallen klopt.

Nog een korte noot omtrent dit hele verhaal. Zoals op alle regels is er natuurlijk een uitzondering. De kleur Choco (Meulemans) valt niet onder dit postduivenrood-verhaal en wordt wel recessief vererfd. Dit houdt in dat er de mogelijkheid bestaat dat er een choco geboren kan worden als beide ouders een choco voorouder hebben. In zo’n geval hebben beide ouders dat recessieve choco-gen doorgegeven aan het jong. Het jong krijgt dat dubbele choco-gen, en zo kan er een choco geboren worden. Ook schijnt er naast het postduivenrood nog een andere rood te wezen bij postduiven: sierduivenrood. Deze rode kleur kent zijn oorsprong niet bij de postduif, maar zoals de naam al zegt bij de sierduif. De sierduivenroodkleur is, in tegenstelling tot de postduivenroodkleur, niet verbonden aan het geslachtschromosoom X en vererfd net zo (recessief) als de chocokleur. Ik heb verder geen ervaring met dit sierduivenroodkleur, maar ik heb mij laten vertellen dat dit goed te onderscheiden is van postduivenrood. De pigmentatie is fletser en lichter op de veren en het komt ook maar zeer weinig voor. Heeft u nu een koppel zwart-gen duiven die samen in een kweekbox zitten en nooit los komen, en er komen roden uit? Dan heeft u dus te maken met dit sierduivenrood, in zo’n geval ben ik altijd nieuwsgierig en zou ik graag eens een foto zien!

Legkippen

De vluchten komen er aan. Nog twee weken en dan is het zover, ik heb er zin in! De paters en vier losse duivinnen zijn voor het eerst afgericht op 20 kilometer; dit ging super. Het mooie weer werkt ook mee. Deze duiven gaan meteen de eerste vlucht mee. Mijn 19 weduwnaars gaan de eerste vlucht niet mee. Zij zitten dan op een klein jong. De tweede vlucht gaan ze mee op een groot jong en daarna scheid ik ze van hun duivin en begint het echte spel. Dit is het plan, ben benieuwd hoe het in de praktijk gaat lopen! De kwekers hebben een tweede nest gekregen. De eerste eieren lagen er alweer en dit loopt mooi door. De tweede ronde houd ik zelf, de derde ronde is bedoeld voor de verkoop. Bij de vliegers heb ik op dit moment één onbevrucht ei ontdekt; verder lijkt alles top te gaan. Van de jongen die ik kweek, gaat zo’n 40% naar andere adressen. Ik heb enkele jongen naar Frankrijk verkocht, enkele in Nederland en een paar via een bon. Ik heb momenteel te veel duiven en wil dus ook maar een 30-40 jongen zelf aanhouden. Daarom kan het zijn dat ik nog een enkeling uit bewezen vliegers ga verkopen, maar daar ben ik nog niet over uit. Belangrijkste zaak is dat ze eerst goed uit het eitje komen en mooi opkomen. De eerste jongen verwacht ik rond 4 april.

Succes met de voorbereidingen!

© Fabian

voor reacties of vragen fabiansocialmedia@outlook.com of contactpagina Marathonduivenjournaal

Het bericht Niet alles is, wat het lijkt en Legkippen verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Afgelopen winterseizoen verkocht Benno Kastelein het grootste deel van zijn duiven, omdat hij ging verhuizen. Op zijn nieuwe adres heeft hij een herstart gemaakt. Hoe pakt een liefhebber met een goede staat van dienst dit aan? Als schrijver over de duivensport maakt me dat nieuwsgierig. Met Benno heb ik afgesproken dat we eens in de twee tot vier weken een verslag gaan maken over dit proces. Een proces dat moet leiden naar weer een voorname plaats tussen de kampioenen in groot verband.

Benno, waarom zijn jullie verhuisd naar het huidige adres? Benno: ‘Het huis waarin we woonden was een huurhuis en we hadden 2 jaar geleden bericht gekregen dat deze binnen 8jaar gesloopt zouden worden. Vanaf dat moment zijn we rustig opzoek gegaan naar een ander huis en toen we dit huis gingen bezichtigen waren we beide erg enthousiast. Mooie jaren dertighuis en een grote tuin en dit vlak bij het centrum. Als het aan mij ligt wordt dit onze stek voor altijd. Heb je de hokken meegenomen naar je nieuwe adres? Zo nee … zijn deze hokken anders? Zo ja, wat zijn de verschillen? Benno: ’Op het oude adres had ik 2 hokken. 1 tuinhok van 4 meter type buitenhuis en een hok boven de schuur van een meter of 5. Het tuinhok is bij het oude huis blijven staan en doet nu nog even dienst als kweekhokje en het zal daarna schuur worden. Het hok boven de schuur blijft bestaan maar is nu leeg. Misschien dat ik daar mijn toekomstige kwekers ga huis vestigen. Op het nieuwe adres heb ik een hok gebouwd (Brandy Snoeijink) in de stijl van “Van Zon”, diepe hokken met rennen ervoor. Het hok is 8 meter breed en 3 meter diep met een ren van 2 meter. Ik hoop op deze manier een prima klimaat op de hokken te creëren. Het voelt nu wel goed maar er zal vast nog het een en ander aan vertimmert worden.

Met welke duiven maak je de herstart? Jonge duiven 2016 of anders? Benno: ‘Op mijn nieuwe adres zijn in het najaar een stel jongen van de kwekers en vliegers, die ik in januari heb verkocht, op het nieuwe hok geplaatst. Tevens wat laatjes en eitjes van bevriende melkers: Comb Seelen, Amanuel Oz, Klaas Mulder, Herman Sabel enz  die ik heb gekregen en een enkeling gekocht. In totaal hebben er een dikke 80 gezeten maar een handvol is verwijderd en ongeveer 3 handen vol is spoorloos, dus of verdwaald of slachtoffer van de kromsnavel die zich hier regelmatig laat zien. Tevens zijn er een paar oude  vliegduiven mee genomen die ik als jong had gekregen en een paar gekregen duiven op de kweek gezet zoals een doffer uit Zilverpenne x Brenda van Cees Nijdeken. Heb je voor 2017 al een vliegploegje? Benno: ‘De bedoeling is om de late jongen en de enkel oude vanaf de eerste africhting in te gaan korven. Van de voorgenomen africhtingen is niets terecht gekomen dus gaan ze direct naar 80km met de kring. Of dit verstandig is kan ik over een tijdje zeggen.’ Hoeveel jongen ga je in 2017 kweken/bijhalen? Benno: ‘Voor de herstart komen jongen van Cees Nijdeken, Jelle Jellema, Jan Morsink, Arjan Beens, John Bakker, Roel Versteegde en nog een enkel los duifje. Tevens heb ik dan nog een paar gekregen kwekers en wat bejaarden en dit aangevuld met wat Jellema-leenduiven om zelf wat jongen te kweken. Ook komen er deze zomer jongen van Carlo Gijselbrecht. Met deze jongen zal gespeeld gaan worden om zo snel mogelijk de “dommeriken” er uit te hebben. De leeftijd zal bepalen of dit de natour of de taartvluchten worden.

Met hoeveel koppels ga je in de toekomst vliegen? Benno: ‘In het nieuwe hok zitten een dikke 40 broedbakken als het klaar is (1 afdeling nog niet klaar , is nu opslag) Of er ook 40 koppels op komen weet ik niet. Een flinke ploeg vind ik wel mooi maar mocht de kwaliteit tegen vallen dan heb ik er liever minder dus de tijd zal dat leren.’ Welke vluchten ga je in 2017 mee doen? Benno: ‘De vliegploeg 2017 is dus een hand vol overgewende duiven en een 60 late , niet opgeleerde, jongen 2016. De bedoeling is inkorven vanaf week 1 en doorspelen tot ik er een prima mandselectie over heb. Tot hoever is nog niet helemaal bekend. Dit zal ook afhangen van het verloop. De bedoeling is de laten vitesse ,midfond , 1 of 2 keer dagfond en dan als toetje 1 overnachting maar het zou zomaar kunnen dat het schip eerder strand. ’Hoeveel jongen ga je in 2017 kweken/bijhalen? Benno: ‘Omdat het hier helemaal opnieuw moet gaan gebeuren zullen er al met al wel een 100 tot 150 hier de hokken gaan bevolken om vervolgens weer direct gespeeld te gaan worden.

Wat is je doelstelling voor de toekomst? Benno: ‘De bedoeling naar de toekomst zal zijn kopduiven pakken op de marathon. Ik was bijna overgestapt naar de ZLU maar nu de NPO de 3 klassiekers (St. Vincent, Dax en Bergerac)  weer in ere heeft hersteld wil ik daar ook op korven.’ Heb je nu al jonge duiven? Benno: ‘De eerste jongen zijn geboren maar nog niet gespeend. Ze zijn niet echt gekoppeld op een datum maar toen ze zaten allemaal in 1 hok en toen ze  koppeltjes begonnen te vormen heb ik ze hun gang laten gaan. ‘Verder zal de kweek hier de hele zomer doorgaan.’ Tot hoeveel km vlieg je met de jonge duiven? Deed je dat altijd al zo? Benno: ‘De jongen voor het jonge duiven programma gaan gewoon alle vluchten mee en soms nog wat natour er achter aan. Jongen , indien gezond, vliegen met 2 vingers in de neus de vluchten van 500 km. Ze kunnen veel meer dan we denken. Zelf 2 jaar terug mijn jongen zelf niet afgericht, toen op 80 km met de kring, een week later 120 km en de week nadien op de derby jonge duiven van rond de 500km. Er zijn er uiteindelijk 3 niet terug gekomen van de 38.’

Benno samen met … 

Het bericht Benno’s herstart (1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vorige week hebben we een start gemaakt hoe de verschillende liefhebbers ervoor staan vlak voor het vliegseizoen. Hebben ze al gekweekt of misschien al gelapt. We begonnen met een verhaal van het eigen hok en van de Gebroeders Limburg. Vervolgens twee monologen van Jan Verstegen en Bob Jansen. Nu gaan we weer liefhebbers aan het woord laten ….

Peet Solleveld heeft zijn duiven op 11 maart gekoppeld. Hij bereidt zijn duiven niet speciaal voor op het kweekseizoen. Hij kweekt in verschillende rondes een 80 jongen voor zichzelf. Deze winter zijn er een aantal duiven bij gekomen van Luc v Coppenolle. Ook nog wat bijgekocht op Internet veilingen van Vader en zoon Saeytijdt en vader en zoon van der Velde uit Breskens. Beide duiven gekweekt uit stamduiven van Luc v Coppenolle. Vorige week 2 duifjes erbij gekregen van Peter Baeten. Volgende maand komen er nog wat eieren van Ulrich Lemmens naar de “Dijk” toe. De duiven worden nooit gelapt bij Peter. Het seizoen is voor de man uit Maasland begonnen zodra er gekoppeld is. Als de zomertijd ingaat begint het echte werk. Dan kunnen de doffers tenminste als ik uit mijn werk kom hun eerste trainingsrondjes gaan maken. De Paters trainen al wat langer en gaan volgende week voor het eerst de mand in. De toekomstige weduwmannen gaan over 2 weken voor het eerst de mand in. Daarna wekelijks mee. Peter is blij dat het weer begint. De man die samen met zijn dochter Paloma een combinatie vormt: ‘Vandaag ook heerlijk de hele dag bij het hok vertoeft. Heerlijk!’

Tom en Bianca van Dee, de Marathonkampioenen van Afdeling 7, hebben half februari gekoppeld. Een week voor de koppeling zijn ze begonnen met kweekvoer met wat snoepzaad. Voor het eigen hok worden ongeveer 60 jongen gekweekt. Er komt wat vers bloed bij door de bonnen die zijn gekocht van een aantal goede liefhebbers. Bij goed weer worden de jaarlingen dit weekend gelapt in Hank. Het begint bij deze toppers uit Tiel te kriebelen als de vluchten over de 500 km heen gaan. Al zijn ze met de voorbereidingen ook zorgvuldig bezig. Tom en Bianca wensen iedereen een mooi en succesvol vliegseizoen toe.

Bernard Hanno heeft ook wat schrijfvoer voor deze schrijver. Hij heeft alle duiven gekoppeld op 23 December 2016 (dus kweek en vliegduiven) Dat is vrij vroeg voor een fondspeler … de man uit Roermand doet dit al zolang hij duiven heeft en het bevalt goed. De koppels brengen allemaal dan 1 jong groot. De voorbereiding voor de kweek is vrij simpel na een paratyphus kuur van 10 dagen, wat vitaminnen en een wormkuur. Dit gebeurt in oktober, het voer bestaat dan uit een ruimengeling deze wordt gegeven tot dat de jongen uitkomen dan wordt overgeschakeld naar kweekvoer. Het licht is altijd van ‘s morgens 06.30 tot 18.30 aan. Dit is ook handig met het verzorgen, omdat hij in het donker naar het werk moet en komt ook in het donker thuis. Er wordt altijd bijgelicht … dit kan niet anders. Er worden de 1e ronde ongeveer 50 jongen gekweekt. Deze worden verkocht of aan bonnen vergeven, het is Bernard te vroeg om deze zelf te houden, omdat er maar plaats is voor 40 jongen, De kwekers zouden te vroeg in het seizoen moeten worden gescheiden. Hij heeft geen plek om de duivinnen ergens te plaatsen. Later in het seizoen kan dit wel. Onze Midden Limburgse topper kweekt rond de 90 jongen totaal per jaar. Er komen ieder jaar wel wat jongen van andere liefhebbers bij. Dat zijn er maximaal 10. De meeste nieuwelingen worden gelijk gespeeld … op een uitzondering na. De vliegduiven heeft Bernard inmiddels een keer gelapt op 15 km. Dit weekend gaan ze mij op een vlucht van 115 km.Het seizoen is zeker al begonnen hier, nu de zomertijd begint, komen de doffers en duivinnen iedere dag los. Het voer bestaat nog uit 50% rui en 50 % gerst dit probeert hij zolang mogelijk vol te houden (licht aan het verloop van de vluchten). Een week voor de 1e vlucht krijgen de duiven een dag of 3 Ronadizole 10% in het water, straks voor dat de grote vluchten beginnen, worden de duiven nagekeken door een dierenarts en wordt er overgegaan naar goed vliegvoer en komen ze 2 keer per dag los. Als er dan goede duiven tussen zitten moet het eigenlijk wel lukken. We weten allemaal dat duivensport complex kan zijn, het is net een balletje dat alle kanten op kan gaan. Bernard: ‘Ik wens ieder een goed vliegseizoen 2017!’

De kwekers van Pieter Guelen zijn op 4 maart gekoppeld en de eerste jongen gaan snel komen. De vliegers zijn afgelopen zaterdag op 26 maart gekoppeld. Pieter: ‘De vliegers laat ik doodbroeden daarna worden ze weer gescheiden. Gescheiden vliegen ze dan 6 of 7 weken achter elkaar wekelijks hun invliegvluchten. De gehele winter heb ik ze op 50% gerst met 50% vlieg/kweek van Mariman gehad. De laatste week voor de koppeling schakel ik over op 50% All-in One en 25% gerst en 25% paddy. Dit houd ik vol tot 20 mei dan schakel ik over op 70% All-in One en 15% gerst en 15% paddy omdat ik dan de duiven weer ga koppelen naar de fondvluchten toe. Ik kweek voor mijn zelf ongeveer 60 jonge duiven, deze probeer ik in te spelen op de natour. Lukt het niet dan brengen we ze zelf met aanhanger ongeveer 6x weg tot 150km. Verder kweek ik kosteloos ongeveer 20-25 jonge duiven voor met name liefhebbers die hogerop willen komen en daar ook de inzet en doorzettingsvermogen hebben. In 2015 heb ik Eric Boots uit Horst geholpen met een 10-tal jonge , hiervan heeft een jaarling op Bordeaux ZLU in 2016 al reeds en kopprijs gespeeld. Ook heeft in 2015 en 2016 Jos Jansen uit Wijchen er een 30-tal gehad. Een jaarling heeft in 2016 reeds 2e nat. Albi gespeeld. Dit vind ik het mooiste van de duivensport jongens helpen die er dan ook resultaten mee behalen … daar kan ik echt van genieten. In 2017 ga ik Angelo van Elk uit Nijmegen helpen aan jonge duiven. Dit jaar zullen er geen jonge duiven van andere bijkomen. Ik heb namelijk de laatste 2 jaar ongeveer 40% van mijn kwekers uitgeselecteerd en hiervoor terug een aantal jongen van Andre Driessen uit Wijchen, uit al zijn toppers gekregen. Tevens zijn er een 3-tal van Frank Zwiers in 2014 bijgekomen. Hiermee ga een flink kweken en selecteren, zodat ik over 3-4 jaar weet of het echte versterkingen zijn. Hoewel ik uit de kruising van Driessen en Zwiers reeds 3 goede jaarlingen heb gekweekt van 2015. Dus het ziet er hoopvol uit.’ Zijn de duiven al een keer gelapt? Onze schilder uit Wijchen: ‘De duiven zijn nog niet gelapt maar vliegen al 3 maanden regelmatig buiten. Vanaf deze week gaan de twee vlieghokken om en om los elke middag. Zelf hebben we met een aantal fondmannen uit Wijchen een aanhanger en daar gaan we vanaf volgende week een 3-tal lapvluchtjes organiseren, daarna kunnen ze gechipt en wel mee met de vereniging. Het seizoen is voor mij afgelopen zaterdag begonnen met koppeling van de vliegers. Ik heb er weer heel veel zin in. Mijn duiven zitten al de gehele winter strak in het pak dat ziet er in ieder geval goed uit. Ze zijn in de winterperiode behandeld tegen ( enting) paramixo-parathyfus-pokken. Eind april nog ontwormen en anti-luis behandeling, daarna kunnen ze aan de slag. We hebben weer 3 nationale lossingen op de middaglossing, wat ik erg fijn vind. Je kunt je weer meten met de rest van het land. Tevens wil ik op Barcelona en Marseille een 2-3 duiven spelen op de ochtendlossing. Ik wens iedereen een fijn een seizoen toe met vroege aankomsten en veel duivenplezier.’ Dank je wel Pieter !!!

Het bericht Hoe staat het ervoor? (2) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.