Marathonduivenjournaal

In twee jaar twee nationale vluchten is geweldig !!! Zeker als je de tweede ook nog eens Internationaal de sterkste bent. Dat mocht Ad Fortuin uit Strijen mee maken. Na vorig jaar Nationaal Agen bij de jaarlingen won hij een kleine twee weken terug Internationaal St. Vincent. Dat is toch prachtig om te winnen als duivenliefhebber. Ad Fortuin heeft zijn naam inmiddels stevig gevestigd in de marathonduivenwereld … een liefhebber om rekening mee te houden.

St. Vincent ZLU
Deze internationale vlucht werd op zaterdagmorgen gelost om 7.15 uur. De eerste duif in Nederland en de snelste Internationaal viel bij Ad Fortuin in Strijen. Hij klokte zondagmorgen om 5.27 uur op een afstand van 999 km. De winnende snelheid kwam hiermee op 1.051 mpm. 11 mpm minder snel was de eerste duif van Jos Habets uit Heerlen. Hij werd een goede nummer twee. Het brons ging naar Comb. Janssens-Hausoul uit Epen. De Top 10:
1. Ad Fortuin, Strijen
2. Jos Habets, Heerlen
3. Comb. Janssens-Hausoul, Epen
4. Carlo Dominicus, Goes
5. Jeroen van Heumen, Oss
6. Nico van den Hurk, Oss
7. Harry de Jong, Nieuw-Vossemeer
8. R. van der Velden, Kaatsheuvel
9. Comb. Caubergh, Maastricht
10. Henk Verheij, Hendrik Ido Ambacht
Jos Habets had 4 duiven mee en 3 prijzen. Zijn tweede duif won de 26^e prijs. Carlo Dominicus had 7 duiven mee en 6 prijzen. Zijn tweede en derde duif wonnen de 13^e en 45^e prijs. Harry de Jong had 6 duiven mee en 5 prijzen. Zijn tweede duif won de 94^e prijs. B. Liplijn uit Spui had 2 duiven mee en 2 prijzen. Hij is terug te vinden op de plaatsen 16 en 286. Paulssen en zn uit Roosteren hadden 5 duiven mee en 5 prijzen, 100% !!! Hun eerste 2 duiven wonnen de 23^e en 96^e prijs. Saarloos en zn hadden een mooie serie met 9 van de 14. Ze startten met de prijzen 24, 29, 41 en 63. S. de Vos uit ’s-Heerenhoek had 9 duiven mee en 7 prijzen. Op de plaatsen 28 en 93 zitten zijn eerste twee duiven. Albert Poulisse uit Kerkdriel had 4 duiven mee en 3 prijzen. Op plaats 31 zit zijn eerste duif. Gerrit en Jaco van Nieuwamerongen uit Veenendaal hadden 1 duif mee. Deze won de 43^e nationaal tegen 2.692 duiven.

De winnende liefhebber
Ad Fortuin is de gelukkige winnaar van deze Internationale vlucht. Hij is in het dagelijks leven projectleider in de Gebouwadministratie. De start van de duivensport voor Ad is bijzonder. Ad: ‘Op lagere school ging de hele klas (10 jongens) postduiven houden … ik was toen 9 jaar. Ik heb jaren programma gevlogen met duiven van o.a. Piet van der Merwe en Marijke Vink (rassen Koopman, Klak en Tournier). Vanaf 2010 ben ik overgeschakeld naar uitsluitend zware fond met voorkeur voor de ZLU-vluchten. Op het moment heb ik twee hokken … in totaal 15 meter groot, verdeeld in 6 afdelingen. De duiven worden gespeend in een afdeling en blijven daar dan heel hun leven. De huidige stam is bijna helemaal gebaseerd op duiven van Batenburg-van der Merwe.’

De winnende duif
De winnende duivin van Internationaal St. Vincent is een duif waar Ad veel vertrouwen in had. Ze ging als eerst getekende de mand in. Als jaarling won zij twee normale prijsjes op Agen en Narbonne. Dit jaar werden de normale prijsjes bijzonder (‘abnormaal’) goed. Op de eerste ZLU-vlucht van het jaar, Pau, won zij de 67^e Nationaal Pau en drie weken later de 1^e Internationaal St. Vincent. Zij werd ingemand op een week broeden.
Deze duivin is geboren bij Batenburg-van der Merwe, uit samen kweek met Etienne Meirlaen.

Het seizoen
Dit jaar is het vliegseizoen gestart met 100 vliegduiven. Daarnaast heeft Ad maar twee kweekkoppels.
Half februari is er begonnen met kweken. Dit om aan de grote vraag naar bonnen te kunnen voldoen. Hier heeft Ad een aantal koppels voor gezet. Van de 16 jonkies zijn er 13 opgehaald. Echter de twee jongen van de latere Internationale winnares van St. Vincent bleven over. Heel apart! Ad: ‘Misschien vonden de bonnenkopers de jonkies te klein … ik weet het niet!’
De duiven zijn vanaf het begin ingespeeld tot 10 dagen voor de eerste marathonvlucht. De duiven krijgen voer van Beyers. In het seizoen zijn dat de mengelingen Vlucht Cribbs en Super Weduwschap. De laatste dagen krijgen de duiven energy mix. Als aanvulling krijgen de duiven Wonderpigeon en Optima (soort vitaminepoeder) en bij thuiskomst eiwitpoeder. Eerder in het voorseizoen krijgen de duiven op broeden een geelkuur. Op de inkorfdag krijgen de duiven die meegaan een geelpil. Als de duiven gecontroleerd worden en als er dan iets gevonden is, krijgen ze ook wat nodig is. Wat tegen de koppen krijgen ze eventueel op het gevoel. De geelcontrole doe ik zelf en de mest lever ik in bij Dr. Marien. Dit gebeurt niet regelmatig, maar wel vlak voor het seizoen. Deze manier van begeleiden prefereert Ad boven het veel gebruiken van natuurproducten.

De Beleving
Ad is een fanatieke duivenliefhebber, die heerlijk kan genieten van zijn duiven. Vroeger had hij nog weleens hulp van zijn zonen, maar die zijn dit inmiddels ontgroeit. Ad’s vrouw vindt zijn hobby prima, maar doet er zelf niets mee. De man uit Strijen doet alles in samenspraak met Hugo Batenburg en ook Jelle Jellema wordt weleens om advies gevraagd. Wat is er zo mooi aan de duivensport, Ad? De winnaar van Internationaal St. Vincent: ‘Als het goed gaat, is het een mooie sport, als het niet loopt een stuk minder.’ Heb je nog een leuke anekdote omtrent deze overwinning? Ad: ‘Ik zag de duif om 5 uur op dak zitten slapen. Na veel roepen en lokkers loslaten … nog geen beweging. Ik heb toen de ladder tegen het huis gezet en zo de duif van dak gepakt en op de klep naar binnen laten lopen.’ Een bijzonder verhaal en de grote vraag blijft natuurlijk: Hoe vroeg in de nacht was deze topper er al?

Tot Slot
Wat zou u nog graag kwijt willen in de reportage? Onze topper: ‘Ik zou graag de mensen die op social media zich nogal negatief uiten over de duivensport (vooral is het de organisatie die het vaak moet ontgelden) vragen om de frustraties binnenskamers te houden ipv de wereld in te slingeren. Dit doet onze sport geen goed!’
Ad heel erg bedankt voor de medewerking aan dit stuk en de oproep tot kalmte en genuanceerdheid op social media. Nogmaals gefeliciteerd met deze prachtige overwinning. Succes op de laatste vluchten !!!

Het bericht Ad Fortuin, Strijen wint Internationaal St. Vincent verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Ruim de meerderheid van de marathonvluchten van het seizoen 2019 is inmiddels geschiedenis. Afgelopen weekend was een rustig weekend als je kijkt naar het aantal vluchten en het aantal marathonduiven die onderweg naar huis werden gestuurd. Alleen de ruim 2.700 duiven van Marseille kozen hun weg naar Nederland. Alleen deze ZLU-vlucht stond op het programma. Het NPO-programma lag een weekje stil. De 2.735 duiven van 545 deelnemers werden om 6.35 uur gelost in Marseille. Door een windje veelal uit zuidelijke richting hadden de duiven het niet bijzonder zwaar. Dit is een uniek gebeuren de laatste 2 seizoenen. Voor het eerst sinds het seizoen 2017 werden er relatief veel duiven geklokt op de lossingsdag. Voor de duiven ook weleens lekker. Nietwaar?

Marseille ZLU
De 2.735 duiven zijn gelost in de vroege ochtend, 6.35 uur, wat voor Marseille een goede traditie is. De snelste duif van het concours viel in Buggenum bij de sterke speler Wil Boonen. Hij had een geweldig weekend, want hij had o.a. ook de 3^e en de 30^e en 81^e met 19 duiven mee. Hij klokte zijn winnende duif om 18.47 uur op een afstand van 883 km. De winnende snelheid komt hiermee op 1.205 mpm. Tussen de eerste twee duiven van Wil zit Jan Polder uit Middelharnis. Zijn winnaar van het zilver maakte een snelheid van 1.191 mpm. Jan had zijn tweede duif (van zijn 10 Marseille-duiven) op plaats 20 en had dus ook een lekker weekend. Dat had ook Henri Wittens uit Den Bosch met de 4^e en 5^e plaats nationaal. Henri had 4 duiven mee en ook zijn derde nog ruim in de prijzen op plaats 300.
De Top 10:
1. Wil Boonen, Buggenum
2. Jan Polder, Middelharnis
3. Wil Boonen, Buggenum
4. Henri Wittens, ’s-Hertogenbosch
5. Henri Wittens, ’s-Hertogenbosch
6. H. Looys, Kerkrade
7. H.C.J.G. Peters, Panheel
8. H. Joosten, Grathem
9. Theo Daalmans, Elsloo
10. Zegers-Bruggeman, Kapelle
Zegers-Bruggeman hadden 4 duiven mee en 3 prijzen. J.W. van Gils uit Oosterhout begon op plaats 13. Hij had 80% prijs met 5 duiven mee. Paulssen en zn uit Roosteren had vorige week al een goede week op St. Vincent. Ook over Marseille kunnen ze tevreden zijn met 7 van de 10 duiven in de prijzen. De eerste duiven verdienden de 31^e en 69^e prijs. J. Pansters uit Belfeld had dit keer 100% prijs met 2 duiven mee. Zijn eerste duif is terug te vinden op plaats 32. Jan Janssen uit Groesbeek begint op plaats 35. Hij had 5 prijzen van de 7 gezette duiven. Geert Tiemes uit Didam had ook 100% prijs met 2 duiven mee. Zijn eerste duif won prijs 36. Tot slot nog een topper met 100% prijs: Michael Schmell uit Huckelhoven. Hij had 4 duiven mee en begon met de prijzen 52 en 63 en dus alle vier zijn duiven in de prijzen.

Nog twee weekenden te gaan voor de marathonduivenliefhebbers. Veel succes met de voorbereidingen voor de laatste loodjes en vooral veel plezier … ook al kost het misschien wat extra moeite met deze temperatuur. Tot volgende week !!!

Het bericht Het weekend van Marseille verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Marseille 2019 werd een vlucht met een lekker verloop. Super makkelijk was hij zeker niet gezien de snelheid van de winnaar. Dit was 1.191 mpm. De duiven bleven vanaf de eerste duif lekker door vallen en dat hebben we de laatste twee seizoenen niet meer zo sterk gezien.
De winnende liefhebber is de bekende Wil Boonen uit Buggenum. Samen met zijn broer Johan heeft hij een kweekhok waar de basis ligt van de duiven die de laatste jaren kop kunnen vliegen op de (inter)nationale vluchten. Het is altijd prachtig als een liefhebber als Wil Boonen een vlucht als Marseille wint: een vlucht met faam verdient een goede winnaar met naam.

De winnaar
De winnaar van Marseille stelt zich voor: ‘Mijn naam is Wil Boonen, 53 jaar, woonachtig in Buggenum. Dit dorp aan de Maas in Midden Limburg is alom bekend in de internationale marathonduivenwereld door de vliegende kastelein Jan Theelen.
Ik ben werkzaam als allround medewerker bij IJzergieterij Geraedts, te Baarlo. Naast de 1^e nationaal Marseille won ik de 3^e nationaal, de 1^e Internationaal Marseille voor duivinnen en Provinciaal de 1^e en 2^e in Limburg.
Als 18 jarige verzorgde ik met onze ome Jo en mijn broer Johan de duiven van mijn vader Loet. Deze waren destijds gehuisvest op de Napoleonsweg 83, in Neer. Toen oom Jo in 1984 voor enkele maanden vertrok naar Nieuw-Zeeland, verzorgden Johan en ik de duiven van onze vader. De resultaten waren toen al best redelijk te noemen en ik was gelijk verkocht aan de duivensport. Johan was al lid vanaf 1981 en ik werd lid in 1985. Vanaf die tijd gingen we verder als combinatie L. Boonen & Zonen. In die jaren was het hoofdbestandeel van de duiven afkomstig van de toenmalige voorzitter van de afdeling “Phoenix” Jan Cobben uit Nuth. Voor het snellere werk waren het de klak duiven van Wim Ververs uit Haelen.
Onder deze combinatie hebben we diverse goede resultaten weten te behalen. De belangrijkste waren:
1^e Generaal Kampioen afd. “Phoenix”
1^e Generaal Kampioen Fondclub Limburg
1^e Marathon kampioen van Limburg (Wefo)
2^e Nationaal Marathon kampioen (ZLU)
1^e NPO Bergerac
1^e NPO Argenton (Overnachting)
1^e Euregio Perpignan
3^e Nat. Perpignan
3^e Nat. Marseille
3^e Gouden Duif Barcelona
In 2004 verhuisde ik naar Buggenum, gevolgd door Johan in 2009. Vanaf dat jaar zijn we samen een strategie gaan uitzetten om enkel op de vluchten van de lange adem te kunnen uitblinken. Dit ging uiteraard niet zonder slag of stoot. In eerste instantie werden er in 2010 een hele ronde eieren uit alle duiven gekocht van Ton Vorselen uit Thorn. Vervolgens werd er in 2011 een 20 tal jongen gekocht van de Combinatie Nouwen-Paesen uit het Belgische Peer. Gevolgd door enkele koppels eieren van de combinatie Janssens-Hausoul. In 2012 werd een ronde eieren besproken van alle duivinnen welke in 2011 de coupe de Walonie wisten te winnen. Dit is een prijs voor de eerste 10 getekende in de categorie duivinnen internationaal. In 2013 kwamen hier nog diverse duiven bij van de combinatie Schreurs-Hauben uit het Belgische As. Onze laatste aanwinsten komen van Jos Martens uit Stein. Jos was vorig jaar de absolute uitblinker op de ZLU Vluchten. Van de nazaten van deze bron mogen Johan en ik al enkele jaren genieten. Uit een eerste koppeling met een doffer van Jos uit zijn Atlas tegen een superkweekduivin van Ton Vorselen, leverde meteen een 1^e NPO, 3^e Nationaal Bergerac 2017 tegen meer als 21.000 duiven en een 5^e Nat, 9^e Internationaal Marseille 2018. Vanaf 2016 zijn al diverse duiven van Jos ons kweekhok komen versterken.

De hokaccommodatie bestaat uit een gezamenlijk kweekhok met mijn broer Johan van 11 meter lengte, bestaande uit 4 afdelingen met 16 broedbakken. Gedurende enkele jaren zijn de onderste bakken gesloten. Dus worden op dit hok zijn nu 48 koppels kwekers gehuisvest.
Johan en ik spelen ieder op eigen erf met de duiven, maar doen voor de rest het overgrote deel samen. Van de kwekers wordt van elk koppel de jongen verdeeld. Dit gebeurt als volgt: het ene jaar krijgt Johan de even ringnummers en het jaar nadien krijgt hij de oneven ringnummers en ik de even.
Naar het inkorflokaal rijden we altijd samen en het africhten of lappen van de duiven gebeurt ook gezamenlijk. Op het eigen hok bepaalt ieder zelf welke duiven en wanneer hij zijn duiven speelt. Maar ook dan wordt er meestal nog overlegd. Het voordeel hiervan is dat de duiven op twee verschillende hokken worden uitgetest. Na het seizoen worden van beide hokken de beste duiven tegen elkaar gekoppeld en de jongen hiervan zijn meestal een aanvulling op ons kweekhok.’

De winnende duif
Met trots gaat Wil verder over zijn topper van Marseille: ‘De winnende duif was ‘New Janske’ … genoemd naar mijn nichtje. Het is een jaarling duivin die met een andere jaarling duivin aangepaard was. In het duivinnen hokje hadden zich ongeveer 10 koppeltjes gevormd uit de 22 duivinnen welke nog over waren na de wedvlucht La Souteraine. Ze zaten te broeden op eitjes van ongeveer 10 tot 14 dagen.
In de pedigree van deze winnende duif zitten twee topduiven, zowel van vaderskant een topper, als ook van moederskant. De vader van de winnares is een zoon uit de Nachtvlieger van Jan Stevens uit het Limburgse Schinveld. Deze duif presteerde het om in een seizoen een 2^e Nat. St. Vincent, 15^e Nat. Perpignan en een 41^e Nat. Pau te spelen. Dat het vererven van goede vliegeigenschappen in het bloed zit, blijkt uit dat de broer van de Nachtvlieger. Hij is de vader van de 1^e Internat. Agen bij Jan Stevens zelf. Deze winnares van Marseille is niet de eerste duif uit de zoon van de Nachtvlieger welke een goede prestatie neerzet. Verleden jaar vloog een dochter van ‘de Jan’ (zoon Nachtvlieger) al een zeer verdienstelijke 8^e Provinciaal Agen ZLU.
De moeder is een dochter uit de 1^e Internationaal Agen Jaarlingen 2014, een doffer van Karl-Heinz Kanski. Deze doffer was tevens de snelste van het gehele concours tegen ruim 20.000 duiven.
Het was voor “New Janske” haar eerste serieuze krachtsmeting in haar nog prille loopbaan.’

… wordt vervolgd …

Foto’s Falco Ebben, Pigeon Pixels ism en mede mogelijk gemaakt door hoofdsponsor van de ZLU, Toppigeons

Het bericht Wil Boonen, Buggenum, wint Nationaal Marseille (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Orange is sinds een jaar of 5 de enige vlucht van sector 3 en 4 (samen de Noordelijke Unie) met een ochtendlossing. Op deze vlucht kunnen bepaalde liefhebbers heel goed uit de voeten. Koos Steenbeek en zn uit De Bilt is daar een goed voorbeeld van. Op de eerste editie wonnen zij al de 4^e nationaal en vele vroege duiven vielen van deze vlucht op het hok van deze kanjers van de marathonvluchten. In de afgelopen tien jaar wonnen de mannen onder meer ook al twee keer nationaal Cahors in sector 3 en dit keer waren zij de sterksten van Orange. ‘Het is wel even wennen om Orange te winnen,’ lachte Koos mij toe, ‘Een keer wat anders!’ Hij genoot weer zichtbaar van de prestaties van zijn duiven, die het weer eens zo goed doen de laatste weken. Ook op Orange kwamen ze goed, want de tweede duif won de 10^e nationaal in sector 3 … kortom het is wederom geweldig !!!

De winnende liefhebber
Koos Steenbeek (62 jaar) en zoon Boyd (24 jaar) vormen de Comb. Steenbeek en zn uit De Bilt. Boyd is de laatste jaren wat minder fanatiek met de duiven. Jonge vrouwen kunnen ook heel interessant zijn. Koos is loodgieter van beroep en dat al ruim 40 jaar. In 1969 is hij door een buurman geïnteresseerd geraakt in postduiven. Koos had de liefde voor duiven niet helemaal van een vreemde. Pa Steenbeek had in zijn jonge jaren ook duiven gehad. Met zijn ouders woonde Koos in een bovenhuis. Koos zat in het weekend altijd op het balkon als de duiven van de buurman thuis moesten komen. Tevens zat hij te peinzen hoe hij het aan moest pakken om met duiven te beginnen. Bij een vriend hadden ze een bloemenwinkel met kwekerij. Daar heeft Koos samen met een paar vrienden een hondenhok gezet en omgebouwd tot duivenhok.
We maken een sprongetje in de tijd. In 1985 is Koos op het huidige adres verder gegaan met de duiven. Strak tegen de schuur aan staat 5 meter vlieghok. Hierin zit een klein hokje van 80 cm en twee afdelingen voor de nestkoppels. Op en in de schuur is een hokje gebouwd voor de 9 kweekkoppels en 50 jonge duiven. Tot een paar jaar terug speelde Koos op dit hok alle vluchten. Van Duffel tot en met Barcelona. Hij liet enkel een paar ZLU-vluchten schieten. Nu speelt hij met twee afdelingen nestduiven spelen op alle marathonvluchten. Als het lukt … dit jaar heeft hij een enkele ZLU-vlucht laten schieten, omdat hij de ploegjes anders niet rond kon krijgen.
Al ruim 30 jaar speelt Koos goed op dit hok van 5 meter. Het hok moet heel goed zijn, dat kan niet anders. Mijn vraag aan Koos is dan ook: Wat maakt het hok zo goed, Koos? Zijn antwoord is verrassend: ‘Durf te veranderen. Nooit meer dan 1 ding tegelijk, want dan weet je niet wat goed of fout was.’ Een voorbeeld: Koos was halverwege dit decennium Keizer Generaal van de hele afdeling. In het begin ging het voor geen meter. Onze kampioen had de kap geïsoleerd (vanwege de warmte). Toen het niet goed ging, heeft onze man uit De Bilt wat roosters gemaakt aan de voorkant voor meer verluchting. Na het maken van de roosters ging het weer goed. Deze roosters zijn zo aangebracht dat de verse lucht niet rechtstreeks het hok in blaast, maar geleidelijk. De dakisolatie is aangebracht nadat Koos in een jaar 5 maal teletekst had gevlogen. Koos: ‘Ik heb toch een verandering gedaan aan het hok in de hoop dat het nog beter zou gaan. Ik verander wel altijd zo … als het niet bevalt, ik het zo weer terug kan brengen in oude staat.’

Het seizoen
Koos staat het seizoen met zo’n 60 vliegduiven. 40 tot 50% zijn jaarlingen. Begin maart is er gekoppeld. Dit probeert Koos altijd met volle maan te doen. Koos: ‘Ik houd er rekening mee als de andere omstandigheden ook goed zijn, anders niet. Ze zeggen dat je minder verliezen hebt met volle maan-kweek. Baat het niet, schaadt het niet.’ Minder verliezen lijkt uit te komen. Terwijl bijna iedereen 2/3^e deel of meer kwijt is van de jongen, hebben Koos en Boyd er nog 48 van de 56. De oude duiven brengen allemaal 2 jongen groot. De reden hiervan is metname de bonnen. Heb voor mezelf 60 tot 65 jongen gekweekt voor de jonge duiventour. Daarna van de beste koppels nog een stuk of 10 voor de taartvluchten. Koos: ‘Het liefst zou ik alleen de jaarlingen jongen groot laten brengen. De oude zouden dan op hun eerste nestje jongen op de eerste marathonvlucht gespeeld kunnen worden.’ De oude duiven worden zoals u begrijpt op nest gespeeld. Ze gaan mee met de afdeling op zaterdag of zondag. Ook wordt er weleens in Hank ingemand. Deze diversiteit houdt verband met de neststanden. Op welke standen worden de duiven ingemand op een marathonvlucht? Koos: ‘Standen zijn niet zo belangrijk. Ik heb voorkeur voor de periode van 10 dagen broeden tot 4-5 jongen.’
De duiven krijgen bij de familie Steenbeek Matador voer. In het voorseizoen is dat de Start-mengeling. Als het seizoen begint komt daar Premium Fond voor in de plaats. Met de marathonvlucht wordt deze mengeling aangevuld met de Energy-mengeling. Naast het voer krijgen de duiven pinda’s, TOVO, snoepzaad, P40 en hennep. Koos geeft natuurproducten van Bonypharma, zoals SGR en Bronchicorn. Drie weken voor de eerste marathonvlucht worden de duiven gecontroleerd door een dierenarts en ook nog als Koos het tussendoor niet vertrouwt. Anja Versluijs neemt ze dan mee naar Peter Boskamp.
Dit seizoen hebben de duiven aan het begin van het seizoen een geelpil en 3 dagen kuur met rodinazol gehad. Begin juli hebben ze allemaal nog een keer een geelpil gehad. Bij een tussentijdse controle bij Hans van der Sluis en Stefan Göbel waren de duiven schoon. Met het warme weer hebben de duiven uit voorzorg een orni-pil van Van der Sluijs gehad om te luchtwegen zo schoon mogelijk te krijgen.
Koos is tot nu heel erg tevreden over het seizoen 2019. Koos: ‘Ik ben vooral tevreden over de middaglossingen. Ik bleef deze vluchten spelen, omdat ik Miss Puck (De Beste Middaglossingsduif van Nederland in de periode 2016-2018) heb. Als ik haar speel, speel ik gelijk wat anderen natuurlijk. Miss Puck won in 2019 ook weer de 8^e nationaal St. Vincent en de 33^e nationaal Dax. Op Cahors speelde ik een duif die ik niet op Pau kon spelen vanwege een kleine blessure. Op Cahors was hij hersteld en speelde hij de 14^e nationaal in sector 3 (vorig jaar won deze doffer o.a. de 28^e nationaal Marseille). Op Dax pakten wij naast de 33^e nationaal (Miss Puck) de 25^e nationaal. Op Cahors hadden we er 3 van de 3 in de prijzen en werden we 6^e grootmeester bij het Spoor en Dax werden we 1^e grootmeester met 4 van de 5 duiven in de prijzen.’

De Orange-toppers
De winnende duif van Orange komt uit een doffer van de Comb. Vromans (zoon van Vicky, 3^e nationaal Asduif Marathon van Nederland). In deze duif zit o.a. Zwart Goud van Jellema en Jander van First Price Pigeons. De moeder is een volle zus van Miss Puck, deze duivin is de Beste Middaglossingsduif van Nederland over de jaren 2016-2018. In 2019 won Miss Puck zoals gezegd al de 8^e nationaal St. Vincent en de 33^e nationaal Dax. Deze duivin komt uit een duivin uit Koos’ topkoppel. Ze won zelf de 3^e en 4^e nationaal St. Vincent. Onder meer haar broer won de 1^e nationaal Cahors en de 2^e NPO Brive, terwijl een andere zus de 4^e nationaal Orange won. De vader van Miss Puck komt van Gerrit en Jaco van Nieuwamerongen. Hij is een volle broer van 3^e nationaal Narbonne en zoon van de inmiddels wereldberoemde Carteus Giant (ook vader van onder meer de Zonsondergang, Vet Giant en Het Veens Blauwtje).
De winnende duivin van Orange won als jaarling de 35^e nationaal Agen. In 2019 won ze ook nog eens de 271^e nationaal Agen.
De tweede duif staat 10^e bij de meldingen van sector 3. Deze blauwe doffer won in 2019 de 67^e nationaal van Agen. In 2018 won hij de 186^e nationaal Agen. Deze doffer van 2016 vormt samen met de winnares van Orange een koppel. Hij is een volle broer van Miss Puck.
Het koppel is ingemand op 14 dagen eitjes en stond beiden stonden nog op 6 oude pennen.

Beleving
Koos ziet duivensport als ontspanning en hobby. Koos: ‘Er zijn ook mindere dingen. Randzaken vind ik bijvoorbeeld heel vervelend.
Ik ben fanatiek genoeg om bij de beste te horen. Ik geniet van elk onderdeel van de sport. Zo kan ik ook genieten van trainingsvluchten: hoe ze aankomen en hoe fit ze zijn. Ik wil elke duif thuis zien komen. Koos doet alles zelf. Koos: ‘Monique helpt als het nodig is.’ In de sport heeft hij met verschillende liefhebbers een goede band, zoals met de familie Vromans uit Udenhout. Je kan dat een goede vriendschap noemen. Ron van Miltenburg is een clubgenoot waar Koos goed mee door één deur kan. Koos: ‘Ik ga alle goede relaties maar niet noemen anders vergeet ik er misschien één.’ Als je bij de top wilt horen moet je er wel wat voor doen. Onze kampioen: ‘Als je wilt presteren … er komt niets vanzelf. Het allerbelangrijkste is goede duiven. En die zijn er niet veel.
De ene week kan het alles zijn en de volgende vlucht kun je ze kwijt zijn.
Het leuke is wel dat de marathonduivenliefhebbers elkaar sneller willen helpen met ruilen e.d.’ Wat kan er beter in de sport, Koos? De winnaar van Orange: ‘Beter? Om eerlijk te zeggen: Probeer het voor iedereen zo eerlijk mogelijk te maken. Én … het is niet erg dat de ene week de één wat gunstiger zit en de andere week de ander. Accepteer dat gewoon!’

De aankomst van de duif
Koos vertelt over de aankomst van de duif: ‘Anja Versluijs, een goede duivenvriendin, belde me op met de vraag: Hoe laat komen de duiven? Op Facebook hadden ze het over half 7 gehad. Ik zei haar: Vanaf 8 uur kan het volgens mij, maar het zal wel 9 uur zijn als de eersten vallen. Monique zat naast mij, ze was net terug van haar werk. De was hing aan de lijn en die was droog. Zal ik helpen met binnenhalen, vroeg ik, want het gaat zo misschien regenen. Dat red ik wel alleen, zei Monique. Let jij maar op de duiven. Ik zag een duif aankomen en zei tegen Monique: Daar heb je er al één. Voor het binnen halen van de was, was de winnares er binnen. In de ochtend zag ik de tweede ook mooi aankomen. Hij kwam uit dezelfde hoek als zijn duivin de avond ervoor.

Op Orange ga ik altijd op een andere stoel zitten, dan bij de andere vluchten. Orange is een vlucht pal uit het zuiden en de duiven hebben dan de neiging om uit het Zuid-Zuidoosten te komen. Bij de andere vluchten is het meestal Zuid-Zuidwest.’

Tot Slot
Op mijn vraag aan Koos of hij had verwacht dat het zo zou gaan op Orange, zoals het nu is gegaan, vertelde hij mij met een triomfantelijke grijns op zijn gezicht: ‘Nee! … Ik kreeg de 2^e getekende voorop en toen de 1^e getekende en daarna de 3^e getekende … meestal krijg ik ze netjes op volgorde!’ Wat volgde was een gezamenlijke lach !!! Hoe mooi kun je de duivensport relativeren en hoe kun je genieten van succes !!!
Koos en Boyd nogmaals gefeliciteerd met jullie overwinning en succes op Narbonne en het laatste marathonduivenweekend!

Het bericht Koos Steenbeek en zn, De Bilt, triomfeert op Orange in sector 3 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vorig jaar ging ik naar het overladen en coderen van de ZLU-duiven kijken in het Brabantse Rucphen. Dit op uitnodiging van Louis van den Kieboom, die ik regelmatig zag en sprak bij de opleervluchten die ingemand worden in Hank. Het was op de vlucht Narbonne dat ik in Rucphen ging kijken. Ik keek mijn ogen uit. Wat een goed georganiseerde machine onder leiding Wim Donks zorgden ervoor dat de duiven een unieke code in de chipring krijgen, een eventuele tweede gummiring kregen omgeschoven en werden overgezet in grotere rieten manden waar maximaal 18 duiven in werden gedaan. De duiven werden in ‘de overlaadhal’ in Rucphen voor zien van water en voer.
Op het jaarlijkse ZLU-feest in Kerkrade kwam ik in gesprek met Roy de Bresser, bestuurslid van de ZLU. Hij nodigde mij uit om ook eens bij het overladen in Geleen te komen kijken. Op de uitnodiging ging ik in. Twee weken terug toog ik midden in de nacht naar Geleen om te kijken hoe deze fantastische manier van duivenbegeleiden werd gestart in het Limburgse … ook hier kwam ik onder de indruk.

Hoe gaat het in zijn werk
De duiven die in de diverse Nationaal Inkorfcentra (NIC’s) zijn ingemand, worden tussen 24 en 3 uur aangeleverd in de hal van Afdeling Limburg in Geleen. Als de duiven daar aankomen worden ze keurig opgestapeld en direct van water voorzien. Direct staat er een ploeg klaar die de eerste duiven gaat voorzien van een unieke code of een eventuele tweede gummiring en een vleugelmerk. De duiven worden overgezet in de uiteindelijke reismand. Dit zijn nieuwere manden.[MR1] In de reismand die naar de losplaats gaan, komen normaal 18 duiven te zitten. Bij Barcelona en nu met de warme temperaturen gaan er 16 duiven in. De duiven hebben alle ruimte. Onderin de manden zit een zacht groen kleed, die vochtopnemend en snel drogend is, waar wat houtvezels op is gestrooid. De manden waar de duiven in worden overgezet (de manden die op transport gaan) zijn voorzien van water als de duiven in die manden worden gedaan. Als de manden zijn gelooid, zijn ze klaar voor transport. Voordat de manden in de wagen gaan, krijgen de duiven voer en in de wagen nog een keer water. Tussen de manden in de wagen zitten latten waardoor er lucht tussen de manden door kan gaan. Zeker met de temperaturen van de laatste zomers is dat fantastisch voor de duiven.

Onderweg naar de losplaats wordt minimaal tweemaal per dag gestopt en de duiven van water en voer voorzien. De duiven komen ook ruim op tijd op de losplaats aan, waar natuurlijk weer gevoerd wordt en water wordt gegeven. Ik heb de manden gezien die terugkwamen van de lossing. Hier zag je nog voer in liggen, zodat je weet dat de duiven onderweg niets tekort zijn gekomen. Vooral de frequentie waarop de duiven worden verzorgd onderweg maar ook voordat ze onderweg gaan is bijzonder.

Wat ook bijzonder is hoe dit proces is georganiseerd. De mensen die meehelpen zijn betrokken bij de duiven en zijn geweldig op elkaar ingespeeld. De mannen die overladen en de duiven van codes, extra gummiring en gummiring voorzien zijn zelf erkend duivenliefhebber. Ze weten hoe ze een duif moeten pakken en vasthouden en het gaat in een tempo, waar duiven geen stress van oplopen. Het is een geoliede machine, waar in Geleen Roy de Bresser en zijn collega bestuurslid Mickel Roumans een grote bijdrage in de organisatie bij leveren. Petje af voor hen en natuurlijk het complete team.

Manden worden zorgvuldig voorzien van een loodje

Toekomst van de Marathonvluchten
Net als verleden jaar heb ik ook met deze mannen over de toekomst van de Marathonvluchten gesproken. Mijn eigen ideaalbeeld is dat de organisatie van alle nationale marathonvluchten door één organisatie zou worden gedaan. Of dat onder de pet van de NPO of de ZLU (of samen) wordt gedaan, vind ik onbelangrijk. Het gaat mij over het opstellen van het programma, maar het gaat mij vóóral om de logistiek en begeleiding. Ik vind persoonlijk dat het vervoer op de manier van de ZLU zou moeten gebeuren in rietenmanden. Zonder de extra controles … mag wel, hoeft niet (kosten zouden daardoor wat minder kunnen worden). Verder is het goed als het overladen en vervoeren in deze rust en strakke organisatie gedaan wordt, zoals ik afgelopen dinsdag heb gezien en gehoord. Dat zou voor de duiven geweldig zijn. Ik vroeg Mickel Roumans of dit kon. Mickel: ‘Waar een wil is, is een weg. Ik zie daar echt mogelijkheden in en ook de capaciteit lijkt me voldoende als je ziet hoeveel duiven er op de klassiekers van het NPO-programma mee gaan.’ Waarom hecht ik zoveel waarde aan deze manden en de manier van begeleiden? Ik wil de NPO-vluchten niet afkraken, want ook daar is het ruim voldoende tot goed geregeld. Ik zie alleen dat het met de ZLU-vluchten nog beter is. Dat komt volgens mij met name door de rieten manden. Die zijn luchtiger en houden minder warmte vast. Door de latten tussen de manden is er meer ventilatie als bij de wagens met aluminium manden, waar de manden dichter op elkaar zitten (met kleinere tussenruimten). Verder krijgen de duiven bij de ZLU voor en tijdens het transport vaker een verzorgingsmoment en niet op de laatste plaats gaan er genoeg duivenliefhebbers mee om dit te doen. Ik zou iedere beleidsmaker in onze tak van de duivensport (de marathonduivensport) willen adviseren om volgend seizoen eens te gaan kijken in Geleen of Rucphen. De organisatie staat daar open voor.
Dit stukje is totaal niet bedoeld om de NPO-vluchten af te kraken. In tegendeel! Alleen denk ik wel dat de organisatie van deze vluchten wat kunnen leren van de ploegen die in Geleen en Rucphen de logistiek en het transport van de ZLU-vluchten begeleid.

In gesprekken met de mannen van de overlaadploeg kwamen ook wat frustraties naar boven. Frustraties die misschien te emotioneel werden gebracht, maar als je die eruit filtert wel kan begrijpen. De ZLU organiseert al meer dan 60 jaar prachtige marathonvluchten, binnen de Internationale Organisatie geleid door diverse Belgische inrichters, waar inmiddels heel Nederland aan mee kan doen. Enkele liefhebbers van ‘boven de grote rivieren’ laten op deze vluchten zien, dat ze beschikken over een goede stam duiven. Door de ZLU (de organisatie) worden deze liefhebbers in staat gesteld zich te etaleren. Daar spinnen deze liefhebbers garen mee door goed hun duiven te verkopen. Zonder de ZLU-vluchten was dat stukken minder geweest, volgens deze betrokken overlader. Tegelijkertijd hebben enkele van deze liefhebbers ongenuanceerde kritiek richting de ZLU. Ze willen het liefst de ZLU naar hun hand zetten. Hij zei: ‘Dat steekt in Limburg!’ Kritiek mag je hebben, maar bedenk goed wat je aan de ZLU te danken hebt en lever je kritiek op de juiste manier!
Ik denk zelf dat deze betrokken overlader wel een punt heeft.
Aan de andere kant kan de communicatie van het beleid vanuit het ZLU-bestuur beter gecommuniceerd worden, zodat er meer draagvlak in heel Nederland wordt gecreëerd. Dit puntje van kritiek van mijn kant konden de aanwezige bestuursleden van de ZLU wel begrijpen en dat verdiende meer aandacht.
Wat voor mij ook een eye-opener was, was de verdeling van het vrachtgeld tussen de ZLU (die met hun vrijwilligers veel werk verrichten in Geleen en Rucphen bij ‘het overladen’) en de Belgische inrichters. Het grootste deel van het vrachtgeld gaat naar de laatstgenoemden, terwijl de ZLU het meeste werk moeten doen. Het is voor de ZLU-deelnemers wel goed om dit te weten.

Opnieuw doe ik een oproep aan de betrokkenen van het marathonduivenspel in Nederland: Ga met elkaar in gesprek om de marathonvluchten beter te maken. Wie weet komt er mede door dit verslag een opbouwend gesprek tot stand, wat een toekomst kan opleveren met mooie marathonvluchten, waarbij de duiven zo goed mogelijk worden begeleid. Hoe mooi zou dat zijn.

Het bericht De logistiek bij de ZLU-vluchten in Geleen verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Marseille was de eerste vlotte vlucht van de afgelopen en lopende seizoen. Met een vlotte vlucht bedoel ik dat op de lossingsdag een behoorlijk deel van de prijzen verdiend waren. Dit hadden we in 2018 en ook in 2019 nog niet mee gemaakt. De snelste duif van de Fondunie 2000 viel in Vinkeveen. Harry Hendriks is de gelukkige winnaar. Deze liefhebber heeft zijn duiven op een idyllisch plekje, waar eerst een mooie natuurwandeling voor nodig is om bij te komen. De overwinning is Harry van harte gegund. De laatste jaren heeft hij zowel op de NPO als op de ZLU-vluchten diverse kopprijzen gewonnen en nu staat hij aan de kop van de uitslag van de Fondunie 2000. Een prachtig hoogtepunt !!!

Fondunie 2000 Top 5
De duiven van Marseille werden op vrijdagochtend om 6.35 uur gelost. Bij de Fondunie 2000 waren 632 duiven mee. Er zat veel zuid in de wind, zodat een hoge snelheid in de lijn der verwachtingen lag. Dit kwam deels uit. De snelheid van de winnaar was nog niet zo heel hoog. Het verloop was dat voor Marseille-begrippen wel. Een Marseille met zo’n snel verloop, als deze editie, is lang geleden. Voor de duiven ook weleens lekker. De winnende duif van de Fondunie 2000 viel bij Harry Hendriks in Vinkeveen. Hij klokte zijn winnende doffer om 20.57 uur op een afstand van 991 km. De winnende snelheid komt hiermee op 1.149 mpm. Nummer twee was 9 mpm minder snel. Dit was Jelle Jellema uit Nijverdal. Een mooie derde plaats was voor Jan Janssen uit Groesbeek. De top 5 werd volgemaakt door Jan van Straten uit Utrecht (4^e) en C.J.J. van Wijk en zn uit Benschop (5^e).
Jan Janssen had 5 van de 7 duiven in de prijzen en noteerde van de kopvliegers de beste uitslag.

De winnende liefhebber
De winnaar bij de Fondunie 2000 op Marseille was de 57 jarige Harry Hendriks uit Vinkeveen. In het ‘normale’ leven is hij Facilitair Manger Utrecht West bij de grote zorginstelling Careyn.
Duivensport is verweven in de familie Hendriks. Via zijn neefjes kwam Harry in contact met postduiven en is hij uiteindelijk in 1975 zelf gestart. In eerste instantie speelde Harry met zijn broer samen.
Onze topper uit Vinkeveen vertelt: ‘In de jaren tachtig ben ik overgeschakeld naar de fond. Er werden fondduiven aangeschaft bij Combinatie Deurwaren-Pronk te Warmenhuizen. Het heeft mij een aantal jaren gekost om deze discipline onder de knie te krijgen. Ik was de eerste in mijn regio die volledig op overnachtingsvluchten ging spelen. Toentertijd was er nog weinig kennis over deze discipline. Ik heb dit mijzelf aangeleerd met vallen en opstaan. In 1989 en 1990 werden de eerste successen behaald. Vroege prijzen op St. Vincent en de 1^e prijs op Marseille in de toenmalige fondclub Amsterdam (nu fondclub Noord-Holland).
Eind jaren negentig ben ik combinatie gaan vliegen samen met mijn vader en dat ging best goed. Na het overlijden van pa in 2002 heb ik een aantal jaren rustig aan gedaan, maar vanaf 2007 heb ik de draad weer serieus opgepakt.’
De marathonduiven die Harry’s duivenstam is opgebouwd met duiven met als basis Van Wanroy, Van der Wegen en van de Gebr. Kuijpers uit Neer. Later kwamen de duiven van Michel Verweij en Peter de Haan, Comb. Baas-Berg en Tim Hage erbij. Hij heeft ook nog een paar duiven van Jos Pepping.
Het vlieghok voor deze duiven is bij elkaar 18 meter lang.

De winnende duif
De winnende duif is een nestdoffer. Hij werd ingemand op een groot jong en 5 dagen eieren.
De vader is een zoon van Vino (één van de vaandeldragers van het hok van Comb. Baas-Berg) en de moeder komt uit Pepping-duiven.
Deze doffer had voor Marseille zijn sporen al verdiend. Hij won onder meer de 106^e nationaal Perpignan 2017, 7^e nationaal Bergerac van sector 2 in 2018 en nu in 2019 wint hij de 16^e nationaal Marseille en dus de eerste van de Fondunie 2000.

Het seizoen
In 2019 is Harry gestart met 60 vliegduiven (incl. de jaarlingen). Daarnaast heeft hij 8 kweekkoppels om zijn stam sterk te houden.
Eind maart zijn de duiven gekoppeld. De duiven hebben een koppel jongengroot gebracht, zo ook de winnende doffer.
Vervolgens zijn de duiven afgericht met de afdelingsvluchten in de vereniging. Daarnaast gaan ze nog al eens mee met het karretje in Woerden. Dit karretje rijdt elk weekend naar Meer.
De duiven krijgen voer van het merk Havens. Normaal is dat de standaardmengeling. In het marathonseizoen wordt dit aangevuld met een vetrijke mengeling. Dit wordt aangevuld met pinda’s en snoepzaad. De duiven worden maandelijks gecontroleerd door de dierenarts. Alleen op zijn advies wordt er medisch ingegrepen. De duiven krijgen elke week een dag Endosol en de dag erna Probac 1000. Op deze manier hoopt de winnaar van Marseille de duiven gezond en dus schoon te houden.

De Beleving
Harry geniet van zijn hobby. Tijdens het sportseizoen is zijn beleving intens en fanatiek. De duivensport is bovenal een hele goede ontspanning naast een drukke baan. Het mooiste van de sport is natuurlijk vroege duiven draaien.
Harry … bedankt voor je openheid en nogmaals gefeliciteerd met deze mooie overwinning. Succes gewenst op de laatste vluchten van het marathonseizoen !!!

Het bericht Harry Hendriks, Vinkeveen, wint Marseille Fondunie 2000 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Marseille 2019 werd een vlucht met een lekker verloop. Super makkelijk was hij zeker niet gezien de snelheid van de winnaar. Dit was 1.191 mpm. De duiven bleven vanaf de eerste duif lekker door vallen en dat hebben we de laatste twee seizoenen niet meer gezien.
De winnende liefhebber is de bekende Wil Boonen uit Buggenum. Samen met zijn broer Johan heeft hij een kweekhok waar de basis ligt van de duiven die al jaren kop kunnen vliegen op de (inter)nationale vluchten. Het is altijd prachtig als een liefhebber als Wil Boonen een vlucht als Marseille wint: een vlucht met faam verdient een goede winnaar met naam.
Wil heeft een prachtig verslag gemaakt van zijn overwinning, waar ik nauwelijks werk aan heb gehad … Chapeau !!! Hierbij het vervolg …

Het seizoen

Wil vertelt verder: ‘Ikzelf speel op drie hokken, waarvan een zolderhok van 18 meter, een tuinhok met rennen ervoor van 8 meter en een tuinhok van 10 meter. Het zolderhok bestaat uit 6 afdelingen: 4 afdelingen voor de oude weduwnaars (totaal 33 stuks), 1 afdeling voor de jaarling doffers (15 stuks) en 1 afdeling voor de voedsterkoppels (10 koppels).
Het tuinhok van 8 meter met de rennen ervoor bestaat uit 4 afdelingen: 3 afdelingen voor de jonge duiven (totaal +/- 150 stuks) en 1 afdeling voor de jaarling duivinnen (32 stuks).
Het tuinhok van 10 meter bestaat uit 4 afdelingen: 3 afdelingen voor de nestdoffers (totaal 13 van 2017 en 15 jaarlingen) en 1 afdeling voor de oude nestduivinnen (24 stuks).
De aantallen duiven is voor aanvang van het seizoen.

De oude weduwnaars zijn half april gekoppeld en na een 5 tot 6 dagen broeden weer gescheiden.

De jaarlingen zijn voor het seizoen helemaal niet gekoppeld. De nestduiven zijn eind maart gekoppeld en ook zij zijn na een 5 of 6 dagen broeden weer gescheiden.
De winnende duif heeft nog geen enkel jong groot gebracht. Ze zijn tot op heden als lesbiennes gespeeld. Dus onderling aangepaard. Wel zijn ze veelvuldig de mand in gegaan. In totaal zullen ze ongeveer een 3.000 invliegkilometers hebben gemaakt, met als laatste vlucht La Souterraine (650 km). Op deze vlucht kwamen de duiven zeer onregelmatig naar huis. Ik had er 25 mee en had er ’s avonds 9 thuis. De dag nadien zijn ze redelijk naar huis gekomen, maar er zijn er ook een viertal niet teruggekomen. Na de opleiding in het voorseizoen worden de duiven bijna dagelijks weggebracht om ze zodoende in het ritme te houden. Soms wordt ’s morgens vroeg gereden en dan weer ’s avonds laat.
Bij thuiskomst van La Souterraine vonden de duivinnen een gepoetst hok met stro op de grond. Binnen een zeer korte tijd waren de duivinnen al bezig met het bouwen van hun nieuwe nestjes. Nadat er eitjes gelegd waren begon de strijd om het broeden. In sommige nestjes lagen wel 6 eitjes, wat betekende dat hier meerdere duivinnen in dezelfde bak wilden broeden, met alle gevolgen van dien. ’s Avonds hoorde ik vaak als er van de wacht gewisseld werd. Dan werd er hevig strijd geleverd om wie mocht broeden. Of dit de reden tot dit succes was zullen we nooit weten. Het blijft gissen. Feit is wel dat zowel de 1^e alsook de 3^e Nat. Marseille gehuisvest zaten in dit hokje.’

De verzorging
Wil vervolgt zijn verhaal: ‘Het voer bij ons wordt allemaal geleverd door de Firma Gebr. Simons en Zonen uit Ransdaal … ook bekend als duivenkweekcentrum “Limburg”. Gedurende het hele jaar door worden de Simons-mengelingen gevoerd. In het vliegseizoen wordt dit aangevuld met Gerry Plus (Versele Laga) en Vandenabeele mengeling (Beyers) . Een 3- tot 4tal voederbeurten voor inkorving wordt dit aangevuld met Koopman All in One mengeling van Beyers). Ook dit wordt door de Firma Simons geleverd. Evenals de producten van Dr. De Weerd. Door ons wordt vooral Orni speciaal van Dr de Weerd gebruikt een week voor een belangrijke vlucht.
De bijproducten die door ons gegeven worden zijn: Vita (mineralen), Grit, Kalk en roodsteen, Pinda’s, Gemalen kaas en pinda’s en Kruidenelixer.
De medische begeleiding bij ons ligt volledig in handen van Dhr. Norbert Peeters uit het Belgische Niel bij As. Indien er wat niet in orde is, wordt er ingegrepen. Verder krijgen onze duiven jaarlijks een Paramixo enting, een Paratyfus enting, een Pokken behandeling met borsteltje en Anti luis druppel in de nek.
Indien wij zien dat de duiven ons niet geheel goed aanstaan wordt naar As gereden. Voor iedere Fondvlucht wordt een tricho pil opgestoken daags voor de dag van inmanden.’

De Beleving
De Marseille winnaar over zijn leven als duivenliefhebber: ‘De beleving is voor mij 365 dagen per jaar. Waarvan de piek wel in de maanden mei t/m juli is. In december begint bij ons de kweek. Dit omdat ik dan 10-14 dagen vrij ben. Een andere bijkomstigheid is, dat je dan voor aanvang van het fondseizoen klaar bent met de kweek. In de winteravonden wordt de kweekstrategie bepaald.
De vliegduiven worden binnen gehouden vanaf begin november tot eind januari. Dan begint het overwennen en uitlaten van de duiven. Wij zijn er een voorstander van dat de duiven al minimaal 3 weken moeten uitvliegen alvorens gestart wordt met opleren. Het start met een drietal keren lappen tot 35 km. Daarna gaan de duiven mee met de programmavluchten van de afdeling.
Na het fondseizoen, begin augustus, wordt gestart met het opleren van de jonge duiven. Deze worden een 4 tot 5 tal keer meegegeven op de natour vluchten. Als deze voorbij zijn, wordt al snel geen duif meer los gelaten en begint de voorbereiding op het nieuwe seizoen weer.
Omdat ik vrijgezel ben hoef ik met niemand rekening te houden wat betreft mijn gezinsleden. Wel doe ik vrijwel alles samen met mijn broer Johan. Hij behaalde de afgelopen paar jaar een indrukwekkend palmares, met oa:
1^e NPO, 3^e Nat. Bergerac ’17 tegen meer dan 20.000 duiven
5^e Nat. Marseille ’18 , 9^e Internationaal
6^e Nat. Barcelona ’16
10^e Nat. Perpignan ’17
12^e Nat. Narbonne ’17
12^e Nat. Marseille ’19
Het mooie aan de duivensport zijn vooral de aankomsten van de duiven en zeker als deze onverwachts zijn. Het hoog uit de lucht vallen, vindt ik fascinerend.’

Tot Slot
Wil vertelt tot slot: ‘Wat ik wel nog kwijt zou willen … dat we wat meer respect voor elkaar moeten hebben betreffende de beleving van de duivensport. Iedereen heeft zijn eigen maatstaf waarnaar hij streeft. De een is blij als hij een duif terug krijgt van een vlucht, de ander wil graag een vroege prijs spelen in zijn vereniging. Weer een ander wil hoge ogen gooien in de afdeling of nationaal. Helaas zijn er ook die nooit tevreden zullen zijn en dat is de doodsteek voor onze sport. Iedereen heeft een ander budget ter beschikking en moet met deze middelen proberen er het beste van te maken. Ik hoop dan ook dat het NPO-bestuur in gaat zien dat we iedereen in onze sport nodig hebben. Ook die mensen die nog met gummi’s draaien, ook mensen van boven de 80 jaar. We zijn per slot van rekening bijgeschreven in de inventaris immaterieel erfgoed. Laten we dit dan ook uitdragen.’ Prachtig verwoord, Wil !!!
Vanaf mijn stekkie achter mijn laptop wil ik Wil heel erg bedanken voor zijn openheid en mooie verhaal over zijn overwinning, zijn manier van verzorging, zijn stamopbouw en zijn geschiedenis als duivenliefhebber. Verder wil ik je nogmaals feliciteren met je prachtige overwinning en wil ik je alle succes wensen voor de laatste vluchten van het marathonseizoen !!!

Foto’s Falco Ebben, Pigeon Pixels ism en mede mogelijk gemaakt door hoofdsponsor van de ZLU, Toppigeons

Het bericht Wil Boonen, Buggenum, wint Nationaal Marseille (deel 2 en slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Het één na laatste weekend van het marathonduivenseizoen werd gekenmerkt door verschillen in lossingen. Cahors van sector 1 werd zondagmiddag gelost, Narbonne en Cahors sector 2 op maandagochtend en het meest bijzondere was de lossing van Orange van sector 3 en 4. Deze was namelijk op vrijdagochtend terwijl er op de vluchtlijn volop buien (met en zonder onweer) te vinden waren. Waarschijnlijk hadden de lossingsverantwoordelijken de weerkaart van de vrijdag ervoor voor hun neus toen ze deze beslissing namen. Feit is nu dat er 6 NPO vluchten in sector 3 en 4 zijn geweest, waarvan er minimaal 4 lossingen beter hadden gekund. Slechts één lossing kon er nauwelijks wat mis gedaan worden en deze vlucht (Perigueux) verliep dan ook goed. Vooral in de Noordelijke provincies zijn er liefhebbers met onderbezette hokken. Dat is erg jammer en vaak onnodig.
Toch zijn er altijd winnaars. Liefhebbers in bezit van duiven die in goede conditie zijn en uit het juiste hout gesneden zijn (veel doorzettings- en genoeg oriëntatievermogen). Natuurlijk is een beetje geluk met al deze buien ook nodig.

Cahors sector 2
Maandagochtend om 7.15 uur was het zover. De 2.864 duiven van Noord en Zuid Holland konden in Cahors gelost worden. Op maandagavond waren er al meer dan 400 duiven thuis. De snelste viel om 19.13 bij Jaco Wervenbos in Zwijndrecht. De winnende duif legde een afstand van 909 km af. De winnende snelheid was hierdoor 1.266 mpm. 7 mpm minder snel was nummer twee, Gebr. de Vreede uit Berkenwoude. Het brons ging naar Tim Hage uit Woerden. De top 10:
1. Jaco Wervenbos, Zwijndrecht
2. Gebr. de Vreede, Berkenwoude
3. Tim Hage, Woerden
4. Joh. Hokke, Ooltgensplaat
5. IJsbrand Kaptein, Akersloot
6. Comb. De Vries, IJmuiden
7. Aad Benschop, Zoeterwoude
8. Mevr. T. de Graaf, Alphen a/d Rijn
9. Mariska v.d. Made, Achthuizen
10. H. Heezen, Poortugaal
Johan Hamstra en Eric Aldus uit Poortugaal hebben de weg omhoog ook weer gevonden. Ze hebben 7 prijzen van de 11 duiven en beginnen met de 11^e en 26^e prijs. A. Butter uit Heinenoord had 4 duiven mee en 75% prijs. Hij begint de 14^e en 51^e prijs. Comb. v.d. Hoeven-Vis hadden 9 duiven mee en 7 prijzen. Zij begonnen op de 18^e plaats. H. van der Roest uit Zwanenburg begon op plaats 20. Hij had 5 duiven mee en 100% prijs. J. Krijgsman uit Krimpen a/d IJssel en A. Mosterd uit Maasdijk hadden beiden 4 prijzen van de 6 gezette duiven.

Orange sector 3
Op vrijdagochtend 7.10 uur werden de 2.569 duiven van sector 3 gelost in Orange. De snelste duif viel in De Bilt bij Koos Steenbeek en zijn zoon Boyd. Hun winnares arriveerde om 20.01 uur op een afstand van 887 km. De winnende snelheid was hier 1.149 mpm. Peter Koekman uit Ameide werd tweede met 10 mpm minder. Nummer drie in deze sector 3 werden Rick Scheffer en Jan van Laar uit Elst (Utr). De Top 10:
1. Koos Steenbeek en zn, De Bilt
2. Peter Koekman, Ameide
3. Scheffer-Van Laar, Elst (Utr)
4. Harold Zwiers, Den Ham
5. Jozef Poelstra en znn, Utrecht
6. Henk Jansen, Tiel
7. Jozef Poelstra en znn, Utrecht
8. Peter Koekman, Ameide
9. Comb. Ten Cate, Hattemerbroek
10. Koos Steenbeek en zn, De Bilt
Benno Kastelein uit Hengelo had 6 van de 9 duiven in de prijzen. De eerste drie zaten op de plaatsen 32, 49 en 64. Theo Jansen uit Spijk had 100% prijs met 2 duiven mee. Zijn eerste duif zat op plaats 43. Tien plaatsen lager zaten de Gebr. Timmer uit Ingen. Zij hadden 1 duif mee.

Orange Sector 4
Tegelijkertijd met sector 3 gingen de 788 duiven uit het Noorden van het land richting het thuisfront. Zaterdagochtend viel in Bant de winnende duif bij Johan Vink. Hij klokte zijn winnaar om 5.37 uur op een afstand van 976 km. De winnende snelheid kwam hierbij op 1.068 mpm. 35 mpm sneller dan nummer twee, Gerard Koopman uit Ermerveen. Het brons was voor Mast en Scheper uit Nieuw-Amsterdam. Bennie Homma uit Balk en de Gebr. Limburg uit Zuidveen maakten de top 5 compleet.
Gerard Koopman had 6 prijzen van zijn 7 Orange-gangers. Wim Wittebol uit Weiteveen had 100% prijs met 3 duiven mee. Hij begon op de 8^e plaats. Ton van der Walle uit Beerta had 4 prijzen van de 6. Zijn eerste twee duiven wonnen de 10^e en 22^e prijs.

… wordt vervolgd …

Het bericht Het weekend van Orange, Cahors en Narbonne (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Cahors sector 1
Cahors van sector 1 was dit weekend de enige middaglossingsvlucht. De 3.705 duiven werden zondag om 13.30 uur gelost. De wind zat niet tegen dus vroege duiven lagen op de loer. Dit kwam uit … de winnende duif viel om 4.39 uur in Sprang Capelle bij D.J. de Jong. De winnende duif had een afstand van 902 km. De winnende snelheid werd op 1.837 mpm bepaald. Nummer twee kwam op 1.603 mpm. Deze is eigendom van Jan Hofmans uit Horst. Het brons ging dit keer naar René van de Zande uit Wissenkerke. De top 10:
1. D.J. de Jong, Sprang Capelle
2. Jan Hofmans, Horst
3. René van de Zande, Wissenkerke
4. J. Vullers en zn, Roggel
5. R. Muijtjens, Ubachsberg
6. W. Mennens, Brunssum
7. G. Hoezen, Baarlo
8. B. Janssen, Weert
9. Van Ham-Bartels, Wintelre
10. Gerard Schellekens, Riel
D. J. de Jong had 75% prijs met 4 duiven mee. Mevr. Wolters uit Oss had 1 duif mee en die won de 14^e prijs in sector 1. R. Nijssen uit Halsteren had 5 duiven en 80% prijs. Hij begon met de 15^e prijs. Jac van Heel uit Maria Hoop had 6 duiven mee en 5 prijzen. Zijn eerste duiven wonnen de 21^e en 86^e prijs. A.&P. Delnoy uit Vijlen liet ook weer van zich horen. Zij hadden 100% prijs met 5 duiven mee. De eerste twee duiven zaten op de plaatsen 25 en 90. R. de Leeuw uit Made had ook 100% prijs met 4 duiven mee. Op de plaatsen 26 en 32 zaten zijn eerste duiven. M. Wetemans zijn we vaker in deze column terug. Dit keer heeft hij een 100%-score met 8 duiven mee. Op de plaatsen 28 en 92 zitten zijn eerste duiven. De Comb. Raaijmakers uit Stevensbeek had 75% prijs met 4 duiven mee. De eerste duiven wonnen de 33^e en 74^e prijs. Bernard Hanno uit Roermond had 3 duiven mee en evenveel prijzen. De 38^e prijs was voor zijn eerste duif. L. Feijen uit Budel had ook 100% prijs. Hij zat op de 37^e plaats met zijn eerste duif. Op plaats 157 zijn 2^e duif. Bierings uit Sprang Capelle had ook 100% prijs met 2 duiven mee. Zijn eerste duif zat op plaats 51. De Gebr. Lenaers uit Weert beginnen met de 60^e prijs. Ze hebben 80% prijs met 5 duiven mee. N. Ritzen uit Schimmert deed hetzelfde als de gebroeders uit Weert. Ritzen begon op plaats 70.

Narbonne
De internationale duiven van Narbonne werden om 7.15 uur op maandagochtend gelost na driemaal uitstellen. De eerste van de 3.829 Nederlandse duiven viel in Klaaswaal bij de bekende Comb. Batenburg-van de Merwe. Zij klokten hun duif om 20.49 uur op maandagavond op een afstand van 963 km. De winnende duif haalde een snelheid van 1.184 mpm. Nummer twee, A.J. Maljaars uit Zoutelande, had een snelheid van 1.178 mpm. Nummer drie was Comb. Verhagen-Buyl uit Westkapelle. De Top 10:
1. Batenburg-van de Merwe, Klaaswaal
2. A.J. Maljaars, Zoutelande
3 Comb. Verhagen-Buyl, Westkapelle
4. E. Ulijn, Waterlandkerke
5. Martin de Poorter, Sluis
6. Jelle Jellema, Nijverdal
7. E. Ulijn, Waterlandkerke
8. B. Liplijn, Spui
9. S. de Vos, ’s-Heerenhoek
10. Wijnand Geers, Hulst
Albert Beunen uit Ohé en Laak had 6 duiven mee en 4 prijzen. Zijn eerste duiven staan op de plaatsen 13 en 124. Gebr. Bras uit Dordrecht hadden 100% prijs met 4 duiven mee. De eerste duif behaalde de 14^e prijs. Martha van Geel had 11 prijzen van de 15 gezette duiven. Haar eerste duiven zijn terug te vinden op de plaatsen 17, 28, 35en 59. Comb. De Pijper uit Hoeven hadden ook 11 prijzen en 16 duiven mee. Hun eerste duif zit op plaats 18. Harry Hendriks uit Vinkeveen begint op plaats 30. Hij had 6 duiven mee en 5 prijzen. Ina Roobol uit Zwijndrecht had 1 duif mee en die zat op de 31^e plaats. Frans Belleter uit Nispen had 4 duiven mee en 3 prijzen. Zijn eerste twee zaten goed aan de kop: 37^e en 79^e prijs. Gebr. Dingemanse uit Arnemuiden had 3 duiven mee en 2 prijzen in de kop van de uitslag: plaats 38 en 81. J. Joosten uit Wessen had hetzelfde resultaat: 41^e en 84^e prijs. Wiebe Benschop uit Woerden had 80% prijs met 5 duiven mee. Zijn eerste duif haalde de 68^e prijs.

Dat was de column over een weekend met veel uitgestelde vluchten. De duiven van Bergerac zijn onderweg en die van Perpignan moeten nog los in het laatste marathonduivenweekend … veel succes allemaal !!!

Het bericht Het weekend van Orange, Cahors en Narbonne (deel 2 en slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Een aantal jaren terug, in 2014, won Ineke van der Rhee Nationaal Pau. Een jaar later speelde ze op dezelfde vlucht de 10^e nationaal. In deze periode werd er achter het huis van Adrie en Ineke van der Rhee in Alblasserdam programma gespeeld en werd er mee gedaan op een aantal marathonvluchten. Onder de naam van Ineke werd er mee gedaan op de marathon en onder de naam van Adrie werden de duiven gespeeld op de programmavluchten. Vorig jaar werden alle programmaduiven verkocht en gingen man en vrouw Van der Rhee verder met de marathonduiven … onder de naam Ineke van der Rhee. En zie hier … de eerste grote overwinning na de overschakeling is een feit … 1^e nationaal Bergerac S2.

De winnende liefhebber
De winnende liefhebber is Ineke van der Rhee, 65 jaar, uit Alblasserdam. Deze sympathieke huisvrouw is aangestoken met het postduivenvirus door haar man Adrie. Adrie heeft vanaf zijn 14^e jaar duiven en heeft in zijn lange loopbaan met zijn programmaduiven bijna alles gewonnen wat er te winnen viel.
De eerste marathonduiven kwamen van Tiny van Rosmalen en Peter van Sintmaartensdijk. Daar kwamen al snel wat duiven van diverse hokken bij. De beste duiven van de begin tijd hadden als achtergrond Kouters en Mark van den Berg (zijn Brive-lijn). In deze beginperiode hadden de marathonduiven 4 meter duivenhok tot hun beschikking. Sinds vorig jaar is dat 12,5 meter hok, omdat de programmaduiven dus verkocht zijn.
De huidige stam bestaat uit de goede duiven van het begin: Olivia (1^e nationaal Pau, soort Tiny van Rosmalen) en Don Pedro (1^e Asdoffer Marseille over 3 jaar, soort Peter van Sintmaartensdijk). Sinds een paar jaar zijn daar de Jellema-duiven bijgekomen via wijlen Cees van der Poel.

De winnende duif
De winnende duivin is een zomerjong van 2018 via wijlen Cees van der Poel. Haar ouders zijn twee late jongen van 2017. De vader komt van Piet de Vogel. Hij heeft als achtergrond lijn Super Agen en een Jellema-duivin (Odin maal Silvia). De moeder komt uit het soort van Jellema. In deze duivin zitten Gijsje Back on Top (Arjan Beens), Julia, Joe, Tweety en Erin.
De marathonduiven zijn ingespeeld op weduwschap. Drie weken terug zijn ze bij elkaar gelaten (vrije koppeling). De winnende duivin was niet gepaard. Ze zat nog op haar eigen schapje. Meer motivatie had deze kanjer niet nodig,
De 1^e nationaal Bergerac S2 was haar eerste marathonvlucht. Ze had wel een paar dagfondvluchten gehad. Op deze vluchten wordt niet op de prestaties gelet. Ze hoeven alleen maar lekker terug te komen.

Het seizoen
Dit jaar is gestart met 80 vliegduiven. Hierbij zaten 60 jaarlingen, waarvan 45 zomer- en late jongen. Dit is meer dan Ineke en Adrie willen hebben. Omdat de marathonstam in opbouw is, hebben ze dit jaar meer duiven dan ze uiteindelijk willen hebben. Naast de vliegploeg hebben ze 10 kweekkoppels.
Hoe is het seizoen verlopen, Ineke? Ineke: ‘We hebben de duiven zo rond 20 januari gekoppeld. Behalve de zomer en late jongen. Deze zaten in het jonge duivenhok en dat hebben we op zijn beloop gelaten.
Voor de vluchten zijn deze onervaren duiven intensief weggebracht en in het seizoen zoveel mogelijk meegeweest. Zeg maar rustig … wekelijks. Zodra de vluchten begonnen zijn ze iedere week de mand in geweest. Ze zijn meegeweest tot en met de 4^e dagfondvlucht. Daarna zijn ze zelf nog een aantal keer weggebracht in voorbereiding tot Bergerac.
De duiven krijgen diverse mengelingen door elkaar: VTB 22, VTB 70 (beiden van Ronnie van Tilburg), Mariman Petit France Speciaal en Superdieet van Mariman. Naast dit voer krijgen ze pinda’s. Verder krijgen ze van Belgica De Weerd: Balga Carbo Energy, Belga Rechange en Essential Oil. Verder krijgen ze Tarwekiemolie, Biergist en druivensuiker.
De duiven worden voor de vluchten door dr. De Weerd gecontroleerd en halverwege het seizoen nog een keer. Voor het seizoen krijgen de duiven 14 dagen parastop. Vanaf het begin van het seizoen krijgen de duiven om de 6 weken een Belga Magix-pil (maximaal 2 per seizoen) en af en toe 1 tot 2 dagen BS.

De Beleving
Ineke en Ineke genieten ervan om samen duiven te houden. Samen de duiven verzorgen, samen op de duiven wachten … genieten!!! Als de duiven van de vluchten thuiskomen zitten er ook altijd een ‘ploegje kijkers’. Hierbij zitten ook hun dochter en schoonzoon. Ineke: ‘Onze andere dochter in Singapore vraagt ook altijd hoe de vluchten zijn verlopen … via WhatsApp.’ Wat vind je het mooiste van de duivensport, Ineke? Ineke: ‘Als de duiven goedkomen. We kunnen sowieso genieten van de spanning tijdens het wachten op de vluchten. We hebben heel wat gewonnen met de programmaduiven: WHZB, Olympiades, Nationale Kampioenschappen, Nationale en Afdelingsoverwinningen en ga zo maar door. Sinds 2012 zijn we de marathonvluchten erbij gaan doen en toen wonnen we 1^e nationaal Pau 2014, 10^e nationaal Pau 2015, 1^e Asdoffer Marseille over 3 jaar en nu nadat we helemaal ons gaan richten op de marathonvluchten gelijk de 1^e nationaal Bergerac in sector 2.’
Heb je nog een leuke anekdote omtrent deze overwinning? Ineke: ‘Bij de Compuclub was een storing. Zag toen op Facebook dat de broertjes Dekker een duif hadden en vertel dat tegen Adrie. Alles stond al klaar. Adrie was nog even wat gritbakken in het hok aan het zetten. De deur van het hok was open blijven staan. Ik kijk om en roep naar Adrie: Is er één uitgelopen. Nee! roept hij. Ik zeg dan … dan hebben we er één. Adrie roept en zij kwam gelijk binnen.’

Tot Slot
Wat zou u nog graag kwijt willen in de reportage? Ineke en Adrie: ‘Gewoon blijven doen. Altijd vertrouwen houden in je duiven en in het seizoen niet teveel veranderen.’
Ineke en Adrie bedankt voor jullie medewerking bij het maken van dit verslag. Nogmaals gefeliciteerd met jullie prachtige overwinning. Tot dit najaar dan gaan we samen de prijs van de Golden Classic Marathon ophalen van Agen ZLU. Ineke won met een duif van ons de 4^e prijs op Agen ZLU bij de Golden Classic Marathon. Een leuke prijs is weggelegd voor de speler en voor de kweker. Een duif van Marcel van de Helm die meedoet aan deze competitie deed het nog beter dan de onze. In ieder geval … tot dan !!!

Het bericht Ineke van der Rhee, Alblasserdam, wint Bergerac in sector 2 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Het marathonduivenseizoen zit er al weer op. Voor de één duurde het 7 weken, voor de ander 8 en voor de liefhebbers van de middaglossing in sector 3 en 4 10 weken. Het laatste weekend betrof de klassieker Bergerac voor de liefhebbers van de NPO-vluchten en voor de ZLU-spelers was het slotakkoord traditioneel Perpignan. Bij de NPO hadden ze weer eens geen dagje geduld om een gelijkmatige strakke vlucht te krijgen, al kwamen de Bergerac-duiven na een stroef verloop wel redelijk na op de meeste plekken. Dat is dit seizoen wel anders geweest. Bij Perpignan wachtten ze wel een dag en daar was het verloop vlot ondanks de lastige omstandigheden … de duiven hadden de wind niet bepaald mee. Zoals iedere week zijn er nu ook weer goede winnaars. Het verloop …

Bergerac sector 2
Op vrijdagmiddag om half twee werden de 4.856 duiven van Noord en Zuid Holland gelost. Vanwege de lengte van de vlucht en omdat de omstandigheden niet loodzwaar waren, werden de eerste duiven in de eerste helft van de ochtend verwacht. Dit kwam geheel uit. De snelste duif van sector 2 viel in Alblasserdam bij Ineke en Adrie van der Rhee. Zij klokten hun winnares om 7.54 uur op een afstand van 838 km. De winnende snelheid in sector 2 werd hierdoor 1.290 mpm. De nummer twee kwam 16 mpm tekort. Dit was A. van het Hoofd uit Pernis. Mariska van der Made uit Achthuizen staat als derde op het podium. Twee dames in de top 3. De top 10:
1. Ineke van der Rhee, Alblasserdam
2. A. van het Hoofd, Pernis
3. Mariska van der Made, Achthuizen
4. Cees Niesten, Uitgeest
5. Leen Stout, Groot Ammers
6. Familie Toom, Alblasserdam
7. Jan Hommes en znn, Akersloot
8. Walter van den Bosch, Bleiswijk
9. P.A. van de Marel, De Lier
10. Comb. Verweij-de Haan, Mijdrecht
Cees Niesten had 1 duif mee en die won de 4^e nationaal. Op Bordeaux won deze duif de 4^e nationaal. Wat een kanjer om op het hok te hebben. R. Dijkshoorn uit Honselersdijk had 2 duiven mee en ook die speelden beiden prijs: 20 en 858. L. van de Baan uit Dirksland had 20 duiven mee en 70% in de prijzen. Hij begon met de 80^e prijs.

Bergerac sector 3
In Midden en Oost Nederland waren 7.410 duiven mee. De snelste duif viel in Ameide bij Carl Peterse. Deze liefhebber won in zijn carrière al eerder een NPO-vlucht met een prachtige zwarte doffer. Hij klokte op Bergerac zijn winnende duif om 8.10 uur op een afstand van 856 km. De winnende snelheid was hier 1.286 mpm. De nummer twee, eigendom van Hans Hanssen uit Erlecom, had een snelheid van 1.220 mpm. Het brons ging in sector 3 naar R. Wolf uit Eefde. De Top 10:
1. Carl Peterse, Ameide
2. Hans Hanssen, Erlecom
3. R. Wolf, Eefde
4. Hans Radstaak, Gaanderen
5. André Driessen en zn, Wijchen
6. Nico Jan Koenders, Westervoort
7. Jan Sival, Zetten
8. Comb. Dam-Bisschop-Sten, Almere
9. Corné van Oeveren, Overberg
10. Murk en zn, IJsselstein
Hans Radstaak had 17 duiven mee en 12 prijzen. André en Jeroen Driessen hadden ook 17 duiven mee en behaalden het ongelooflijke … 17 prijzen (100%!!!). Hun tweede en derde duif zitten op de plaatsen 31 en 72. Na hun laatste duif zijn er nog ruim 400 prijzen te verdienen! Nico Jan Koenders had 75% prijs met 4 duiven mee. Herman Borgelink uit Denekamp begint op de 12^e plaats en heeft 70% prijs met 10 duiven mee. Tijmen en Willem Koele uit Wezep speelden 21 prijzen met 30 duiven mee. Zij beginnen met de prijzen: 15, 33 en 93 en nog twee bij de eerste 120 prijzen. Wim Weerink uit Wierden had 11 prijzen van de 15 gezette duiven. Hij begint met de 16^e en 60^e nationaal. Bram van Gelderen uit Ameide had 100% prijs met 5 duiven mee. Zijn eerste drie duiven zitten lekker in de kop van de uitslag: 22, 26 en 64. Van Ommen en Koops uit Wezep hadden 6 duiven mee en 5 prijzen. Hun eerste duif won de 38^e prijs. Hamstra en zoon uit Harderwijk hadden hetzelfde resultaat. Zij beginnen op plaats 63. Ook Johanna de Groot uit Vroomshoop had er 5 van de 6 in de prijzen. Zij begint op plaats 75. Keynemans uit Leerdam had hetzelfde. Hij begon op de 83^e plaats.

Bergerac Sector 4
In Noord-Oost Nederland waren 2.767 duiven mee. Bergerac werd in sector 4 een prooi voor Jan Grootoonk uit Bant. Deze kanjer draaide zijn winnende duif om 11.53 uur op een afstand van 961 km. De winnende snelheid in het Noorden kwam zo op 1.081 mpm. Nummer twee zat daar 36 mpm onder. Dit was John Logemann uit Engelum. Nummer drie was Bennie de Vries uit Bolsward. De Top 10:
1. Jan Grootoonk, Bant
2. John Logemann, Engelum
3. Bennie de Vries, Bolsward
4. Jan Grootoonk, Bant
5. Eddy Bloemen, Staphorst
6. Cees de Boer, Stavoren
7. Gebr. Limburg, Zuidveen
8. M. Mulch, Ens
9. Jelle Outhuyse, Harlingen
10. Johan & Fabian Wendel, Assen
Henri Hoeks uit Bovensmilde had 21 prijzen van zijn 28 Bergerac-gangers. Hij begint 12^e, 28^e en 29^e plaats. Comb. Rekker-Westra heeft 70 % prijs met 10 duiven mee. Zij beginnen met de 31^e prijs. R. Boertjes uit Dedemvaart had hetzelfde resultaat. Hij begint op plaats 48.

… wordt vervolgd …

Het bericht Het weekend van Bergerac en Perpignan (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Bergerac sector 1
Op vrijdagmiddag om half twee gingen de 9.010 duiven van Zuid Nederland samen met de andere Nederlandse los in Bergerac. De snelste duif viel bij Barcelona-topper Walter van der Meulen uit Sirjansland. Hij klokte zijn winnende duif om 6.55 uur op een afstand van 803 km. De winnende snelheid was 1.358 mpm en dat bleek de snelste van heel Nederland te zijn. Nummer twee, van H. Joosten uit Grathem, was 8 mpm minder snel dan die van Walter. Nummer drie was van de Gebr. Dekker uit Terneuzen. De top 10:
1. Walter van der Meulen, Sirjansland
2. H. Joosten, Grathem
3. Gebr. Dekker, Terneuzen
4. W. van der Varst, Heel
5. H.P. Pfeifer, Sittard
6. Comb. Verhagen-v.d. Steen, St. Oedenrode
7. Sander de Putter, Cadzand
8. D. Noom, Tholen
9. Angelo van der Veeken, Clinge
10. B. Hagemann, Rosmalen
Walter van der Meulen had 34 duiven mee en 19 prijzen. H.C.J.G. Peters uit Panheel had 8 duiven mee en 6 prijzen. Hij begon op de 11^e plaats. Theo de Jong uit Noordhoek had 3 duiven mee en 100% prijs. Hij had de eerste duif op plaats 22. B. Kraft had 4 duiven mee en 3 prijzen. Zijn eerste duif won de 20^e prijs. Jan Corstjens uit Thorn had ook weer een mooie uitslag. Hij had 12 duiven mee en maar liefst 11 prijzen. Op de 29^e plaats is zijn eerste duif terug te vinden. J.G. Keulaarts uit Heerlen had 7 prijzen met 10 duiven mee. Hij begon op de 30^e plaats. L. Grispen uit Stevensweert had niet alleen 4 van de 6 duiven in de prijzen. Zijn eerste drie zaten bij de eerste 100 nationaal: 48, 59 en 99. R. Nijs uit Tegelen had 15 duiven mee en 11 prijzen. Zijn eerste twee duiven zaten op de plaatsen 52 en 67. Bernard Hanno uit Roermond deed het ook weer goed met 11 prijzen van de 14 duiven. Zijn eerste drie duiven wonnen de volgende prijzen: 54, 68 en 89. Zijn vierde en vijfde duif zaten ook bij de eerste 160 prijzen. A. & P. Delnoy uit Vijlen horen tot de harde kern van deze column. Nu hadden ze 100% prijs met 7 duiven mee. Hun eerste duif won de 58^e prijs. In Thorn wonen twee liefhebbers 100% prijs. P. van Geneijgen had 2 duiven mee en begon op de 76^e plaats. Een plaatsje lager begon plaatsgenoot M. Thijssen. Hij had 3 duiven mee. H. van Venrooij sr. uit Deurne had 4 duiven mee en 100% prijs. Zijn eerste duif staat op plaats 83. C. van Meel uit Dongen had 80% prijs met 5 duiven mee. Op plaats 96 had hij zijn eerste duif. A. Buijze uit Hoek deed hetzelfde. Hij begon met de 104^e prijs. Op plaats 122 begint K. Baggen uit Vijlen. Hij had 4 duiven mee en 100% prijs. Tony Bollen uit Maasmechelen had 5 duiven mee en 4 prijzen. Zijn eerste duif won de 129^e prijs. P. van Asten uit Ysselstein had 1 duif mee en de won de 138^e prijs. Fr. Strijthagen uit Simpelveld had 100% prijs met 4 duiven mee. Op plaats 140 staat zijn eerste duif. Wiel Dircks uit Maria Hoop had 8 duiven mee en 7 prijzen. Zijn eerste duif staat op plaats 171. G. Storms uit Ohé en Laak had 5 prijzen van de 7 gezette duiven. Zijn eerste duif won de 176^e prijs.

Perpignan
De internationale duiven van Perpignan werden om 7.30 uur op zaterdagochtend gelost na een dag uitstel. De eerste van de 4.287 Nederlandse duiven viel in Sittard bij de Comb. Beckers-Willems. Zij klokten hun duif om 6.48 uur op zondagochtend op een afstand van 959 km. De winnende duif haalde een snelheid van 998 mpm. Nummer twee, Frank Zwiers, had een snelheid die 38 mpm minder snel was. Nummer drie was Henk Gerritsen uit Woerden. De Top 10:
1. Comb. Beckers-Willems, Sittard
2. Frank Zwiers, Terheijden
3. Henk Gerritsen, Woerden
4. Martha van Geel, Nieuw-Vossemeer
5. Comb. Verweij-de Haan, Mijdrecht
6. Gerard Schellekens, Riel
7. Ko Swagerman, Bovenkarspel
8. Cor Schermer, Castricum
9. Kees Droog, Andijk
10. Dirk & Elitsa Velhuis, Amsterdam
Kuijer en zn uit Maarssenbroek begonnen op plaats 18. Hun tweede duif zat op plaats 192 en toen hadden de heren beide duiven thuis. Mike Peereboom had 9 duiven mee en 6 prijzen. Hier zaten twee vroege duiven bij: 42^e en 90^e prijs. Henri Wittens uit Den Bosch had 5 duiven mee en 4 prijzen. Zijn eerste duif zit op plaats 45. Walter van der Meulen uit Sirjansland had 12 duiven mee en 9 prijzen. Zijn eerste drie duiven zaten er goed bij op de plaatsen: 65, 111 en 151. Op plaats 68 begint Piet de Vogel uit Oude Tonge. Hij had 70% prijs met 10 duiven mee. Flip Hoogervorst uit Ter Aar had drie duiven mee en 100% prijs. Zijn eerste duif zit op plaats 82.

Dit was de laatste column over de marathonvluchten van dit seizoen. Ik heb ze allemaal met veel plezier gemaakt. Hopelijk heeft u ze ook met veel plezier gelezen. Tot volgend seizoen !!!

Het bericht Het weekend van Bergerac en Perpignan (deel 2 en slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Bij de Fondunie 2000 hanteren we de onderhandelde NFO 2018-regeling. Dit in tegenstelling tot de ZLU, die dit seizoen over is gegaan op de Internationale NT-regeling. Dit levert voor de Fondunie 2000 een andere winnaar op dan de eerste liefhebber van de Fondunie 2000-deelnemers op de ZLU-uitslag. Jurrian van Amerongen uit Bunnik is bij de grootste competitie van Noord Nederland van de Internationale vluchten de winnaar van de mooie marathonvlucht Narbonne. Deze topper presteert het met regelmaat om duiven net voor het ingaan van de NT te pakken en zelfs net na het ingaan van de NT is voor zijn duiven geen uitzondering geweest in het verleden. Een teken dat zijn duiven een ijzeren wil hebben om door te gaan … om zodoende zo snel mogelijk het thuishonk te halen. De overwinning op Narbonne binnen de Fondunie 2000 is voor onze goede vriend uit Bunnik een nieuwe parel op de duivenkoningskroon.

Korte toelichting
Allereerst de excuses van ons, bestuur Fondunie 2000, dat de meldlijst anders is als de uiteindelijke uitslag. Dit is voor ons een verbeterpunt voor het jaar 2020.
Voor het seizoen 2019 hebben wij besloten de NFO 2018-regeling te handhaven. De NFO 2018-regeling was voor het gros van de marathonduivenliefhebbers een goed compromis voor ‘het probleem’ wat de nachtelijke doorvliegers ons gaven. Namelijk doorvliegen terwijl de tijd stil staat. Het grote draagvlak voor deze NFO-regeling was voor het bestuur van de Fondunie 2000 de reden om deze regeling voor onze uitslagen te handhaven. De ZLU heeft hierin afgeweken. Zij zijn overgestapt op de Internationale NT-regeling.
De NFO 2018-regeling gaat in werking op Narbonne, omdat de winnaar van de vlucht zonder de NFO-regeling in de Neutralisatie Tijd (NT) heeft geklokt. Voor Narbonne zorgde dit voor een andere winnaar dan de eerste liefhebber op de ZLU-uitslag. Dit is dus Jurrian van Amerongen uit Bunnik.

Fondunie 2000
Maandagochtend om 7.15 uur werden de 940 duiven van de Fondunie 2000 gelost. Na drie dagen uitstel mochten de duiven eindelijk weer richting Noord Nederland vertrekken. De eerste duiven vielen al op de lossingsdag. De snelste was van Jurrian van Amerongen uit Bunnik. Hij klokte om 22.33 uur op een afstand van 1.005 km. Het was al bijna donker. De winnende snelheid kwam hiermee op 1.102 mpm. Nummer twee, Gerard Schalkwijk uit Lopik, was 7 mpm minder snel. Nummer drie was Jelle Jellema uit Nijverdal. Albert Poulisse uit Kerkdriel (4^e) en Harry Hendriks uit Vinkeveen (5^e) maken de top 5 compleet. Harry won vorige week nog Marseille bij de Fondunie 2000.
Harry Hendriks had 4 prijzen van de 6 ingemande duiven. Zijn tweede duif haalde prijs 30. Orly Pals uit Bovenkerk viel op met 3 duiven bij de eerste 20 (14 duiven mee, dus geen heel leger). IJsbrand Kaptein uit Akersloot had 8 prijzen van de 12 gezette duiven. Zijn eerste duiven zaten op de plaatsen 18, 50 en 51.

De winnende liefhebber
Jurrian van Amerongen uit Bunnik is een vaste gast tussen de kampioenen in groot verband. In de afdeling, Fondunie 2000 en ook bij de ZLU staat hij regelmatig bij de kampioenen. Vorig jaar won hij nationaal Pau. Ook bij de Marathon Noord stond hij al eens op het erepodium. Een aantal jaren terug was hij 2e Kampioen Ochtendlossing. Jurrian heeft een sterke stam duiven opgebouwd uit de beste duiven die in Nederland te vinden zijn. In eerste instantie waren dit de Van Houten-duiven uit IJsselstein. Later kwamen daar vooral de duiven bij van Gerard van Tuyl uit Hellouw. Verder is Jurrian goed met duiven van Martin Vinkenborg uit Volendam, via Erwin van Wijk en Cees Galjé. Met Jay Lissenberg kweekt de liefhebber uit Bunnik regelmatig samen. Ook zijn er wat aankopen gedaan bij Louw van den Berg uit Tollebeek. Het kweekhok wat Louw samen heeft met Pieter Woord. En ik zal er vast wat vergeten zijn, want als Jurrian ergens versterking denkt te kunnen halen, gaat deze dertiger dat proberen. Met Richard Kuijer kweekt hij samen en gaan er duiven over en weer. Van zowel Richard als Jay heeft Jurrian goede duiven en zij van hem.
Jurrian is slager van beroep. Sinds begin dit jaar werkt Jurrian bij de Makro in Vianen. Jurrian heeft de duivenbacil overgenomen van zijn vader, waar de Pau-winnaar tot aan vaders overlijden mee heeft samen gevlogen.

De winnende duif
In het schemer (22.33 uur) werd de winnende lichtkras duivin bij Jurrian geklokt.
De winnende komt uit De Schone Blauwe (Soort Martin Vinkenborg via Erwin van Wijk en Huib Bransen). Uit hem komt bijvoorbeeld ook ‘De 257’ van 2010, die speelde de 34e FU2000 op Pau 2015. Deze doffer is weer de vader van ‘de 906’ van comb. Hartog uit Laren, die een 9e Marseille van de FU2000 speelt vorige week en de 73e nationaal. Een zusje, ‘de 874’ speelde bij mij de 34e Marseille in de FU2000 op Marseille en komt hiermee op 2 prijzen van de twee keer zetten.
Een ander kind uit de Schone Blauwe presteert ook goed bij Cor en Erwin van Wijk. Deze duif was mede verantwoordelijk voor het winnen van de Herman van de Velden trofee bij Marathon Noord.
De moeder komt van Borgmann-Groote. Deze duivin won de 2^e nationaal op een loodzware Bergerac. Ze is uit het soort van Walpot.
De winnende duivin van Narbonne heeft verschillende ‘gewone’ prijzen gewonnen. Op een africhtingsvluchten van Hank was ze twee keer de eerste prijzen.

Het Seizoen
Jurrian heeft de duiven in januari gekoppeld. De eieren van de beste vliegers zijn overgelegd naar de kwekers. Na een weekje broeden, zijn de vliegers gescheiden. De duivinnen en jaarling-doffers kwamen in hokken waarvan de ramen werden afgeplakt, zodat het overdag schemerig in het hok was. Dit hield onze slager vol tot aan 21 juni.
Vanaf de eerste vlucht is er met de vliegers meegedaan. Ze zijn ingespeeld op weduwschap. De duiven hebben bijvoorbeeld ook nog de opleervluchten van Hank gehad.
Jurrian is druk met zijn werk. Hij heeft drie van de zeven ZLU-vluchten zelf thuis zien komen. Stefan Helsdingen heeft de andere vluchten voor hem geklokt. Hij heeft ook bijvoorbeeld Perpignan ingemand, want Jurrian kon dat er niet bij hebben. Zijn jongste telg lag in het ziekenhuis met hoge koorts, vanwege een virus. Jurrian heeft een jong gezin, de jongste is een paar maanden oud. In het duivenseizoen heeft hij soms moeite om alles goed te plannen. Toch probeert hij er alles aan te doen. Toen tijdens de warme weken de duiven niet goed trainden bij huis, heeft hij ze in de avond verschillende keren weggebracht om ze toch aan de gang te houden.
De duiven krijgen Mariman 50-50+ vliegvoer met Beyers Galaxy Kweek in het vliegseizoen. De laatste dagen komt daar extra Energymengeling van Beyers bij. In het voorseizoen is de samenstelling 70% Super Dieet met Vliegvoer … de laatste dag krijgen de duiven wel alleen vliegvoer. Deze schrale mengeling met Super Dieet krijgen de jonge duiven straks ook. Naast het voer krijgen de vliegduiven TOVO, pinda’s en snoepzaad. Tijdens de rui krijgen de duiven ook de dieetvolle mengeling en na de rui een tijdje alleen Gerst.
Voor het seizoen krijgen de duiven een geelkuur. Voor en in het vliegseizoen worden de duiven regelmatig gecontroleerd bij Van der Sluis. Na een marathonvlucht krijgen de thuiskomers een geelpil. Een dag voor inkorven een orni-pil van Van der Sluis en Super Anti-Slijm van Travipharma. Van Travipharma komt ook de geelpil (15% Rodinazol).

Tot Slot
In het verleden zat Jurrian verschillende keren vroeg op de ZLU-vluchten. Om even in het kort weer te geven hoe goed deze slager uit Bunnik is met zijn duiven, een rijtje topnoteringen: de 2^e nat Pau na Volkens, de 4^e nat Pau (na Kees Droog), de 3^e nationaal Agen, 8^e nat. Marseille en de 6^e nationaal Perpignan. In 2017 zat hij bij 5 van de 7 vluchten bij de eerste 80 nationaal op de ZLU-vluchten. En in 2018 won hij Nationaal Pau met ‘Laura Pau’. Wat een erelijst !!! Jurrian nogmaals gefeliciteerd met je prachtige overwinning op een mooie vlucht!!!

Het bericht Jurrian van Amerongen, Bunnik, wint Narbonne 2019 bij de Fondunie 2000 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Vroeger was Steenbergen het fondmekka van Nederland. In dit West Brabants dorp zaten veel Nationale toppers op de grote fondvluchten. Veel plaatsen die in opkomst kwamen in de marathonduivenwereld benoemden zichzelf tot het Nieuwe Steenbergen. Zo weet ik nog de opkomst van Vianen en Wijchen. Ach … er is maar één Steenbergen en ook maar één Wijchen trouwens. Een dorp wat heden ten dagen veel goede marathonspelers kent is het Friese Balk. Ik ga geen namen noemen, dan zou ik er misschien één kunnen vergeten en je weet nooit hoe gevoelig dit ligt. Eén naam noem ik wel, omdat hij Orange in sector 4 won dit jaar … Johan Vink. Een topper die vaak in de luwte van gerenommeerde plaatsgenoten verblijft, maar die nu op Orange de eerste viool heeft gespeeld. Wat is zijn verhaal?

Orange Sector 4
Op vrijdagochtend 7.10 uur werden de 788 duiven uit het Noorden van het land richting het thuisfront gestuurd. Zaterdagochtend viel in Balk de winnende duif bij Johan Vink. Hij klokte zijn winnaar om 5.37 uur op een afstand van 976 km. De winnende snelheid kwam hierbij op 1.068 mpm. 35 mpm sneller dan nummer twee, Gerard Koopman uit Ermerveen. Het brons was voor Mast en Scheper uit Nieuw-Amsterdam. Bennie Homma uit Balk en de Gebr. Limburg uit Zuidveen maakten de top 5 compleet.
Gerard Koopman had 6 prijzen van zijn 7 Orange-gangers. Wim Wittebol uit Oosterwolde had 100% prijs met 3 duiven mee. Hij begon op de 8^e plaats. Ton van der Walle uit Beerta had 4 prijzen van de 6. Zijn eerste twee duiven wonnen de 10^e en 22^e prijs.

De winnende liefhebber
De winnaar van Orange is Johan Vink uit Balk. Deze 51-jarige schilder is in de duivensport terecht gekomen door zijn vader, die ook duiven had.
Johan speelt al jaren op de marathonvluchten en de eerste marathonduiven kwamen van de Gebr. van Doorn (soort Hagens), Oldenkamp uit Assen (Uit zijn Diesel en zijn Roepert) en van Wilfried Stiel uit Arcen. De duiven hebben de beschikking over een hok van 7 bij 4 meter. Dit hok is onderverdeeld in drie afdelingen.

De winnende duif
De winnende duif is een duivin. Zij wordt Jada genoemd en won op Orange haar derde kopprijs. In 2017 won ze de 2^e nationaal in sector 4, in 2018 won ze de 4^e nationaal in sector 4 en nu de 1^e nationaal in sector 4. Van de twee sectoren samen had ze dit jaar de 4^e prijs tegen ruim 3.300 duiven.
Jada is ingemand op een jong van 4 of 5 dagen. Zij komt uit de soorten van de Comb. Meulman uit Zevenaar, vader en zoon Jellema en plaatsgenoot Bennie Homma.

Het seizoen
Johan is het vliegseizoen gestart met 70 vliegduiven. Naast deze vliegers heeft hij samen met collega Jos te Dorsthorst uit Didam 20 kweekkoppels.
De duiven zijn half februari gekoppeld en hebben een jong grootgebracht. De duiven worden ingespeeld op de gewone programmavluchten. Tien 10 dagen voor de eerste grote vlucht is hun laatste programmavlucht. De duiven die dan meegaan worden in de laatste week zelf twee of drie keer weggebracht.
De duiven krijgen voer van de merken Mariman en Wielink. In het vliegseizoen zijn dat de mengelingen Supertop Wielink en een energiemengeling, waar ze mee de laatste dagen worden opgevoerd. Daarnaast krijgen de duiven Omega Vetzuren en lecithine. De duiven worden medisch begeleid door Nanne Wolff. Om de overnachtingsvlucht wordt er gecontroleerd. Medicijnen wordt alleen verstrekt als het nodig is en over natuurproducten, zegt Johan: ‘Hoe dichter bij de natuur hoe beter het is.’

De Beleving
Duivensport voor Johan een prachtige hobby. Johan: ‘Vreugde en teleurstelling ligt heel dicht bij elkaar, maar zo’n overwinning kan je alleen maar van dromen.’ Zijn gezin helpt mee waar nodig en hij heeft bij zijn vader samen met Jos zijn kwekers daar.
Het mooiste van de duivensport is het al van ver aan zien komen van een thuiskomende duif. Prachtig om te zien dat zo’n duif ook zijn thuisfront ziet en aanstalten maakt om op de klep te vallen.

Tot Slot
Johan: ‘Ik heb met Jada mijn gevoel gevolgd. De meesten (vooral mijn vader) adviseerden mij deze duif op de kweek te zetten en niet nog een keer te spelen op de laatste Orange. Mijn gevoel was echter anders en Jada heeft me niet teleurgesteld. Je moet je gevoel volgen!’
Dat gevoel heeft fantastisch uitgepakt. Nogmaals van harte gefeliciteerd met deze mooie overwinning, Johan!’
We sluiten af met een eerdere uitspraak van Johan: ‘Vreugde en teleurstelling ligt heel dicht bij elkaar, maar zo’n overwinning kan je alleen maar van dromen.

Het bericht Johan Vink, Balk, wint Orange in sector 4 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Traditioneel is het slotakkoord voor de ZLU-vluchten, dus ook van de competitie van de Fondunie 2000, Perpignan. Een vlucht die heel zwaar kan zijn (zoals vorig jaar) en die ook weleens edities kent dat zelfs tot in het midden van het land in de avond duiven thuis kunnen komen. Deze Perpignan behoort tot de zwaardere voorbeelden. De eerste duiven konden de 1.000 mpm niet aantikken. Wat dan wel opvalt dat in de eerste helft van de middag de prijzen zijn verdiend. Als de omstandigheden niet alleen pittig, maar verder goed zijn, dan zijn er veel duiven die zo’n vlucht goed en snel kunnen verteren. Onze duiven worden steeds sterker. Stond een vlucht als deze vroeger minimaal twee vluchtdagen open … nu is het binnen 8 uur gebeurt.
In de Fondunie 2000 ging de overwinning naar Woerden … naar Henk Gerritsen. Deze bouwvakker in ruste troefde de sterke concurrentie af met een duif die al eerder zijn sporen heeft verdiend. Hij won niet alleen de strijd in de Fondunie 2000, maar was ook nog eens nationaal de 3^e duif … een geweldige topper !!!

Fondunie Top 10
Op zaterdagmorgen om half 8 gingen de 1.143 duiven van de Fondunie 2000 met het totale internationale gezelschap los in Perpignan, gelegen aan de Middellandse Zee en tegen de Pyreneeën. De winnende duif van de Fondunie 2000 streek naar in Woerden bij Henk Gerritsen. Hij klokte zijn winnende doffer om 9.23 uur op een afstand van 1.063 km. De winnende snelheid bij de Fondunie 2000 kwam hiermee op 972 mpm. 7 mpm minder snel was de eerste duif van Verweij-de Haan uit Mijdrecht, die tweede werd voor J. Swagerman uit Bovenkarspel. De Top 10:
1. Henk Gerritsen, Woerden
2. Comb. Verweij-de Haan, Mijdrecht
3. J. Swagerman, Bovenkarspel
4. Kees Droog, Andijk
5. Dirk & Elitsa Veldhuis, Amsterdam
6. Dirk & Elitsa Veldhuis, Amsterdam
7. Comb. Baas-Berg, De Kwakel
8. J.W. Schreurs, Nieuw Vennep
9. Kuijer en zn, Maarssenbroek
10. Comb. Verweij-de Haan, Mijdrecht
Kuijer en zn hadden beide Perpignan-duiven in de prijzen. Hun tweede duif zat op plaats 81. Mike Peereboom uit Amstelveen had 9 duiven mee en 6 prijzen. Zijn eerste twee duiven zaten op de plaatsen 19 en 39. Van de grote inkorvers hadden Verweij-de Haan (11 van de 22) en Jelle Jellema uit Nijverdal (26 van de 45) het heel goed gedaan. Jelle begint met de prijzen 16, 24, 27 en 36.

De winnende liefhebber
De winnaar van Perpignan is Henk Gerritsen, 72 jaar, uit Woerden. In zijn werkzame leven is Henk bouwvakker geweest. Hij geniet al weer een mooi aantal jaar van zijn pensioen en hoopt dat nog heel wat jaartjes te mogen doen.
De duivensport is met de paplepel in gegeven door vader Gerritsen. Henks huidige accomedatie is 7,5 meter lang en is onderverdeeld in vier afdelingen. De stam duiven is opgebouwd met duiven van de familie Huizer uit Rhoon en de Gebr. Kamerbeek uit Woerden. Daar zijn verschillende andere duiven bijgekomen van verschillende liefhebbers door ruiling.

De winnende duif
De winnende duif is een doffer van 2014, die is ingemand op jongen van 7 dagen. De vader van deze doffer komt van Tim Hage en de moeder is een opvanger van Koop Kiekenbelt uit Drijber.
Deze doffer was eerder o.a. in 2016 Duifkampioen van de middaglossing 2016.

Het seizoen
Het seizoen is gestart met 22 nestkoppels, daarnaast heeft Henk nog 10 kweekkoppels. De duiven zijn eind februari gekoppeld en de duiven hebben een koppel jongen grootgebracht. Vervolgens zijn de duiven op weduwschap gezet. Op weduwschap zijn ze ook goed ingevlogen. Vervolgens zijn ze op verschillende vluchten op een mooie stand gebracht.
De duiven krijgen voer van Versele Laga en Beyers (4-seizoenen). Naast het gewone voer krijgen de duiven veel grit, pinda’s, hennep en snoepzaad. Wat doe je aan medische begeleiding, Henk? De winnaar van Perpignan: ‘Normaal doe ik niets aan medische begeleiding. Wel controle als ik het niet vertrouw, maar geen medicijnen. Dit jaar na een paar mindere vluchten heb ik op advies dierenarts enkele dagen geelkuur geven. Normaal gesproken, dus ook dit jaar, geef ik wel elke week knoflook. Dit doe ik in het water. Al 40 jaar geef ik dit.

De Beleving
De duivensport is voor Henk een mooie hobby en zo beleeft hij het ook. Het wordt in zijn bezigheid bij gestaan door zijn vrouw Ada … daar waar het nodig is. Bijvoorbeeld bij het doorgeven van de gegevens voor dit verslag. Henk heeft een paar duivenliefhebbers waar hij het goed mee kan vinden, zoals Paul van den Boogaard, Nico Dekker jr en Jan Hage. Met deze melkers ruilt hij regelmatig wat duiven.
Henk geniet van het thuiskomen van de duiven, dat vindt hij het mooiste van de sport en ook de gezelligheid op de club waardeert hij enorm.
Dit seizoen is voor hem een moeilijk seizoen geweest. Henk: ’Je moet dan wel het plezier in je hobby houden, al valt het wel eens niet mee en ook niet allemaal te begrijpen.’

Tot Slot
Henk vindt dat de lossingsverantwoordelijken een hoop over zich heen krijgen. Onze winnaar uit Woerden: ‘De lossingsverantwoordelijken hebben het dit seizoen ook niet altijd makkelijk hebben gehad. Het commentaar kan weleens wat minder.’
Henk en ook Ada van harte gefeliciteerd met de overwinning op Perpignan bij de Fondunie 2000. Jullie hebben een heel winterseizoen de tijd om van deze overwinning te genieten en dat wens ik jullie ook toe.
Het slotwoord is aan Henk: ‘Ik was compleet verrast toen de duif van Perpignan thuis kwam … er stonden namelijk pas twee duiven op de meldlijst en toen was hij er ineens al!’

Het bericht Henk Gerritsen, Woerden, wint Perpignan bij de Fondunie 2000 verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Jan Grootoonk is de laatste jaren uitgegroeid tot een topper in de marathonduivenwereld. Hij zet prachtige resultaten neer op de middaglossing en op de ZLU-vluchten. Deze vluchten speelt Jan af en toe en met meestal met een select klein groepje duiven. Soms is dat zelfs een enkeling. Op deze vluchten zijn ook al de begeerde vaasjes verdiend. Dit is op zijn afstand in Noorden van de Nood-Oostpolder zeer knap. Dit jaar begon stroef door een kink in de kabel in de gezondheid van de duiven, maar hier herstelde Jan’s vliegploeg zich goed van. Op Bergerac werd ouderwets geknald met zelfs de eerste prijs in sector 4 op Bergerac. Ook de tweede duif zat er geweldig bij met de 4^e plaats in de sector.

Bergerac Sector 4
In Noord-Oost Nederland waren op Bergerac 2.767 duiven mee. Bergerac werd in sector 4 een prooi voor Jan Grootoonk uit Bant. Deze kanjer draaide zijn winnende duif om 11.53 uur op een afstand van 961 km. De winnende snelheid in het Noorden kwam zo op 1.081 mpm. Nummer twee zat daar 36 mpm onder. Dit was John Logemann uit Engelum. Nummer drie was Bennie de Vries uit Bolsward. De Top 10:
1. Jan Grootoonk, Bant
2. John Logemann, Engelum
3. Bennie de Vries, Bolsward
4. Jan Grootoonk, Bant
5. Eddy Bloemen, Staphorst
6. Cees de Boer, Stavoren
7. Gebr. Limburg, Zuidveen
8. M. Mulch, Ens
9. Jelle Outhuyse, Harlingen
10. Johan & Fabian Wendel, Assen
Henri Hoeks uit Bovensmilde had 21 prijzen van zijn 28 Bergerac-gangers. Hij begint met de 12^e, 28^e en 29^e plaats. Comb. Rekker-Westra heeft 70 % prijs met 10 duiven mee. Zij beginnen met de 31^e prijs. R. Boertjes uit Dedemvaart had hetzelfde resultaat. Hij begint op plaats 48.

De winnende liefhebber
Jan Grootoonk uit Bant is inmiddels 61 jaar. Hij is doordeweeks actief als monteur/bankwerker. Jan is in de duivensport terecht gekomen via zijn vader. Hij had sierduiven en ook Jan’s broer had duiven. Toen hij overstapte naar postduiven, is Jan geïnteresseerd geraakt in deze hobby. Jan: ‘Ik ben eind jaren ’70 een aantal jaren mee geweest als convoyeur en in 1979 heb ik mijn eerste duivenhok geplaatst in Bant. De eerste duiven kwamen van mijn broer Arie. Daarna van de Gebr. Jansen in Almelo (Van Loon duiven en van Perquin), Nico Pronk toen nog in Warmenhuizen (nu Mill) (Van der Flaes duiven) en van A.J van Dam (de Linssen duiven). Dat waren duiven voor de vitesse, midfond waar ik destijds ook heel hard mee speelde. Destijds had ik ook de beste duif van de Vredesduif-competitie en dezelfde duif werd toen 2^e van Wie Heeft Ze Beter. Deze duif was ‘De Snelle Jan’. Deze duif is toentertijd verkocht naar Taiwan. Rond het jaar 2000 ben ik overgestapt op de marathonduiven. Ik heb toen duiven gehaald bij Nico Volkens, Jelle Jellema, Appie Pas, Nico Pronk, bij de Gebr. Limburg en Kramer-Ouwehand. De beste kweker op het moment is Livai. Deze duif heb ik zelf gekweekt. De moeder van deze topper komt uit een duif die ik bij Piet Heikamp heb gehaald.’

De winnende duif
De winnende duif is ‘De 497’, een jaarling. Ze heet ‘Marianne’. Ze is een dochter uit het super kweekkoppel ‘Nygel’ met ‘Aimay’. Op Cahors vloog een volle zus, ‘De 714’ van 2016, de 1^e van de afdeling Friesland. Zij heet ‘Lynn’. Een andere volle zus, ‘Alicia’, won de 14^e NPO (Afdeling Friesland) op Orange.
Jan: ‘De voorbereiding op Bergerac begon op de dag dat ik zou moeten inkorven voor St. Vincent. Toen heb ik alle vliegduiven gekoppeld. Ik dacht toen: Ik zie wel hoe het verloopt. ‘Marianne’ had ik op een jonkie zitten van 4 of 5 dagen. Op Perigueux was “Marianne” al mijn 3e duif. Ze speelde toen de 15e van Afdeling Friesland. En nu dus 1e Nationaal Bergerac.

Stamopbouw
Op dit moment heeft Jan duiven van Appie Pas, de Bollebakker-lijn, Benno Kastelein, Jelle Jellema, Gebr. Limburg en mijn eigen soort van de Livai. Hieronder een paar goede kwekers:
De ‘Blauwe Lynx’ is vader van ‘Emma’, ‘Wendy’ en ‘Masja’. Alledrie hebben zij al een teletekst vermelding gehaald.

Een volle Broer van de ‘Blauwe Lynx’ is ‘de Tijger’. Een zoon van ‘de Tijger’ met ‘De Snelle 15’ won de 4^e nationaal Bergerac in sector 4. Deze doffer won ook nog eens de 2^e nationaal Dax in 2018 (1^e NPO) en de 2^e NPO Limoges in datzelfde jaar.

… wordt vervolgd …

Het bericht Jan Grootoonk, Bant, wint Bergerac in sector 4 (deel 1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

In de wekelijkse column worden iedere week de nationale (ZLU-) vluchten en de NPO-vluchten door genomen. Naast de vroege prijzen worden de liefhebbers met een mooi prijspercentage en minimaal een duif 1:50 benoemd. In deze column zijn het afgelopen seizoen vader en zoon Delnoy uit Vijlen regelmatig genoemd met een heel mooi prijspercentage … naast de kopduiven natuurlijk. Hans Schuttelaar is naar ze toe gegaan en heeft een zeer verdiend verslag over hun kunsten met de duiven gemaakt.

De eerste indruk
Met de vader Antoon en Zoon Patrick hebben we een grote combinatie in het vizier die de marathonvluchten voor het grote deel heeft beheerst. Een seizoen in 2019 waar niet tegen op te boxen valt. De kampioenschappen zullen straks ons gelijk bewijzen. Hoge scores, percentages en weinig verliezen kenmerken dit hok. Een uitzondering was Agen jaarlingen. Voor enkelen toch te zwaar helaas. De uitstraling van hok en liefhebbers heeft een zeer verhelderende indruk achtergelaten.
Proper en zuiver, de luchtgesteldheid in de hokken is zeker voor mij een verademing. Geen stofje te bekennen en zuivere lucht volop. Normaliter houd ik het niet lang uit in een hok, maar hier heb ik na een halfuur nog nergens last van. Toon vertelt dat hij elke dag als de duiven trainen en de hokken dus leeg zijn, hij poetst en ook de stofzuiger in het hok zijn werk laat doen. Om in het weekend maakt hij samen met zijn vrouw alles nog een keer extra grondig schoon met gloor. De ramen worden gelapt, zodat het bij thuiskomst van de vlucht kraakhelder is. Op het moment van ons bezoek is Patrick met zijn gezin op vakantie, maar geen nood. Toon heeft alle gegevens bij de hand en is werkelijk een open boek. Hoewel de administratie voor rekening van Patrick komt is alles geheel overzichtelijk in mappen ondergebracht zodat Toon, hier alles in kan terugvinden.

Het seizoen
Het begint na Dax iedereen op te vallen dat de combinatie een magistraal seizoen aan het maken is: een Clean Sweep op Dax maakt voor velen de ogen open. Wat een klasse aan duiven zit hier, maar wat nog meer verwondert bij mijn bezoek, is de eenvoud en het perfecte plaatje. Jammer dat de zoon des huizes-Patrick- ten tijde van mijn bezoek niet aanwezig is. Hij zit in Italië vanwege de vakantie. Antoon weet haarfijn uit te leggen hoe alles in zijn werk gaat hier.
20 weduwnaars en evenveel jaarling doffers zijn hier de totale vliegploeg. De duivinnen worden niet gespeeld. De jonge duiven doen alleen de natour en worden niet verduisterd. De duiven gaan vanaf de eerste vlucht mee op weduwschap. Winterkweek met de duiven is al jaren een gegeven. Deze jonge duiven van de eerste ronde gaan bijna altijd naar andere liefhebbers. De tweede ronde houden ze zelf. Dat zijn er elk jaar ongeveer 50 stuks.
Eieren van de betere oude duiven worden onder de jaarlingen verlegd.

Verzorging
Medisch traject: Van de duiven wordt na 3 tot 4 weken de mest van een paar duiven onderzocht door dr. Boskamp. Bij twijfel gebeurt dat tijdens het seizoen nog een keer.
Het voer bestaat uit een mengeling van diverse soorten Paloma.
De afdelingen van de vliegers zijn ruim en dun bevolkt. Als niet de hele ploeg van een afdeling mee is worden de anderen dat zelfde weekend gelapt. Bij thuiskomst krijgen ze een dag rust in een speciale afdeling. Elektrolyten in het water en verder krijgen ze met regelmaat snoepzaad-pinda’s en Tovo. De dag na thuiskomst krijgen de duiven verplicht een bad en vervolgens krijgen ze nog twee keer in de week een vrij bad. Toon zweert bij bronwater, dat hij op de fiets, bij hem in de buurt kan halen. Het verschil zien de duiven blijkbaar ook, want bij twee baden … één met kraanwater en de ander met bronwater … dan laten de duiven het kraanwater voor lief en duiken in het natuurlijke bronwater dat ijskoud is. Maar niet iedereen kan zomaar aan bronwater komen, daarvoor moet je echt in het heuvelland zijn.

Enkele top uitslagen van dit seizoen
Dax 6 mee en 6 kopprijzen Provinciaal maar ook Nationaal: 35-38-43-64-68-320 tegen 1.621 duiven in Afdeling Limburg en Nationaal tegen 4.596 duiven 62-66-82-122-129-680.
Andere uitslagen van 2019 …
St. Vincent Prov. tegen 1.390 duiven 2-132-133
Bordeaux prov tegen 2.849 duiven: 56-267-559-676-709
Agen prov tegen 2.366 duiven 168-268-553-574-708
Bergerac tegen 2.286 duiven 34-126-326-390-425

… wordt vervolgd …

Het bericht Antoon en Patrick Delnoy, Vijlen, hebben een sterk seizoen achter de rug (1) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Jan Grootoonk is de laatste jaren uitgegroeid tot een topper in de marathonduivenwereld. Hij zet prachtige resultaten neer op de middaglossing en op de ZLU-vluchten. Deze laatste vluchten speelt Jan af en toe en met meestal met een select klein groepje duiven. Soms is dat zelfs een enkeling. Op de internationale vluchten zijn ook al de begeerde vaasjes verdiend. Dit is op zijn afstand in Noorden van de Nood-Oostpolder zeer knap. Dit jaar begon stroef door een kink in de kabel in de gezondheid van de duiven, maar hier herstelde Jan’s vliegploeg zich goed van. Op Bergerac werd ouderwets geknald met zelfs de eerste prijs in sector 4 op Bergerac. Ook de tweede duif zat er geweldig bij met de 4^e plaats in de sector.

Het seizoen
Jan heeft de beschikking over 24 meter duivenhok. Hij heeft een hok van 10 meter, dat is verdeeld in 4 afdelingen. Hier zitten de vliegers. Per afdeling zitten er 9 koppels. Verder staat er een hok van 6 meter wat verdeeld is in 3 afdelingen: 2 voor de kwekers en 1 afdeling met 9 vliegkoppels. Jan: ‘Ik heb afgelopen winter een nieuw hok geplaatst met een ren ervoor van 8 meter deze is verdeeld in 4 afdelingen. 1 afdeling van dit hok is voor de jongen, 1 voor jaarling doffers, 1 voor jaarling weduwduivinnen en 1 voor wat late duiven. Mijn zoon Yoël verzorgt de afdeling voor de jaarling doffers en duivinnen en hij doet de jonge duiven.

In het najaar van 2018 en het voorjaar zijn mijn zoon Yoël en ik bij verschillende liefhebbers geweest om te vragen hoe zij het doen op weduwschap. Ik wilde dat ook eens proberen. De bedoeling was dat ik dit jaar op weduwschap zou spelen, omdat het voor mij wat minder intensief zou zijn. Tijdens het vliegseizoen heb ik ze dus op weduwschap ingespeeld. Ze zijn vanaf de eerste vlucht mee geweest tot aan de eerste fondvlucht en hebben allen ook een eendaagse fondvlucht gehad. De dag voor Limoges (de eerste marathonvlucht … begin juni) wilden de duiven niet meer vliegen. Ze gingen bij de buren en overal in de buurt op de daken zitten. Ik zei tegen mijn zoon: Dit is foute boel. Dinsdag heb ik besloten om niet in te korven voor Limoges. ’s Avonds zijn wij naar de dierenarts geweest en toen bleek dat van de 10 duiven die ik mee had er 9 waren die een slijmvliesontsteking hadden. Wij hebben medicatie meegekregen wat gelukkig aansloeg maar het ging wel moeizaam. Twee weken later, de dag voor St. Vincent, vond ik ze nog niet 100 %. Dus niet goed genoeg om in te korven. St. Vincent hebben wij dus ook niet meegedaan. Toen kwam Perigueux … ik deed er 26 mee en had er 20 van in de prijzen. Op deze vlucht speelde ik een 6^e en 7^e NPO (Afdeling Friesland). Dit was voor mij een teken dat ze toch wel weer aardig in orde waren. De andere fondvluchten van Cahors en Orange kwamen ze ook goed naar huis.’
Jan is dit seizoen gestart met 90 vliegduiven. Daarnaast had hij 24 kweekkoppels. Jan heeft half februari de kwekers en vliegers gekoppeld. De eieren van de kwekers zijn overgelegd naar de vliegers. De jongen worden samen door beide ouders tot 14 tot 16 dagen gespeend. Daarna worden de duivinnen eraf gehaald en blijven de jongen bij de doffer. Dus winnende duif van Bergerac heeft ongeveer 15 dagen een jong gevoerd in het voorjaar.
De vliegduiven gaan vanaf het begin met de afdeling mee en werken alle korte vluchten af. Dit jaar heeft Jan ze voor het eerst een ééndaagse fondvlucht meegedaan.

De voeding en begeleiding
De duiven krijgen voer van Beyers (Koopman All-In-One), Versele Laga en Vogro. Tijdens het inspelen tot aan de 1^e fondvlucht krijgen ze 50% licht voer en 50% vliegvoer. De laatste 6 voedingen voor inkorving van de fondvlucht krijgen ze vetrijk voer, van Versele Laga, zoveel als ze willen.
Naast het ‘gewone’ voer krijgen de duiven pinda’s, wat hennep, TOVO en snoepzaad.
In het najaar worden de duiven geënt en gekuurd tegen paratyfus en in het voorjaar worden alle duiven geënt tegen paramixo. 14 dagen voor inkorven krijgen ze een geelpil en kuurt Jan een dag na tegen het geel. Laat je je duiven controleren door een dierenarts, Jan? Onze topper uit Bant: ‘Nee, maar vanaf het aankomend jaar ga ik dat wel doen. Omdat in het voorseizoen de ochtend voor inkorven op Limoges de duiven niet meer wilden trainen en toen bleek dat ze een slijmvliesontsteking hadden opgelopen. Daardoor heb ik op Limoges en St. Vincent niet mee kunnen doen. Ze hebben toen medicatie gehad en daar zijn ze aardig van opgeknapt. Ik houd wel van natuurproducten, maar als de duiven niet in orde zijn, ben ik van mening dat je toch de medicatie van de dierenarts moet toedienen om ze er weer bovenop te krijgen.’

De Beleving
De duivensport is voor Jan een echte hobby. Hij beleeft het met heel veel plezier. Het is prachtig als de eerste duif op de klep valt, vindt, dat geeft iedere keer weer een kick.
Jan’s gezin is erg betrokken bij de duiven. Yoël heeft zelf de verantwoording over de jaarling duivinnen en doffers en de jonge duiven. Hij brengt zaterdags voor een marathonvlucht de duiven naar Almere. Jan’s dochter gaat ook regelmatig mee naar de vereniging en nu ze in juli 18 is geworden rijdt zij ook wel de duiven voor een marathonvlucht naar Almere. Marianne, Jan’s vrouw, doet de administratie voor de duiven.
Jan doet ook weleens samenkweek met andere duivenliefhebbers. Jan: ‘Ik hoop dan altijd dat we er beiden beter van worden.
Het is prachtig om de 1^e nationaal te pakken in sector 4. Die had ik namelijk nog niet. Ik geniet naast de mooie prestaties van het samenzijn met de duiven. Als ik mijn hok binnenstap en zie dat de duiven er tip top bij zitten … daar geniet ik van.’
Heb je nog een leuke anekdote omtrent deze overwinning? De winnaar van Bergerac: ‘Nou ja, een anekdote? Op Bergerac had Yoël ook 23 strijders mee. Hij was ervan overtuigd dat hij voor mij zou zitten. Hij was zo overtuigd dat hij met mij een weddenschap afsloot dat wie er verloor het hele gezin op pizza zou trakteren. Nou ik heb in het weekend van Bergerac heerlijk gegeten! Ha, ha dat is leuk zo’n onderlinge strijd.’

Tot Slot
Jan … heel erg gefeliciteerd met je overwinning op Bergerac. Yoël deed het ook goed met de 13^e in de sector. Samen hebben jullie een goed weekend gehad en elkaar tot goede prestaties gestimuleerd. Mooi om zo samen de sport te beleven. Het laatste woord is aan de winnaar: ‘Ondanks dat ik veel tegenslag heb gehad tijdens het vliegseizoen en daardoor de eerste twee grote fondvluchten heb moeten missen, heb ik als afsluiting de 1^e nationaal gewonnen van Sector 4. Ik zag het eigenlijk als een verloren vliegseizoen, maar uiteindelijk mag ik niet klagen. Van de 5 grote fondvluchten die ik mee heb gedaan heb ik toch 4 vluchten op teletekst gestaan van afdeling Friesland. Achteraf gezien toch niet zo’n slecht vliegseizoen, toch?’

Het bericht Jan Grootoonk, Bant, wint Bergerac in sector 4 (deel 2 en slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

Topduiven
Een topduif van Antoon en Patrick is de 15-1129750, genaamd ‘de Rode Witkop’. De topper werd in 2018 5^e duifkampioen morgenlossing van afdeling Limburg. Hij vloog vorig jaar 4 x prijs op de morgenlossingsvluchten van de afdeling met 168^e prov. Limoges, 18^e prov. Bergerac, 111^e prov. Bordeaux en 6^e prov. La Souteraine. Dit jaar vloog hij prijs op Limoges (121^e prov.) maar miste hij als enige van de 7 ingezette duiven op Bressols. Ze hebben hem toen definitief naar het kweekhok verhuisd.
De vader van ‘De Rode Witkop’ is gekweekt uit een doffer van Frans Wackers en een duivin van Winand van Engelshoven. Dit koppel is een stamkoppel van de mannen Delnoy uit Vijlen. De moeder komt uit een Zoon van ‘De Marseille’ van Theo Daalmans en ‘De Felle’ van Cas van der Graaff.
Zijn oudere broer, NL12-1946050, met dezelfde naam (Rode Witkop) werd in 2013 al 3^e duifkampioen jaarlingen morgenlossing van afdeling Limburg met o.a. een 8^e prov. Bergerac en 51^e prov. Cahors.
Een halfbroer, NL12-1946055, (Rode As) werd in 2014 1^e asduif meerdaagse bij fondclub Heuvelland.

‘De 366’ van 2016 vloog de 2^e Provinciaal St Vincent (3^e nationaal) dit jaar en ook de 68^e Prov. Dax. Hij vloog eerder al prijs op Cahors 2017. Op Bergerac 2018 won hij de 332^e Provinciaal.
De volgende topper is ‘de 355’ van 2016. Hij vloog als jaarling een prijsje op Bergerac. Op Agen 2018 de 245^e Provinciaal en dit jaar op Bordeaux de 56^e Provinciaal en op Dax de 38^e Provinciaal.

Kampioenschappen en mooie uitslagen
In 2016 werden de mannen Generaal Kampioen Grote fond Limburg Totaal. In 2018 2^e Hokkampioen en 5^e Duifkampioen Grote Fond Afdeling Limburg. 2^e Hokkampioen en 2^e en 3^e Duifkampioen in Limburg Totaal.
Uitslagen in 2019:
3^e nationaal St. Vincent (3 prijzen van de 6 gezette duiven)
62^e, 66^e, 82^e, 122^e, 129^e en 680^e nationaal Dax (6 mee)
25^e, 90^e, 104^e, 314^e en 642^e nationaal Cahors (5 mee)
58^e, 241^e, 650^e, 829^e, 905^e, 1480^e en 1728^e nationaal Bergerac (7 mee)
Op drie vluchten 100% !!!

Stamopbouw
De stam van Patrick en Antoon Delnoy uit Vlijmen bestaat uit de beste lijnen van Cas van der Graaff uit Arnemuiden, Uit de goede duiven Theo Daalmans uit Elsloo, Albert Beunen met Huub Smeets (uit de Monty Lijn), ‘De Rode Witkoplijn’ van Frans Wackers met Winand van Engelshoven, Jan Corstjens en zoon en kleinzoon uit Thorn (uit de Cassartelli-lijn), Wiel Scheyvens uit Thorn (uit zijn bekende Speedy Bang lijn), Comb Beckers-Willems uit Sittard (uit de lijn Nachtvlinder), Jos Thijssen uit Kessel (uit zijn kampioen de 917) en ook van het allerbeste van Cees van Aert uit Achtmaal.

Tot Slot
Na dit seizoen komen de verdiende huldigingen. Het podium zal vaak voor deze combinatie zijn. Een prachtige seizoensafsluiting zal het worden. Ook vanaf deze kant alvast van harte proficiat.

Het bericht Antoon en Patrick Delnoy, Vijlen, hebben een sterk seizoen achter de rug (2 en slot) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.

De laatste column over het gebeuren op ‘Het Eigen Hok’ stopte in de week voor St. Vincent ZLU. Dat voelt als heel lang geleden. Eigenlijk valt het best mee. Inmiddels is het vliegseizoen al weer een maand achter de rug, dus is het wel leuk om het verhaal over het verloop van het seizoen af te maken.

De laatste vier vluchten
Op St. Vincent ging er bij ons één duif mee. Hij had eerder dat jaar de 203^e nationaal gewonnen op Pau. Op St. Vincent deed hij het nog wat beter. Hij won de 43^e nationaal tegen 2.696 duiven. Een mooie prestatie van deze kleine blauwe doffer. Hij heeft zijn plekkie voor 2020 meer dan verdiend.
Op Marseille gingen vervolgens 3 doffers mee. Twee kwamen er terug maar na de prijzen. Deze doffers gingen twee weken later mee naar Perpignan, maar daarover verderop meer.
Op Narbonne gingen 13 duiven mee. Hier zaten twee van de vier eerste duiven van Agen ZLU bij (47^e en 75^e nationaal). De eerste duif van Agen won een mooie prijs binnen de eerste 500 nationaal en de tweede ‘Agen-topper’ werd op Narbonne een tobber, want ze bleef helaas achter. Op Narbonne gingen twee broers mee, die op Narbonne debutant waren. Beide kwamen thuis en één van de broers was onze eerste. Hij won de 53^e nationaal tegen 3.829 duiven. De derde debutant bleef achter. Naast deze vijf duiven waren ook nog 6 duiven mee die hun eerste vlucht in 2019 miste. Ze misten op Narbonne. Waarschijnlijk krijgt er één van hen volgend jaar nog een kans, omdat hij in 2018 onze eerste duif van Limoges was en niet afgevlogen thuis kwam van twee pittige ZLU-vluchten.
Op Perpignan gingen de twee missers van Marseille mee, omdat ze ondanks hun mindere prestatie relatief fris thuis kwamen en snel herstelden van deze vlucht. De derde Perpignan-ganger was een duivin die een fatsoenlijke prijs op Agen ZLU had gewonnen dit seizoen. Op Perpignan hadden de 3^e en 4e duif van Agen ZLU mee gemoeten, maar zij waren al ver in de rui en de dekveertjes lieten al los. Zij konden de kar dus níét voor ons trekken. Helaas waren de drie duiven die wel naar Perpignan gingen daar ook niet toe in staat, want ze misten alle drie.

Conclusies
Over het hele seizoen waren we dik tevreden. Na een seizoen met zieke duiven in 2018 was ons doel de duiven van 2017 en ouder twee keer te spelen op de ZLU-vluchten en hopen dat er een duif of vier (van de 28) lieten zien dat ze uit het goede hout gesneden waren en dat er één van de drie Barcelona-duiven een fatsoenlijke prijs zou verdienen. Dat laatste lukte! Zes duiven lieten zien dat ze uit het goede hout gesneden zijn op de andere ZLU-vluchten. Helaas zijn we er onderweg nog één verspeeld (op Narbonne), maar dan blijven er nog 5 over die bij de eerste 100 nationaal hebben gevlogen, waarvan een 43^e, een 47^e en een 53^e van heel Nederland. We kunnen de komende jaren verder bouwen aan een goede vliegploeg die met de beste mee kan op de ZLU-vluchten.
Wat ons verder op viel tijdens het spelen van de duiven, dat duiven die de eerste keer missen op een pittige regelmatige vlucht, dat de tweede keer weer deden. Is dat een reden om te denken dat je na één vlucht al kan zien of je er wat aan hebt? Dat ook weer niet, maar er zijn heel weinig bruikbare duiven die missen (als ze gezond zijn natuurlijk) als ze op een pittige/regelmatige vlucht worden gespeeld. Met een waaivlucht is dat anders … maar wanneer hebben we die nog?
Voor volgend jaar zijn er wat aandachtspunten. Zorgen dat er op de laatste twee vluchten de meeste duiven op jongen zitten, zodat ze de dekveren vasthouden. Op Narbonne was onze eerste duif de enige duif (van de 13) die op jongen is ingemand. Dat is geen toeval.
Verder moeten we proberen op elke vlucht een paar kanshebbers in te korven, zodat we op elke vlucht een vroege duif kunnen verwachten als de duiven gezond zijn. Dan kan het nog mislukken, maar dan heb je meer kans. Dit jaar hebben we gewoon de duiven ingemand wanneer ze goed zaten en daar verder niet naar gekeken. We hadden ook niet veel keuze als het ging om bewezen duiven.

De Jonge duiven
Zoals in de vorige column viel te lezen hadden we een 20-25 jongen meer gekweekt dan normaal. We hoopten op genoeg aanvulling. In principe hebben we dat ook, maar dat hadden er meer mogen zijn. In totaal is de helft met africhten en de vluchten achtergebleven. Dat schijnt normaal te zijn tegenwoordig, maar we zijn te fanatiek om ons daarbij neer te leggen. De gedachten moeten daar nog eens flink over gaan om ook daar verbetering in te krijgen. Bepaalde zaken heb je geen invloed op, maar waar we wel invloed op hebben daar moeten we proberen in te verbeteren.

Rui
Het is nu tijd voor de rui. Op tijd een bad geven, olierijke zaden en extra eiwitten (kweekvoer) … meer heeft een duif naast een goede gezondheid niet nodig om een mooi nieuw verenpak te krijgen. Dat nieuwe verenpak is belangrijk voor het komende seizoen, dus de rui is één van de belangrijkste periodes van het jaar.

Geniet nog even van de laatste vluchtjes, de taartvluchten en de feesten en maak met elkaar gezelligheid, want dat is de basis van de duivensport. Tot een volgende keer.

P.S. Heeft u eieren liggen van rondom 1 en 2 september het tweede ei en heeft u als lezer behoefte aan versterking? Stuur mij een mailtje (zie contactpagina) en vertel me welke eieren u kan leggen. Ik heb twee koppels eieren van deze data, die ik graag aan u als trouwe lezer wil schenken. Bij meerdere reacties zal ik moeten loten. Reageren tot uiterlijk 12 september!

Het bericht Op het eigen hok (na het seizoen) verscheen eerst op Marathonduivenjournaal.