In deel 1 van de rapportage over Herman Koopman ging het vooral over zijn hoogtepunten die hij de laatste jaren behaalde op de marathonvluchten. Er was ook te lezen welke duiven aan de basis stonden van deze successen. In deel 2 zal er, door middel van een vraag-antwoordinterview, meer inzicht worden gegeven in de manier waarop Herman te werk gaat.

Hokken

Hoeveel meter hok heb je tot je beschikking? Herman: ‘Ik heb, achter mijn woning in Almere, 15 meter staan. Dit tuinhok is in een hoekopstelling geplaatst. Een deel van het front is gericht op het oosten en het andere deel op het zuiden. Voor het deel wat op het oosten gericht staat zitten er rennen voor de afdelingen. De jongen zitten in een hok met een open voorfront.’ Met hoeveel koppels beoefen je de sport? Herman: ‘Met 12 koppels oude, 12 koppels jaarlingen/laatjes, 8 kweekkoppels en 6 voedster koppels.’

Voorbereiding seizoen

Hoe is de voorbereiding naar de grote vluchten toe? Herman: ‘Ik speel de oude en vroege jaarlingen in op weduwschap. Dit begint pas als het programma op plusminus 250-300 km zit. De laatjes gaan vanaf de eerste vluchten wel al mee. In 2016 heb ik zo gekoppeld dat op de eerste marathonvlucht het koppel op grote jongen zou zitten en daarnaast op pas gelegde eitjes. De planning voor deze stand verliep niet geheel vlekkeloos waardoor ik genoodzaakt was om me aan te passen aan de duiven. Mijn streven is wel om na de eerste fondvlucht de duiven weer met hun oorspronkelijke neststand verder te laten gaan. De vluchten daarna worden de duiven weer inkorft die er op basis van vorm en gedrag weer aan toe zijn. Voor mij is dit een heel belangrijk punt. Een duif in vorm heeft meestal ook de drang om naar huis te komen. De neststand maakt volgens mij niet zo heel veel meer uit.’ Als de stand niet zoveel uitmaakt welke neststanden heb je dan liever niet? Herman: ‘Op de een of andere manier heb ik op papjongen geen of het minste succes. Duivinnen doen het bij mij het beste vanaf een paar dagen eitjes tot het uitkomen en de doffers vanaf 10 dagen broeden tot jongen die afgespeend kunnen worden.’ Hoeveel km maken ze in de voorbereiding naar de eerste marathonvlucht toe? Herman: ‘Oudere duiven minder km dan de jongere duiven. Die laatste zitten vaak tussen 1200 tot 1800 km aan invliegkilometers. Tussen de programma vluchten door breng ik ze in het begin nog een paar keer zelf weg en dan het liefst in de avond. Dit doe ik niet meer na de eerste marathonvlucht.’

Het seizoen

Wat doen de duiven tussen de grote vluchten nog aan oefenvluchten? Herman: ‘Als het herstel, het weer en het programma het toelaat dan speel ik ze liefst nog een keer op een afstand van 100-300 km. In onze afdeling kan dit b.v. door ze als invliegers mee te geven op de eerste  jonge duiven vluchten. Wat voer je standaard en is dat afgepast of volle bak? Herman: ‘Standaard volg ik in principe het Matador schema. Voordat ik Matador gebruikte voerde ik in principe hetzelfde. Als je het principe begrijpt kun je met alle voermerken het juiste schema maken. Ik ben een grote voorstander om veel gerst te gebruiken. Vooral met de jonge duiven.  Die krijgen vanaf  3-4 maanden veel gerst en beide oude duiven gebruik ik het als zuivering na de vlucht. Op de korte africhtingen, tot plusminus 400 km, gebruik ik een hoog percentage  gerst in de mengeling. De duiven worden afgepast gevoerd en de laatste 4-5 dagen voor een marathon vlucht schakel ik over op volle bak.’ Je voert ze dus op naar een grote vlucht toe? Herman: ‘Ja dat doe ik met Matador en H.E. De H.E mengeling maak ik zelf door drie merken H.E. samen te voegen en dit aan te vullen met extra lijnzaad, pinda’s en de Koopman Goldcorn. Verder geef ik ze de laatste 4-5 avonden voor de inkorving van een grote vlucht een potje mineralen mengeling in de bak. Ook hier weer drie merken door elkaar aangevuld met Tovo, Vitalith, piksteen, biergist en extra grit en roodsteen. Medische begeleidingen is die er en zo ja wat doe je dan? Herman: ‘Meestal ga ik 14 dagen voor de eerste marathonvlucht naar Nanne Wolff. Daarnaast controleer ik ze het hele jaar door zelf ook op het geel, coccidiose en wormen. Midden in het seizoen ga ik nog een keer naar Nanne Wolff. Mocht het zo zijn dat er tijdens deze controles iets niet in orde is dan handel ik daarna. Preventief krijgen ze voor dat het seizoen begint (op de eerste eitjes) een geelkuur en daarna in mei een wormenpil. Om de twee jaar is er een parathypus enting in Januari. Dit alles naast de verplichte enting. Welke bijproducten gebruik je? Herman: ‘De bijproducten die ik al heb genoemd bij het opvoeren. De afgelopen 2 jaar gaat er geen olie meer over het voer omdat de duiven al voldoende vetten binnen krijgen via het voer en de bijproducten.

Miss Tarbes

Miss Tarbes

Een van de eerste marathontoppers bij Herman is een duivin. Ze gaat door het leven als ‘Miss Tarbes.’ In 2007 won ze de 147^e nationaal St. Vincent tegen 5.825 duiven en een paar weken later de 10^e nationaal Tarbes tegen 5.470 duiven. Dit was een NPO-vlucht met een ochtendlossing. Ze Duifkampioen in 2007 van de vereniging, CCG 1 en de Fondclub Flevospel.

… wordt vervolgd …

Het bericht Herman Koopman uit Almere Super Kampioen van Fondclub Gooi en Eemland 2016 (2) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

PUTTENSE KAMPIOENENDAG

VRIJDAG  30 DECEMBER 2016

U bent van harte welkom vanaf  13.30 uur in ons clubgebouw Hooiweg 6 te Putten.

Op deze dag huldigen wij de kampioenen met een enerverend  programma o.a..

uitreiking gewonnen Teletekstafbeelding(en), bijzondere prestaties, beste prestaties van het jaar ect.
Forum met o.a.  Tim Hage Woerden en Ruud Bakker Veenendaal en een prachtige bonnenverkoop. Te volgen op www.duiven.net
De dag eindigt om ongeveer 17.00 uur

Het bericht Puttense Kampioenendag 30 december 2016 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In deel 1 van de rapportage over Herman Koopman ging het vooral over zijn hoogtepunten die hij de laatste jaren behaalde op de marathonvluchten. Er was ook te lezen welke duiven aan de basis stonden van deze successen. In deel 2 ging het vooral hoe het seizoen is opgebouwd. In dit deel gaat het over de jonge duiven en de selectie en de kweek met dank aan Marcel van Stralen voor de goede vraagstelling …

Het najaar

Doe je nog iets in het water en wanneer? Herman: ‘In het najaar gebruik ik Sedochol ter ondersteuning van het nieuwe verenpak. Knoflookpoeder gaat in het water voor een kuurtje van 2 weken. Dit doe ik voor de kweek en ter ontsmetting na de vlucht. Hiervoor gebruik ik dus geen antibiotica.’

Jonge duiven en jaarlingen

Hoeveel jongen kweek je en hoeveel gaan er gemiddeld door als jaarling? Herman: ‘In 2016 zijn er 70 jongen gekweekt voor eigen gebruik en daarvan gaan er 47 door naar volgend jaar. De selectie doe ik op de vluchten (de mand) en natuurlijk op basis van gezondheid. Het liefst geef ik de jonge duiven geen antibiotica in hun eerste levensjaar en echt het kan mensen. Verder hoef ik niet te selecteren omdat ik gelukkig de ruimte heb. Last van Colli heb ik gelukkig bijna nog nooit gehad met de jongen.’ Hoe vaak speel je de jongen en tot hoe ver? Herman: ‘De jongen speel ik het liefst op de jonge duivenvluchten tot de laatste vlucht aan toe. In 2016 had ik de jonge duiven niet verduisterd en zodoende stonden ze nog maar op een paar oude pennen vandaar dat ik ze dit jaar niet allemaal heb doorgespeeld. Andere jaren werden ze meestal wel verduisterd en kregen ze het volledige programma.’ Wat is de verhouding jaarling en oude duiven op het vlieghok? Herman: ‘In 2016 was dat 50/50 en dat is vind ik dan ook een mooie verhouding om te blijven vernieuwen.’ Hoe is je selectiemethode als jong, jaarling en bij de oude? Herman: ‘Selectie gebeurd op gezondheid en de mand waarbij het bij de jaarlingen gaat om netjes thuis komen. Bij de oude moet er gepresteerd worden om te mogen blijven. Hoe vaak speel je de jaarlingen boven de 800 km? Herman: ‘Meestal 1 keer maar in 2016 sommige wel 2 keer.’

Oude duiven

De kweekduiven … hoe selecteer je die? Herman: ‘Om kweekduif te worden kijk ik naar de duiven met de beste prestaties en afkomst. Daarnaast zet ik graag een aantal late jonkies op het kweekhok van goede prestatie duiven. Duiven van 5 jaar of ouder op het kweekhok moeten wel hele goede jonkies gegeven hebben wil ik ze niet verwijderen. Duiven evalueren snel dus ben ik er geen voorstander van om uit al te oude duiven te blijven kweken. Ik maak ieder jaar een staatje hoeveel goede/ bruikbare duiven ze hebben geven zodat ik een goed beeld heb.’ Hoe vaak speel je de oude duiven? Herman: ‘De meeste 2 keer maar soms ook 3 keer. Dit is afhankelijk van het hoe ze thuiskomen en hoe snel ze herstellen. Het ene seizoen gaat dat beter als het andere en dat heeft met de vorm en de zwaarte van de vluchten te maken.’

Succes

Laatste vraag: Wat is volgens jou de sleutel tot de successen die je tot nu toe hebt behaald? Herman: ‘Spelen,spelen en nog eens spelen op de vluchten waar je duiven voor zijn bedoeld. Er is niets beter dan de selectie door de mand om zo een goede vliegploeg op te bouwen. Daarnaast veel kweken uit je beste duiven en het inzicht hebben om goede duiven op het kweekhok te zetten.

Ieder jaar weer wat verzinnen om jezelf scherp te houden. Je kunt dan bijvoorbeeld denken aan andere neststanden uitproberen, olie afschaffen, laat jongen kweken, verduisteren, niet verduisteren, enz. Belangrijk is ook dat je blijft proberen en hieruit de juiste conclusies weet te trekken. In 2017 ga ik waarschijnlijk de uitdaging aan om de duiven die naar de marathonvluchten gaan niet meer op nest maar op weduwschap te spelen.

Topduif St. Vincent

De St. Vincent is een topdoffer van 2013. Hij won in 2015 de 14^e nationaal St. Vincent tegen bijna 4.000 duiven en in 2016 de 37^e nationaal tegen 3.278 duiven. Daarnaast won hij o.a. de 321^e nationaal Albi 2016 tegen 3.814 duiven. Hij is verder de vader van ‘Veronica’, die als jaarling de 31e Nat Periqueux won.

Tot Slot

Na 10 jaar doordacht kweken, spelen en selecteren heeft Herman een geweldige kolonie marathonduiven opgebouwd. Deze duiven kunnen het succesvol opnemen tegen de top van Nederland en ver daar buiten. Deze duiven doen het goed op ochtendlossingen en middaglossingen van 800 tot 1.200 km. Omdat Herman een doordacht plan heft (de basis is geode duiven) zullen we in de toekomst nog vaker van hem gaan horen. Herman … ik wil je bedanken voor het kijkje bij je in de keuken en ik wens je succes voor komend seizoen.

Marcel van Stralen

Het bericht Herman Koopman, Almere, Super Kampioen van Fondclub Gooi en Eemland 2016 (3 en slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Afgelopen woensdagavond vond in het Van der Valk-hotel in Veenendaal de zitting van de Tucht- en Geschillencommissie over ‘de Zaak Kees Droog’ plaats. Ondergetekende was daar als belangstellende aanwezig. Ik was niet van plan er een verslag van te schrijven. Echter … ik ben van gedachte veranderd, omdat deze zaken in de duivensport nu eenmaal ook spelen en invloed hebben op de beleving van de duivensport. In deze zitting kwam de ten laste legging aanbod tegen welk regelement mogelijk is ingegaan (oneigenlijk gebruik van een verboden stof), het onderzoek en de manier waarop dit onderzoek is uitgevoerd. Kortom de feiten waarop een mening gebaseerd moet zijn. Mijn intentie is om er een neutraal verslag van te maken zonder er conclusies aan te trekken. Dat is een moeilijke opdracht voor mezelf, omdat ik er wel degelijk een mening over deze zaak heb. Ik ga het toch proberen. Iemand is onschuldig totdat het tegendeel bewezen is. Dit werd ook in de zitting naar voren gebracht. Dit bewijs moet sluitend zijn. Mijn verhaal …

De voorzitter van de Tucht- en Geschillencommissie de heer Fidder opent de bijeenkomst waarin ‘De Zaak Droog’ wordt behandeld. In de zaal zit de Aanklager NPO, de heer Krijgsman, Kees Droog wordt vertegenwoordigd door de heer Krijnen der Kinderen en de heer Erik Droog. Verder zijn er deskundigen aanwezig dr. Derycke en dr. Veraart. De aanklacht is het oneigenlijk gebruik van het niet-steroïde middel (ontstekingsremmer) in de vorm van dicloflenac. In de redevoering van deskundige dr. Derycke vertelt hij dat er door het onderzoekscentrum in Utrecht de stof dicloflenac is aangetroffen in het mestmonster van het hok van de heer Droog. Het onderzoekscentrum spreekt zich niet uit of het monster positief is, dat is aan de onderzoeker of aanklager (De NPO). In de reglementen (deze zijn echter niet goed terug te vinden in de documenten … en de stof dicloflenac wordt niet expliciet genoemd) staat dat een stof als dicloflenac totaal niet is toegestaan (zero-tolerance) en dat bij de kleinste hoeveelheid al tot een positief oordeel zou moeten komen. De beschuldigde (Kees Droog) had recht op een contra-expertise. Dit zou hem € 3.000 kosten. De heer Droog zag hiervan af niet alleen vanwege het geld maar ook dat hetzelfde monster zou worden onderzocht en dat volgens de historie (in diverse sporten) van contra-expertise de uitslag dezelfde is als van het eerste onderzoek. Later meer over de conclusie van het onderzoekscentrum.

De aanklager van de NPO vond in zijn onderzoek genoeg bewijs om de aangeklaagde (dhr. Droog) in staat van beschuldiging te stellen en eiste een schorsing van 5 jaar waarvan 2 jaar voorwaardelijk. Hij liet in de strafmaat meewegen dat de verdediging heel scherp was in het schriftelijk betoog en niet met tegenbewijs kwam. Hierin stelt hij eigenlijk dat de heer Droog zelf zijn onschuld moet bewijzen.

De verdediging kreeg de gelegenheid zijn schriftelijk betoog toe te lichten. Hierin kwam naar voren dat de mest werd gepakt van de grond en het broedhok. Niet specifiek alleen van de winnende duif. In de reglementen staat dat de mest moet worden opgevangen in een schone mand met als bedekking een steriel doek. Er is helemaal geen duif apart gezet in een mand om zo mest te kunnen verzamelen. Verder hoort er bij het betreden van het hok overschoentjes aangedaan te worden. En dat er plastic handschoenen aangedaan moeten worden als de mest wordt gepakt en in potjes wordt gedaan. Dit alles is niet zorgvuldig of helemaal niet gedaan. Ook moeten er twee onderzoekers aanwezig zijn als het mestmonster wordt verzameld en dat was ook niet zo. Verder werd naar voren gebracht dat het mestmonster bevuilt kan zijn door nevensporen die buiten het mestmonster liggen. Dat kan zeker ontstaan zijn door het onzorgvuldig handelen van de controleurs. Met andere woorden dicloflenac heeft dus niet persé in het monster terecht te zijn gekomen door de mest uit het hok, maar kan bijvoorbeeld ook in het hok zijn gekomen, als het onder schoeisel van bezoekers heeft gezeten. Doordat er mest van de vloer is genomen is het dus heel goed mogelijk dat er dus op die manier de verboden stof in het monster terecht is gekomen. Dit wordt (cross-)contaminatie genoemd. De verdediging kon ook niet vinden of het onderzoekscentrum geaccrediteerd (bevoegd) is voor dit soort onderzoeken. Volgens dr. Derycke is dat wel het geval, want dat staat in een folder. Verder stelt het onderzoekscentrum zelf in een schrijven van de uitslag van het onderzoek dat volgens de richtlijnen de vaststelling van oneigenlijke stof definitief is … na een bevestigingsonderzoek. Dit onderzoek heeft niet plaats gevonden. Dr. Derycke zegt dat dit wel is gebeurd en hij weet dit na een onderhoud met het onderzoekscentrum. Hier zit een tegenstrijdigheid, die in de zitting niet tot duidelijkheid kwam wat er klopt en wat niet … het schrijven van het onderzoeksbureau of hetgeen dr. Derycke heeft omschreven. Volgens hem zou je het schrijven ook anders kunnen interpreteren. In deze onduidelijkheid is één ding duidelijk … of de verklaringen van dr. Derycke kloppen niet of de schriftelijke verklaring van het onderzoeksbureau klopt niet. Hierin schoot de Tucht- en Geschillencommissie tekort om deze onduidelijkheid … duidelijk te krijgen. Toen de verdediging dat aangaf, werd de heer Erik Droog uit de zitting verwijderd, omdat hij volgens de voorzitter van de Tucht- en Geschillencommissie dr. Derycke voor leugenaar uitmaakte. Terwijl hij in mijn ogen alleen de waarheid boven tafel wilde halen.

In het uiteenzetten van de argumenten van de verdediging om de onschuld van de heer Droog te bewijzen was er veel gehakketak over en weer. De Tucht- en Geschillencommissie is een groep leden van de NPO die als vrijwilligers een oordeel proberen te geven over tal van zaken die voorkomen in onze sport. Het is zaak dat deze commissie deze zaken zo neutraal mogelijk bekijkt en beoordeelt. Wat ik persoonlijk jammer vond, is dat in het gehakketak over en weer tussen de verdediging en de aanklager en vooral dopingdeskundige dr. Derycke, de verdediging diverse keren ‘op de vingers’ werd getikt door de voorzitter van de Tucht- en Geschillencommissie als respectloos en dat hij de tegenstrijdige verklaringen tussen onderzoeksbureau en dr. Derycke voorbij liet gaan zonder daar een kritische vraag over te stellen. Misschien was dat hem al duidelijk, maar voor de goede orde en gevoel van onafhankelijkheid had ik dat wel fijn gevonden. De voorzitter zei op een bepaald moment dat hij moeite had het verhaal op een rijtje te krijgen, zonder om opheldering te vragen. Ik vind dat niet sterk voor een voorzitter van een neutraal orgaan. De voorzitter zei ook dat hij niet het hele dossier had gelezen omdat het zo veel was.

De notulist van de Tucht- en Geschillencommissie de heer Meeuwsen stelde dr. Derycke een goede vraag: ‘Marathonduiven drinken vaak onderweg voordat ze het thuishok bereiken. Kan de gevonden hoeveelheid worden opgedaan tijdens dat drinken onderweg? Dr. Derycke geeft daar geen duidelijk antwoord op. Hij kan het niet uitsluiten, al is het niet denkbaar vanuit zijn ervaring.
Ook op de vragen van de verdediging aan dr. Derycke of cross-contaminatie/sleepspoor mogelijk was doordat de mest van de grond is opgenomen, gaf hij geen duidelijk antwoord of deze mogelijkheid aanwezig was. Aan het eind van de zitting zei hij hier wel iets over … dat leest u aan het eind van deze beschrijving van de zitting. Het is vreemd dat dr. Derycke opgeroepen wordt als onafhankelijk deskundige, terwijl hij als adviseur werkt voor de NPO op het gebied van dopingzaken. Onafhankelijkheid is dan niet helemaal gewaarborgd.

Deze zaak heeft een grote impact voor het hele gezin van Kees Droog. Het is zenuwslopend en ze krijgen naast veel steunbetuigingen ook veel bagger over zich heen. Dat gaat ze niet in de koude kleren zitten. Persoonlijk vind ik het dan kwalijk dat de aanklager NPO meerdere keren schamper zit te lachen als de argumenten van de verdediging hem niet geloofwaardig overkomen. Als vertegenwoordiger van de NPO vind ik dat niet bepaald respectvol naar de aangeklaagde toe. Hij werd hierin niet gecorrigeerd door de voorzitter. De verdediging was eveneens scherp, ook persoonlijk als de bekwaamheid van dr. Derycke in twijfel werd getrokken. Echter de verdediging bleef wel correct en hadden een duidelijke onderbouwing waarom zij deze standpunten innamen. Als je als verdediging vindt dat je ten onrechte wordt aangeklaagd dan haal je alles uit de kast om te bewijzen dat het onderzoek niet klopt en dat de bewijzen niet goed genoeg zijn. Dat de voorzitter van de Tucht- en Geschillencommissie eenzijdig corrigeerde vond ik wel jammer in dit proces.

Tot slot gaf de familie Droog aan dat je eigenlijk niemand in je hok mag laten. Geen muizen mag bestrijden of je hond medicijnen mag geven, want je zou maar dopingcontrole krijgen en oneigenlijke stoffen zouden op deze manier in je hok terecht gekomen zijn. Dr. Derycke snapt heel goed de bezorgdheid van de aangeklaagde liefhebber dat de oneigenlijke stof op een andere manier in het hok is gekomen dan door eigen toediening en dat dit vervelende gevolgen kan hebben.

De Tucht- en Geschillencommissie laat de mogelijkheid open dat een tweede (bevestigings)onderzoek alsnog wordt gedaan op het mestmonster zodat het duidelijk wordt of gevonden oneigenlijke stof (dicloflenac) definitief kan worden vastgesteld. De uitspraak over deze zaak wordt dus uitgesteld en de termijn is zeer binnenkort.

Tot zover de zitting van afgelopen woensdagavond.

© Het Marathonduivenjournaal, Jaco van Nieuwamerongen

Dit artikel mag niet ergens anders, als op www.marathonduivenjournaal.nl, worden gepubliceerd zonder toestemming van de schrijver, dus ook geen link op andere sites of social media

Het bericht De zaak Kees Droog verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Het bericht Een kleurrijk verhaal verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Als verslaggever van De Fondkrant kwam ik in de jaren ’90 van de vorige eeuw met regelmaat in de Hogestraat in Tiel. De stad van Betuwe-jam en zijn Flipje. In die jaren woonden naast de broers Rini en Tom van Dee (apart spelend met duiven … trouwens) de oude topper Adrie van Zon. Adrie had duiven die van Duffel tot en met Barcelona aan de kop konden vliegen en ik kwam daar met enige regelmaat, omdat hij naast diverse kampioenschappen in groot verband ook nog weleens een NABvP-concours won. Toms jongere broer Rini was in de jaren een liefhebber waar je moeilijk van won op de overnacht fond en als je een keer van Rini won dan was er altijd nog Tom. Over deze broers heb ik eveneens meerdere verslagen geschreven. Rini is verhuisd en Adrie heeft het tijdelijke voor het eeuwige geruild. Nu heeft alleen Tom, samen met zijn dochter Bianca, nog een duivenhok op de Hogestraat staan. En na een periode dat je hen niet elke keer aan de kop van de uitslag zag staan, hebben ze de laatste jaren weer de weg naar boven gevonden. In 2016 werden ze Kampioen Marathonvluchten van de afdeling 7 Midden Nederland. Een voorlopig hoogtepunt en tevens een prachtige prestatie !!! Het lukt je vast niet elk jaar om liefhebbers als Steenbeek en zn, Orné Hardeman, Henk de Bree, Wout van den Hoek, Rob van Moorselaar, Piet van Straten, Gebr. Holleman, Herman Koopman en Albert Poulisse allemaal tegelijk te verslaan. Tom en Bianca deden dit in 2016 wel.

De liefhebbers

Deze combinatie bestaat uit vader Tom van Dee (64 jaar) en zijn dochter Bianca. Bianca is de steun bij het wegbrengen van de duiven, de administratie en voor de gezelligheid tijdens opwachten van de duiven. Sinds enkele jaren loopt Tom bij huis en verzorgt hij de duiven alleen. Het is voor hem een goede ontspanning. Hij is in de duivensport terecht gekomen door zijn schoonvader Gradus Smits, de grootvader van Bianca. Tom: ‘Daar verzorgde ik de duiven van hem als het nodig was. In 1973 vanaf ons trouwen ben ik thuis begonnen met de duiven. Ik kreeg veel duiven van liefhebbers uit de omgeving.’ Met die duiven haalde Tom wel successen en had hij veel plezier. Op zijn huidige adres woont hij vanaf 1990. Vanaf die tijd werd meer en meer de overstap gemaakt richting de fond. De eerste echte marathonduiven kwamen van Piet Heikamp uit Zetten, aangevuld met wat duiven van Gijs Dolleweerd. Tom: ‘Op de verkoop in de club kocht ik een IJsbonte doffer van de Belg Kerkschot. Later koppelde ik deze doffer aan een duivin van Dijkhuizen uit Amersfoort. Uit dit koppel kwamen verschillende hele goede duiven uit zoals ‘de 32’.’ Deze doffer won altijd de 1^e of 2^e prijs op vluchten als St. Vincent en Dax van Tiel tegen toppers als Van Tuil als Neerbos en zn, Adri van Zon en Peter van der Linden. Dat was begin jaren ’90.

St. Vincent en Perigueux

Het seizoen 2016 begon halverwege juni met de Koninginnenvlucht St. Vincent. Op deze vlucht hadden Tom en Bianca hun geroutineerde ploeg van 6 weduwnaars mee. De helft kwam thuis voordat de prijzen verdiend waren. De eerste van dit trio won de 10^e prijs in afdeling 7 tegen 1.123 duiven. Nationaal was dat goed voor de 30^e prijs tegen 3.278 duiven. De tweede duif was ook prima op tijd met de 231^e nationaal en de derde kwam net nadat de helft van de prijzen waren verdiend. De eerste duif van St. Vincent is een prachtige donkere doffer van 2011, ‘de 81’. De vader van deze goede doffer is van het oude soort van Tom en Bianca, met redelijk veel bloed van de duiven van Piet Heikamp. Deze vader was een regelmatige prijsvlieger op St. Vincent, maar niet zo goed als zijn zoon. De moeder van deze teletekst-duif is een zwartbonte duivin en deze duivin heeft naast het goede oude bloed van de stam van Tom en Bianca veel bloed van de Van der Wegen-stam van Hennie Wennekes uit Tiel.

De tweede vlucht van het jaar was Perigueux. Op deze vlucht spelen Tom en Bianca overwegend onervaren twee-jarige duiven. In 2016 waren dit er 11 en de vierde prijsduif won de 289^e prijs tegen 1.888 duiven. De eerste duif had de 63^e prijs en nationaal de 165^e tegen ruim 7.000 duiven. De vierde duif won later op Orange een nog betere prijs en die gaan we bij deze vlucht nader bespreken. Perigueux was de minste vlucht van de 6 vluchten die voor het kampioenschap van de afdeling tellen. Slecht was het allerminst, maar op de andere vluchten lieten de Tielse duiven van de Hogestraat meer van zich spreken.

De voorbereiding op het seizoen

Half februari startte het seizoen voor Tom en Bianca. De duiven werden toen gekoppeld. De duiven brachten samen een jong groot tot een dag of 15 of 16. Daarna gingen de jongen met de duivin eraf. Vanaf dat moment zaten de duiven op weduwschap. Vanaf de eerste vlucht worden de duiven ingespeeld. Dit inspelen loopt door tot en met de eerste dagfondvlucht. Daarna worden er ploegjes gemaakt. De doffers van 3 jaar en ouder gaan naar St. Vincent en later Albi. De twee-jarigen gaan naar Perigueux en later naar Cahors. De jaarlingen worden goed ingespeeld op de eendaagse fond en krijgen één marathonvlucht (Orange of Bergerac). Verder hebben deze toppers uit Tiel 7 duiven voor de eendaagse fond.

Het hok

In de tuin staat 9 meter duivenhok. 6 meter is voor de weduwnaars en 3 meter is voor de jongen. Het hok is een aantal jaren terug wat aangepast. De verluchting is zo gemaakt dat er een schoorsteen-effect is ontstaan. Er zitten onderin roosters en de ‘vuile’ lucht wordt bovenin de nok afgevoerd.

… wordt vervolgd …

Het bericht Tom en Bianca van Dee Kampioen Marathonvluchten Afdeling 7 Midden Nederland 2016 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Van oudsher vierden de Germanen in deze tijd van het jaar dat de dagen langer werden en noemden het toen het Lichtfeest. Na het ontstaan van de Christelijke kerk gooide de toenmalige kerk een christelijk sausje over het Germaanse Lichtfeest en zo ontstond het huidige Kerstfeest. Het gedenkfeest van de geboorte van De Verlosser, de Zoon van God. Het Licht van de Almachtige. Of je het nu gelooft of niet. We vieren dit feest massaal.

De tijd rond Kerst wordt op tv vaak gebruikt om terug te blikken. Voor mensen, maar ook bedrijven, is het een tijd van bezinning. Maar de Kerst is vooral een feest van gezelligheid. Vrienden en/of familie zoeken elkaar op en maken er samen leuke dagen van. Als ik met mijn duivenpet op terugblik naar het afgelopen jaar, krijg ik gemengde gevoelens. Na een succesvol 2015 was 2016 niet geweldig voor ons en onze duiven. Pau was een redelijke vlucht voor de ploeg de we mee hadden. Barcelona was zelfs goed te noemen. Verder was het niet om naar huis te schrijven. Als je een goede vliegploeg tot je beschikking hebt, moet je kritisch durven zijn en mag je ook zeggen als het niet goed was. We hopen de oorzaak te hebben gevonden (voeren van oud voer) en hopen dat we volgend jaar revanche op onszelf kunnen nemen. De duiven hadden echter in het najaar een fikse dip qua vitaliteit na het mindere seizoen. Dus of die revanche echt gaat lukken is maar de vraag, want een goed winterseizoen is een belangrijke start voor het seizoen dat volgt. We wachten af …

Waar ik me persoonlijk meer zorgen over maak is de houding van veel liefhebbers. Zoals Obelix, uit de strip, in een kuip met een drankje is gevallen waarvan je tijdelijke kracht ontvangt, zijn veel duivenliefhebbers in een vat azijn gevallen. Wat wordt er geklaagd en gespuugd op alles waar men het niet mee eens is. Het is een beeld wat ik ook zie in ‘de normale’ maatschappij. Daar wordt ook over van alles en nog wat geschreeuwd en zelden hoor je oplossingen. En als je al een ‘oplossing’ hoort, is het juridisch onzin of gaat het ten koste van groepen mensen. In de duivensport vind ik het nog erger. Er worden zaken besloten (waar ik soms absoluut niet mee eens ben), maar als je leest dat mensen daar niet mee eens zijn, lees je vaak in  hun geschreeuw dat ze zelfs de inhoud niet goed kennen van wat er besloten is. Bijvoorbeeld … de invliegduiven! Laat ik vooraf stellen dat ik liever wel invliegduiven heb, maar ik word er niet ziek van als het wordt afgeschaft. Waar ik me echter zelf aan stoor, is dat het afschaffen van de invliegduiven wordt gebracht als de redding van de duivensport, want er zou meer saamhorigheid worden gekweekt. Daar kan ik tal van argumenten voor aandragen dat dit niet zo hoeft te zijn. Maar goed … ik wil het best proberen om te kijken of het werkt en er meer saamhorigheid komt. Verder hoop ik dat voor de marathonduivenliefhebbers een vorm wordt gevonden dat ze ‘makkelijk’ duiven in kunnen korven … zonder al te veel extra werk. Anders zie ik het uitlopen op een fiasco. … Genoeg over dit specifieke onderwerp … voor dit moment.

Een volgend punt wat ons marathonduivenliefhebbers raakt, is het aanpassen van de neutralisatietijd. Ik vind dit een droevige zaak. Ik bekijk het door een bril van een ochtendlossingsspeler. Middaglossingsvluchten zijn prachtig, maar als je massale nachtelijke aankomsten hebt, dan is de rangschikking een lachtertje. Daarom vind ik persoonlijk dat je als lossingscommissie zou moeten zorgen dat er niet te veel duiven in de nacht thuis kunnen komen. Uitsluiten is onzin, dat laat de duivensport de laatste 10 jaar wel zien. Terug naar de ochtendlossingen … Als je alle vluchten op een rijtje zet, dan zijn er een paar keer per jaar een paar duiven die de nacht gebruiken om extra kilometers te maken. Duiven met een enorm doorzettingsvermogen en voldoende kracht om dit te doen en zodoende thuiskomen. Als er op de ZLU-vluchten per jaar 30.000 duiven worden ingemand. Zijn er misschien 20 duiven (ik denk minder) die in de nacht ‘tijd smokkelen’.  Dat is nog geen tiende procent. En voor die enkele duiven moeten we het bestaande systeem omgooien? Welke liefhebbers hebben voordeel van dit systeem? De liefhebbers boven de lijn Haarlem-Zutphen. Ik denk dat ik daar redelijk goed mee zit. Deze liefhebbers hebben op een redelijk makkelijke vlucht een voordeel als zij een duif hebben die het vermogen heeft om in de nacht door te vliegen. Dezelfde liefhebbers hebben wel een nadeel als het een zware vlucht is. Zij spelen 150 tot 300 km verder dan Zuid Limburg en Zeeuws Vlaanderen en dat telt. Ieder mens die gesport heeft, weet dat de laatste loodjes het zwaarst wegen. Dus 5 van de 7 vluchten per jaar hebben deze mensen een groot nadeel en op 2 van de 7 vluchten van het jaar hebben deze liefhebbers een héle kleine kans (20 duiven op de 30.000 duiven … weet u nog) op het voordeel van een nachtduif. Moeten we daar zo moeilijk over doen? Of hebben we liever dat deze mensen boven de genoemde lijn niet meer mee gaan doen op deze vluchten? En gaat het nationale karakter van deze vluchten zodoende weer verdwijnen? Daar komt bij dat het voorstel van de nieuwe berekening niet eens is onderbouwd met goede voorbeelden vanuit praktische vluchten als Pau en Perpignan 2016. Wat zou de uitslag zijn geweest met de nieuwe berekening en is er een groot verschil. En krijgen we bij de Middaglossingsvluchten weer snelheden van meer dan 4.000 mpm … van de zotten !!! Mijn idee … laat het bij het oude !!!

Nog een keer terug naar de buitensporige reacties van een groot aantal mede-duivenliefhebbers. Je hoeft niet alles de slikken wat wordt beslist door kiesmannen, die vaak zelf geen duiven hebben. Maar probeer in gesprek te raken met de organisaties en probeer op een opbouwende manier de zaak te veranderen en ga niet lopen schreeuwen en roepen in het luchtledige. Houd het positief met elkaar. Negativisme lost niets op. Zorg dat je op een positieve manier de beleidsmakers beïnvloed. Daarnaast hoop ik dat de beleidsmakers open staan voor kritiek en aanpassingen. We moeten het samen doen. We vormen samen de duivensport. Er is een hoop werk te doen in de duivensport om er weer een positieve uitstraling te krijgen.

Hiermee komt een eind aan mijn terugblik. Ik wens alle lezers Gezellige Kerstdagen toe en veel wijsheid voor het komende jaar en een positieve houding met een kritische opbouwende kijk op onze hobby.

Het bericht Prettige Kerstdagen verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

PUTTENSE KAMPIOENENDAG

VRIJDAG  30 DECEMBER 2016

U bent van harte welkom vanaf  13.30 uur in ons clubgebouw Hooiweg 6 te Putten.

Op deze dag huldigen wij de kampioenen met een enerverend  programma o.a..

uitreiking gewonnen Teletekstafbeelding(en), bijzondere prestaties, beste prestaties van het jaar ect.
Forum met o.a.  Tim Hage Woerden en Ruud Bakker Veenendaal en een prachtige bonnenverkoop. Te volgen op www.duiven.net
De dag eindigt om ongeveer 17.00 uur

Het bericht Puttense Kampioenendag verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In het wereldje van de Marathonvluchten is er een vlucht die altijd onderwerp van gesprek is … Barcelona. Of ze haten deze vlucht, omdat ze er goede duiven op zijn verspeeld of ze adoreren deze vlucht en ze stellen alles in het werk om op deze vlucht te vlammen. Heel hun systeem … aanschaf, kweek, selectie is gericht om een topploeg te hebben voor de grootste vlucht op het ZLU-programma. In mijn omgeving is mijn achterbuurman een melker die verdrinkt in deze vlucht. Heel zijn passie voor de duiven is gericht om een stam duiven in het hok te krijgen, die het liefst ieder jaar nationale top 100 duiven voor Barcelona voortbrengt. Hij doet dat op een bescheiden manier … hij gooit er geen duizenden euro’s tegenaan, maar hij kweekt naar een type die dat zou kunnen en schaft soms slim een duifje aan, die iets aan zijn stam zou kunnen toevoegen. Ik geniet van elk gesprek met hem over zijn passie en heb respect hoe hij dat met weinig financiële middelen invult. Het maakt ons ook scherper en beter richting deze vlucht.

Team Vollebregt

Kort na het seizoen was ik in Wassenaar bij Team Vollebregt. Louis had mij al diverse keren uitgenodigd. Het kost mij altijd moeite (vanwege energie en tijd) om een middag of ochtend vrij te maken om een hokbezoek te plannen, maar dit keer lukte het. Louis liet mij zijn duiven zien en vertelde dat zij zich meer en meer ging richten op de vlucht Barcelona. De andere ZLU-vluchten blijven wel degelijk in hun programma staan, maar de investeringen in duiven worden gericht om het kweekhok te versterken met Barcelona-toppers. Voordat er een aantal topduiven van Team Vollebregt naar Japan zijn verkocht aan het begin van deze eeuw richtten zij zich ook al op Barcelona. De laatste jaren werd er gekweekt en gespeeld om asduiven te krijgen op alle ZLU-vluchten. Dat gaat gewoon door, maar het speerpunt is voortaan de vlucht Barcelona. ‘De Nieuwe Tarzan’ is een geweldige klasbak op het hok Vollebregt. Hij is Asduif Barcelona over de jaren 2012-2015 en 2012-2016 met drie prijzen binnen de eerste 130 nationaal. In 2016 won hij de 21^e nationaal Barcelona. Verder heeft Team Vollebregt ‘De Kilometervreter’ als Asduif Barcelona over de jaren 2009-2014. Hij won maar liefst 7 prijzen op Barcelona. En natuurlijk de duif die in 2015 werd verkocht naar Japan, ‘Napoleon’. Hij was Asduif over alle ZLU vluchten over de jaren 2012-2015 en 2013-2015. Ook hij wist van wanten op Barcelona met o.a. de 79^e nationaal Barcelona 2015, één van de zwaarste edities van deze prachtvlucht. In 2016 hebben Louis en Ruth Vollebregt zich versterkt met 3 Barcelona-toppers. Dit zijn Manuel, 4^e nationaal Barclona 2016 (Gebr. Gommans, Sevenum), Tony, 11^e nationaal Barcelona 2016 (Ton van Velzen, Voorschoten) en de Vale Barca, 13^e nationaal Barcelona 2016 (Comb. Montulet, Simpelveld). Een prachtige aanvulling op de toppers die al in Wassenaar op het hok zitten.

De Nieuwe Tarzan

In 2016 won De Nieuwe Tarzan de 21^e nationaal Barcelona. In 2013 won deze doffer van 2010 de 99^e nationaal Barcelona en een jaar later de 130^e nationaal op deze Klassieker. Hij was Asduif Barcelona in de jaren 2012-2015 en ook van de serie 2012-2016. De vader van De Nieuwe Tarzan komt uit een Zoon van Het Superkoppel (Sebastiaan en Belle) met een rechtstreekse Theelen-duivin. De moeder van de Nieuwe Tarzan komt uit een ander basiskoppel, de Knetsch-doffer met een duivin van Klaas Krom (uit Kleine Cas met Jessica).

De Vale Barca

Deze Roodband doffer van 2011 won bij de Comb. Montulet uit Simpelveld naast de 13^e nationaal Barcelona … de 49^e nationaal Narbonne en de 141^e nationaal Perpignan. De vader van de Vale Barca komt van Cees van der Poel. Hij komt uit zoon maal dochter Stamvader van Wiel Cramers. De moeder van de Vale Barca komt van Fons van Ophuizen. De opa van moederkant is een zuivere Carteus en is een kleinzoon van Super Mario. De oma van moederskant komt uit een Carteus-doffer en ’t Blauw Wonder.

Tony

Bij Ton van Velzen uit Voorschoten won Tony de 11^e nationaal Barcelona. Deze Blauwe doffer van 2013 komt uit De Nachtvlieger. Deze doffer won de 12^e nationaal Albi en werd geklokt om 4:05 uur. Deze Nachtvlieger komt uit de Terminator, de stamvader van Ton, met een kleindochter van Primus Barcelona van Peet en Paloma Solleveld. Terug naar de Barcelona-duif, Tony. Zijn moeder was duifkampioen van de Kring met o.a. de 94^e nationaal Cahors, 124^e nationaal Perpignan en de 146^e nationaal Barcelona. Deze geweldige duivin komt uit een doffer van Jan Heemskerk en een duivin van Peet en Paloma Solleveld.

Manuel

Bij de Gebroeders Gommans uit het Limburgse Sevenum won Manuel de 4^e nationaal Barcelona 2016. De vader van deze Topper op Barcelona komt van Christ Musters. Hij komt uit zoon Broer 1^e nationaal St. Vincent met Kleindochter 1^e nationaal Barcelona van Bram Walpot. De moeder is Jac van Jo Jeurninck. Jac komt uit Ceesie van Cees van Bijsterveld met de moeder van de 12^e nationaal St. Vincent van Jo Jeurninck.

Kilometervreter

Naast deze Barcelona-toppers heeft Team Vollebregt ook nog de Kilometervreter. Deze doffer van 2007 was Beste Barcelonaduif in de periode 2009-2015 van Nederland, met 7 prijzen op deze Klassieker.

De Kilometervreter’  won o.a. zeven prijzen op Barcelona!. Dit is echt een fenomeen:

97^e Nat. Barcelona 2010 tegen 7.016 duiven
261^e Nat. Perpignan 2009 tegen 6.507 duiven
350^e Nat. Barcelona 2009 tegen 8.042 duiven
398^e Nat. Barcelona 2011 tegen 7.046 duiven
463e Nat. Barcelona 2014 tegen 5.423 duiven

En hij won ook:

470^e Nat. Pau 2009 tegen 2.751 duiven
544^e Nat. Marseille 2009 tegen 3.999 duiven

548^e Nat. Barcelona 2015 tegen 5.183 duiven
602^e Nat. Marseille 2010 tegen 3.248 duiven
870e Nat. Barcelona 2013 tegen 6.429 duiven

1088e Nat. Barcelona 2012 tegen 6.429 duiven

‘De Kilometervreter’ komt uit ‘de Zoon Japanner,’ wat ook een kleinzoon is van ‘De Barcelona I’ is van de Gebr. Kuypers. De moeder is een kleindochter van ‘De 273’ van Cas van der Graaf.

Tot Slot

Bij al deze topduiven zie je goede duiven terug in de stambomen van bekende liefhebbers en minder bekende liefhebbers. Deze toppers zijn verzameld door Team Vollebregt om een sterke stam duiven op te bouwen. Wilt u nog meer achtergronden en andere informatie weten over deze Topliefhebbers … Kijk dan eens op hun website … http://www.teamvollebregt.nl/

Ik hoop dat u als lezer een idee hebt hoe topliefhebbers als Team Vollebregt proberen hun stam te versterken gericht op De Klassieker … Barcelona. Ik snap ook dat mensen zeggen: ‘Ik heb hier geen geld voor!’ Dan moet je op een slimmere manier kinderen of kleinkinderen van Barcelona-topduiven te bemachtigen. Die mogelijkheden zijn er als je er naar zoekt en af en toe een telefoontje durf te plegen. Laat je inspireren!

Het bericht Team Vollebregt, Wassenaar, en hun passie voor Barcelona verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vorige week heeft u kennis kunnen maken met Tom en Bianca van Dee uit Het Betuwse Tiel. U kon een samenvatting lezen van de geschiedenis als duivenliefhebber van Tom. Verder kwam de opbouw naar het seizoen naar voren en de eerste twee vluchten die tellen voor het kampioenschap Marathonvluchten van Afdeling 7 Midden Nederland.  Het lukt niet elk jaar om liefhebbers als Steenbeek en zn, Orné Hardeman, Henk de Bree, Wout van den Hoek, Rob van Moorselaar, Piet van Straten, Gebr. Holleman, Herman Koopman en Albert Poulisse allemaal tegelijk te verslaan. Tom en Bianca deden dit in 2016 wel. Dit keer gaan we verder met de laatste 4 vluchten en gaat nog iets lezen over de stamopbouw. Veel leesplezier …

Albi en Orange

De derde en vierde vlucht waren Albi en Orange. De laatste vlucht was een vlucht met een ochtendlossing en een zware ook. Voor de ZLU-spelers … deze vlucht was gelijk met Marseille. Op Perigueux werd door Tom en Bianca redelijk gespeeld en zeker niet goed. Er werden wat punten verspeeld, dus begon (achteraf gezien) de achtervolging richting de eerste plaats van de Afdeling 7 Midden Nederland op het onderdeel Marathonvluchten. Op 8 juli Albi gingen 9 (vooral oude) duiven mee. Ruim de helft eindigden in de prijzen. De eerste duif won in afdeling 7 de 11^e prijs tegen 1.037 duiven. Nationaal won hij de 30^e prijs tegen 3.278 duiven. De doffer die deze mooie prijs op zijn naam schreef, is ‘de 049’ van 2011. In zijn loopbaan won hij diverse prijzen op de vluchten Cahors, Perigueux en Bergerac. De prijs op Albi was zijn voorlopig hoogtepunt. Deze kras-doffer komt uit een doffer wat een kruising is van Steketee x Polder via Albert Klaassen en Steketee met een vleugje Hagens via Klaas Sturris. De moeder van deze Albi-duif komt uit een doffer van Piet Heikamp met een duivin van Mijnis Gijssen. In deze duivin zit soort van Saarloos (50%), Jo Lardenoye en Jan de Wijs.

Op Orange hadden Tom en Bianca wederom 9 duiven mee en 2/3^e deel had prijs. In de Afdeling 7 Midden Nederland had de eerste duif de 18^e prijs tegen 960 duiven. In sector 3 was het goed voor de 67^e prijs tegen 3.861 duiven. Deze eerste duif is uiteraard weer een doffer, ‘de 572′. Dit keer is het een Kraswitpen van  2013. Vorig jaar was deze duif op Orange ook al een mooie prijs met de 16^e prijs in Afdeling 7 Midden Nederland tegen 1.145 duiven. Verder won hij al mooie prijzen op Perigueux en Bergerac en een prijsje op Aurillac. De vader van deze doffer heeft een hoog Van Zomeren-gehalte (Alex is een duivenvriend van Tom en Bianca) met een vluegje Jan Rothuizen en Gebroeders van den Heuvel. De moeder van deze Orange-topper komt uit het Kweekkoppel. Dit koppel bestaat uit een doffer van Saarloos en een Steketeeduivin via Cees Nijdeken.

Steketee-duivin via Cees Nijdeken

Stamopbouw en het hokbestand

De basis van de huidige stam van deze Tielse Toppers zijn vooral duiven van Piet Heikamp. Rechtstreeks, maar ook via duiven van  wijlen de Gebroeders Van den Heuvel uit Tiel. Verder hebben Tom en Bianca duiven van Mijnis Gijsen en Albert Klaassen erbij gehaald. Het beste koppel op dit moment bestaat uit een late jonge duivin (2008) van Cees Nijdeken (soort Steketee) met een Saarloos-doffer (via Martens uit Waspik, zie hoofdfoto). Daarnaast hebben ze een duifje van Alex van Zomeren van het soort Cor de Heijde. De vliegploeg van Tom en Bianca bestaat uit 38 weduwnaars: 12 jaarlingen, 12 tweejarigen, 14 oude bewezen duiven. Hieronder zitten 7-8 dagfondduiven. Daarnaast hadden ze eerst 12 koppels en nu nog 8 kweekkoppels, o.a. drie eigen goede vliegers. De kweekmethode is kruisen met goed x goed. De Heikamp duiven blijven zo veel mogelijk bij elkaar.

Cahors en Bergerac

In het laatste weekend van juli werd Cahors gevlogen. Wederom hadden de toppers uit Tiel 9 duiven mee. Ruim de helft hadden prijs (33^e, 77^e, 101^e, 116^e en 124^e tegen 1.168 duiven). De eerste duif had de 151^e in de sector 3 tegen 4.407 duiven. De eerste duif was ‘de 204’ van 2012. Deze regelmatige prijsvlieger won al eerder prijzen op Perigueux, Bergerac en Albi. Zijn vader komt uit een doffer van Jan Rothuizen met een duivin van Gebr. van den Heuvel. De moeder van deze Donkerkras komt uit een doffer van Piet Heikamp met een duivin van Mijnis Gijsen.

De laatste vlucht van het seizoen was Bergerac en telde alleen voor het Kampioenschap van de Afdeling 7. Tom en Bianca hadden dit keer 11 duiven mee en wederom haalden ruim de helft de prijzen. De eerste duif won de 34^e prijs tegen 1.405 duiven. De eerste duif was ‘de 012’ van 2014. Deze doffer won prijs op Orange, Perigueux en Bergerac. De vader van deze donkere krasdoffer is veelal van het basissoort van Tom en Bianca. Hierin zit ook een goede duivin van Henny Wennekes. De moeder van de eerste duif van Bergerac is een mengeling van de duiven van Mijnis Gijsen, Piet de Vogel, Steketee en St. Weisz.

Tot Slot

De voeding van de duiven is bij deze liefhebbers van de Hogestraat heel eenvoudig. Ze krijgen voer van Van Robays met op de laatste dagen wat extra snoepzaad en pinda’s. Om de 4-5 weken krijgen de duiven een geelpil en de duiven krijgen met regelmaat Proback 1000 van Brockamp. De duiven worden wel regelmatig gecontroleerd door de dierenarts (meten is weten).

Tom en Bianca genieten samen van de duiven. Het thuiskomen van de duiven vinden ze het mooist. Neem nu de laatste Bergerac. Tom: ‘We hadden 11 ingekorfd in plaats van 10. We stonden bovenaan in de afdeling. Met 11 duiven telt de tweede duif ook voor 10% mee … we moesten dus wel een tweede duif draaien. De regen kwam met bakken naar beneden. De eerste duif kwam pal uit het oosten. Het werd wat droger en toen kwam vrij snel de tweede … een jaarling! Dat was geweldig … de missie was geslaagd!’ Tom en Bianca hebben een paar dagfondduiven van broer Rini en Comb. Kruk-van Tuil. Tom tot slot: ‘Invliegduiven moeten we afschaffen, omdat we dan grotere concoursen krijgen in het verenigingsspel. In de duivensport hebben we elkaar nodig. Vooral in de club!’ Tom en Bianca … bedankt voor de gezellige middag en de openheid over de manier van spelen met jullie duiven!

Het bericht Tom en Bianca van Dee Kampioen Marathonvluchten Afdeling 7 Midden Nederland (2 en slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Al 10 jaar Absolute Nationale Topper op alle vluchten boven de 900 km !!!

Het is alweer tien jaar geleden dat Harold Zwiers uit Den Ham op een loodzware vlucht Mont de Marsan de 10^e nationaal vloog in de sector 3. Alle andere top 10 spelers woonden in het Zuidelijke deel van deze sector en Harold zat daar 70 tot 100 km verderop. Een prestatie die in het oog sprong. Het begin van landelijke erkenning. Inmiddels is Harold op alle vluchten boven de 900 km (ochtend- en middaglossing) een gekende liefhebber en behoort hij tot de Top van Nederland. Niet geheel onbelangrijk is dat hij niet alleen zelf goed speelt met de duiven van zijn zelf opgebouwde stam, maar dat ook andere liefhebbers goed spelen met Harolds duiven of met nazaten uit de duiven van de man uit de gemeente Twenterand. Zijn stam laat zich immers geweldig kruisen. Toppers als Jelle Jellema, Benno Kastelein, Comb. Niks en Gerrit en Jaco van Nieuwamerongen zullen dat bevestigen.

De liefhebber

Harold Zwiers woont prachtig, net buiten het dorp Den Ham, vlakbij Vroomshoop en Vriezenveen. Op het erf waar hij woont, stond vroeger een boerderij. Daar is bijna 20 jaar geleden een dubbelhuis verrezen. De ene helft wordt bewoond door de ouders van Harold en de andere helft wonen Harold en Gerda. In de ruime tuin staan een paar duivenhokken en een ren. Op het ene hok (13 meter) zitten de 40 koppels vliegduiven en op het andere hok (ruim 3 meter met tegenwoordig een mooie ren) zitten de 16 koppels kwekers. Aan de achterkant van het kweekhok is een ruime ren gebouwd voor de ongeveer 80 jongen. Verder staat er sinds een paar jaar een ren, die Harold gebruikt om duiven tijdelijk te scheiden of om duiven in te doen die naar een verkoop gaan. Harold is 47 jaar jong en sinds 1998 heeft hij zich helemaal gespecialiseerd op de grote fond. Eerst alleen de middaglossing en af en toe Barcelona, maar de laatste jaren ook de ZLU-vluchten. Eerst waren dat de vluchten op de ZO-lijn. Vanuit Oost Nederland gezien de Zuid-lijn. Later kwamen de andere ZLU-vluchten ook meer en meer in beeld. Zie het succes op Pau 2016. De successen rijgen zich sowieso aan één. De bedoeling is om vanaf 2017 zich helemaal te richten op de vluchten met een ochtendlossing. De laatste jaren wordt er per jaar meerdere keren per jaar op teletekst gespeeld. Wat nog rest is een nationale overwinning, maar die komt elke dag een dag dichterbij als de gezondheid van duif en baasje blijft.

Marco, 4e nationaal St. Vincent (S3)

Het weekend van St. Vincent en Pau

Halverwege juni 2016 werd in één weekend St. Vincent (NPO) en Pau (ZLU) gespeeld. St. Vincent kwam een dag voor Pau thuis. Op de eerste vlucht had Harold 6 duiven mee en 4 ervan vlogen prijs. De eerste 3 zaten er goed bij … vooral de eerste … met de 4^e nationaal en de eerste prijs in Afdeling 9. De duif die dit voor elkaar kreeg was Marco. Deze doffer komt uit Marcel, van Marcel Diesvelt, zoon van de 1^e en 2^e nationaal Bordeaux van deze sympathieke liefhebber uit Didam. De moeder van Marco is Yolanthe. Deze duivin komt uit het stamkoppel 1336 maal Morsie (soort overwegend Theelen). Yolanthe is een volle zuster van de topkweker Rooie Japie en de topvliegsters Limoosje en Zilverstar.

Een dag na de duiven van St. Vincent kwamen de duiven van Pau thuis. Harold had 4 duiven mee en alle duiven wonnen prijs: 88^e, 146^e, 197^e en 296^e nationaal tegen 3.788 duiven. Op Pau zijn dat de betere duiven die mee gaan van iedere liefhebber die mee doet. Als je dan 100% prijs pakt, dan heb je niet alleen vorm op je hok, maar dan heb je toppers op je hok en je kan er als liefhebber ook wat mee. De eerste duif van Pau was Paulien. Zij won dus de 88^e nationaal. Ze won eerder mooie prijzen op Perigueux, Bergerac en Limoges, maar bleek het ‘twee deuren verder’ nog beter te doen. Deze duivin van 2013 komt uit Benjamin, de laatste zoon uit het Stamkoppel 1336 maal Morsie. Benjamin was toen gekoppeld aan een dochter van Zwart Goud van Jelle Jellema, Zwart Goud was toen gekoppeld aan kleindochter Orhan van de Gebr. Brüggemann. Leuk detail … deze dochter van Zwart Goud is tevens de grootmoeder van de 1^e Internationaal van dezelfde Pau, gewonnen door Kees Droog. Een hele goede vererver dus … deze duivin. Samen met het bloed van Het Stamkoppel van Harold was ze ook super.

Enkele Kampioenschappen van Harold van de laatste jaren

Kampioen schappen van de VNCC Onaangewezen (900 leden, middaglossing):
De laatste 15 jaar behaalde Harold 7 podiumplekken, waarbij hij in 2009 en 2010 eerste werd.

2011 1e Categorie 7 Nationale fondspiegel

2012: 2e Categorie 7 Nationale fondspiegel
3e Totaal klassement Nationale Fondspiegel over 3 jaar (2011 & 2012 & 2013)

De N.U bestaande uit de 5 noordelijke afdelingen 7,8,9,10, en 11 in 2016
•2e Marathon (tellen de bovenste 5 duiven van de lijst voor)
•5e Generaal Onaangewezen en Aangewezen bij elkaar opgeteld
•5e Aangewezen (telt 2 vd bovenste 3 vd lijst)

… wordt vervolgd …

Het bericht Harold Zwiers, Den Ham, Top in 2016 (1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Al 10 jaar Absolute Nationale Topper op alle vluchten boven de 900 km !!!

Het is alweer tien jaar geleden dat Harold Zwiers uit Den Ham op een loodzware vlucht Mont de Marsan de 10^e nationaal vloog in de sector 3. Alle andere top 10 spelers woonden in het Zuidelijke deel van deze sector en Harold zat daar 70 tot 100 km verderop. Een prestatie die in het oog sprong. Het begin van landelijke erkenning. … Zo begon het eerste deel van het verhaal over het jaar 2016 van Harold Zwiers. U kon verder lezen over de liefhebber Harold Zwiers, het weekend van St. Vincent en Pau. Dit keer gaat het o.a. over de stam die de man uit de gemeente Twenterand heeft opgebouwd en de vlucht Perigueux. Veel leesplezier !!!

De Stam duiven

De basis van de duivenstam van Harold bestaat uit nazaten van het topkoppel ‘1336’ x ‘Morssie.’ Dit koppel is voor het grootste deel doorstroomd met het bloed van de duiven van Jan Theelen. ‘De 1336’ is helemaal een Theelen en ‘Morssie’ is 50% Theelen en de andere helft is dochter van de 1^e nat. Perpignan van Jan Walpot en een zoon 1^e nat. St. Vincent van Van Zelderen. Uit dit koppel stammen bijna alle duiven op het hok van Harold. Rechtstreekse kinderen met grote kweekwaarden zijn Rooie Japie, Benjamin, Rosco, Yolanthe en de twee topvliegers Limoosje en Zilverstar. Natuurlijk is er ander bloed doorheen gekruist. Vooral de duiven van Jelle Jellema doen het goed tegen de duiven uit het stamkoppel van Harold. Maar ook de duiven van Marcel Diesvelt uit Didam, Arjan Beens, Gerrit en Jaco van Nieuwamerongen (uit Jo, 1^e nat. Mont de Marsan en de topkweker Carteus Giant) laten zich goed kruisen met het soort van Harold. Bij de beste ZLU-duiven zit vaak ‘De Deugniet’ in het bloed. Deze doffer presteerde zelf erg goed, zo won hij bij Harold o.a. de 1^e Montauban in zone 3 van de NU (5^e nationaal), maar zijn nazaten lijken nog beter te worden. ‘De Deugniet’ komt van H. Schoolderman uit zijn beste doffer. Verder heeft Harold nog wat nazaten van zijn oude fondsoort van het begin. Dit zijn Van de Wegens via Anton Ruitenberg. De duiven van Harold kun je kenmerken als superzacht van pluim, niet groot en niet klein met sprankelende ogen. Ogen doet Harold op zich niet zo veel, zegt hij, maar hij zet graag een ouderwets ‘Aarden-oog’ (roodbruin, soms bont oog) tegen een staaloog. ‘Op een hok zonder staalogen zal je in deze tijd weinig topduiven tegen komen,’ zegt Harold. Daar heeft hij een goed punt.

Perigueux 2016

Een week na St. Vincent en Pau was het tijd voor Perigueux. Harold ging naar deze vlucht met 20 jaarlingen. Het werd een zware vlucht met nauwelijks duiven boven de 1.000 mpm. 8 jaarlingen wonnen prijs bij Harold. De eerste jaarling won in afdeling 9 de 11^e prijs tegen 2.356 duiven. Hij komt uit een zoon van De Deugniet (Topvlieger en kweker, afkomstig van Schoolderman) met Zilverstar, één van de topvliegster en ook kweekster uit het Stamkoppel 1336 maal Morsie. De moeder van de 11^e NPO Perigueux komt uit de Jonge Barcelona (132^e nationaal Barcelona, 263^e nationaal Barcelona en 240^e nationaal Perpignan) met Jennie. Jennie komt uit Inteelt Zwart Goud met Limoosje (de andere kopvliegster en topkweekster van het Stamkoppel 1336 maal Morsie). De Jonge Barcelona komt uit De Deugniet met Inteelt Zwart Goud x Inteelt Stamkoppel. Deze duivin won o.a. de 20^e nationaal Perigueux. Zwart Goud is zoals u weet van Jelle Jellema.

Nog een enkele kampioenschap

2014: 1e Marathon Noord Ochtendlossing (zie ook http://www.marathonnoord.nl/nieuws/80121/harold-zwiers-den-ham-1e-kampioen-ochtendlossingen)

… wordt vervolgd …

Het bericht Harold Zwiers, Den Ham, Top in 2016 (2) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Het was een van de laatste maandagen van het jaar. Buiten vlogen de  drie witte begrafenis-  en bruiloftduiven van buurman Ed. Om het feit dat er al  veel rafellinten, fonteinen, skyscrapers en ander vuurwerk werd afgestoken, bekommerde hij zich niet. Ik had een mandje met 8 jaarlingdoffers  klaar gezet. Op het programma stond een tafelkeuring. Door de tuinpoortdeur kwamen  de maandagmannen in beeld. Zo noemt mijn kleinzoon de vijf duivenmelkers  die elke eerste dag van de week op de koffie komen. Ze liepen eerst naar het mobiele duivenrennetje om mijn jongste aanwinsten op duifgebied, mijn zogeheten  Zwartgoudinteelt,  te bewonderen ‘Ze zien er hardstikke strak  uit ‘, was  het commentaar bij binnenkomst.

We gingen  zes man sterk  aan de lange eettafel zitten, dronken koffie. ‘Jullie mogen mijn jonge vliegdoffers beoordelen’, zei ik. Dat vonden ze okee. De duiven gingen van hand tot hand. De maandagkerels bromden, hadden kritiek , stelden afstammingsvragen en gaven  cijfers, daarbij waren ze guller dan docenten of schoolmeesters. Een echte onvoldoende durfden ze kennelijk niet te geven of ze wilden me te vriend houden. De blauwe 563 kreeg van Umberto een 8, het beestje  kon naar zijn mening kilometers maken en had een kop dat ie naar huis wilde. Bij de 604 zweeg hij en mompelde nauwelijks hoorbaar: een 8-tje dan.Wim vroeg is dit een overnacht, vond hem heel mooi  en  gaf   7+.  Rinaldo bewonderde het oog zo mooi, misschien had die duif wel een ketting in zijn pupil. Johan riep ‘Neenee een 9, minstens  een 8, hij is helemaal gesloten  en aan de buitenkan kun je niet zien of het een meerdaagse duif is, Wim! En over die  ogenkijker die bij ons in de club is geweest gaan we het niet hebben.’ ‘Het is jammer dat je je loupe niet bij je hebt Umberto’,  interrumpeerde Geert, ‘want die vent was best goed, legde het zo mooi uit met tekeningen en dergelijke.’

Zo ging het. Ze masseerden, kneedden duiven , keken in ogen,spreidden vleugels uit, bromden goedkeurend. De een  oordeelde:’Dit is mijn type niet, valt in de hand tegen, wringertje.’ De ander sprak:’Dit is qua uitstraling een meisje.’ Een enkeling zei:’Ik vind er geen scheet aan.’ Kortom het was gezellig , maar ik schoot er niet zoveel mee op, had soms het idee dat ze een beetje zaten te dollen. De 580 kreeg van Rinaldo een 10 min voor de zekerheid, de 605 van Umberto een hele 10  De  Drie Drietjes had een duivinnenkop, een grote pupil, was verkeerd geringd,  hoestte en kuchte Wim. Geert wou de herkomst van de 570 en 80 weten. ‘ Uit Donkere Gert x Kleine Harold en van Hugo en Piter,’aarzelde ik. Johan meende dat de 574  iets in z’n keel had, hij dacht  dat ook de 605 rochelde toen hij hem vastpakte en vroeg of hij in de bek mocht kijken.  Duiven vinden dat niet leuk, maar ik knikte. Nee de duif was schoon  Johan snapte het niet.

Als achtste  gaf ik  mijn deskundige maandag  koffie- en theedrinkers de 787. Een van de inteeltlaatjes uit het rennetje. Die kreeg 8-7-7+ en 8- van de Heren en kon maar beter op de Natoer ingespeeld was hun idee. Had nog heel veel oude pennen. En bij Johan ging ineens een lichtje op want ook het laatje pruttelde. ‘Hoho, ik weet al waarom al die duiven van jou ornithose hadden.In mijn jasborstzakje zit een stukje papier. Als ik een duif tegen me aan hou  ritselt  ’t  wat en lijkt ‘t of al die duiven snotteren!’ De koffiemannen lachten Geert vond  samen keure leerzaam, maar Wim somberde dat  het aftasten was, dat je aan de buitenkant niet zag wat er aan de binnenkant zat en dat de mand en de tijd het zouden leren en wat je voelde wist je niet altijd. Umberto lachte dat je dan net zo goed in het donker of geblinddoekt kon gaan keuren. Rinaldo riep ‘dat moet je niet zeggen’ en stak  vermanend  de vinger op. Dit liep uit de hand. Ik pakte iets uit de kast en bood de mannen  Zeeuwse Roomboter Babbelaars of  Boterballen aan. Die had ik van buurman Ed omdat ik zijn witte duiven had verzorgd toen hij een lang weekend in Veere zat. Op slag was het stil, zat iedereen te smikkelen. In het Gronings heten die dingen Kekaigies. Je kunt  ze ook in de koffie doen in plaats van suiker.

Zal ik nog eens inschenken, mannen! Nee, ieder had genoeg,  het was al half een en ik moest beter niet zo de wijneus uithangen vond Johan. Even later gingen ze, stonden weer even stil bij mij verrijdbare voliere en bliezen de aftocht terwijl  Eds speciale gelegenheids -witjes boven de tuinen en huizen aan het stuntvliegen waren.

©c.u.

Het bericht Babbelaars verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Al 10 jaar Absolute Nationale Topper op alle vluchten boven de 900 km !!!

U bent begonnen met het lezen van het derde deel van het 2016-verhaal over Harold Zwiers. De liefhebber die Twente en Omgeving op de kaart zette in de Marathonduivenwereld. Vele toppers volgden hem en nu is er een waar front die niets onder doet voor de rest van Nederland. U heeft kunnen lezen over de liefhebber Harold Zwiers, het weekend van St. Vincent en Pau, zijn stam, de vluchten Perigueux en Marseille. In dit laatste deel leest u onder andere over de vlucht Cahors, het systeem en wat andere topduiven . Ik wens u wederom veel leesplezier !!!

Cahors

Op de laatste nationale vlucht met een middaglossing, eind juli 2016, had onze topper uit Den Ham 9 duiven mee. Vijf duiven wonnen prijs en de eerste duif speelde de 14^e nationaal tegen 4.407 duiven. Deze duif gaat door het leven als Het Veens Blauwtje. Ze heeft haar naam te danken aan haar kleur, blauwband, en haar geboorteplaats … Veenendaal. Zij komt uit het hok van de combinatie Gerrit en Jaco van Nieuwamerongen. De vader van Het Veens Blauwtje is de beroemde Carteus Giant. Deze doffer is een kruising tussen Van Wanroy en Carteus. De moeder van deze doffer leverde in Duitsland 2 nationale overwinningen af bij Menne en Brockamp. De vader is een zoon van de wereldberoemde Black Giant. De Carteus Giant is o.a. vader van de 3^e nationaal Narbonne, 7^e en 9^e nationaal Perigeux, 11^e nationaal Brive, 15^e nationaal St. Vincent, 26^e nationaal Bordeaux ZLU (1^e Fondunie 2000) en vele andere toppers. De moeder van Het Veens Blauwtje is een duivin van Koos Steenbeek en zn uit De Bilt. Uit dezelfde lijnen waar Koos zijn eerste 1^e nationaal Cahors uit kweekte.

Systeem

Al jaren koppelt Harold eind december al zijn duiven. De eitjes van de kwekers en van de beste vliegers worden overgelegd, zodat hij daar 4 jongen van heeft, als alles meezit. Aan het begin van de lente heeft Harold dan zo’n 80 jongen gekweekt. Voordat de voorbereidingen voor het vliegseizoen begint, is de man uit Den Ham klaar met kweken en dat is het doel van het vroege kweken. De duiven worden dan op weduwschap ingespeeld en worden vervolgens voor de verschillende vluchten op een nestje gebracht. Harold speelt veel op eitjes, maar er worden ook duiven op jongen gespeeld. Zeker aan het eind van het seizoen is dat handig om ze goed in de pennen in te kunnen korven. Aan het begin van het seizoen worden de duiven op gang gebracht met zoveel mogelijk relatief korte vluchten. Daarom korft hij ook doordeweeks in op Duffel of Asse Zellik om het ritme er goed op te krijgen. Als het fondseizoen nadert moeten de vliegduiven twee maal per dag minimaal 1,5 uur trainen. Hierdoor komen de duiven in een goede conditie om de grote fondvluchten aan te kunnen. Nadat de duiven goed op gang zijn gekomen van de korte vluchten gaan ze verderop mee richting de midfond en als het in het programma past iets verder. De duiven krijgen een goede mengeling van drie merken voer aangevuld naar de fondvluchten toe met snoepzaad, hennep, pinda’s, TOVO en zonnepitten. Hierdoor bouwen de duiven genoeg reserves op om het zware werk aan te kunnen. Medicijnen worden zo min mogelijk gebruikt op het tophok van Den Ham. Als voorzorg krijgen de duiven zo’n 4 weken voor de eerste overnachtvlucht een geelkuur en verder alleen iets als ze wat mankeren. Duivenvriend en dierenarts Jelle Jellema wordt geraadpleegd als Harold het niet vertrouwd, maar hij hoeft zelden in te grijpen. Harold is daar blij om, want hij houdt zijn duiven het liefst zo dicht mogelijk bij de natuur.

De jonge duiven krijgen geen medicijnen. Als jaarling krijgen ze hun eerste geelkuur in mei. De kwekers krijgen helemaal niets. Duiven die gezond zijn en niet met andere duiven in contact komen, hebben dat niet nodig. De kweek zal dit jaar wat later zijn, omdat de rennen nog vol zitten met jongen die nog weg gaan.

Perpignan

In het eerste weekend van augustus 2016 werd de laatste vlucht van het ZLU-programma gevlogen. Harold had een ploeg duiven mee, die het zware werk goed aankunnen. Zijn eerste duif won de 100^e nationaal. Het is Jacolien. Deze duivin komt uit Jaco, een goede kweekdoffer afkomstig van Gerrit en Jaco van Nieuwamerongen, met een inteeltduivin van Het Stamkoppel. Jaco is ook de vader van de 8^e Orange NU Zone, 13^e NPO Brive en 14^e NPO Bergerac. Hij komt uit de Bonte 49 die bij Gerrit en Jaco driemaal bij de eerste 50 nationaal vloog met een doffer uit de 1^e en 7^e nationaal Mont de Marsan van Gerrit en Jaco van Nieuwamerongen en Piet Westerlaken. Wat een geweldige achtergrond heeft deze kweekdoffer en vader van Jacolien. De moeder van Jacolien doet er niet voor onder. Zij komt uit Rooie Japie (Topkweker uit Het Stamkoppel) met Zilverstar (Topvliegster en -kweekster uit het Stamkoppel).

Enkele Uitslagen 2015 en 2016

Bergerac 2015: 34 mee en 25 prijs …. Tegen 10.956 duiven:16-30-51-101-168-174-209-312-324-335-388 enz …4x 1 op 100 en 19x 1 op 10

• 16^e Blauwe dame ( kleindochter Limoosje )
• 30^e Bergina( kleindochter Rooie Japie )
• 51e Rooie Appie ( zoon Rooie Japie )

4^e nationaal St. Vincent 2016 tegen 3.278 duiven

88^e, 146^e, 197^e en 296^e nationaal Pau 2016 tegen 3.788 duiven (4 mee)

37^e en 46^e nationaal Marseille 2016 tegen 3.320 duiven

11^e NPO Perigueux 2016 tegen 2.356 duiven

14^e nationaal Cahors 2016 tegen 4.407 duiven

Enkele andere topvliegers van dit moment

De eerste topper die we nog willen laten zien is Rooie Appie. Deze doffer won o.a. de 51^e nationaal Bergerac en de 196^e nationaal Pau. Deze doffer komt uit de al zo vaak genoemde en absolute topkweker Rooie Japie met Rooie Mien. Uit broer Rooie Japie met Greta (topvliegster uit de Oude Van der Wegen-lijnen).

De Blauwe Dame won o.a. de 16^e nationaal Bergerac en de 19^e nationaal St. Vincent. Ze komt uit Rambo (overwegend uit de oude Van der Wegen lijnen) met Monalisa (uit de Topvliegers Marathon en Limoosje). Marathon won 18 overnachtprijzen en Limoosje won o.a. de 10^e nationaal Mont de Marsan  en twee top 10 prijzen in de VNCC op Limoges.

Bergina won twee kopprijzen op Bergerac, waaronder de 30^e nationaal. Zij komt uit een doffer gekweekt door Jelle Jellema uit Inteelt Zwart Goud met een dochter van Inteelt Saffier met Morsie (van Harold zelf). De moeder van Bergina is Rode Diamantje uit Rooie Japie met een dochter van Orion x Saffier van Jellema.

Tot Slot

De afgelopen week heeft u een triologie van Harold Zwiers kunnen lezen over zijn jaar 2016 en nog wat belangrijke duiven van 2015. Je ziet dat hij een geweldige stam heeft opgebouwd met zijn Stamkoppel (1336 maal Morsie). Zijn stam is verrijkt met duiven van Jelle Jellema, Marcel Diesvelt en Gerrit en Jaco van Nieuwamerongen. Hieruit zou u kunnen leren dat het belangrijk is om een goede stam bij elkaar te houden door in te telen of lijnenteelt. Verder is het eveneens noodzakelijk om goede lijnen in te kruisen om ‘het bloed’ vitaal te houden. Dit alles gebaseerd op goede duiven met goede prestaties en ook de nazaten moeten in alle generaties worden geselecteerd op goede vliegprestaties. Let daar op, dat doen alle goede spelers, zoals Harold. Voor hem is een duif die 1:100 kan vliegen en meerdere goede prijzen heeft gewonnen een duif om mee door te kweken. Deze excellente toppers zorgen voor een goede nakweek. Ik hoop dat u deze serie met veel plezier heeft gelezen. Harold bedankt!!

Het bericht Harold Zwiers, Den Ham, Top in 2016 (3 en Slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

De ZLU organiseert al sinds mensenheugenis de West Europese Super Marathon. Grote namen hebben deze titel binnengesleept. Zoals de laatste jaren Ko van Dommelen tweemaal, maar ook Batenburg-v.d. Merwe en Wim Mudde. Verder lees je twee Belgische tophokken, Georges Carteus en De Smeyter-Restian. Het moet gewoonweg fantastisch zijn om daar tussen te staan. In 2016 viel de beurt aan Peet en zijn dochter Paloma Solleveld uit Maasdijk. Een prachtig resultaat waar Peet en Paloma geweldig trots op zijn. En dat is natuurlijk meer dan terecht. Zij versloegen in de editie van 2016 Vader en zoon Murk uit IJsselstein en vader en zoon Saarloos uit Klaaswaal. Een prachtig podium. De aandacht gaat in dit verhaal naar Peet en Paloma. Lees en geniet hoe deze sympathieke hun duiven houden.

De liefhebbers

De winnaars van de West Europese Super Marathon 2016 is een combinatie van vader en dochter. Peet Solleveld is de 57 jarige vader van deze twee. Hij is getrouwd met zijn spontane vrouw Natasja. Samen hebben ze twee kinderen: Renato 24 en Paloma 22 jaar. De laatste is de tweede helft van de duivenhoudende combinatie. In het dagelijks leven is Peet werkzaam als keurmeester bij mijn neef Piet Solleveld, die een exportbedrijf in groente en fruit heeft. Hij is een trotse geboren en getogen Maasdijker. Peet kwam in de duivensport door zijn moeder … weer eens wat anders. Peets moeder had duiven samen met een vriend van het gezin. Op een gegeven moment was Peet erbij toen de duiven thuiskwamen van een vlucht en toen hij dat zag was hij verkocht. Peet: ‘Ik ben ze nog dankbaar!’

De eerste duiven

De eerste duiven van Peet kwamen van nagenoeg alle clubleden van zijn vereniging. ‘Wij heten niet voor niets de Eendracht en het was normaal dat je een beginnend liefhebber hielp aan duiven. Zodoende kwamen van alle toppers uit de “Dijk” duiven van zichzelf bij mij in het hok,‘ verteld Peet trots, ‘Het waren toen voornamelijk Delbars.’

Floris

De beste duif van Peet en Paloma op dit moment is De Floris. Hij heeft tot nu toe de volgende prestaties neergezet:

27^e Nat Pau’15

60^e Nat Perpignan’15

68^e Nat Perpignan’16

99^e Nat Pau’16

301^e Nat St Vincent’16

1441e Nat Narbonne’14

7e Asduif NL Zware Fond volgens Pipa ranking

1^e Kampioensduif ZLU Fondclub de Glazen Stad,Kring Westland en NIC 1536

Hij is een hoofdzakelijk Florizoone product. Zijn vader is de Lucky Luc. De vader van deze doffer is een inteelt product naar de 1^e Nat Barcelona van Roger Florizoone. Deze doffer heeft Peet gekregen via de schatbewaarder van het Florizoone ras Luc v Coppenolle. De moeder van de Floris is een kleindochter van mijn Blue Fire. Deze duif werd in zijn imposante carrière al eens gekroond als 3^e Beste duif van Nederland. Vloog dat jaar 3 x in de eerste 45 Nationaal.

Een Anekdote

Onze kampioen vertelt graag over zijn passie: ‘Een leuke anekdote is wel dat de Floris een duif is, die vroeg weet te vallen. Zo viel hij van Pau om 5.36 uur en van St Vincent zelfs om 5.08 uur. Toen we op Perpignan zaten te letten en er hier en daar een duif binnen druppelde hoopte wij ook nog wat thuis te krijgen. Daar wij pas een biertje nemen als de eerste duif is gevallen hadden we op Perpignan de moed opgegeven en zo even voor half 11 namen we toch maar een gerstenat. Onder het genot van enkele slokken bier zaten we te raaskallen waar De Floris zich zou bevinden. Hoe laat zou die me wakker gaan maken? Gaat hij me überhaupt wakker maken. Dit met de slechte Narbonne nog in mijn hoofd. Plots hoorde we wat gefladder boven ons hoofd. Het bleek een duif te zijn die net leek of hij ons nog zag zitten en boven onze hoofd op het warenhuis viel. We zaten bij het hok van de buurman en dat is totaal niet de plek waar mijn duiven horen te vallen. De duif bedacht zich geen moment en vloog direct naar de klep. Een schitterende belevenis die ik nog maar zelden heb meegemaakt. Direct ging de melding op mijn telefoon af (we konden niet zien welke duif het was) en daar stond te lezen dat mijn 1e Getekende de “Floris” geconstateerd was om 22.31.57 uur. Wat was dat gaaf om mee te maken. Mijn vaste letter Tinus Vellekoop heeft het er  nu nog over.’

… wordt vervolgd …

Het bericht Peet en Paloma Solleveld, Maasdijk, 1e Kampioen WESM 2016 (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Het was voorjaar toen ik op mijn melkkrukje in het duivenhok zat. Thea kwam me roepen voor het eten en zoals altijd gehoorzaamde ik na een kwartier. ‘Wat zat je daar te kletsen in het hok,’ vroeg ze,’het ging er nogal fanatiek aan toe.’ ‘Ik was het trainingsschema aan het doornemen met mijn assistenten voor het komende vliegseizoen,’ vertelde ik haar. ‘Mijn assistenten?’ vroeg Thea zich af. ‘Ja, met Jo, de Bonte 160 van Bram, de Bonte 165, de Witpen 15, de Bonte 49 en het Kleine Donkertje,’ ging ik serieus verder,’ Oh ja, de Blauwe 37 en de Blueband Giant waren er ook bij van de huidige vliegploeg.’ ‘Wat !!! Ben jij wel helemaal lekker,’ liet Thea haar zorg richting mij merken. ‘Zeker wel, maak je niet ongerust,’ ging ik door met mijn uitleg,’ik ben duivencoach en als goed coach luister je naar je beste vliegers en oud-vliegers als je een trainingsschema opstelt. Je moet de duiven goed voorbereiden op de grote fondvluchten en dan is hun mening van groot belang. De duiven moeten de nodige reserves hebben opgebouwd als het seizoen losbarst en ze moeten zeker niet overtraind zijn.’ Voor mij onbegrijpelijk zette ze hoofdschuddend het eten voor de jongens en mij op tafel.

Een aantal weken later vlogen de duiven hun rondjes hoog boven in de lucht. Ik pakte mijn megafoon (ze zaten namelijk heel hoog) en riep naar ze: ‘En nu een sprintje op volle snelheid naar de Oude Kerk op de markt en dan op de weg terug; rustig uitvliegen.’ Toen ze breed uitgespreid door de lucht terug kwamen, riep ik: ‘En nu hetzelfde nog een keer via het Prins Willem Alexanderpark door naar het Sportpark Panhuis en dan rustig uitvliegend terug naar huis, dan nog vijf rondjes uitvliegen en dan mogen jullie naar binnen.’ Ik was nog niet klaar met mijn uitleg, toen een bevriende duivenliefhebber achterom kwam. ‘Waar ben jij mee bezig?’ vroeg hij mij. ‘Ik zal het je uitleggen: De duiven moeten over vier weken naar de eerste fondvluchten,’ vertelde ik hem zonder geheimen te hebben,’de duiven moeten komend weekend nog een keer heel diep gaan op de midfond en met die voorbereidingen ben ik nu met ze bezig.’ Hij keek me met grote vragende ogen aan. ‘Je bent duivencoach of niet,’ vertelde ik hem,’ we laten niets aan het toeval over.’ ‘Het zal wel,’ zei hij en ging over op de voetbaluitslagen van het afgelopen weekend.

Wat is een coach eigenlijk?

In de sport is een coach van belang voor bijna iedere sporter of sportploeg. Self-made kampioenen zie je in de huidige sportwereld zelden of nooit.

In het bedrijfsleven wordt eveneens steeds vaker gewerkt met coaches. Dit zijn vaak ervaren leidinggevende personen, die onervaren collega’s helpen zich te ontwikkelen. Bedrijven die hiervan gebruik maken, ontwikkelen zich goed en vaak beter dan bedrijven waarbij iedereen hem of haar eigen wiel loopt uit te vinden. Wat is een coach nu eigenlijk? Op wikipedia las ik een mooie definitie met taakomschrijving:

Een coach houdt zich op professionele basis bezig met het begeleiden van een persoon bij:

• het uitvoeren van complexe handelingen
• het vinden van antwoorden op vragen
• het vinden van oplossingen voor problemen
• het benutten van ongebruikte mogelijkheden
• het ontwikkelen van kennis en vaardigheden

Dit alles met het doel om een ander persoon in staat te stellen om tot optimale prestaties te komen.

Het woord ‘coach’ in de huidige betekenis werd voor het eerst in de sport gebruikt. Een coach is in de sportwereld niet uitsluitend een trainer die zich met de pure sportieve prestaties bezighoudt, maar ook een begeleider van de sporter op geestelijk en emotioneel gebied gerelateerd aan de sportactiviteiten.

Het woord begeleiden en begeleider laat zien dat je het samen doet. De coach samen met degene die begeleid wordt.

Als je dus naar de juiste betekenis kijkt, is het woord ‘duivencoach’ grote onzin. Een duif kun je verzorgen. Je kunt je duiven voer geven, zorgen voor een goed hok en ze genoeg kilometers laten vliegen. De duif eet wat hij voorgeschoteld krijgt, zit in het hok wat jij voor hem hebt staan en vliegt naar huis van de vlucht waar jij hem of haar op hebt ingemand. De duif zelf heeft daar geen invloed op. De duif heeft nauwelijks inspraak. Hij of zij kan hooguit het voer laten staan of buiten blijven zitten of wegblijven van de vlucht en zelfs dat heeft niets met inspraak te maken.

Modewoord

De laatste jaren zie je in reportages vaak het woord duivencoach terugkomen. Als er één reporter mee begint, dan volgen er vaak meer. Liefhebbers die de artikels lezen gaan geloven dat ze ook duivencoach zijn en gaan zichzelf ook duivencoach noemen. Het krijgt dan een soort sneeuwbaleffect, waar je niet snel van afkomt of de sneeuwbal moet te pletter slaan tegen een muur of boom. Dat laatste vind ik persoonlijk hoog tijd worden. René Dalmolen heeft zich al eerder als tegenstander van dit woord opgeworpen en ik wil mij hier graag op mijn manier bij aansluiten.  Dit stukje schreef ik een jaar of zes geleden en het modewoord zag je gelukkig steeds minder vaak. Alleen Nico van Veen bleef zichzelf stug duivencoach noemen. Begrijpelijk … zijn website heet zo en waarom zou je je uit het veld laten slaan door een columnist met een zuiver taalfobie. Het modewoord maakt de laatste maanden een retro-achtige comeback. Ik zag bijvoorbeeld dat mijn grote vriend in de sport, Harold Zwiers, zichzelf Postduivencoach noemde op zijn website. Voor mij een goede reden om deze column een re-make te gunnen.

… Wordt vervolgd…

Het bericht Duivencoach verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

De vorige keer heeft u kunnen lezen dat Peet en Paloma Solleveld kampioen zijn geworden van de competitie de West Europese Super Marathon van de ZLU. Zij versloegen in de editie van 2016 Vader en zoon Murk uit IJsselstein en vader en zoon Saarloos uit Klaaswaal. Een prachtig podium. De aandacht gaat in dit verhaal naar Peet en Paloma. U heeft kunnen lezen over het begin van de carrière van Peet en van de Floris, de topper van het hok op dit moment en hoe hij thuiskwam van Perpignan. Dit keer komen andere onderwerpen aan bod. Nieuwgierig? Lees verder …

De stamopbouw

Als we terug gaan naar het begin van de opbouw van de stam marathonduiven, dan komen de eerste fondduiven weg bij W vd Burgh & Zn te Maasland, die toen lid waren in de club van Peet. Peets vader kocht daar in 1977 4 jongen duiven.  In het najaar kwam Piet vd Burgh  met een blauw jong aangelopen. ‘Die krijgen jullie ook’,  zei hij. Het was een rechtstreekse zoon uit de Aarden 2. De Aarden 2 bleek naderhand een kweekwonder te zijn. Bij Peet is deze doffer omgedoopt tot The Godfather. Jarenlang zijn allerlei duivinnen op hem uitgeprobeerd totdat hij gekoppeld werd aan een duivin van Rooie Willem en het was bingo. Verder kwamen er duiven van  de stuntman van Middelharnis Wim Peeman. Wij haalden daar in 1981 4 Braakhuizen uit 2 doffers van zijn Gouden koppel. Twee jaar later is Peet bij Willem de Rode Willem wezen kopen. Deze duif is een halfbroer van Willems 1^e Nat Bordeaux. Nog steeds lopen deze duiven door de stam van Peet en Paloma heen. O.a. Jordan Staal en de Blue Fire zijn gekweekt uit een kleinzoon van Rooie Willem. Toen Peet een combinatie vormde met John van Holstein is er een volledige ronde aangeschaft van de kwekers van Roger Florizoone. Ook bij Hein Brassé werd het beste van het beste bijgehaald. Dan zitten er verder op het hok duiven van Leo Pronk. Twee kinderen uit zijn 1^e Int Bordeaux. Duiven van de schatbewaarder van het Florizoone ras , grootmeester, Luc v Coppenolle. Duiven van Ewoud vd Weijden. First Prize Pigeon, de Smeyter-Restian, Erik Limbourg, Paulssen & Zn, Albert v ’t Hoofd, Johan en Jelte Hopman en Koster-Sommeling.

Kampioenschappen

Geweldige erelijst kunnen Peet en Paloma Solleveld uit Maasdijk overleggen. Dit is het overzicht van de Kampioenschappen van de laatste jaren … het zijn alleen nog maar 1^e prijzen. Kun je nagaan als we de anderen ook nog zouden vernoemen!!!

5 x Keizerkampioen                                                      NIC 1536

6 x ZLU kampioen onaangetoond                             NIC 1536

4 x ZLU kampioen aangetoond                                  Afd 12

3 x NPO kampioen onaangetoond                             Afd 12

3 x NPO kampioen aangetoond                                 Afd 12

3 x ZLU kampioen onaangetoond                             Afd 12

4 x ZLU kampioen onaangetoond                             NIC 1536

3 x ZLU kampioen onaangetoond                             Fondclub de Glazen Stad

3 x Keizergeneraal                                                        Afd 12

3 x Keizergeneraal                                                        Fondclub de Glazen Stad

2 x West-Nederlands-Marathon kampioen

2 x NPO kampioen onaangetoond                            NIC 1536

3 x ZLU kampioen aangetoond                                  Fondclub de Glazen Stad

1x WESM

1x Keizer                                                                         ZLU

1x Super Prestige                                                          ZLU

1x NPO kampioen onaangetoond                             Fondclub de Glazen Stad

1x NPO kampioen aangetoond                                  Fondclub de Glazen Stad

1x Keizergeneraal onaangetoond                              Fondclub de Glazen Stad

1x Superfond kampioen                                              Afd 5

1x NPO kampioen aangetoond                                  NIC 1536

1x Keizer NPO vluchten                                              Samenspel Noord-Zuid-Holland

1x Super Prestige                                                         S-N-Z-H

1x NPO onaangetoond                                               S-N-Z-H

1x NPO aangetoond                                                   S-N-Z-H

1x ZLU Cup                                                                  S-N-Z-H

1x Keizer ZLU Cup                                                     S-N-Z-H

1xZLU Aangetoond                                                    Kring Westland

1e Nederlander Europa Beker

1^e Nederlander beker van Vlaanderen

1^e Asduif St Vincent (Jordan Staal) ZLU over 4 jaar

Meerdere maal kampioensduif  NIC,Afd 12,S-N-Z-H en Fondclub de Glazen Stad

De hokken

De hokken die bij Peet en Paloma staan, zijn van de firma Punt en het jonge duivenhok is van de firma de Heus. Het ‘Punt hok’ is 13,5 meter lang en het jonge duivenhok ongeveer 10 meter. Het Punthok staat op het ZO en het jonge duivenhok op het ZW. De verse lucht komt onder de pannen vandaan. Het dak heeft een overloop van ongeveer 1 centimeter. De afgewerkte lucht kan er uit via de achterkant (5 centimeter overloop) of de nok. Peet: ‘Om eerlijk te zijn heb ik er de ballen verstand van. Het gaat om het gevoel in het hok bij binnen treden. Hoe het ruikt. En opletten voor dat je geen tocht op je hok hebt. Doordat het hok op het ZO gericht staat, benut je de zon volledig. Ik denk wel dat het belangrijk kan zijn om de temperatuur in je hok te kunnen regelen. Ik ben zelf te afhankelijk van het weer. Ga ook geen aanpassingen doen om het één en ander te kunnen regelen. Het gaat goed dus waarom zou ik het ook veranderen.’ Het Punthok is verdeeld in 4 afdelingen van 2 meter waarop in elke afdeling 9 weduwnaars zitten. Er zit dan ook zuurstof genoeg in deze ruimtes. In de andere twee afdelingen van 2 ½ meter zitten de paters ( +/- 40) en de kwekers. In het jonge duivenhok zitten ook de weduwduivinnen. In het jonge duivenhok zitten rond de 150 jongen, die we voor onszelf kweken. Peet en Paloma hebben in elke afdeling lichtpannen. Er wordt ontzettend veel met mijn schuiven gewerkt. Licht en temperatuur maakt vorm, vinden ze. De doffers worden vanaf 1 juni belicht.  Het moet ook weer niet te warm worden in de hokken en niet te droog. Peet gaat dan ook gerust met de plantenspuit door het hok om de luchtvochtigheid wat omhoog te krijgen. Of ze krijgen een bad in het hok.

… wordt vervolgd…

Het bericht Peet en Paloma Solleveld, Maasdijk, 1e Kampioen WESM 2016 (deel 2) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Op een mooie vrijdagmiddag had ik onze duiven uit het hok gehaald om ze met de auto naar Hank te brengen. De duiven werden daar ingekorfd voor Souppes (475 km) met één nacht mand. Een goede training voor de oude zware fondploeg en goede opleidingsvlucht voor de jaarlingen. Ik zette de grote opleermanden naast elkaar en begon tegen mijn duifjes te praten: ‘Morgen hebben jullie een pittige vlucht. Ze voorspellen kopwind en jullie hebben dit jaar maar een paar vluchten gehad met als verste vlucht Morlincourt (325 km). Dit is dus 140 km verder, ruim 2 uur langer vliegen.’informeerde ik mijn duiven. Ik vervolgde mijn verhaal tegen de jaarlingen: ‘Jullie zijn nog nooit zo ver geweest, maar geen paniek, volg de grote koppel dan kom je vanzelf op bekend terrein en als je daar bent, kun je gasgeven naar huis,’ en toen tegen de ervaren overnachters,’Dit is jullie laatste trainingsvlucht met een beetje kilometers. Ik verwacht dat jullie volgas naar huis vliegen. Jullie geven je helemaal, vlieg je maar leeg. Na deze vlucht krijgen jullie een week rust en dan nog een klein vluchtje voordat jullie naar St. Vincent, Pau of Agen gaan. Dus nog één echte kans om conditie op te doen.’ Inmiddels stond mijn vader al een paar minuten achter me. ‘Wat stond je daar toch weer te bazelen, man,’ vroeg hij licht geïrriteerd en pakte een paar manden om in de auto te zetten. ‘Nog steeds dat duivencoach-gedoe zeker,’ riep hij hoofdschuddend,’Of niet, Louis !?!?!’

Waarom willen liefhebbers coaches zijn

Dat een modewoord komt opzetten is normaal. Wat je gelukkig vaak ziet, dat mensen kritisch naar zo’n woord gaan kijken en dan denken: Dit slaat nergens op. Vervolgens verdwijnt dat woord dan weer. Het woord ‘duivencoach’ houdt daarentegen hardnekkig stand in de reportages over duivenliefhebbers en de diverse websites op het web. Het wordt tevens gevoed door de NPO. In haar brochures en openbare documenten wordt de laatste tijd geregeld het woord duivencoach genoemd.

Hoe komt dat toch dat zo’n woord steeds meer grond krijgt om te groeien?

We leven in een tijd waar iedereen beroemd wil worden. Kijk bijvoorbeeld naar al die talentenjachten op tv. Verder lijken we wel 2 miljoen bekende Nederlanders te hebben, als je ziet welke ‘BN-ers’ er allemaal in de verschillende tv-programma’s opduiken. Dit zie je verder in actualiteitenprogramma’s waar bijna iedereen in meer of mindere mate deskundige is. Mensen willen belangrijk gevonden worden. Is dat niet het geval dan moet je als mens snel richting een faalangst- of een assertiviteitstraining. Ieder mens lijkt te moeten worden opgeblazen tot iets groots, iets moois, in ieder geval iets belangrijks. Heel veel mensen vinden dit prettig. Tien jaar terug werkte ik met een oudere man, een man die al veel in het leven had gezien en meegemaakt. Een man die deze levenservaring had omgezet in een hoop levenswijsheid. Als jongste medewerker van de organisatie waar ik toen werkte, gaf hij mij regelmatig tips op het sociale vlak. Ik was jong en kon richting anderen direct en zeker soms ook lomp uit de hoek komen. Ik ergerde me aan dikdoenerij en stak dat niet onder stoelen noch onder banken. Mijn veel oudere en wijzere collega relativeerde deze blaaskaken heel scherp. Hij zei dan tegen mij: ’Bij veel mensen is het zo: zet ze op een stoof (ongeveer 30 cm hoog) en ze verbeelden zich dat ze wat zijn. Geef je ze geen aandacht, dan vallen ze er vanzelf af.’ Ik denk dat deze wijsheid de basis is, waarom er mooie (misplaatste) woorden worden bedacht voor iets eenvoudigs. Mensen willen belangrijk gevonden worden. Daarom zal het woord duivencoach nog wel even ronddwalen in de reportages en websites, als het gaat over een eenvoudige duivenliefhebber of een eenvoudige kampioen. Onze sport is klein, maar heeft toch zijn ‘helden’ nodig.

De duivencoach

Als je het woord duivencoach bij de zoekmachine van Google intoetst, dan kom je vrij snel uit op de website van Nico van Veen. Nico is naast duivenliefhebber, een begeleider van duivenliefhebbers, die weleens wat tips kunnen gebruiken en soms meer dan dat. Hij biedt zijn ervaring aan bij hulp voor het samenstellen van koppels, het selecteren van duiven en wat een duivenliefhebber, die wat wil leren, nog meer nodig heeft. Het woord ‘duivencoach’ is bij hem niet van toepassing. Hij is coach van beginnende of dolende duivenliefhebbers: duivenliefhebberscoach. Nico weet dat zelf als geen ander. Afgelopen weekend hadden we het er samen nog over. Duivenliefhebberscoach is echter een heel lang woord. Dan kies je voor een korter alternatief, wat bekend in de oren klinkt en wat beter blijft hangen. Ik vind het geen gelukkige keuze, omdat ik graag een woord zie ‘wat de lading dekt,’ maar het is niet anders. Vandaar mijn keuze voor het Marathonduivenjournaal. Nico is het land inmiddels zo bekend als ‘de duivencoach’ dat hij stom zou zijn, dat hij zijn titel zal veranderen. Toch zei hij afgelopen weekend er eens over na te denken. Als hij zou besluiten het niet te doen, vergeef ik het hem … … taalverloedering blijft het wel.

Wat wil ik met deze stukjes bereiken

Als u deze stukjes heeft gelezen, dan denkt u misschien bij uzelf: Wat wil hij nu met deze stukjes bereiken? Ik kan u gerust stellen: helemaal niets. Ik weet dat ik met deze stukjes weinig kan veranderen. Hiervoor kan ik een paar redenen noemen. Mensen willen graag als belangrijk gezien worden en daar horen mooie titels bij, die mensen kunnen associëren met mensen die echt wat kunnen: Coaches als Guus Hiddink, Louis van Gaal, Ton Boot, Joop Alberda en Bert van Marwijk .

Deze stukjes worden niet massaal gelezen, dus heeft het weinig invloed. Dat is maar goed ook, anders ga ik mezelf misschien als heel belangrijk zien. Dan denk ik dat ik bijvoorbeeld net zo goed ben als Nico Dijkshoorn, Hugo Borst of Simon Carmiggelt. Dat is niet goed voor mijn bescheiden status. Ik hoop alleen dat u als lezer uzelf een beetje hebt vermaakt en dan ben ik zeer tevreden.

Het bericht Duivencoach (deel 2 en slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vorige week heeft u in het Marathonduivenjournaal kunnen lezen dat Peet en Paloma Solleveld kampioen zijn geworden van de competitie de West Europese Super Marathon van de ZLU. Zij versloegen in de editie van 2016 Vader en zoon Murk uit IJsselstein en vader en zoon Saarloos uit Klaaswaal. Een prachtig podium. De aandacht gaat in dit verhaal naar Peet en Paloma. U heeft in de eerste twee delen kunnen lezen over het begin van de carrière van Peet en van de Floris, de topper van het hok op dit moment, hoe hij thuiskwam van Perpignan, de stamopbouw en de serie kampioenschappen. Dit keer komen andere onderwerpen aan bod. Zoals andere goede duiven als De Patrick … Lees verder …

Een paar uitslagen

In 2016 waren de twee beste uitslagen van dit jaar waren St Vincent en Perpignan. Op beide vluchten hadden de liefhebbers uit Maasdijk 6 mee en draaiden er 4 in de prijzen. Andere uitschieters uit het recente verleden waren: Tarbes 6 op 6, Barcelona 9 van de 10 Internationaal, Narbonne 4 van de 5, Barcelona 5 van de 7

Goede duiven

De volgende topper is De Patrick. Dit is een doffer gekweekt uit de Leo x de Lucia. De Leo is een zoon van de 1^e Int Bordeaux van Leo Pronk en de Lucia is een duivin van Luc v Coppenolle. Deze prachtduivin komt uit zijn fameuze Blauwwitpen Perpignan. De Leo is ook weer een halfbroer van de 6^e Nat Pau. Verder is de moeder van Leo een halfzus van de 1^e Nat Bourges (Noord-Holland warm en NO wind).

De Patrick zijn prijzen zijn als volgt:

13^e Nat Pau’14

182^e Nat St Vincent’14

283e Nat Perpignan’16

370e Nat St Vincent’15

633e Nat Cahors’12

662e Nat Pau’16

704e Nat Pau’15

722^e Nat St Vincent’16

1239e Nat Perpignan’13

Het volgende Supertje is De Obama. Deze doffer mist zijn prijs zelden. Hij kwam vorig jaar na 2 weken gewond thuis na te zijn aangevallen door een roofvogel. Peet heeft daarna besloten hem niet meer achter de Pyreneeën te spelen, maar ervoor te houden. Deze doffer is gekweekt uit een inteeltduif van de Donkere Barcelona via First Prize Pigeons. De Donkere Barcelona was Asduif van Barcelona over 5 jaar. Deze doffer heb ik gekoppeld tegen een kleindochter van het Bonte Koppel van Sam de Jong(Volkens) via Ewout vd Weijden. De prijzen van De Obama:

51^e Nat Narbonne’14

99^e Nat Cahors’13

154e Nat St Vincent’16

396e Nat Barcelona’14

413e Nat Narbonne’13

529e Nat Perpignan’16

904e Nat Pau’16

De start van het seizoen

Vader en dochter Solleveld starten met 36 weduwnaars en zo rond de 40 paters (overwegend jaarlingen). Kweken wordt op allerlei manieren gedaan. Goed x goed, lijnenteelt en inteelt. De Rooie Willem-lijn is aan vaderskant recht. Er zijn wel andere duivinnen ingekruist. Er kunnen 16 koppels gezet worden in het kweekhok. In de tweede week maart wordt alles gekoppeld. Sinds een paar jaar laat Peet de weduwmannen een jong groot brengen. Eén jong wordt groot gebracht door de doffer en één door de duivin. De doffers gaan op weduwschap als de jongen eraf gaan. De doffers gaan vanaf vlucht 1 de mand in … elke week. Afgelopen seizoen was de gezondheid perfect. De vorm komt door het systeem dat we hanteren ongeveer elk jaar op het zelfde moment. Tenminste als de vorm komt. De duiven krijgen uitsluitend Beyers voer. Alles wordt afgestemd in samenspraak met Beyers goeroe en voerspecialist Patrick de Muylder en mijn maat Dick de Leeuw. De hele winter krijgen de duiven Galaxy rui. Verder verloopt het voeren in grote lijnen zo:

Vitesse  1/4  24 Superdieet  3/4  VDAB (VanDenAbeele)

Vanaf 400 km  :

1/3  24 Superdieet

1/3  Galaxy Light

1/3 Galaxy Energy

Zware Fond:

Long Distance

Super Elite Energy

… wordt vervolgd …

Het bericht Peet en Paloma Solleveld, Maasdijk, 1e Kampioen WESM 2016 (deel 3) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vanuit mijn woonkamer heb ik zicht op twee van mijn drie duivenonderkomens. Ook ’s avonds want er brandt een buitenlamp. Op het hok dat ik niet zie liggen twee stokoude asbest golfplaten. Laat ik het voor het gemak mijn kweekhok noemen. Weliswaar warmt de aarde op maar het is de laatste dagen, zeker voor een hoogbejaarde duivenmelker, erg fris. Vlak naast mijn duivenbroedkamer  blaast de cv-ketel  van buurman Ed ijverig rook en stoom af die neerslaat en over mijn golvend duivendak een weg zoekt. Vooral als het koud en wat mistig is, blijft die witte stoom laag en langer hangen.

Buurman rookt een pijpje….ik heb daar al eens eerder iets  over geschreven. Gisteravond zag ik opeens dat er  af en toe door het licht een bijzonder effect te zien was. Uit de laaghangende rook schoten soms een  vijftal hoge verticale  smalle banen omhoog. Stuwde daar  misschien  rookdamp naar de hemel en kwam  die uit mijn kleine duivenhokje waarin nu zeven oude  mannelijke postduiven  huisden en problemen met hun luchtwegen kregen?

Ik had stof tot nadenken en een beetje filosoferen deed geen kwaad … ook bij een duivenliefhebber niet.  Een split second dacht ik in paniek: de duiventil  staat vol rook en die spuit er bij de golfplaatgaten met kracht uit. De verlichte rookstrepen verwaaiden gelukkig . Enigszins gerustgesteld  dronk ik koffie met een stroopwafel en ging wat fantaseren en nadenken, Sommige duivenmannen doen dat!. Ondertussen herhaalde het vreemde natuurverschijnsel zich en verhieven  zich  witte strepen,  die dan weer oplosten in de  donkere sterrenhemel.  Ik wou er een foto van maken. Dat was lastig. Immers het beeld  van de rookstrepen veranderde steeds.

Na een tweede kop bio koffie kreeg ik de geest en langzaam vormde zich een theorie. In het duivenhok was het warmer dan buiten, maar lager van temperatuur dan de cv-damp die op  zijn beurt weer warmer was dan de buitenlucht.  De ventilatie van de duivenvilla duwde op regelmatige afstanden (golven) geconcentreerd de rook van buurman omhoog. En schadelijk voor mijn duiven kon dat helemaal niet zijn natuurlijk! Het grote duivenhok  met sneldekpannen dat ik vanuit mijn stoel wel constant in het vizier had, kreeg  soms ook de volle laag van de cv-rookwolken maar  daar deden zich geen bijzondere lichteffecten voor. Dat hok stond wel wat verder weg in de vuurlinie en dat kon verschil uitmaken.

Je wil je overpeinzingen  of ontdekkingen ook wel delen. Daarom  telefoneerde ik met enkele verspreid in het land wonende duivenvrienden en stuurde een mailtje naar Umberto. Krekel uit W vond mijn verhaal klinkklare onzin, zei dat ik spoken zag, maar beter een glas kruidenbitter of fladderak kon nemen en dan vroeg onder de wol moest. Mario uit Keistad oordeelde: ‘Het is duidelijk; een lessenaar op je hok is beter dan een kap.’ In zijn antwoordmailtje schreef vriend U: ik zal dat gebabbel van jou maar niet serieus nemen, je hebt vast te diep in het glaasje gekeken en wat gebeurt er eigenlijk met jouw duivenlucht als het buiten stikheet is of als het stortregent? Enfin, het is geen zaak voor De Rijdende Rechter. Ik spreek je nog! Maak je geen zorgen over die spookrook.

©c.u.

Het bericht Spookrook verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.