Marathonduivenjournaal

In deze nieuwe rubriek vragen we aan een marathonduivenliefhebber hoe het hem of haar is vergaan in het afgelopen seizoen. Dit doen we door middel van een aantal standaardvragen, die we aan iedere liefhebber in deze rubriek deelneemt, stellen. De hoofdvraag is: Hoe beleeft een gemiddelde marathonduivenliefhebber zijn seizoen? In deze editie geef ik het woord aan Henny Prinsen uit de Hilversumse Meent. Hij is een paar jaar opnieuw begonnen met de duiven en stond afgelopen seizoen tussen de kampioenen van zijn kring op de marathonvluchten. Een leuke start voor hem. Hij heeft hij het beleefd afgelopen seizoen? …

Wat was je doel voorafgaand aan het seizoen? Henny: ‘Ik wilde proberen om op de uitslag te komen, was voor mij ook nieuw om voor het tweede jaar mee te doen op de meerdaagse fondvluchten. Het vorige jaar ging het niet goed. De duiven hadden te weinig ervaring. Ze vlogen wel een 1.100 nationaal Agen ZLU bij de jaarlingen.

Met hoeveel vliegduiven ben je gestart? Henny: ‘Plus minus 60 waarvan 15 a 20st het vorig jaar niet zijn mee geweest en na de vluchten zijn thuisgekomen

Heb je iets anders gedaan in vergelijking met andere seizoenen? Henny: ‘Hetzelfde zowel het voer als de verzorging.’

Wat was je mooiste moment van afgelopen seizoen? Henny: ‘Op de eerste overnachting van Limoges 1^e in de vereniging en bij de eerst 10 in de regio. Van Dax 1 en 2 in de vereniging en 1en 2 in het NIC Plassenjagers uit Kortenhoef.

Van welke duif had je goede verwachtingen en is dit uitgekomen? Henny: ‘Van geen één. Het waren allemaal duiven die voorheen net prijs of geen prijs gevlogen.’

Had je een verrassing onder je vliegers? Henny: ‘De 230 van 2017. De 1^e Limoges en 1^e van Dax in de vereniging ‘Columba’ in Naarden.’

Is er een nieuwe kweker opgestaan of kweekkoppel? Henny: ‘Zoon Brockamp Pau 550 x Dochter 1 int Pau ‘06 x Inteelt Kleine Didi x Carteus. Dit zijn de vader en moeder van de 230 van 2017.’

Heb je wat geleerd dit seizoen? Henny: ‘Ik probeer de duiven zo goed mogelijk te verzorgen.’

Heb je een blunder begaan dit seizoen? Henny: ‘De jongen meegegeven, terwijl ze te ver in de rui zaten.’

Wat heb je vooral goed gedaan afgelopen seizoen? Henny: ‘Elke dag los en al het beste geven.’

Hoe denk je over de steeds warmer wordende zomers als je kijkt naar het spelen van de duiven? Henny: ‘Het zal het mooiste zijn met warme dagen zo vroeg mogelijk los en niet te lang wachten.’

Kunnen we de verliezen van de jonge duiven volgens jou beperken en hoe? Henny: ‘Hetzelfde als hierboven. We kunnen toch aangeven dat de jonge vroeg los gaan.’

Heb je nu al een favoriete vliegduif voor volgend jaar? Henny: ‘Ja, de 230 van 2017 en de Witpen van Piet Kuijten Waspik.’

Heb je een tip voor de lezers? Henny: ‘Blijf vertrouwen in je duiven houden. Ook al zit het tegen. De eerste jaren elk jaar one eye cold gehad. Ik wist eerst niet wat het was. Afgelopen jaar kregen ze het niet.’

Wat zou de basis van onze hobby moeten zijn? Henny: ‘Dat je geholpen wordt door andere liefhebbers, die ook hetzelfde spelletje spelen als jij.’

Dank je wel, Henny, voor je verhaal in de vorm van de antwoorden op de vragen. Veel succes de komende jaren.

Het bericht Hoe verging het Henny Prinsen in het seizoen 2019 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In deze rubriek krijgt iedere bereidwillige marathonduivenliefhebber de gelegenheid hun topduif (ven) van 2019 voor te stellen. Heeft u een duif die een prijs 1:100 heeft gespeeld of meerdere 1:50 stuur mij gerust een mail.

In deze editie komen vier topduiven van Eddy Bloemen uit Staphorst langs. Hij won in 2019 o.a. de 3^e en 6^e nationaal St. Vincent, de 2^e nationaal Cahors en de 5^e nationaal Bergerac. Vier duiven die ruim 1:100 vliegen is een rijk bezit. Ze worden hieronder aan de lezers voorgesteld.

De 3e Nat. St. Vincent 2019 werd gewonnen door met Champ ’18, ‘de 247’. Deze duivin vloog in 2018 al de 9^e Dax en de 13^e Perigueux van de afdeling. Zij komt uit Dexter met Dochter Goudoog. Hij is van de soorten Walpot/Eijerkamp en Henri Hoeks. De stand op St. Vincent was jongen van ongeveer 5 dagen.

De 6^e Nat. St. Vincent werd gewonnen door ‘Visje’, ‘de 953’. Deze duivin vloog in 2016 al de 5^e Albi en in 2018 de 25^e St. Vincent, de 30^e Dax en de 45^e Bergerac in de afdeling. Zij is van de soorten Eijerkamp en Volkens. Net als bij ‘de 247’ had ‘de 953’ een stand op St. Vincent van 5 dagen jongen.

De 2^e Nat Cahors 2019 werd gewonnen door ‘Hors’, ‘de 094’. Hij komt uit Broer Nelson met Kleindochter Goudoog. Deze doffer is van de soorten van de Gebr. Limburg en Henri Hoeks. Hij is ingemand op grote jongen en drijven.

De 5e Nationaal Bergerac 2019 was ook de winnaar binnen de afdeling. Het is ‘de 163’. Zij komt uit een kleindochter van Nelson (hij won de 1^e Ruffec 2013) met ‘Witte Teen’. Deze duivin komt uit de soorten van de Gebr. Limburg en Jellema. Zij is tussen de jongen ingemand op eitjes van ongeveer 15 dagen oud.

Eddy bereidt de duiven als volgt voor op het marathonvliegseizoen:
De duiven worden 15 februari gekoppeld en brengen allemaal jongen groot. Dan worden ze op weduwschap gezet en elke vlucht gespeeld tot ze gekoppeld worden om op Limoges op 10 dagen eieren te kunnen spelen en de duivinnen van St. Vincent op jongen van 5 dagen en de doffers op Perigueux op grotere jongen. Op de verdere vluchten worden ze ingemand zoals het uitkomt.

In 2019 had Eddy een geweldig seizoen. 2018 was misschien nog wel beter met 7 teletekstplaatsen:

2e NPO St. Vincent
8e NPO St. Vincent
8e NPO Perigueux 1
10 NPO Perigueux 1
9e NPO Dax
4e NPO Perigueux 2
7e NPO Perigueux 2

Dank je wel, Eddy !!! Je hebt een paar echte toppers op de kooi !!!

Het bericht De Toppers van Eddy Bloemen van 2019 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vooraankondiging: De 5e Marathonduivenjournaal ….

Ook dit jaar gaan we onze Marathonduivenjournaaldag in Soest houden bij P.V. ‘Soest’ aan de Oostergracht in Soest.
Het voorlopige programma ziet er als volgt uit:

Tussen 10.30 uur en 11.30 uur … duiven aanleveren en in de kooi zetten
Vanaf 11.30 uur tot 12.45 uur … duiven bezichtigen (kooien zitten dicht en worden door de commissie op verzoek geopend)
Verkoop start om 13.00 uur … halverwege zal er een korte pauze zijnDe laatste duif zal rond 15.30 uur verkocht worden

Daarna is er nog volop tijd voor gezelligheid en een verloting

NIEUW: Heeft u een duif die 1:100 heeft gevlogen of meerdere keren 1:50 of heeft u een koppel waar u deze duiven uit kweekt én heeft u van deze duiven nog een laat of zomerjong zitten? Wilt u Het Marathonduivenjournaal steunen? Kunt u zo’n laat jong missen? Stuur mij een mail (marathonduivenjournaal@gmail.com) of bel me (06-54728275) … uw steun wordt erg gewaardeerd?

Zet 28 december vast in uw agenda !!!

Het bericht 5e Marathonduivenjournaaldag 28 december 2019 in Soest verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

De afgelopen weken heeft u de eerste twee delen kunnen lezen over twee duivenvrienden, die op Barcelona ieder op zijn eigen hok furore aan het maken zijn. Op een mooie dag in september reed ik in mijn Toyota naar Zeeland om samen over de duiven te praten. Wat is de drijfveer? Hoe zijn deze duivenstammen ontstaan? Hoe zien de mannen hun vriendschap? Het werd een gezellig bezoek in Nieuwerkerk en Sirjansland bij de Barcelona-mannen.
In het verleden won Walter al de 9^e, de 10^e, de 17^e en 32^e nationaal Barcelona. Afgelopen seizoen kwam daar onder meer de 21^e nationaal bij. Jacky won vorig jaar met een duif gekweekt door Walter de 1^e nationaal. Dit jaar won hij de 2^e en 26^e nationaal op deze Koningsvlucht. Volgend jaar nog zo’n prestatie en een nieuw Barcelona-fenomeen is ‘geboren’.

Het seizoen bij Walter
Walter is het seizoen 2019 in Sirjansland gestart met 80 vliegduiven. Hier zaten veel jaarlingen en late jongen tussen. Daarnaast heeft hij 10 kweekkoppels. Voor zichzelf worden er 50 tot 70 jongen gekweekt. Een leuk feit: Als jaarling blijven de jongen in hetzelfde hok zitten, waar ze als jong ook hebben gezeten.
De meeste koppelingen zijn kruisingen. Vreemd bloed moet eerst presteren … dan worden ze ingekruist. Walter kweekt nauwelijks uit de vliegers. Zeker in het voorjaar niet. Walter: ‘De duiven gaan naar het land als ze op jongen zitten. Daar worden er veel gepakt door de havik.’
In de loop van februari worden de duiven gescheiden om vrij snel erna (eind februari/begin maart) weer gekoppeld te worden. De duiven broeden een keer loos en worden vervolgens op weduwschap gezet. Zo worden ze ongeveer zes vluchten ingespeeld (ongeveer 1.100 km) om vervolgens op een nestje (5 dagen jongen) op de eerste marathonvlucht gespeeld te worden. Op de volgende vluchten heeft de neststand van 5 dagen jongen ook de voorkeur.

Het systeem
De duiven krijgen voer van Van Tilburg (VTB). Ze krijgen het hele jaar door dezelfde mengeling. In het marathonduivenseizoen krijgen ze er in totaal 3 zakken snoepzaad bij.
De controle bij een dierenarts is minimaal. Twee jaar terug is Walter een keer bij De Weerd geweest en afgelopen seizoen is de mest naar Van der Sluis opgestuurd. Dat waren de controles. Ze krijgen ieder jaar drie maal een geelkuur van Travipharma. De eerste keer op de eerste eieren, voor de eerste marathonvlucht en nog een keer halverwege het seizoen.

De beste duiven van Jacky
Jacky en Leen de Bruine hadden in 2019 de 2^e en de 26^e nationaal Barcelona. De 2^e nationaal Barcelona werd gewonnen door een blauwe doffer, Mr. Fit Barcelona (hoofdfoto). De vader van deze doffer is een kruising van een doffer van Walter en een duivin van Hans Lindenberg uit Yerseke (Hans won in 2016 nationaal Barcelona). De vader van deze Lindenberg is een Jellema en de moeder van deze duif komt van Bennie Homma.
De moeder van Mr. Fit Barcelona is zus van de 52^e nationaal Perpignan 2018.
De 26^e nationaal Barcelona is door ‘de 058’ (hierboven). Hij komt uit een doffer van Walter met een duivin van Wim Kooreman. In deze duif zitten vier goede kwekers als grootouder, waaronder de vader van de 1^e nationaal Narbonne 2018.

Terugblik op het seizoen 2019 en korte vooruitblik op 2020 door Walter
Walter: ‘Ik heb niets te klagen over het afgelopen seizoen. Van begin tot eind goed gepakt: St. Vincent, Bordeaux Sector 1, Barcelona, Bergerac en Perpignan. Vanwege het werk vlieg ik niet alle vluchten. Natuurlijk was de 1^e nationaal Bergerac het hoogtepunt, maar het verdere seizoen was ook goed met o.a. 21e nat. Barcelona en 14e nationaal St. Vincent.
Een nieuwe goede kweker bleek een duivin van Pieter Guelen uit Wijchen. Zij is van het soort van Jan Ernest. En verder ‘de 061’, vader 1e nationaal Bergerac.
Walter over de eenvoud van de duivensport: ‘Bij onze duivensport kom ik er steeds meer achter dat je op dezelfde goede lijnen zit te wachten. Eigenlijk is dit heel belangrijk: Goede duiven in een goede gezondheid. Meer heb je niet nodig.’
Wat zijn je doelstellingen voor het komende seizoen? Walter: ‘ Net als ieder jaar eigenlijk … Groepje klaarmaken voor St. Vincent en een groepje voor Bordeaux en meedoen op Barcelona.’
Welke duiven zijn je favorieten voor het komende seizoen? Walter: Mijn tweede duif van Bergerac en de broer 1e nationaal Bergerac zijn wel nieuwe favorieten.’

De Beste duiven van Walter
Walter: ‘De ouders van de 1^e nationaal Bergerac vormen een perfect kweekkoppel. De vader gaf reeds een duivin die heel vroeg vloog van Barcelona bij sportvriend Adrie de Ridder, maar ook van vroege duiven op de middaglossingen. Hij is afkomstig van mijn kweekkoppel waarvan de kinderen vele vroege prijzen hebben gevlogen. Hij is ook de broer van de moeder van de 1^e nationaal Barcelona 2018 en ook weer verwant is aan de 2^e nationaal Barcelona 2019 van Jacky de Bruine.
De moeder van de 1^e nationaal Bergerac is van Pieter Guelen. Zij gaf reeds met andere doffers ook al hele vroege duiven zoals de 89^e nationaal Barcelona 2019 en provinciaal 3^e, 4^e enz op de middaglossingen tegen gemiddeld 1350 duiven. Samen gaven ze de 1^e, 6^e, 11^e provinciaal tegen gemiddeld 1350 duiven.
Mijn 21^e nationaal Barcelona 2019 komt uit ‘de Zenuwpil’ van Jan Grootonk en ‘Roodkapje’ van Harold Zwiers. De 21^e nationaal Barcelona is van 2017 en heeft dus een oude ring om van 2016. Haar zus vloog dit jaar van Pau 336^e nationaal tegen 3.785 duiven en van Perpignan 332^e nationaal tegen 4.287 duiven.

Tot Slot
Hoe beleef je de duivensport? Walter: ‘Met gezonde spanning. Je bereidt je duiven goed voor en dan hoop je dat het lukt. ’s Winters is het anders. Ik heb er in de winter nauwelijks tijd voor. In de winter maak ik tijd vrij voor andere dingen.’
Is uw gezin betrokken bij uw hobby? Walter: ‘Mijn vader en moeder leven mee, vooral mijn moeder die is lekker fanatiek. Die kijkt boven uit het raam of er ’s morgens vroeg al een duif op de klep zit.’
Heeft u andere liefhebbers waar u mee samenwerkt? Zo ja, wie? Wat doet u samen? Walter: ‘Ik werk samen met Jacky, met Huub van der Boom uit Breda en Dick Opdien uit Rijen. En nog meer kennissen, waar je leuk mee over duiven kunt praten.’
Wat is er zo mooi aan de duivensport? Walter met een glimlach: ‘Simpel … strontruimen is ontspannen. Vroege prijzen is natuurlijk leuk meegenomen. Maar duiven vangen met een kooi, is ook spannend.’
Wat kan er beter in de duivensport? Walter: ‘Ik heb gummiringen. Dat vind ik nog steeds prima. Abonnement voor elektronische apparaten om duivensport te beoefenen, dat is niet positief.’
Heb je nog een leuke anekdote van het afgelopen seizoen? Walter: ‘Ik ben voor de tweede keer op rij verslagen door Jacky … vind ik schitterend … dat is het leukste van de duivensport.’
Jacky en Walter bedankt voor de Zeeuwse gezelligheid en jullie openheid. Geniet van de rust van het winterseizoen en succes met de voorbereidingen op het nieuwe seizoen !!!

Het bericht Een bezoek aan de Barcelona-vrienden van Zeeland: Jacky de Bruine en Walter van der Meulen (4 en slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Op zaterdagmiddag 19 oktober werden in Hendrik Ido Ambacht de prijzen van 2019 uitgereikt van de Golden Classic Marathon en het Nationaal Inkorfcentrum. Het was een gezellige middag. Rondom etenstijd werd er een snackkar bij het verenigingslokaal gereden en daar konden de bezoekers een patatje met een snack nuttigen op kosten van het NIC.
Ik had in jaren niet zulke lekkere friet op en ik dacht nog bij mezelf: ‘Ik ben misschien geen goede friet gewend. Aan de reacties om me heen bleek ik niet de enige te zijn, die deze patat heerlijk vond. Een groot compliment aan de bakster en degene die deze snackkar had geregeld.

De eerste prijzen die werden uitgereikt waren voor de winnaars van Agen van de Golden Classic Marathon:

1e Bart Koevoet Leidschendam
Kweker: Peter & Sebastiaan Verbeek Naaldwijk
2e Ineke van der Rhee Alblasserdam
Kweker: Marcel v.d. Helm Pijnacker
3e Linda en Alex Boonstoppel s-Gravendeel
Kweker: Herman de Jong Papendrecht
4e Ineke van der Rhee Alblasserdam
Kweker: Gerrit & Jaco van Nieuwamerongen Veenendaal
5e Herman de Jong Papendrecht
Kweker: Gebr. Voets Rotterdam

Vervolgens was het tijd voor de vluchtwinnaars van het NIC:
Fam. Toom, Alblasserdam: St.Vincent
Marco Vonk, Hendrik-Ido-Ambacht: Pau
Batenburg v.d. Merwe, Klaaswaal: Agen ZLU, Barcelona, Narbonne
Fam. v.d. Berg, Ridderkerk: Bordeaux
Henk Verheij, Hendrik-Ido-Ambacht: St.Vincent ZLU
Comb. de Jong, Alblasserdam: Dax
Gebr. Bras, Dordrecht: Marseille
Cees Muilwijk, Hardinxveld-Giessendam: Perpignan
Piet v.d. Merwe, Dordrecht: Agen
Jaco Wervenbos, Zwijndrecht: Cahors(o)
Ineke van de Rhee, Alblasserdam: Bergerac

Net voor de andere kampioenschappen kwamen de winnaars van de Golden Classic Marathon van Bergerac langs:
1e Fam. Toom Alblasserdam
Kweker: Frank Oosterhout Hoogvliet
2e Ineke van der Rhee Alblasserdam
Kweker: Marcel v.d. Helm Pijnacker
3e Frank Zwiers Terheijden
Kweker: Herman de Jong Papendrecht
4e Herman de Jong Papendrecht
Gebr. Voets Rotterdam
5e Ineke van der Rhee Alblasserdam
Kweker: Gerrit & Jaco van Nieuwamerongen Veenendaal

Het was een middag waar de organisatie met een trotse blik op terug kan kijken. Hieronder en als hoofdfoto de twee winnende duiven van de Golden Classic Marathon.

Winnaar Bergerac GCM: Familie Toom, Alblasserdam

Het bericht Uitreiking Golden Classic Marathon en NIC HI Ambacht 2019 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Wij, de Gebr. Ter Meer zijn in 2016 begonnen met marathonduiven. We hebben twee duiven geleend van Harold Zwiers en twee geleend van Herman Borgelink. Herman kende ons totaal niet maar gaf ons zo maar twee late jongen uit zijn allerbeste duiven. Dat is echt uniek. Die duiven hebben we tegen die van Harold gezet en er jongen van gekweekt.

Wat goed is komt snel. Kijk maar onze doffer ‘De 008’ van 2017. Hij komt uit de koppeling Zwiers maal Borgelink. Hij won in juni 2018 op Perigueux de 6^e prijs van 2.745 duiven. In 2019 begon hij met een prijsje op Limoges. Een drietal weken later schitterde hij wederom op Perigueux met de 19^e prijs tegen 2.644 duiven. Op Cahors (twee weken na Perigueux) pakte hij de 71^e prijs tegen 1.142 duiven. Als afsluiting van het seizoen op Bergerac (4 weken na Cahors) pakte hij de 53^e prijs tegen 2.461 duiven. Deze doffer heeft nog niet gemist op de marathonvluchten !!!

Naast deze doffer kreeg ik in 2018 en paar eitjes van Harold. Eén van deze duiven ringde de mannen met ‘de 342’ (van 2018 dus). Deze duif ging dit jaar (2019) twee keer mee. De eerste vlucht was Perigueux in juni. Deze duif won de 1^e van 2.644 duiven.

Twee toppers en dat met gekregen duiven. Zo kan het ook …
Met dank aan Harold Zwiers en Herman Borgelink.

Gebr. Ter Meer, Almelo

Het bericht Toppers van toppers … van Gebr. Ter Meer verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Oude duiven verdwalen en jonge duiven raken bij bosjes de weg kwijt. Het is een jaarlijks terugkerend verschijnsel. Over de oorzaak weten we weinig en naar het zoeken van een oplossing wordt niet veel werk gemaakt. Voor een deel heeft dat te maken met de omstandigheden dat duivenmelkers niet van verandering houden en zo conservatief zijn als de pieten. En het gedrag van aanvliegers, de asielzoekers op je hok geeft alleen maar meer raadsels op.

In de maand augustus liep er een verwarde jonge duif in mijn tuin, Ze zat strak in de veren, was niet uitgeput en droeg een chip. Binnenlopen in een van mijn gebrekkige hokken, weigerde ze. Als mijn duiven thuis vlogen zaterdags van België of Frankrijk, dan zat er dus altijd een duif op het dak.

Dat was lastig vond mijn duivenbuurman Cobus. Ik moest dat beest vangen, meende hij. Na een week of vijf liep onze zwerver de schuur in. Ik deed schielijk de deur dicht. Ik had haar, eindelijk. Ze kwam uit Meppel. De eigenaar vond dat ik het beest moest houden.

’ Richt haar maar af,’ riep hij door de telefoon. Ik sputterde wat tegen van dat ik duiven genoeg had en dat die duif nooit in mijn hok had gebivakkeerd.
’Zie maar,’ lachte de Meppelman,’ ik stuur het eigendomsbewijs.’

De volgende dag, gingen mijn dochter en schoonzoon met vakantie naar Vlierden, in de buurt van Helmond. Ik gaf ze een mandje met aanvliegers mee, waaronder mijn nieuwe aanwinst. Het was die dag beestenweer, het goot, hagelde en de straten stonden blank; kortom echt duivenweertje! Om drie uur belden ze, of ze konden lossen, ‘t spetterde bij hun vakantiehuisje maar een beetje. Ik gaf groen licht en dacht die vogels zie ik nooit terug. De hele middag werd het niet droog.

Tegen half zeven liep Meppel weer in m ’n Amersfoortse tuin. Ik zal je leren, dacht ik. Een paar dagen later, lapte ik de duiven naar Zaltbommel. De tuinduif kwam weer thuis en wandelde de schuur in. Vervolgens ging ze mee naar Woudenberg, Wijk bij Duurstede, Cothen en Meer. Ik verspeelde daarbij wel eigen vogels, maar de Drentse duif was niet weg te slaan. Ze had een goed kosthuis gevonden. Intussen had ze haar intrek genomen in het jonge duivenhok.

‘Ga er maar mee vliegen,’ had de liefhebber gezegd. Maar dat gaat niet zo gemakkelijk; je moet zo’n duif in het computerbestand op de vereniging invoeren; er moet een nieuwe chipring gekoppeld worden, want de oude kun je niet gebruiken. Veel werk en daarom geef je niet zo snel een aanvlieger mee op de vluchten. Van de week belde Harm. Hij had een oude, hele goeie duif in Sappemeer bij Groningen zitten. Of ik iets kon regelen voor een veilige terugkeer. Ik had daar immers familie. De duif was doorgeschoten. Ze was al 2 keer 1e op z’n hok geweest. Hij snapte er niks van.

Een dag na dit gesprek ging een kennis van mij laat in de middag naar het Noorden naar Haren. O ja, hij wilde best even richting Hoogezand- Sappemeer rijden! Ik gaf hem mijn Meppelse duif mee en zei zet die maar in Haren uit de auto dan komt Harms doffer of duivin met het mandje terug. U raadt het al! De volgende morgen vroeg liep Meppel weer in de tuin. Je eigen duiven verdwalen, schieten door naar het noorden of oosten en kunnen niet terugkomen, maar een zwerfduif wordt uit alle hoeken en gaten van Nederland als een magneet naar je duiventil getrokken.

Cor Uitham

Het bericht De Tuinduif verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Duifkampioen over drie jaar … een prachtig kampioenschap. Een duif die in drie jaar op drie vluchten per jaar heeft geschitterd. Weinig duiven is dat gegeven. In drie jaar driemaal drie prijzen winnen lukt nog wel, zeker als de liefhebber de duif speelt als hij of zij goed is. Er zijn immers genoeg vluchten om te kiezen. Is de goede duif voor een vlucht wat minder, dan kan er worden afgeweken naar de week erop. Dit laatste geldt niet voor het kampioenschap bij de Marathon Noord. Hier moeten binnen een jaar de prijzen worden verdiend op de drie klassiekers van de middaglossing (St. Vincent, Dax en Bergerac). Op deze vluchten moeten de duifkampioenen knallen … een uitwijkmogelijkheid is er niet. Uit deze inleiding kun je dus heel goed concluderen dat de winnaar van dit kampioenschap in het bezit is van een topduif. Dat is zeker waar! De topduif over de jaren 2017-2019 is in het bezit van Henri Wilharms uit Westerhuis. Een sympathieke liefhebber die altijd op zoek naar goede duif met prestaties.

De liefhebber
Henri Wilharms is 56 jaar en in het dagelijks leven al 30 jaar beveiligingsbeambte bij het Ministerie van Defensie.
Hij is als 6-jarig kereltje begonnen met postduiven. In de familie Wilharms zaten genoeg duivenmelkers en duiven leek hem op die jonge leeftijd ook wel leuk om te hebben. Door de liefde voor duiven van de jonge Henri raakte Pa Wilharms ook besmet met de duivenbacil. Hij ging ook starten met duiven. Hij is nu 81 jaar en is drie jaar terug uiteindelijk gestopt. Hij leeft nog steeds met zijn zoon mee.
Na jaren programma gespeeld te hebben, is Henri vanaf 2005 langzaam overgeschakeld van programma naar de marathonvluchten. De achterliggende reden is voornamelijk zijn werk. Henri zit in de ploegendienst en moet ook regelmatig in het weekend werken. Hij heeft geen spijt van zijn switch naar de marathonvluchten. Henri: ‘De marathonliefhebbers en de marathonduivensport is lekker ontspannen. Veel minder gestress … veel meer genieten … ook onderling is het gezelliger. Het lijkt net of de marathonliefhebbers elkaar meer gunnen.’

Stamopbouw
In de ‘tijd van programmavluchten’ was de basis van zijn duivenstam de duiven plaatsgenoten Comb. Niks en Hans Uitslag uit Vriezenveen. Deze programmaduiven spelen nog steeds een rol in de huidige marathonstam. Na zijn overschakeling zijn deze duiven, die de marathonvluchten goed aankonden, gebleven. Dit is aangevuld met duiven van Dick ten Cate Hattemerbroek en Guus van Aken uit Wijk bij Duurstede. De meeste duiven kwamen via Comb. Vierhouten (Nunspeet). Zij hadden een kruising tussen de Jonge Witbuik, via Guus van Aken, en de Goede Vale van Dick ten Cate. Daar kwamen toppers uit en daar haalde Henri een koppel eieren. Ook kwamen van eerder genoemde liefhebbers rechtstreekse duiven. In die jaren had Jan Jasper, clubgenoot, de kampioensduif VNCC. Henri had ook een goede duif. Namelijk ‘De 119’, die onder meer de 6^e NPO Perigueux en een vroege op Orange (bij de eerste 30 nationaal) won. Jan Jasper vroeg deze twee goede duiven op elkaar te zetten. Jans duivin tegen Henri goede doffer. Deze samenkweek heeft goede nazaten opgeleverd. Ook de vader van Duifkampioen van Jan Jasper is in de samenkweek meegenomen. Hij heeft op een duivin van Comb. Vierhouten (uit het soort van Dick Ten Cate maal het soort van Guus van Aken) gestaan.
Henri over zijn stam: ‘Het zijn misschien niet allemaal klinken de namen. Dat is dan ook ondergeschikt aan de vliegkwaliteiten die een duif heeft. De basis moet gewoon goede duiven zijn!’

… wordt vervolgd …

Het bericht Henri Wilharms, Westerhaar, Duifkampioen over 3 jaar Marathon Noord (1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In deze editie komt ‘Serena’ langs van René van de Zande uit Wissenkerke. Zij vloog:

227/1083 Agen 18
48/1364 Perigieux18
24/1294 Bordeaux 19
17/978 Agen 19
en als uitsmijter nog de 3e nationaal Cahors 2019
Nu in 2019 eindigt ze als 7e overnachtduif van Nederland in WHZB/BOTB.

Ook werd deze duivin Asduif Overnacht van de afdeling Zeeland ’96.
Natuurlijk zorgde ze er daardoor mede voor dat haar baas 3e hokkampioenschap overnacht werd van de Afdeling Zeeland.
‘Serena’ werd met alle andere duiven in mei gekoppeld en vloog Bordeaux op eitjes van een dag of tien waarna ze de nestcyclus telkens gewoon afmaakte.
Op Cahors kwam ze op een jong van 26 dagen met eitjes van 6 dagen erbij tot de 3e nationaal.

Tot dusverre, in haar jonge leven, dus 5 x overnachten en 5 x prijs.
Zij is een kruising van duiven van Jan Polder, Middelharnis en Frans Janssens, Kapelle waarvan het gros van mijn duiven afstammen.

Dank je wel, René! Je hebt een super duivin !!!

Het bericht Topper van 2019 … ‘Serena’ van René van de Zande verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In deze rubriek vragen we aan een marathonduivenliefhebber hoe het hem of haar is vergaan in het afgelopen seizoen. Dit doen we door middel van een aantal standaardvragen, die we aan iedere liefhebber in deze rubriek deelneemt, stellen. De hoofdvraag is: Hoe beleeft een gemiddelde marathonduivenliefhebber zijn seizoen? In deze editie geef ik het woord aan Henri Hoeks uit Bovensmilde. Deze liefhebber behoort tot de beste van sector 4. Menig kopprijs hebben zijn duiven binnen gehaald, waaronder nationale overwinningen. Daarentegen heeft hij ook veel hinder van roofvogels, waardoor veel topduiven geen lang leven hebben. Er zijn jaren bij dat hij opnieuw zijn stam op moet bouwen. Hoe heeft hij het afgelopen seizoen beleefd? …

Wat was je doel voorafgaand aan het seizoen? Henri: ‘De doelstelling was om een mooie ploeg duiven over te houden met een aantal nieuwe talenten die top 10 NPO konden vliegen.’

Met hoeveel vliegduiven ben je gestart? Henri: ‘Met 13 duiven die overnacht gevlogen hadden en een 15 tal van 2017 die geen overnachting hebben gehad als jaarling. Rond de 30 jaarlingen inclusief laten.
Helaas waren van de 13 ouden er al 8 weg voor de overnacht kon beginnen.’

Heb je iets anders gedaan in vergelijking met andere seizoenen? Henri: ‘Ja, ik heb de duiven in het voorjaar gescheiden losgelaten en niet op nest laten komen. Dit heb ik gedaan om de roofvogels. Deze pakken vaak de oudere nestduiven die rond het hok vliegen.’

Wat was je mooiste moment van afgelopen seizoen? Henri: ‘Dat waren de laatste vluchten en vooral Bergerac. Door het vele aantal doffers had ik besloten om alle jaarlingdoffers te spelen plus een 10 tal ouden totaal 28 duiven. Ik speelde er 22 in de prijzen en begon met de 3^e, 7^e,8^e NPO. De jaarling doffers waren er op één na allemaal weer én goed fris en dat na 1004 km met kopwind. De laatste 4 vluchten liepen goed met 70 procent prijs en telkens top 10.’

Van welke duif had je goede verwachtingen en is dit uitgekomen? Henri: ‘Van ‘de 227’ van 2015. Ze won vorig jaar 5^e npo Limoges en 1^e nationaal Dax sector 4. Helaas is ze in het voorjaar gepakt door de havik.’

Had je een verrassing onder je vliegers? Henri: ‘De 890’, een laatje van 2016. Deze doffer is in 2018 voor het eerst gespeeld. Hij is een kleinkind van mijn St. Vincent duivin die in de nakweek nu al 17 teletekstduiven heeft gegeven.
Deze doffer was mijn 2^e op Limoges en speelde vervolgens 2 maal kop met een 14^e Nat Dax en 12^e Nat Bergerac. Hij werd duifkampioen in de fondclub van het noordelijke rayon.’

Is er een nieuwe kweker opgestaan of kweekkoppel? Henri: ‘De duiven die hier kopvliegen stammen allemaal af van mijn 2 stamkoppels, waar ik de laatste 10 jaar goede resultaten mee behaal. Samurai met De Oude Witpen … hier heb ik nu 35 nazaten bij de top 10. En het koppel 700 x 137 lijn Goudoogje en Yolanthe. Waar ik vooral trots op ben, is het feit dat anderen het erg goed doen met de nazaten van deze koppels.
Hier is het vooral ieder seizoen opnieuw beginnen door het grote roofvogel probleem en dan is het niet eenvoudig om de boel op de rit te houden.’

Heb je wat geleerd dit seizoen? Henri: ‘Om ondanks de slechte eerste 2 vluchten er vol tegen aan te blijven gaan en dat leverde nog een mooi slotakkoord op met 7 teletekst duiven in de laatste 5 vluchten. Het hok is na het seizoen nog wat aangepast om te proberen om in het begin van het seizoen wat makkelijker vorm te kunnen pakken, dat hopen we in ieder geval.’

Heb je een blunder begaan dit seizoen? Henri: ‘De duiven die van de eerste vlucht weer kwamen hadden verkeerd gezopen en deden er lang over om te herstellen. Ik heb ze waarschijnlijk te snel gespeeld 4 week later op de rampvlucht, Cahors, op mijn hok verspeelde ik ze alle 5.’

Wat heb je vooral goed gedaan afgelopen seizoen? Henri: ‘De jaarlingen werden in het verleden zelden of nooit gespeeld maar om dat er altijd zo veel worden opgevreten besloot ik een gedeelte te spelen op Perigueux en bergerac en dat ging erg goed.’

Hoe denk je over de steeds warmer wordende zomers als je kijkt naar het spelen van de duiven? Henri: ‘De duiven die gezond en afstand geschikt zijn kunnen er prima mee omgaan. De storingen rond de lossingen op St. Vincent, Cahors en Orange gaven veel meer problemen dan open en warm weer.’

Kunnen we de verliezen van de jonge duiven volgens jou beperken en hoe? Henri: ‘Ten eerste kun je je als liefhebber gaan afvragen wat wil ik met mijn jongen? A Presteren of B jongen overhouden.
Indien men jongen wil overhouden zou ik de jongen zo natuurlijk mogelijk houden en de duiven pas spelen wanneer ze bij huis goed trekken. Dit houd soms in dat ze er niet klaar voor zijn op de jonge duiven vluchten, maar later kan men prima instappen of de natour spelen. Ik zelf doe dit nu al ruim 10 jaar en verspeel amper duiven … minder dan 10 procent op de vluchten. Ook laat ik de dag van inzetten de duiven meer dan genoeg eten, zodat er genoeg reserve is om thuis te komen.
Als men met jongen wil presteren, moet men vooral in de gaten houden de duiven niet te snel te spelen na een colie-uitbraak. Door dat de gezondheid minder is, dan het lijkt, worden er veel verspeeld.
Ieder jaar zie je spelers die op de eerste vlucht de helft kwijt zijn terwijl hun buurman in dezelfde mand de duiven wel thuis krijgt. Vaak wordt er na alles gewezen, maar ik denk dat een gezonde duif met voldoende reserves thuis moet kunnen komen.’

Heb je nu al een favoriete vliegduif voor volgend jaar? Henri: ‘Ik wijs geen favorieten meer aan want die verdwijnen het eerst. Ik hoop natuurlijk wel dat de nieuwe lichting deze lijn doorzet.’

Heb je een tip voor de lezers? Henri: ‘Zorg dat je afstand geschikte duiven haalt voor je favoriete onderdeel en probeer in de stille maanden wat hokbezoeken te regelen om telkens wat bij te leren en inspiratie op te doen voor het nieuwe seizoen.’

Wat zou de basis van onze hobby moeten zijn? Henri: ‘Plezier! Ik kan ontzettend genieten als de duiven weer komen op alle vluchten en wacht dan ook al mijn duiven op.
Ik merk hier ook vaak dat het moeten is en dat komt ook dat iedereen maar steeds denkt, dat het vanzelf gaat, maar ook ik moet er erg veel energie in steken.’

Henri, heel erg bedankt voor de medewerking, je openheid en de leerzame dingen die je hebt gedeeld. Ik hoop dat je een manier vindt om de verliezen door de roofvogel af te laten nemen.

Het bericht Hoe verging het Henri Hoeks in het seizoen 2019 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In deze editie komen drie toppers van de Gebr. van Deutekom aan bod.
De mannen: ‘Afgelopen jaar hadden wij een 3-tal duiven die 1: 100 hebben gevlogen waarvan 2 doffers zelfs 2 maal 1:100.’

‘De 978’ van 2016, “Dion”, vloog dit jaar o.a. een 12e NPO Perigueux tegen 2.580 duiven en een 21e NPO Bergerac tegen 2.802 duiven. In sector 3 goed voor de 28e tegen 7.095 d. en 52e tegen 7.410 duiven. Hij begon dit jaar met een 62e NPO Limoges 1896 duiven. “Dion” won vorig jaar op zijn debuut op de overnachting een 7e NPO Perigueux tegen 2.662 duiven.

Bovenstaande resultaten hebben er voor gezorgd dat deze doffer de volgende klasseringen in diverse duifkampioenschappen nl. 9e Nat. Marathon WHZB-TBOTB, 1e SFG ( Superfondclub GOU), 1e Vereniging, 1e Kring, 1e Regio NW, 3e Afdeling 8 GOU en 3e Fondclub Noord.

Er wordt hier op nest gevlogen en de duiven zijn vanaf voorjaar 2018 bij elkaar gebleven dus niet gescheiden! Het enigste nadeel hiervan was dat er dit jaar op Bergerac de nodige duiven al 5 pennen of meer hadden gestoten dus dat gaan we volgend jaar maar eens anders doen. Wat betreft de motivatie daar was voor “Dion” geen duidelijke lijn in te ontdekken want omdat zijn duivin 3 weken voor Limoges was weggebleven kreeg hij op dag van inkorven Limoges een kweekduivin als partner. Op Perigueux op eieren 14 dagen broeden en op Bergerac op een jong van 14 dagen.

Dit jaar 3 maal prijs van de 3 inkorvingen en vlieg nu 4 maal prijs van de 5 inkorvingen.

Wat betreft de afstamming: De vader komt van Jelle Jellema, uit zoon Femke met een Kiekebelt-duivin. Zij is een kleindochter Goosie via M.J. van Zanden, Appelscha. De moeder, komt uit Late Vale met Juweel … rechtstreeks Stefan Leloux & Zn, Kapelle.

‘De 415’ van 2015, “De Bonte Turbo” vloog dit jaar o.a. een 9e NPO Perigueux tegen 2.580 duiven en een 25e NPO Bergerac tegen 2.802 duiven. Dit was in Sector 3 goed voor een 21e tegen 7.095 duiven en een 62e tegen 7.410 duiven. Deze doffer vloog in 2018 al een 16e NPO Perigueux tegen 2.662 duiven.
Hij behaalde de volgende klasseringen Duifkampioenschappen Marathon 34^e Nat. WHZB-TBOTB. 2e Ver., 5e Kring, 3e Regio NW, 15e Afd.8, 3e Super Fondclub GOU (SFG), 9e Fonclub Noord

Wat betreft motivatie pakte hij zijn beste prestaties op grote jongen van 2 tot 3 weken, omdat de vloer bedekt is met stro willen de koppels nog wel eens verhuizen tijdens het seizoen. Zo ook deze doffer, op Bergerac zat hij in zijn “eigenlijke” bak te broeden en elders in een ander hok in een hoekje zijn jong te voeren. Hij vliegt dit jaar 3 prijzen van de 3 inkorvingen. Hij vliegt tot nu toe 7 prijzen van de 8 inkorvingen. Hij vloog ook 61^e NPO Perigueux tegen 2.794 duiven en een 129^eNPO Limoges tegen 1.895 duiven.

Wat betreft de afstamming: De vader is een Van Wanroy uit de Lijn van de Spin via Frans Hummelink uit Vorden. De moeder komt van het soort van Jellema, uit zoon Luna met Kiekebelt, uit Goedele van M.J. van Zanden uit Appelscha.

De laatste is ‘De 981’ van 2016, “Annalynn”, vloog o.a. de 14e NPO Bergerac tegen 2.802 duiven. In sector 3 32e tegen 7.410 duiven.

Zij werd ingekorfd op een jong van 10 dagen. Als enige duivin ging zij mee naar Bergerac omdat de andere duivinnen doelbewust werden ingehouden als gevolg van dat er te veel duivinnen waren verspeeld dit jaar. Ze ging wel met de eer strijken en werd als eerste afgevlagd. Vloog dit jaar 3 prijzen van de 3 inkorvingen. Vorig jaar won ze 2 prijzen van de 2 maal zetten. Ze heeft dus nog niet gemist. Met o.a. de 137^e NPO Limoges tegen 1.895 duiven, 199^e Perigueux tegen 2.580 duiven en de 274^e NPO Bergerac tegen 2.200 duiven.

Wat betreft de afstamming: De vader komt uit het soort van Jellema, uit zoon Femke, met Kiekebelt, kleindochter Goosie via M.J. van Zanden van Appelscha. De moeder is van Jellema, uit kleinzoon Brivedoffer met Poutsma, dochter Chantal, via M.J. van Zanden uit Appelscha.

Drie toppers op één hok! Het moet een heerlijk gevoel zijn als je deze duiven op je hok hebt. Super!

Het bericht Drie toppers van 2019 van Gebr. van Deutekom verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

De duifkampioen over 3 jaar
De Asduif over drie jaar bij de Marathon Noord is ‘De 85’ van 2013. De vader van deze kanjer komt uit ‘De 119’ met de duifkampioen van Jan Jasper. De moeder is een product van het oude programmasoort (Comb. Niks en Hans Uitslag) met een duivin uit de koppel eitjes van Comb. Vierhouten (Van Aken en Ten Cate).
Deze kampioen heeft als jaarling twee keer gemist. Als twee-jarige miste hij de eerste keer en de tweede vlucht zat hij in het midden van de uitslag. Daarna heeft hij nooit meer gemist.
In 2017 won hij zijn mooiste prijs met 10^e nationaal St. Vincent. 2018 leek niet zo’n goed jaar voor hem te worden. Hij kwam met het inspelen steeds te laat. Op St. Vincent is hij toch gespeeld. Hij zat achter in de prijzen. Henri ging op zoek naar een mogelijke oorzaak. ‘De 85’ zat altijd op de tochtzolder. Dat is best lastig … als je hem pakken wil. In de winter is dat maar eens dichtgemaakt … na St. Vincent dan toch maar weer open gemaakt. Het resultaat was gelijk goed … de 68^e nationaal Dax.

Het seizoen
Henri speelt zijn duiven op weduwschap. Sinds twee jaar heeft hij er een hokje met nestduiven bij.
De weduwnaars zijn rond 31 januari gekoppeld. Henri: ‘Voordat het seizoen begint, moet het met de kweek klaar zijn (met de vliegers).’ Hij speelt met 12 weduwnaar en 5 nestduivinnen. In het hok vind je geen specifieke kwekers. In 2020 zal er één kweker zijn … ‘de 85’. De beveiliger uit Westerhaar kweekt voor zichzelf 30-35 jongen.
De duiven krijgen sinds afgelopen seizoen ‘volle bak’. Het voer komt uit een zak van Beyers (All-in One). Henri is naar de marathonvluchten toe toch weer op gaan opvoeren. Dat is achteraf goed bevallen. In de periode met volle bak wordt er iedere week ingekorfd. Tijdens het marathonseizoen zitten de duiven weleens een paar weken thuis en dan is volle bak niet goed. Ze worden dan te zwaar. In het marathonseizoen krijgen de duiven naast de All-in-One mengeling de Jellema Fondmengeling.
De duiven gaan vanaf de eerste vlucht mee. Soms gaat er een duif ook mee op de eerste dagfondvlucht. De voorkeur gaat echter uit naar alleen vitesse- en midfondvluchten als voorbereiding. Daar heeft Henri de beste ervaring mee. De ervaren duiven gaan drie keer mee op een marathonvlucht en een jaarling in principe een keer. Dit seizoen heeft Henri een uitzondering gemaakt. Zijn goede Cahors-duif (8^e nationaal) leek op Bergerac zo mooi … die moest worden ingemand. Helaas is deze duif op Bergerac verspeeld. Dus zal het voortaan bij één keer blijven.

Tot Slot
Duivensport is prachtig. Naast de mooie prestaties van de duiven is genieten van de verzorging en de onderlinge contacten eveneens belangrijk. Henri over zijn duivensportbeleving: ‘In het duivenhok vergeet ik alles. Heerlijk met de duiven bezig zijn … voorbereiden voor de vluchten. Dromen wat er van gaat komen. Helaas komen de dromen niet altijd uit. Ik geniet enorm van de duivensport. Ondanks de vergrijzing gaat het binnen de marathonvluchten nog goed. Dit jaar was er zelfs een kleine groei op de marathonvluchten in onze regio.’
Henri, nogmaals gefeliciteerd met je Duifkampioen over drie jaar binnen de Marathon Noord en hopelijk mag je nog jaren van hem genieten en … van zijn nakomelingen!

Het bericht Henri Wilharms, Westerhaar, Duifkampioen over 3 jaar Marathon Noord (2 en slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In deze editie gaat het over Snelle Jaapie van Jan Melaard uit Ooltgensplaat …

Jan: ‘In 2016 ben ik een beetje opnieuw begonnen met mijn duiven. Ik heb bij Piet de Vogel en Ronald Geerdink duiven gekocht, omdat ik ook duiven wilde hebben die op 1 dag door kunnen komen … mits dat mogelijk is natuurlijk. Deze duiven heb ik haast allemaal gelijk op het kweekhok gezet en maar kweken en steeds maar overkoppelen om zo vlug mogelijk te ontdekken of er duiven en/of koppels bij zitten waar ik mee verder kan. Verder heb ik een duif via internet van Team van Ginkel (soort 100% Piet de Vogel ) gekocht. Laat dat nu de vader zijn van Snelle Jaapie. De moeder is een duif van Piet de Vogel.

Als jaarling hecht ik niet echt aan prijsvliegen. Dat is alleen maar om ervaring op te doen. Als tweejaarse vliegduif moeten ze laten zien wat ze in hun mars hebben!!! Dit ging in 2019 gelijk goed en vooral met Snelle Jaapie.
Als jaarling heeft hij één overnachtvlucht gehad … Perigueux (772 km). Omdat 2018 een heel zwaar seizoen was met warm weer en veel NO wind, hebben de jaarlingen één marathonvlucht gehad. Normaal krijgen ze twee overnachtvluchten. Dus Snelle Jaapie ook!

In 2019 wilde ik een paar ZLU-vluchten spelen. De start werd direct gemaakt met Pau. Gelijk liet Snelle Jaapie zich aan de kop van de uitslag zien. Hij was om 5.21 uur de vroegst geklokte duif en won de 3^e nationaal en 3^e internationaal tegen 12.119 duiven. Hij deed dit op 6 dagen broeden.

De volgende vlucht voor Snelle Jaapie werd Narbonne. Ik klokte hem dezelfde dag om 22.14 uur. Dat was goed voor de 90^e Nationaal. Zijn stand was dit kaar 10 dagen eieren. Op mijn hok werd hij nipt verslagen met een duif die ik klokte om 22.06 uur. Deze duif won de 79^e nationaal.’

Voor Jan een geslaagde rentree op de ZLU-vluchten. Mooi om zo’n herstart te beleven en om gelijk een geweldenaar als Snelle Jaapie op het hok te hebben.

Het bericht Topper 2019 … Snelle Jaapie van Jan Melaard verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Een clubgenoot vroeg een bonnetje. Ik zei: ‘Waar is ‘t voor en wie wil er in de vrede een duif van mij?’ ‘ Jij hebt duiven en je schrijft, je weet nooit hoe een koe een haas vangt’, was z’n dubbelzinnige reactie. ‘Vliegen is geen schrijven, maar soms krijgen woorden wel vleugeltjes’, reageerde ik. De bonnenvrager keek mij mistig aan; in de trant van je kletst uit je nek.

De bon was voor de Capitulatiepost in Wageningen, een club waar hij leuk contact mee had. ‘Een bijzondere naam voor een duivenclub’, lachte ik, ’capituleren betekent zich overgeven en post komt natuurlijk van postduiven. Ze beoefenen in Wageningen zeker vol overgave de duivensport!’ ‘In Wageningen hebben de Duitsers zich na de oorlog overgegeven in hotel de Wereld’, bromde mijn clubmakker,’ en hoe wordt ‘t nou krijg ik een bon van je of niet?’
Dus schreef ik maar op ‘t kaartje dat ik na overleg in april 2005 wel iets van mijn kostbare duivenbezit wilde prijs geven en ik zette mijn zwierige handtekening.

Ja, duivenverenigingen en hun namen. Thuis bladerde ik wat in een ringenboekje. Daar vond ik een keur aan buitenissige namen. Wat te denken van Het Stadsveld in Enschede, De Eersteling in Tinte, De Arkduif in Bladel en Auf Wiedersehn in Nieuwstadt.
Dat Stadsveld kon ik niet plaatsen maar Eersteling, (Is dat een bloemetje of een aardappel?) en Arkduif lagen voor de hand. Na een vluchtig inspectie van ‘t oude ringenboekje, viel op dat duivenmelkers veel plezier aan hun hobby beleefden. Meer dat 20 verenigingen over het hele land verspreid noemden zich “Ons Genoegen”; Van Bunschoten tot Veendam, ’s Gravenzande en Landsmeer overal zat dat genoeglijke duiven volkje.

Veel voorkomend was ook Luchtbode. Vreemd genoeg hadden enkele duivenclubs voor een roofvogelnaam gekozen. Zeg nou zelf met Sperwer en Valk vroeg je toch om problemen. In Maastricht gingen de melkers op de Franse tour met Sint La Rose, La Rapidité en L’Eclair.
Om een beetje geleerd te doen; nog 2 Latijnse namen, namelijk: Linea Recta en Vice Versa: regelrecht of rechtstreeks was voor een goeie postduif prima, maar op duiven die heen en weer vlogen had ik ‘t niet zo.
Tenslotte troffen we in Roosteren PV De Liefde aan. Wat spookten liefhebbers daar zo al uit, zou je dan meteen willen weten.

Daar moest ik toch nodig eens over schrijven, dacht ik; over die duivenmelkers en hun liefde Dan zou ik U bijv. kunnen vertellen hoe clubgenoot Harm (niet onze bonnenman) op Texel zijn Adrie ontmoette toen hij nog een beginnend melkertje was.

Soms geven duivenmannen en vrouwen hun duivenhokken en paleizen ook een naam bijvoorbeeld: Op goed Geluk of Op Raokeldais , Alles loopt in de Soep en ‘t wordt tied dat ie komt!”
Wij duivenmelkers zijn creatieve geesten.

©c.u.

Het bericht Capitulatiepost verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Als we naar de Keizer Kampioenen van de Fondunie 2000 kijken van de laatste jaren, dan zien we louter topmelkers. Van Hommes en znn en IJsbrand Kaptein beiden uit Akersloot naar Jelle Jellema uit Nijverdal en van Arjan Beens uit Genemuiden naar Gertjan Rigter uit Amstelveen. De Keizer Kampioen van 2019, Gerard Schalkwijk uit Lopik, past daar prima tussen. De laatst genoemde topper gaat de laatste jaren fantastisch te keer op de ZLU-vluchten, maar tussendoor ook op een enkele NPO-vlucht waar hij zijn onervaren duiven op inspeelt. Eigenlijk gaat hij de laatste jaren elk jaar een beetje harder. Het Keizer Kampioenschap is daarom een logisch gevolg. Om dit kampioenschap te kunnen behalen, heb je niet alleen vroege duiven nodig, je moet ook je aangewezen duif (de eerst getekende) op tijd pakken. Met gemiddeld de 21e prijs tegen gemiddeld 924 duiven met de eerste duif en op 5 van de 7 vluchten de aangewezen duif geklokt waarvan driemaal heel vroeg, werd het Kampioenschap binnen gehengeld. Hiermee is Gerard een waardig opvolger van de Comb. Hommes en znn.

De liefhebber
Gerard Schalkwijk (52 jaar) uit Lopik is de Keizer Kampioen van de Fondunie 2000 in 2019. Hij is eveneens bekend vanwege zijn bedrijf Travipharma. Zij verkopen ondersteunende voedingsproducten voor postduiven. Bekende producten van hen zijn Super Antislijm (SAS) en Forte-Vita. Natuurlijk hebben ze nog een veel breder assortiment aan natuurlijke producten.
Hoe ben je in de duivensport terecht gekomen, Gerard? Gerard: ‘Mijn vader Ries had in zijn jeugd samen met zijn broer Anton Schalkwijk al duiven in IJsselstein. Mijn neef Raymond (zoon van Anton) is samen met zijn vader de duivensport gaan beoefenen. De eerste duiven kwamen van ome Anton en Wout van der Kreeft, toen voorzitter van de Groene Olijftak. Ook kwamen er duiven van wijlen Cor Vuik uit Krimpen aan de Lek. Dit waren duiven met als achtergrond VanBruane en Aarden. Inmiddels heb ik in Lopik de beschikking over een tuinhok van 8 meter. Hierin zitten 3 afdelingen van 12 nestkoppels en een afdeling voor de 70 jongen.’

Prestaties uit het recente verleden
De laatste jaren presteren Gerards duiven geweldig. In 2015 won hij in zijn sterke NIC in IJsselstein 7 eerste prijzen, wat je natuurlijk een superjaar kunt noemen. In 2016 had hij een geweldig weekend. Hij won hetzelfde weekend de 2^e, 3^e en 9e nationaal Perigueux en de 2^e van Agen ZLU in de Fondunie 2000. Bij de ZLU was dat goed voor de 13e nationaal. In datzelfde jaar kwamen door de 52^e nationaal Barcelona, de 9^e nationaal Albi, de 18e, 19e en 32e nationaal Orange en de 19e NPO Bergerac bij.
2017 was het jaar van ‘Lady in the Dark’. Deze geweldige vliegduivin werd de Beste Internationale Duivin op de Marathonvluchten. Zij won de 16^e nationaal Pau en de 11^e nationaal St. Vincent bij de ZLU. Internationaal won ze bij de duivinnen respectievelijk de 4^e en 6^e prijs. Eerder in haar loopbaan won ze als jaarling twee prachtige prijzen. De eerder genoemde prijzen van 2016 2^e nationaal Perigueux en 19^e nationaal Orange stonden op haar naam.
In 2018 kwamen de duiven van Gerard wederom sterk voor de dag. Hij won onder meer de 29^e nationaal Dax S3, 28^e nationaal Barcelona, 18^e en 28^e nationaal Orange S3, 43^e en 59^e nationaal St. Vincent ZLU, 37^e en 51^e nationaal Narbonne en de 57^e nationaal Perpignan.
Hoe het Gerard in 2019 verging leest u in één van de volgende delen van deze reportage.

Een paar toppers
In 2019 had Gerard verschillende topduiven, die in deze reportage in verschillende delen voorbij komen. De eerste is ‘de 801’ van 2017. Deze doffer wordt Tom Dumoulin genoemd. Niet om de eerste plaats, omdat hij al twee fietsen heeft gewonnen bij de Fondunie 2000. Hij won in 2019 de 45^e nationaal Narbonne tegen 3.829 duiven. In 2018 won hij al de 37^e nationaal Narbonne tegen 3.082 duiven en de 145^e nationaal Agen Jaarlingen tegen 4.776 duiven. Hij is een volle broer van ‘Vale Elite’. Zij won in 2019 de 49^e nationaal Pau tegen 3.785 duiven en de 52^e nationaal St. Vincent tegen 2.696 duiven. In 2018 won ze al de 59^e nationaal St. Vincent ZLU. Beiden komen ze uit ‘Barçasilva’ van de familie van Houten. Hij is een zoon van Rood Vinkenborg. De moeder is ‘Piccina Elite’. Zij is gekweekt bij PiPa uit ‘Wesley’ (8^e nationaal Brive en 20^e nationaal Barcelona bij de familie van Houten) met Dochter Schumacher (2^e Internat. Asduif Barcelona). ‘Piccina Elite’ is ook de moeder van ‘Lady in the Dark’. Deze laatstgenoemde duivin was zoals eerder genoemd de Beste Internationale Marathonduivin in 2017.
De tweede topper van 2019 is ‘de 738’ van 2017. Deze doffer wordt ‘Mighty Wings’ genoemd. Hij won in 2019 de 92^e nationaal Narbonne tegen 3.829 duiven en de 10^e nationaal Perigueux S3 tegen 7.112 duiven. De vader van hem komt uit een zoon van ‘New Laureaat’ (1^e internationaal Barcelona 2013 en 8^e nationaal Barcelona 2011) en ‘Kleine Jade’ (1^e internationaal Barcelona 2014) met een dochter van ‘Zwart Goud’ met ‘Dochter Snelle Jelle’. De moeder van ‘Mighty Wings’ is ‘Lady Maxime’. Zij won o.a. de 37^e nationaal Narbonne 2014 tegen 6.650 duiven en de 76^e nationaal Bergerac tegen 17.957 duiven. Zij komt uit ‘Vale Tornado’ van Rik Ros met ‘Pandora’ van Frans Bungeneers.

… wordt vervolgd …

Het bericht Gerard Schalkwijk, Lopik, Keizer Kampioen Fondunie 2000 in 2019 (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Deze keer is het onderwerp ‘Shakira’ van Ronnie Mersman uit Elim, een plaatsje op de grens van Drenthe en Overijssel, ten Zuidoosten van Hoogeveen,

‘Shakira’ won de 9^e nationaal St. Vincent tegen 957 duiven.
‘De 544’ van 2017 is twee weken voor St. Vincent na een goede invliegperiode thuis gehouden en enkele keren zelf weg gebracht tussen de 25 en 60 km. Uiteindelijk is ze ingekorfd op 10 dagen eieren. Dit is in overleg gegaan met Paul Couwenberg uit Breda mijn (coach) en het pakte heel goed uit. Ze won in de afdeling 10 de 7^e prijs tegen 367 duiven van afdeling 10, de 9^e prijs tegen 957 duiven in sector 4 en een 1^e plaats in rayon 6 van Afdeling 10 van 52 duiven.

In 2019 won Ronnie verder drie mooie prijzen op Limoges 18, 25, 26 in rayon 6 met 6 duiven mee

De laatste jaren is Ronnie zijn vliegploeg weer aan het opbouwen. Hij had in 2009 een prachtig jaar waar hij nog steeds trots op is. Hij won toen o.a.:
43^e Perpignan tegen 975 duiven in de Fondunie 2000
81^e Limoges tegen 2.307 duiven
49^e Barcelona tegen 1.292 duiven (2^e in de Distance cup)
66^e Bergerac tegen 834 duiven
61^e St. Vincent tegen 439 duiven
De prestatie van ‘Shakira’ op St. Vincent 2019 is voor Ronnie een prachtig hoogtepunt.

De stam van de man uit Elim bestaat grotendeels uit duiven van de Comb. Goorberg-Couwenberg uit Breda, aangevuld met twee rechtstreekse duiven van Jan Van Keulen, Asten, een paar duiven van Jan Grootoonk uit Bant via Jan Jacobs uit Deest en twee rechtstreekse doffers van Jan van der Zande uit Scherpenisse.

Ronnie, je mag heel trots zijn op jouw Shakira … bedankt voor je inzending

Het bericht Topper van 2019 … Shakira van Ronnie Mersman verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Deze keer is het onderwerp ‘De 130’ van Ben Boeijink uit Gorinchem. Deze doffer vloog als jaarling de 14^e nationaal Agen ZLU … uiteraard bij de jaarlingen. Het begin van misschien wel een prachtige vliegloopbaan. Het zou Ben gegund zijn.

Ben doet verslag van zijn mooiste vlucht tot nu toe op de marathonvluchten … Agen ZLU jaarlingen 2019: ’30 juni 2019 is voor mij één van de mooiste dagen geworden in mijn duivensportcarrière. Op deze dag arriveerden de duiven van Agen ZLU. 3.940 Nederlandse jaarlingen begonnen op 29 juni om 6.45 uur aan hun terugreis naar het thuisfront, waaronder 9 van mij. Met de 14^e, 67^e, 124^e, 597^e, 735^e en 909^e plaats en dus 6 prijzen kon deze dag niet meer stuk.

Zondagmorgen al vroeg plaats genomen bij mijn hok en iets over zeven de eerste melding in ons NIC. Frank Zwiers klokte om 07.09 uur zijn 16^e getekende en was daarmee de eerst gemelde in Nederland wat later de 3e nat bleek te zijn. Eveneens uit ons NIC kwam, een half uurtje later (07.43 uur), de 1e nationaal en wel bij de Gebr Holleman met hun 1e getekende. Inmiddels was mijn duivenvriend Rini van den Bogaard gearriveerd om samen de duiven op te wachten. Hij was het die ‘de 130’ recht uit de goede hoek aan zag komen. Hij werd geklokt om 09.26.38. Dit bleek de derde melding in ons NIC. Later was hij goed voor de 14e nationaal, waar gezien de overvlucht niet echt op gerekend was.

Ik speel zowel mijn doffers als duivinnen op weduwschap. Op de dag van inkorving mogen ze vanaf ‘s ochtends bij elkaar en hebben ze tot de middag open hok. Daarna worden de duiven die niet meegaan opgesloten in hun broedbak en mag de rest hun gang gaan. Of dit juist bij deze vlucht dit resultaat heeft opgeleverd qua vorm en motivatie is maar gissen. Ik voer volle bak met de laatste dagen veel vetten. Medicatie heb ik dit jaar op aanraden van een succesvolle melker niet meer toegediend. Na deze vlucht zijn de duiven die prijs hadden niet meer gespeeld en mogen in 2020 weer proberen om vroege prijzen te vliegen.

‘De 130’ van 2018 ben ik als ei wezen halen bij mijn duivenvrienden Peter van Essen en Gerard van der Matten die samen een fantastisch kweekhok hebben. Deze mannen hebben mij middels meerdere koppels eieren geweldig geholpen. Ook mijn derde duif (124ste nat) kwam rechtstreeks van hun kweekhok.

Als jonge duif vloog de 130 samen met zijn nestzus al meerdere keren bij de eersten hier op het hok. De vader van ‘De 130’ komt uit een doffer van Cor de Heijde die o.a. een 58^e nationaal Tarbes won tegen bijna 10.000 duiven met een duivin van het soort van Gerard van der Matten. Zij is een kleinkind van de 2^e Duifkampioen Fondspiegel van Gerard (o.a. 3^e nationaal Soustons en 16^e nationaal Mont de Marsan). Grootmoeder van vaderskant stamt via Gerard volledig af van duiven van Cor de Heijde.
De moeder van ‘De 130’ komt uit een doffer van Gerrit van der Perk. Deze doffer komt uit twee topvliegers van Gerrit. De doffer won de 31^e nationaal Perigueux en de 38^e nationaal Bergerac en de moeder won 19^e nationaal Brive en de 22^e nationaal St. Vincent. Deze duiven stammen beiden af van het soort van Ton Bollebakker.
De grootmoeder aan moederskant is van het soort van Cor de Heijde. Zij komt uit een kleinzoon van zowel ‘De Klamper’ als ‘Don Juan’ met een dochter van ‘De Favoriet’.’

Ben, je hebt een mooie start gemaakt op de ZLU-vluchten in 2019 op Agen jaarlingen. Je duiven hebben laten zien dat er veel perspectief in zit. Geniet ervan en ik hoop dat je ook in 2020 gaat knallen!

Het bericht Topper 2019 … ‘De 130’ van Ben Boeijink verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In deze rubriek vragen we aan een marathonduivenliefhebber hoe het hem of haar is vergaan in het afgelopen seizoen. Dit doen we door middel van een aantal standaardvragen, die we aan iedere liefhebber in deze rubriek deelneemt, stellen. De hoofdvraag is: Hoe beleeft een gemiddelde marathonduivenliefhebber zijn seizoen? In deze editie geef ik het woord aan Luit en Cor Stel uit Drieborg. Een aantal jaren terug won Luit Limoges in Afdeling 10 Noordoost Nederland. Het Marathonduivenjournaal heeft hier toen aandacht aan geschonken. In de jaren erna had hij regelmatig vroege duiven. In 2018 had hij, inmiddels samenspelend met Cor, een slecht seizoen. Hoe kwam dat en hoe hebben zij het afgelopen seizoen beleefd? …

Luit: ‘Vorig jaar, 2018, was superslecht eigenlijk. Ik ben toen al mijn toppers verspeeld . Bij onderzoek bij het Drachster Dierenziekenhuis bleek dat de oude duiven een aangetaste lever hadden als gevolg van de jonge duivenziekte. De duiven kwamen eigenlijk nooit in vorm. 2018 was dus een slecht jaar. Ik heb dat jaar wat kwekers aangeschaft van Auke Smit uit Zwaagwesteinde. Dat gaf een nieuwe impuls. Het afgelopen jaar leek positief met de jongen.’

Wat was je doel voorafgaand aan het seizoen? Luit: ‘Het doel was beter presteren dan voorgaand seizoen. Dat lukte vrij redelijk … geen top uitslagen, maar we deden weer mee. Bergerac was een teleurstelling: 7 prijsduiven, maar onze klok vloog in brand … dus geen prijzen. Alleen in het NIC. We hadden op testvlucht in een andere klok geconstateerd.’

Met hoeveel vliegduiven ben je gestart? Luit: ‘90 duiven en aan het einde van het seizoen waren er nog 62 over.’

Heb je iets anders gedaan in vergelijking met andere seizoenen? Luit: ‘Nee.’

Wat was je mooiste moment van afgelopen seizoen? Luit: ‘Mijn mooiste momenten zijn eigenlijk altijd als er een duif verschijnt. Ik ben een duivenliefhebber.’

Van welke duif had je goede verwachtingen en is dit uitgekomen? Luit: ‘Geen … dit jaar was het afwachten. We hadden er wel weer een paar goede bij. Deze knappe duiven komen van de Combinatie Bruinenberg uit Winschoten.’

Had je een verrassing onder je vliegers? Luit: ‘Eigenlijk niet’

Is er een nieuwe kweker opgestaan of kweekkoppel? Luit: ‘Nog niet ontdekt.’

Heb je wat geleerd dit seizoen? Luit: ‘Ja, nog attenter zijn op de gezondheid van de duiven.’

Heb je een blunder begaan dit seizoen? Luit: ‘Ja, ik ben weleens zo dom om de jaarlingen mee te geven op de verkeerde vlucht.’

Wat heb je vooral goed gedaan afgelopen seizoen? Luit: ‘Verder deden we het wel redelijk goed.’

Hoe denk je over de steeds warmer wordende zomers als je kijkt naar het spelen van de duiven? Luit: ‘Dat vind ik niet zo’n probleem. Als ze dan maar niet met een oostenwind worden gelost.’

Kunnen we de verliezen van de jonge duiven volgens jou beperken en hoe? Luit: ‘Die kunnen we beperken door veel op te leren en laat starten … de 1^e week van augustus lijkt me een goed idee.’

Heb je nu al een favoriete vliegduif voor volgend jaar? Luit: ‘Ja, 3 stuks … 2 duivinnen en 1 doffer.’

Heb je een tip voor de lezers? Luit: ‘Blijf allert!’

Wat zou de basis van onze hobby moeten zijn? Luit: ‘Dat zou moeten zijn, wees een duivenliefhebber. Dat uit zich door het mooi vinden als de duiven overkomen. Het belangrijkste moet niet zijn: heb ik geen prijzen genoeg of zit ik niet vroeg genoeg. Genieten van de duiven … bij thuiskomst … vliegend om de deur … dan heb je plezier aan je hobby … Tenminste volgens mij!’

Luit en Cor, heel erg bedankt voor de medewerking, je eerlijkheid en oprechtheid. Hopelijk kunnen jullie 2018 ver achter jullie laten en hebben jullie snel weer een hok met goede duiven, maar daarnaast wens ik jullie vooral veel plezier! Uit jullie zelf hebben jullie dat al!

Het bericht Hoe verging het Luit en Cor Stel in het seizoen 2019 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Als we naar de Keizer Kampioenen van de Fondunie 2000 kijken van de laatste jaren, dan zien we louter topmelkers. Van Hommes en znn en IJsbrand Kaptein beiden uit Akersloot naar Jelle Jellema uit Nijverdal en van Arjan Beens uit Genemuiden naar Gertjan Rigter uit Amstelveen. De Keizer Kampioen van 2019, Gerard Schalkwijk uit Lopik, past daar prima tussen. De laatst genoemde topper gaat de laatste jaren fantastisch te keer op de ZLU-vluchten, maar tussendoor ook op de enkele NPO-vlucht waar hij zijn onervaren duiven op inspeelt. Eigenlijk gaat hij de laatste jaren elk jaar een beetje harder. Het Keizer Kampioenschap is daarom een logisch gevolg. Om dit kampioenschap te kunnen behalen, heb je niet alleen vroege duiven nodig, je moet ook je aangewezen duif (de eerst getekende) op tijd pakken. Met gemiddeld de 21e prijs tegen gemiddeld 924 duiven met de eerste duif en op 5 van de 7 vluchten de aangewezen duif geklokt waarvan driemaal heel vroeg, werd het Kampioenschap binnen gehengeld. Hiermee is Gerard een waardig opvolger van de Comb. Hommes en znn.

Stamopbouw
De huidige stam is een mix van duiven van de Belgische topper Frans Bungeneers (overwegend soort van Cor de Heijde) en de Aarden-duiven via Fam. Van Houten. Vanaf 2009 heeft Gerard de eerste duiven gehaald bij Frans Bungeneers. Ook de laatste jaren zijn er duiven bijgehaald en enkelen geruild. Gerard: ‘Deze duiven hebben mij vanaf het eerste moment op een hoger niveau gebracht. De duiven van de familie Van Houten hebben mij ook veel gegeven. Eén van de beste duiven van hen is de moeder van ‘Lady in the Dark’. Deze duivin kocht ik met een andere duivin op een veiling. Die andere bleek later de moeder van de 3e nationaal Barcelona bij de mannen van Van Houten zelf te zijn.’
Deze stam is aangevuld met een paar doffers van Jelle Jellema. Uit deze mannen kwamen al snel toppers.
Daar zijn afgelopen voorjaar een paar duiven van de familie Hommes bij gekomen. Bij een verkoop in Noordwijkerhout kwam Gerard in contact met Jan, Nick en Rens Hommes. Er was een goede klik tussen hen en Gerard. In een veiling op internet kocht Gerard een kind van Miss Tarbes en een kind van de 1e nationaal Perigueux.
Naast de genoemde duiven zitten er inmiddels ook bewezen vliegduiven in het kweekhok. ‘Lady in the Dark’ is er één van. Deze topper is een keer ingeteeld met haar vader en ook deze nazaten bevolken het kweekhok. Verder zitten er jongen in het kweekhok van ‘Lady in the Dark’ en ‘Mr. Mollema’. Dit is een andere nachtvlieger die twee keer op teletekst heeft gestaan. Vanaf volgend seizoen gaat ‘Orange Oil’ op de kweek. Deze duivin is Beste Barcelona duif van Europa. Ook van haar zitten een paar kinderen op het kweekhok. De man uit Lopik: ‘De bedoeling is om het kweekhok te gaan vullen met voor het grootste goede vliegers. Het begin is met deze duiven gemaakt en ik hoop in de toekomst het hok aan te vullen met nieuwe toppers.’

Prestaties en Kampioenschappen in 2019
Hieronder kunt u de prestaties van Gerard Schalkwijk lezen. Met deze resultaten is hij Keizer Kampioen bij de Fondunie 2000 geworden. De aangewezen duif wordt aangegeven met de letter A tussen haakjes …
Pau: 25, 47, 87, 122 (A), 124 en 166 (6 van de 10) tegen 941 duiven
ZLU: 49, 100 enz. (6 van de 10) tegen 3.785 duiven

Agen: 24, 95, 97, enz (7 van de 9) tegen 1.998 duiven (aangewezen duif op plaats 360)
ZLU: 37, 187, 192 enz. (7 van de 9) tegen 5.214 duiven

Barcelona: 8 (A) enz. (4 van de 8) tegen 1.066 duiven
ZLU: 41 enz. (4 van de 8) tegen 4.129 duiven

St. Vincent: 8 (A), 34 enz. (4 van de 11) tegen 574 duiven
ZLU: 52, 187 enz. (3 van de 11) tegen 2.696 duiven

Marseille: 61 en 68 (A) (2 van de 10) tegen 652 duiven
ZLU: 398, 415 en 669 (3 van de 10) tegen 2.735 duiven

Narbonne: 2, 14 (A) en 23 (3 van de 9) tegen 940 duiven
ZLU: 45, 92 en 145 (3 van de 9) tegen 3.829 duiven

Perpignan: 19, 47, 97 en 277 (4 van de 12) tegen 1.143 duiven
ZLU: 43, 107 enz. (4 van de 12) tegen 4.283 duiven

30 van de 69 duiven in de prijzen à 43,5 % prijs

Kampioenschappen in de Fondunie 2000:
Keizer Kampioen Fondunie 2000
Winnaar Pyreneeëncup
3^e Aangewezen Kampioen en 2^e Onaangewezen

… wordt vervolgd …

Het bericht Gerard Schalkwijk, Lopik, Keizer Kampioen Fondunie 2000 in 2019 (deel 2) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Deze keer is de topper ‘Power Boy’ van Frans en José Belleter uit Nispen. Deze liefhebbers zijn grote Brabants kampioenen, die ook anderen geholpen hebben een betere stam op te bouwen. Zelf doen zij ook nog steeds met de besten mee. Hun ‘Power Boy’ won als jaarling op Agen ZLU de 8^e nationaal tegen 3.940 duiven.

Als jonge duif won ‘Power Boy’ al drie prijsjes op de natour. Een unicum voor een marathonduif. In 2019 is hij op 22 maart gekoppeld. Hij heeft geen jongen grootgebracht. Hij heeft gebroed totdat hij eraf liep. Vanaf het begin van het vluchtseizoen is hij wekelijks gespeeld tot aan de eerste midfondvluchten (350 km). Daarna heeft hij nog twee dagfondvluchten gehad. Dit waren Issoudun (500 km) en Argenton (550 km). Vanaf die vluchten kreeg hij rust tot aan Agen ZLU.

In de voorbereiding op deze vlucht begon hij steeds meer trainingsarbeid aan de dag te leggen. Dat was het enige aanwijsbaar feit, dat de forme er aan zat te komen. Frans: ‘Het was een waar genot deze doffer te zien trainen. Hij steekt in een koppel duiven, bestaand uit grotendeels blauwe goed af.
Ik heb de Power Boy niet meer gespeeld in 2019. We hebben eerst vier jongen uit hem gehaald. Zijn nestmaatje, een duivin, hebben we op het kweekhok geplaatst. Met als reden een fundament te leggen met duiven met goed bloed voor de ZLU-vluchten. We willen in de toekomst alleen verder gaan op de ZLU vluchten. Het lijkt het ons een goed idee om met deze duivin verder te kweken en we hopen dat ‘Power Boy’ opnieuw zal gaan presteren.’

‘Power Boy’ is gehaald bij de Comb. de Pijper uit Hoeven. De vader is van Guus van Aken uit Wijk bij Duurstede, uit de lijn van de Dolle Dax maal een dochter van De Jonge Witbuik van Batenburg-van der Merwe. De moeder is van de Comb. de Pijper zelf. Uit ‘de 247’ van 2016 met een duif die de volgende prijzen won: 9e Nat St Vincent, 44e Nat Pau, 165e Nat Agen en de 254e Nat Narbonne. Hiermee werd deze duivin gekroond tot 7^e Nationale Asduif WHZB op de ZLU-vluchten 2018. Verder in de stamboom komen we een kleindochter van New Laureaat (Batenburg-van der Merwe) en Dochter Romee van Jelle Jellema tegen.

Met ‘Power Boy’ hebben Frans en José Belleter een enorm talent in huis. Deze liefhebbers tonen visie door eerst vier jongen uit zo’n jonge krachtpatser te halen in plaats van doorspelen op Narbonne of Perpignan. We gaan de komende jaren wederom veel van deze liefhebbers horen!

Het bericht Topper 2019 … Power Boy van Frans en José Belleter verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.